Arthur Ashe

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Arthur Ashe
Ilustracja
Państwo  Stany Zjednoczone
Data i miejsce urodzenia 10 lipca 1943
Richmond
Data i miejsce śmierci 6 lutego 1993
Nowy Jork
Wzrost 185 cm
Masa ciała 73 kg
Gra praworęczny, jednoręczny bekhend
Status profesjonalny 1966
Zakończenie kariery 1980
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje 33
Najwyżej w rankingu 2 (2 maja 1976)
Australian Open W (1970)
Roland Garros QF (1970, 1971)
Wimbledon W (1975)
US Open W (1968)
Gra podwójna
Wygrane turnieje 18
Najwyżej w rankingu 15 (30 sierpnia 1977)
Australian Open W (1977)
Roland Garros W (1971)
Wimbledon F (1971)
US Open F (1968)
Odznaczenia
Prezydencki Medal Wolności (Stany Zjednoczone)
Multimedia w Wikimedia Commons

Arthur Robert Ashe Jr. (ur. 10 lipca 1943 w Richmond, zm. 6 lutego 1993 w Nowym Jorku) – amerykański tenisista, zwycięzca turniejów wielkoszlemowych, pierwszy Afroamerykanin w reprezentacji w Pucharze Davisa.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

W 1977 roku poślubił Jeanne Moutoussamy. Mieli jedną córkę, Camerę.

Ashe chorował na serce; leczenie wymagało transfuzji krwi, co doprowadziło do zakażenia wirusem HIV[1][2]. Tenisista ujawnił chorobę w kwietniu 1992, stając się symbolem walki z AIDS. Zmarł niespełna rok później. Na jego cześć nazwano stadion główny w kompleksie USTA Billie Jean King National Tennis Center we Flushing Meadows–Corona Park w Nowym Jorku, na którym rozgrywane są zawody US Open.

20 czerwca 1993 roku został pośmiertnie odznaczony przez prezydenta Billa Clintona Medalem Wolności[3].

Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]

Był pierwszym Afroamerykaninem, który wygrał wielkoszlemowe turnieje. W singlu triumfował w 3 imprezach tej rangi, najpierw w 1968 podczas US Open. W finale okazał się lepszym od Toma Okkera. W 1970 został mistrzem Australian Open po finale z Dickiem Crealyem. Ostatni singlowy wielkoszlemowy triumf odniósł w 1975 roku na Wimbledonie pokonując Jimmy’ego Connorsa. Ashe był również uczestnikiem finałów Australian Championships 1966 i 1967, Australian Open 1971 i Wimbledonu 1992.

W grze podwójnej zwyciężył w dwóch wielkoszlemowych zawodach, French Open w 1971 i Australian Open 1977. We Francji startował razem z Martym Riessenem, natomiast w Australii z Tonym Roche. Ashe był ponadto finalistą US Open 1968, French Open 1970 i Wimbledonu 1971.

W latach 1963–1978 reprezentował Stany Zjednoczone w Pucharze Davisa, stając się pierwszym Afroamerykaninem w narodowej kadrze[4]. Wygrał to trofeum 4–krotnie, w latach 1963, 1968–1970. W grze pojedynczej zagrał w 32 meczach, odnosząc 27 zwycięstw, z kolei w grze podwójnej zanotował 1 triumf i 1 porażkę.

W rankingu tworzonym przez Harry’ego Hopmana był klasyfikowany w 1968 roku na pozycji lidera wśród singlistów[5]. Najwyżej wg klasyfikacji ATP zajmował 2. miejsce 10 października 1976.

Po zakończeniu kariery został w roku 1985 uhonorowany miejscem w Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy[6].

Finały w turniejach wielkoszlemowych[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza (3–4)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwnik Wynik finału
Finalista 1. 1966 Australian Championships, Melbourne Trawiasta Australia Roy Emerson 4:6, 8:6, 2:6, 3:6
Finalista 2. 1967 Australian Championships, Melbourne Trawiasta Australia Roy Emerson 4:6, 1:6, 4:6
Zwycięzca 1. 1968 US Open, Forest Hills Trawiasta Holandia Tom Okker 14:12, 5:7, 6:3, 3:6, 6:3
Zwycięzca 2. 1970 Australian Open, Melbourne Trawiasta Stany Zjednoczone Dick Crealy 6:4, 9:7, 6:2
Finalista 3. 1971 Australian Open, Melbourne Trawiasta Australia Ken Rosewall 1:6, 5:7, 3:6
Finalista 4. 1972 US Open, Forest Hills Trawiasta Rumunia Ilie Năstase 6:3, 3:6, 7:6(5–1), 4:6, 3:6
Zwycięzca 3. 1975 Wimbledon, Londyn Trawiasta Stany Zjednoczone Jimmy Connors 6:1, 6:1, 5:7, 6:4

Gra podwójna (2–3)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Finalista 1. 1968 US Open, Forest Hills Trawiasta Hiszpania Andrés Gimeno Stany Zjednoczone Bob Lutz
Stany Zjednoczone Stan Smith 		9:11, 1:6, 5:7
Finalista 2. 1970 French Open, Paryż Ceglana Stany Zjednoczone Charlie Pasarell Rumunia Ilie Năstase
Rumunia Ion Țiriac 		2:6, 4:6, 3:6
Zwycięzca 1. 1971 French Open, Paryż Ceglana Stany Zjednoczone Marty Riessen Stany Zjednoczone Tom Gorman
Stany Zjednoczone Stan Smith 		6:8, 4:6, 6:3, 6:4, 11:9
Finalista 3. 1971 Wimbledon, Londyn Trawiasta Stany Zjednoczone Dennis Ralston Australia Roy Emerson
Australia Rod Laver 		6:4, 7:9, 8:6, 4:6, 4:6
Zwycięzca 2. 1977 Australian Open, Melbourne Trawiasta Australia Tony Roche Stany Zjednoczone Charlie Pasarell
Stany Zjednoczone Erik van Dillen 		6:4, 6:4

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Robin Finn: Arthur Ashe, Tennis Star, Is Dead at 49 (ang.). nytimes.com, 8 lutego 1993. [dostęp 23 grudnia 2016].
  2. ↑ Arthur Ashe, Champion on and Off Court, Dies of AIDS : Sports: Tennis star, 49, was only African-American man to win Wimbledon and the U.S. Open. (ang.). rticles.latimes.com, 7 lutego 1993. [dostęp 23 grudnia 2016].
  3. ↑ Presidential Medal of Freedom Recipients (ang.). senate.gov. [dostęp 23 grudnia 2016].
  4. ↑ Rhiannon Walker, Arthur Ashe becomes first African-American tennis player ranked No. 1 in the US, „The Undefeated”, 14 grudnia 2016 [dostęp 2017-05-09] (ang.).
  5. ↑ American Netters Rated 10-1 Favorites (ang.). 22 grudnia 1968. [dostęp 23 grudnia 2016].
  6. ↑ Barbara Lloyd: Presidential Medal of Freedom Recipients (ang.). nytimes.com, 14 lipca 1985. [dostęp 23 grudnia 2016].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Zwycięstwa w turniejach wielkoszlemowych
Triumfatorzy Australian Open w grze pojedynczej (XX wiek)
Triumfatorzy US Open w grze pojedynczej (XX wiek)
Triumfatorzy Wimbledonu w grze pojedynczej (XX wiek)
Triumfatorzy Australian Open w grze podwójnej (XX wiek)
Triumfatorzy French Open w grze podwójnej (XX wiek)
Sportowiec Roku Sports Illustrated
Laureaci nagrody BBC Sports Personality World Sport Star of the Year
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Arthur_Ashe&oldid=63561198”