Szymon Hołownia
Szymon Hołownia (2024) | |
Pełne imię i nazwisko |
Szymon Franciszek Hołownia |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
3 września 1976 |
Marszałek Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej | |
Okres |
od 13 listopada 2023 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Przewodniczący Polski 2050 | |
Okres |
od 27 marca 2022 |
Poprzednik | |
Odznaczenia | |
Szymon Franciszek Hołownia (ur. 3 września 1976 w Białymstoku[1]) – polski dziennikarz, pisarz, publicysta, prezenter telewizyjny, polityk i działacz społeczny, marszałek Sejmu X kadencji.
Jako publicysta lub redaktor współpracował z „Gazetą Wyborczą”, „Newsweek Polska”, „Rzeczpospolitą”, „Wprost”. Publikował też w magazynach katolickich, m.in. w „Tygodniku Powszechnym”. W 2005 był zastępcą redaktora naczelnego tygodnika „Ozon”. W latach 2007–2012 był dyrektorem programowym stacji Religia.tv. Wraz z Marcinem Prokopem współprowadził w telewizji TVN programy Mam talent! (2008–2019) i Mamy cię! (2015). Dwukrotny laureat nagrody Grand Press. Założyciel fundacji charytatywnych „Kasisi” i „Dobra Fabryka”.
Kandydat na urząd prezydenta RP w pierwszych i drugich wyborach w 2020, prezes powołanego w 2020 stowarzyszenia Polska 2050, założyciel partii o tej nazwie oraz jej przewodniczący od 2022, poseł na Sejm X kadencji.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Młodość i wykształcenie
[edytuj | edytuj kod]Ukończył Społeczne Liceum Ogólnokształcące Społecznego Towarzystwa Oświatowego w Białymstoku (później przemianowane na Społeczne Liceum Ogólnokształcące „Fabryczna 10”)[2]. Zagrał w etiudzie filmowej Człowiek z cienia, zrealizowanej w 1994 w Klubie Filmowym „Projektor” w Białymstoku[3]. Przez pięć lat studiował psychologię w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej w Warszawie, jednak studiów tych nie ukończył[4][5][6].
Dwukrotnie przebywał w nowicjacie zakonu dominikanów[6][7].
Działalność dziennikarska i publicystyczna
[edytuj | edytuj kod]W latach 1997–2000 był redaktorem działu kultury „Gazety Wyborczej”, a w latach 2001–2004 felietonistą i redaktorem działu społecznego tygodnika „Newsweek Polska”[8]. Od kwietnia do lipca 2005 pełnił funkcję zastępcy redaktora naczelnego „Ozonu”[8][9]. W latach 2005–2006 pracował w „Rzeczpospolitej” jako redaktor działu „Plus Minus”[10]. Publikował w „Kulturze Popularnej”, „Machinie”, „Przewodniku Katolickim”, „Tygodniku Powszechnym” i „Więzi”[8][11]. W latach 2006–2012 ponownie był publicystą tygodnika „Newsweek Polska”[12], a od 2012 do 2013 felietonistą tygodnika „Wprost”[12][13]. W 2015 został stałym felietonistą „Tygodnika Powszechnego” (w 2019 zawiesił pisanie w związku z podjęciem działalności politycznej)[14].
Prowadził audycje w Radiu Białystok[8] i radiu Vox FM[15], współpracował także z Radiem PiN[11].
W 2006 był prowadzącym program Po prostu pytam w TVP1[16]. W latach 2007–2012 pełnił funkcję dyrektora programowego stacji Religia.tv[17], w której prowadził poświęcony etyce talk-show Między sklepami (2007–2010)[18][19] nadawany z centrum handlowego Złote Tarasy w Warszawie[20], a także programy Bóg w wielkim mieście (2010)[19][21] i Ludzie na walizkach (2009–2015)[22]. Prowadził przegląd prasy w Dzień dobry TVN[23]. Wraz z Marcinem Prokopem współprowadził w TVN programy rozrywkowe Mam talent! (2008–2019)[24] i Mamy cię! (2015).
Działalność charytatywna i społeczna
[edytuj | edytuj kod]Był jednym z założycieli białostockiego oddziału organizacji „Pomoc Maltańska”[25]. W kwietniu 2013 założył fundację „Kasisi”, skupiającą się na prowadzeniu domu dziecka w Zambii[26]. W 2014 powołał fundację Dobra Fabryka[27], organizującą pomoc mieszkańcom m.in. Bangladeszu, Mauretanii, Rwandy, Burkiny Faso czy Senegalu[28][29].
Działacz na rzecz praw dziecka[30]. Pod koniec 2019 zorganizował w serwisie Facebook zbiórkę obywatelską, podczas której zebrano 2 miliony złotych (z czego ponad 1,5 mln złotych wpłaciła Kulczyk Foundation) na dalsze funkcjonowanie telefonu zaufania dla dzieci i młodzieży prowadzonego przez Fundację Dajemy Dzieciom Siłę. Wsparcie umożliwiło działanie telefonu przez kolejny rok (przez 24 godziny na dobę). Wcześniej MEN odmówiło przyznania tej inicjatywie finansowania[31]. W 2020 był współinicjatorem założenia portalu internetowego kierowanego do osób w trudnej sytuacji życiowej[32][33][34][35].
Był ambasadorem Celów Zrównoważonego Rozwoju ONZ[36].
Działalność polityczna
[edytuj | edytuj kod]8 grudnia 2019 w Gdańskim Teatrze Szekspirowskim oficjalnie ogłosił start w wyborach prezydenckich w 2020[37]. 7 lutego 2020 przedstawił swój program wyborczy skupiony na czterech obszarach: bezpieczeństwie narodowym, ochronie środowiska, solidarności społecznej oraz samorządności i działalności obywatelskiej[38][39][40]. Szefem jego sztabu wyborczego został Jacek Cichocki, ponadto znaleźli się w nim m.in. Michał Kobosko i Katarzyna Pełczyńska-Nałęcz, a wśród ekspertów generał Mirosław Różański, Wadim Tyszkiewicz, Maciej Grabowski, Przemysław Staroń i Barbara Borzymowska[41]. Swoją kampanię oparł w znacznej mierze na wolontariuszach działających przy biurach lokalnych w 16 największych miastach Polski oraz na środkach pozyskanych z obywatelskiej zbiórki publicznej[42][43][44][45][46]. Stał się kandydatem od początku notowanym w sondażach prezydenckich wraz z przedstawicielami ugrupowań parlamentarnych, uzyskując poparcie oscylujące w okolicach 10%. W czasie panujących licznych obostrzeń związanych z pandemią COVID-19 w pojedynczych sondażach na początku maja 2020 wśród osiągnął poparcie na poziomie około 20%[47].
W czerwcowych wyborach zajął trzecie miejsce w pierwszej turze głosowania z wynikiem 13,87% głosów[48]. Zapowiedział następnie oddanie głosu na Rafała Trzaskowskiego w drugiej turze, motywując to sprzeciwem wobec kontynuacji prezydentury Andrzeja Dudy[49].
Jeszcze w trakcie kampanii wyborczej zapowiedział powołanie ruchu społecznego w formie stowarzyszenia o nazwie Polska 2050. Środowisko tego ruchu nie udzieliło w drugiej turze oficjalnego poparcia żadnemu z kandydatów[50]. Stowarzyszenie zostało zarejestrowane w sierpniu 2020, w tym samym miesiącu odbyła się jego oficjalna prezentacja[51]. We wrześniu Szymon Hołownia zapowiedział powołanie związanej z jego środowiskiem partii politycznej pod przewodnictwem Michała Koboski[52] (którą zarejestrowano w marcu 2021[53]). 27 marca 2022 Szymon Hołownia został nowym przewodniczącym ugrupowania[54].
W maju 2023 jego formacja zawiązała wraz z PSL koalicję Trzecia Droga celem wspólnego startu w wyborach parlamentarnych w tym samym roku[55]. Szymon Hołownia otworzył listę jej kandydatów do Sejmu w okręgu podlaskim. W wyborach otrzymał 79 951 głosów, uzyskując mandat posła X kadencji[56].
10 listopada 2023 został ogłoszony kandydatem na marszałka Sejmu z poparciem Polski 2050, PSL, Koalicji Obywatelskiej i Nowej Lewicy[57]. 13 listopada na pierwszym posiedzeniu Sejmu X kadencji został wybrany na ten urząd, otrzymując 265 głosów (zgłoszoną przez PiS Elżbietę Witek poparło 193 posłów)[58].
Wkrótce po objęciu przez niego funkcji marszałka oglądalność obrad Sejmu w Internecie istotnie wzrosła; obrady te stały się popularniejsze niż obrady parlamentów brytyjskiego czy niemieckiego[59]. Liczba subskrypcji kanału Sejmu w serwisie YouTube potroiła się w niespełna dwa tygodnie[60]. Fenomen ten został nazwany przez niektóre media (w tym „Financial Times”) mianem „Sejmflixu”[61][62][63].
13 listopada 2024 zadeklarował swój start w wyborach prezydenckich w 2025[64]. 7 grudnia 2024 w Gdańskim Teatrze Szekspirowskim zainaugurował swoją kampanię wyborczą[65].
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Syn Wojciecha i Krystyny[66]. Jego ojciec w latach 90. był wiceprezydentem Białegostoku[67].
Miał starszego brata Andrzeja, który zmarł w wieku dziecięcym[68].
Od 2016[69] żonaty z Urszulą Brzezińską-Hołownią, pilotką myśliwca MiG-29 i oficerem Sił Powietrznych RP, uhonorowaną nagrodą dowódcy generalnego rodzajów sił zbrojnych za udane lądowanie awaryjne z wyłączonymi silnikami[70][71]. Mają dwie córki: Marię i Elżbietę[72]. Zamieszkał w Otwocku[56]. Deklaruje się jako praktykujący katolik[73] oraz wegetarianin[74].
Poglądy
[edytuj | edytuj kod]Angażując się w działalność polityczną, zadeklarował przywiązanie do takich zasad ustrojowych jak demokracja parlamentarna, suwerenność, państwo prawa, społeczeństwo obywatelskie, trójpodział władzy i pluralizm polityczny[75], a także opowiedział się za rozwojem samorządu terytorialnego[76]. Pozytywnie ocenił członkostwo Polski w NATO, Unii Europejskiej i Trójkącie Weimarskim. Deklarował wsparcie dla dobrych relacji Polski z Ukrainą[77][78]. Stwierdził, że nie chce być kojarzony z żadnym z tradycyjnych nurtów politycznych, motywując to założeniem, że z przedstawicielami wszystkich poglądów może znaleźć obszary porozumienia[79][80].
W kampanii prezydenckiej zaproponował referendum w sprawie zwiększenia składki zdrowotnej, opowiadając się za jej wzrostem do 7% PKB. Wskazywał też na potrzebę rozbudowy systemu usług telemedycznych[30][81]. Zasugerował przekazanie szpitali z ich dochodami samorządom województw, co miałoby prowadzić do poprawy jakości i dostępności usług[38][39][40]. Postulował powołanie Narodowej Rady Klimatycznej dla opracowania planu osiągnięcia przez Polskę do 2050 neutralności klimatycznej w ramach Europejskiego Zielonego Ładu, w tym odejścia od energetyki węglowej[82]. Za jeden z głównych problemów ekologicznych Polski uznał kryzys wodny[77][83]. Określił się jako zwolennik energetyki rozproszonej, opartej na odnawialnych źródłach energii (OZE)[84]. W zakresie polityki społecznej poparł utrzymanie programu 500+[85].
Zwolennik przyjaznego rozdziału państwa i Kościoła[86]. Opowiedział się za możliwością rejestracji związków partnerskich, w tym osób tej samej płci[a][b][88], sprzeciwiając się ich małżeństwom[89][90]. Potępił uchwały o tzw. strefach wolnych od ideologii LGBT, które podjęła część samorządów[91]. W kwestii prawa do przerwania ciąży opowiedział się za utrzymaniem stanu obowiązującego na podstawie ustawy z 1993[92], przewidującej ogólny zakaz aborcji z wyjątkiem kilku ściśle określonych przypadków. Zaznaczył przy tym, że nie jest to dla niego „wymarzona ustawa”, wyrażając jednak obawę przed „wojną światopoglądową”. W 2013 deklarował, że osobiście poparłby ustawę ograniczającą możliwości przerywania ciąży, uznając, że „aborcja to zawsze zabójstwo”[93]. W 2019 stwierdził, że jako prezydent ogłosiłby pięcioletnie moratorium na wszelkie spory światopoglądowe i wetowałby ustawy dotyczące tych kwestii[94].
Publikacje
[edytuj | edytuj kod]- Kościół dla średnio zaawansowanych (Świat Książki, 2004, ISBN 83-7391-690-3).
- Tabletki z krzyżykiem (Znak, 2007, ISBN 978-83-240-0835-3).
- Ludzie na walizkach (Znak, 2008, ISBN 978-83-240-1047-9).
- Monopol na zbawienie (Znak, 2009, ISBN 978-83-240-1290-9).
- Bóg. Życie i twórczość (Znak, 2010, ISBN 978-83-240-1496-5).
- Ludzie na walizkach. Nowe historie (Znak, 2011, ISBN 978-83-240-1512-2).
- Bóg, kasa i rock’n’roll (wspólnie z Marcinem Prokopem, Znak, 2011, ISBN 978-83-240-1864-2).
- Last minute. 24h chrześcijaństwa na świecie (Znak, 2012, ISBN 978-83-240-2198-7).
- Niebo dla średnio zaawansowanych (wspólnie z Grzegorzem Strzelczykiem, Znak, 2013, ISBN 978832402128-4).
- Wszystko w porządku. Układamy sobie życie (wspólnie z Marcinem Prokopem, Znak, 2013, ISBN 978-83-240-2789-7).
- Holyfood, czyli 10 przepisów na smaczne i zdrowe życie duchowe (Znak, 2014, ISBN 978-83-240-3233-4).
- Jak robić dobrze (Czerwone i Czarne, 2015, ISBN 978-83-7700-186-8).
- Święci codziennego użytku (Znak, 2015, ISBN 978-83-240-4050-6).
- 36 i 6 sposobów na to, jak uniknąć życiowej gorączki, czyli Katechizm według Szymona Hołowni (Czerwone i Czarne, 2015, ISBN 978-83-7700-224-7).
- Instrukcja obsługi solniczki (Wydawnictwo WAM, 2017, ISBN 978-83-277-1442-8).
- Ludzie w czasach Jezusa (Czerwone i Czarne, 2017, ISBN 978-83-7700-276-6).
- Święci pierwszego kontaktu (Społeczny Instytut Wydawniczy Znak, 2017, ISBN 978-83-240-5002-4).
- Boskie zwierzęta (Znak, 2018, ISBN 978-83-240-5449-7).
- Maryja. Matka rodziny wielodzietnej (Paulinianum, 2019, ISBN 978-83-66050-54-9).
- Pół na pół. Rozmowy nie dla dzieci (wspólnie z Marcinem Prokopem, Znak, 2019, ISBN 978-83-240-4974-5).
- Teraz albo nigdy (Znak, 2019, ISBN 978-83-240-6016-0).
- Fabryka jutra (Znak, 2020, ISBN 978-83-240-5955-3).
Odznaczenia i wyróżnienia
[edytuj | edytuj kod]- 2004: Ostre Pióro przyznawane przez Business Centre Club[95]
- 2004: nominacja do Nagrody „Ślad” im. bp. Jana Chrapka[96]
- 2006: Grand Press w kategorii „wywiad” – za rozmowę z teologiem Jerzym Szymikiem pt. Niebo dla gołębi[97]
- 2006: nominacja do Nagrody „Ślad” im. bp. Jana Chrapka[98]
- 2007: Grand Press w kategorii „dziennikarstwo specjalistyczne” – za wywiad z etykiem i filozofem Kazimierzem Szałatą pt. Pamięta Pan Hioba?[99]
- 2007: Nagroda „Ślad” im. bp. Jana Chrapka[100]
- 2008: Nagroda Literacka Prezydenta Miasta Białegostoku im. Wiesława Kazaneckiego
- 2008: nominacja do Wiktora w kategorii „największe odkrycie telewizyjne”[101]
- 2008: MediaTor w kategorii „NawigaTOR”[102]
- 2010: nominacja do Nagrody im. Andrzeja Woyciechowskiego[103]
- 2011: Wiktor w kategorii „Wiktor publiczności”[104]
- 2016: Odznaka Honorowa za Zasługi dla Ochrony Praw Dziecka przyznawana przez rzecznika praw dziecka[14]
Wyniki wyborcze
[edytuj | edytuj kod]Wybory | Komitet wyborczy | Organ | Okręg | Wynik | |
---|---|---|---|---|---|
2020 | KW Kandydata na Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Szymona Hołowni | Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej | – | 2 693 397 (13,87%) | |
2023 | Trzecia Droga | Sejm X kadencji | nr 24 | 79 951 (13,12%) |
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Szymon Hołownia. mamprawowiedziec.pl. [dostęp 2020-05-17].
- ↑ Szymon Hołownia. sto.org.pl. [dostęp 2020-05-08].
- ↑ Człowiek z cienia w bazie Filmweb. [dostęp 2023-10-31].
- ↑ Anna Dryjańska: Hołownia przyznał, że nie ma wyższego wykształcenia. Przy okazji wbił szpilę Dudzie. natemat.pl, 2020-02-07. [dostęp 2020-02-08].
- ↑ Dagmara Pakuła: Tych sztuczek psychologicznych Szymon Hołownia używa w Sejmie. „Tu nie ma przypadków”. onet.pl, 2023-12-15. [dostęp 2024-02-21].
- ↑ a b Autor: Szymon Hołownia. W drodze. [dostęp 2024-02-21].
- ↑ Kędzierzyn-Koźle: Szymon Hołownia w bibliotece. pap.pl, 2010-12-09. [dostęp 2020-05-13].
- ↑ a b c d „Ozon” nadciąga. wirtualnemedia.pl, 2005-04-15. [dostęp 2011-05-17].
- ↑ Ewakuacja z tygodnika „Ozon”?. wirtualnemedia.pl, 2005-07-21. [dostęp 2011-05-17].
- ↑ Hołownia w „Rzeczpospolitej”. wirtualnemedia.pl, 2005-08-08. [dostęp 2011-05-17].
- ↑ a b Szymon Hołownia. tvn.pl. [dostęp 2023-10-31].
- ↑ a b Felietoniści: Szymon Hołownia. wprost.pl. [dostęp 2020-02-19].
- ↑ Szymon Hołownia: Wojna o pokój. stacja7.pl, 2013-04-02. [dostęp 2020-02-19].
- ↑ a b Szymon Hołownia. tygodnikpowszechny.pl. [dostęp 2020-02-20].
- ↑ Ruszyła nowa sieć radiowa – VOX FM. wirtualnemedia.pl, 2005-10-31. [dostęp 2011-05-17].
- ↑ Aleksander Sienkiewicz: Niska oglądalność programu Hołowni w TVP. press.pl, 2006-05-04. [dostęp 2011-05-18].
- ↑ Religia.tv – telewizja z duszą. religia.tv. [dostęp 2020-02-19].
- ↑ Religia.tv ma przyciągnąć platformie ‘n’ abonentów. wirtualnemedia.pl, 2007-10-16. [dostęp 2011-05-17].
- ↑ a b Patryk Pallus: Nowy program Szymona Hołowni w Religia.tv. wirtualnemedia.pl, 2010-02-08. [dostęp 2011-05-18].
- ↑ Religia.tv z 11 własnymi programami. wirtualnemedia.pl, 2007-09-26. [dostęp 2011-05-17].
- ↑ Religia.tv: program z „Gościem Niedzielnym”, mniej Szymona Hołowni. wirtualnemedia.pl, 2010-09-06. [dostęp 2011-05-17].
- ↑ Więcej Szymona Hołowni jesienią w Religia.tv. wirtualnemedia.pl, 2009-09-13. [dostęp 2011-05-17].
- ↑ Pieńkowska z Jagielskim obudzą widzów jako pierwsi. wirtualnemedia.pl, 2007-08-28. [dostęp 2011-05-28].
- ↑ „A już w sobotę – po raz ostatni…” Szymon Hołownia odchodzi z „Mam Talent”. onet.pl, 2019-11-28. [dostęp 2019-11-28].
- ↑ Szymon Hołownia w Pile. Zdjęcia. naszemiasto.pl, 2011-02-05. [dostęp 2011-05-18].
- ↑ Fundacja Kasisi. fundacjakasisi.pl. [dostęp 2019-12-05].
- ↑ Sebastian Kucharski: Hołownia: W Kasisi płakałem dwa razy. wyborcza.pl, 2014-12-20. [dostęp 2020-02-19].
- ↑ Gdzie działamy. dobrafabryka.pl. [dostęp 2019-12-05].
- ↑ Co już zrobiliśmy. dobrafabryka.pl. [dostęp 2020-05-01].
- ↑ a b Szymon Hołownia. Program wyborczy kandydata w wyborach prezydenckich. onet.pl, 2020-04-20. [dostęp 2020-05-06].
- ↑ Marta K. Nowak: Telefon Zaufania Fundacji Dajemy Dzieciom Siłę ma już 2 mln zł. Będzie działał non stop. oko.press, 2019-10-02. [dostęp 2020-05-08].
- ↑ Prezydent Gniezna kojarzony z PO poparł oficjalnie Szymona Hołownię. radiopoznan.fm, 2020-05-23. [dostęp 2020-05-24].
- ↑ Szymon Hołownia odwiedził Wielkopolskę. gloswielkopolski.pl, 2020-05-23. [dostęp 2020-05-24].
- ↑ Szymon Hołownia w Poznaniu. epoznan.pl, 2020-05-23. [dostęp 2020-05-24].
- ↑ Radosław Nawrot: Szymon Hołownia szturmem wziął Gniezno. wyborcza.pl, 2020-05-23. [dostęp 2020-05-24].
- ↑ Prelekcja Szymona Hołowni. ue.poznan.pl, maj 2019. [dostęp 2020-05-08].
- ↑ Szymon Hołownia ogłosił swój start w wyborach prezydenckich. onet.pl, 2019-12-08. [dostęp 2019-12-08].
- ↑ a b Szymon Hołownia: Nowy prezydent. Wizja i konkrety prezydentury. holownia2020.pl, 2020. [dostęp 2023-10-31].
- ↑ a b Szymon Hołownia przedstawił program. Jakie ma pomysły na prezydenturę?. onet.pl, 2020-02-07. [dostęp 2020-02-15].
- ↑ a b Leszek Rudziński: Wybory prezydenckie 2020. Szymon Hołownia przedstawił program wyborczy. „Nie zamierzam składać pustych obietnic”. polskatimes.pl, 2020-02-07. [dostęp 2020-05-05].
- ↑ Sztab i eksperci. holownia2020.pl. [dostęp 2020-06-27].
- ↑ Wybory prezydenckie 2020. Szymon Hołownia otwiera biuro Ekipy Szymona w Szczecinie. wyborcza.pl, 2020-02-17. [dostęp 2020-05-12].
- ↑ Szymon Hołownia przedstawił swój sztab wyborczy. Chce zebrać od 5 do 10 mln zł na kampanię. wprost.pl, 2020-02-14. [dostęp 2020-05-12].
- ↑ Hołownia podsumowuje zbiórkę pieniędzy. Nie zabrakło narzekań: Polacy z zagranicy nie mogą wpłacać datków. Ten system jest zabetonowany. wpolityce.pl, 2020-02-25. [dostęp 2020-05-12].
- ↑ Wolontariat. holownia2020.pl. [dostęp 2020-05-12].
- ↑ Zbiórka. holownia2020.pl. [dostęp 2020-05-12].
- ↑ Nowy sondaż: Potrzebna byłaby II tura i walka Duda-Hołownia o głosy. Biedroń i Kidawa-Błońska poniżej 5 proc.. gazeta.pl, 2020-05-10. [dostęp 2023-10-31].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2020. pkw.gov.pl. [dostęp 2024-02-29].
- ↑ Hołownia: Oczywiście, że zagłosuję na Trzaskowskiego. Bez przyjemności. rp.pl, 2020-07-01. [dostęp 2020-07-01].
- ↑ Szymon Hołownia zakłada ruch „Polska 2050”. Wiemy, na kogo zagłosuje. polsatnews.pl, 2020-06-30. [dostęp 2020-06-30].
- ↑ Stowarzyszenie Polska 2050. Hołownia pokazał logo. polsatnews.pl, 2020-08-29. [dostęp 2020-09-02].
- ↑ Szymon Hołownia zakłada partię polityczną. polsatnews.pl, 2020-09-29. [dostęp 2020-09-29].
- ↑ Polska 2050 Szymona Hołowni. bip.warszawa.so.gov.pl. [dostęp 2023-10-31].
- ↑ Polska 2050 Szymona Hołowni zaprezentowała władze partii. polsatnews.pl, 2022-03-27. [dostęp 2022-03-29].
- ↑ Polska 2050 i PSL pójdą razem do wyborów jako „Trzecia droga”. rp.pl, 2023-05-15. [dostęp 2023-10-31].
- ↑ a b Serwis PKW – Wybory 2023. pkw.gov.pl. [dostęp 2024-01-10].
- ↑ Paweł Sikora: Umowa koalicyjna podpisana. Co zawiera dokument?. gazetaprawna.pl, 2023-11-10. [dostęp 2023-11-13].
- ↑ Grażyna Latos: Wybrano marszałka Sejmu X kadencji. Jak rozłożyły się głosy?. gazetaprawna.pl, 2023-11-13. [dostęp 2023-11-13].
- ↑ Mateusz Madejski: Sejm najpopularniejszym parlamentem świata w sieci. Hołownia pobił nawet USA. businessinsider.com.pl, 2023-12-12. [dostęp 2024-01-03].
- ↑ Sejm ma trzy razy więcej subskrybentów na YouTubie. Hołownia mówi o srebrnym przycisku. wirtualnemedia.pl, 2023-11-23. [dostęp 2024-01-03].
- ↑ Bolesław Breczko: Sejmflix z 4 mln wyświetleń jednej transmisji. Rekord szybko może zostać pobity. wyborcza.biz, 2023-12-12. [dostęp 2024-01-03].
- ↑ Sejmflix and chill. Światowe media piszą o fenomenie obrad polskiego Sejmu. onet.pl, 2024-01-03. [dostęp 2024-01-03].
- ↑ „Sejmflix”: Poland’s new speaker transforms parliament into a viral phenomenon. polskieradio.pl, 2024-01-03. [dostęp 2024-01-03]. (ang.).
- ↑ Szymon Hołownia ogłosił decyzję w sprawie startu w wyborach prezydenckich. tvn24.pl, 2024-11-13. [dostęp 2024-11-13].
- ↑ Ewelina Oleksy: Szymon Hołownia rozpoczął kampanię wyborczą w Gdańsku. trojmiasto.pl, 2024-12-07. [dostęp 2024-12-08].
- ↑ Dane osoby pełniącej funkcje publiczne. katalog.bip.ipn.gov.pl. [dostęp 2024-02-21].
- ↑ Maciej Deja: Szymon Hołownia kandydatem na wybory prezydenckie 2020. Mówił o rodzinie. wp.pl, 2019-12-08. [dostęp 2023-10-31].
- ↑ Sylwia Bagińska: Szymon Hołownia o rodzinnym dramacie. Opowiedział o śmierci braciszka. wp.pl, 2021-02-20. [dostęp 2022-08-27].
- ↑ Hołownia ma dwie córki. Ich imiona nawiązują do Biblii. plejada.pl, 16 listopada 2023. [dostęp 2024-09-05].
- ↑ Edyta Żemła: Pierwsza pilot kandydata na prezydenta. Żona Hołowni w Mig 29. onet.pl, 2019-12-08. [dostęp 2020-05-04].
- ↑ Urszula Brzezińska-Hołownia. Kim jest żona Szymona Hołowni?. onet.pl, 2020-06-17. [dostęp 2020-06-18].
- ↑ Szymon Hołownia ponownie został ojcem. polsatnews.pl, 2022-01-13. [dostęp 2022-01-13].
- ↑ Tomasz Repeta: Szymon Hołownia zdradził, że ma żonę i córkę. Mało kto o tym wiedział. o2.pl, 2019-06-23. [dostęp 2020-05-31].
- ↑ Katarzyna Kojzar: Nie znalazłem powodów, żeby w XXI wieku nadal musieć jeść mięso. onet.pl, 2018-12-20. [dostęp 2024-01-14].
- ↑ Konstytucja rozmieniona na drobne – Komentarz Szymona #41. youtube.com, 2020-05-03. [dostęp 2020-05-04].
- ↑ Hołownia: Samorządy jedną z rzeczy, które udały się najlepiej. portalsamorzadowy.pl, 2020-02-07. [dostęp 2020-05-05].
- ↑ a b Hołownia pokazał „wizję prezydentury”. Chce mieć „pomysł na inteligentne i wrażliwe państwo”. gazeta.pl, 2020-02-07. [dostęp 2020-05-06].
- ↑ Katarzyna Pruszkiewicz: Szymon Hołownia ogłasza program wyborczy. Zapowiada „Wielkie sprzątanie”. newsweek.pl, 2020-02-07. [dostęp 2020-05-06].
- ↑ Piotr Witwicki: Szymon Hołownia: Wprowadzę zielone weto. rp.pl, 2020-05-01. [dostęp 2020-05-04].
- ↑ Szymon Hołownia: List do ludzi lewicy. krytykapolityczna.pl, 2020-05-04. [dostęp 2020-05-04].
- ↑ Hołownia: powinniśmy przeznaczać 7 proc. PKB na publiczny system ochrony zdrowia – Polityka zdrowotna. rynekzdrowia.pl, 2020-04-25. [dostęp 2020-05-06].
- ↑ Raport: Europejski Zielony Ład idzie naprzód pomimo koronawirusa. biznesalert.pl, 2020-04-04. [dostęp 2020-05-06].
- ↑ Zrobimy mapę bezprawia – Komentarz Szymona #34. youtube.com, 2020-04-27. [dostęp 2020-05-07].
- ↑ Hołownia: do 2050 r. Polska gospodarka może być w 75% oparta na OZE. energetyka24.com, 2020-02-18. [dostęp 2020-05-06].
- ↑ Hołownia: nie mam kompetencji politycznych, ale wykazałem, że mam kompetencje w działaniu. tvn24.pl, 2020-02-27. [dostęp 2020-05-06].
- ↑ Hołownia: Czas na coś, co nazywam przyjaznym rozdziałem Kościoła od państwa. gazetaprawna.pl, 2020-01-12. [dostęp 2020-05-06].
- ↑ a b Szymon Hołownia: Jestem przeciwko legalizacji związków homoseksualnych!. wp.pl, 2011-06-16. [dostęp 2020-06-01].
- ↑ Jarosław Dudała: Hołownia o swoich poglądach w kwestiach „światopoglądowych” i odmowie udzielenia mu komunii. gosc.pl, 2020-01-16. [dostęp 2020-05-30].
- ↑ Pytanie o równość małżeńską w trakcie debaty prezydenckiej. queer.pl, 2020-05-07. [dostęp 2020-05-30].
- ↑ Paweł Figurski: Szymon Hołownia zna osoby LGBT, które chcą wziąć ślub, ale w twarz im mówi, że na to nie pozwoli. „To nie ten moment”. wyborcza.pl, 2020-05-30. [dostęp 2020-05-30].
- ↑ Czy chłopak z Białegostoku nie może być prezydentem RP?. polsatnews.pl, 2020-02-08. [dostęp 2020-05-06].
- ↑ Krystian Winogrodzki: Szymon Hołownia o kłamstwie ws. prawa aborcyjnego. Partia Razem przeprasza. wp.pl, 2020-02-16. [dostęp 2020-05-06].
- ↑ Jacek Kowalski: Terlikowski pyta Hołownię o aborcję: Grzebanie przy prawie to jak negocjacje z terrorystą. wyborcza.pl, 2013-04-22. [dostęp 2020-05-30].
- ↑ Agnieszka Wiśniewska: Zagłosuję na Hołownię. krytykapolityczna.pl, 2020-01-22. [dostęp 2020-05-30].
- ↑ Dziennikarze nagrodzeni. wirtualnemedia.pl, 2004-02-24. [dostęp 2011-05-17].
- ↑ Nominacje do nagrody imienia biskupa Jana Chrapka ogłoszone. money.pl, 2004-01-19. [dostęp 2020-02-20].
- ↑ Renata Gluza: Laureaci nagród Grand Press 2006. press.pl, 2006-12-19. [dostęp 2020-02-23].
- ↑ Nominacje do Nagrody „Ślad” 2006. ekai.pl, 2006-02-01. [dostęp 2020-02-20].
- ↑ Szymon Hołownia zwycięzcą w kategorii dziennikarstwo specjalistyczne. press.pl, 2007-12-19. [dostęp 2020-02-19].
- ↑ Szymon Hołownia laureatem nagrody „Ślad”. ekai.pl, 2007-04-22. [dostęp 2020-02-20].
- ↑ Kinga Rusin, Tomasz Lis, Monika Olejnik i Szymon Majewski walczą o Wiktory. wirtualnemedia.pl, 2009-04-28. [dostęp 2011-05-17].
- ↑ Rymanowski, Hołownia i Cejrowski wśród laureatów Mediatorów 2008. wirtualnemedia.pl, 2008-12-01. [dostęp 2011-05-17].
- ↑ Maciej Kozielski: Tytuł Dziennikarza 20-lecia dla Jerzego Baczyńskiego. press.pl, 2010-10-21. [dostęp 2020-02-20].
- ↑ Superwiktor dla Michnika, Wiktory dla Werner, Wellman i Fidyka. press.pl, 2011-10-24. [dostęp 2020-02-20].
- Absolwenci szkół średnich w Białymstoku
- Ludzie związani z Otwockiem
- Marszałkowie Sejmu III Rzeczypospolitej
- Polscy publicyści
- Polscy dziennikarze katoliccy
- Polscy dziennikarze prasowi
- Polscy dziennikarze telewizyjni
- Pisarze związani z Białymstokiem
- Osobowości telewizyjne związane z TVN
- Politycy Polski 2050
- Posłowie z okręgu Białystok
- Posłowie na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej X kadencji
- Kandydaci na urząd Prezydenta RP w 2020 roku
- Laureaci nagrody Wiktory
- Laureaci Nagrody im. Wiesława Kazaneckiego
- Odznaczeni Odznaką Honorową za Zasługi dla Ochrony Praw Dziecka
- Ludzie urodzeni w Białymstoku
- Urodzeni w 1976