59 Armia (ZSRR)
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1941 |
| Rozformowanie |
1945 |
| Działania zbrojne | |
| II wojna światowa operacja wiślańsko-odrzańska | |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Podległość | |
59 Armia (ros. 59-я армия) – związek operacyjny Armii Czerwonej z okresu II wojny światowej.
Historia
[edytuj | edytuj kod]W czasie walk na froncie wschodnim 59 Armia wchodziła w skład kilku związków operacyjno-strategicznych Armii Czerwonej, w tym Frontu Wołchowskiego[1]. Następnie, będąc w składzie wojsk 1 Frontu Ukraińskiego uczestniczyła w walkach na ziemiach polskich. Dowodzona była przez gen. płk Iwana Korownikowa. Funkcję szefa sztabu pełnił gen. mjr Nikołaj P. Kowalczuk[2]. Brała udział w walkach na przyczółku baranowsko-sandomierskim i z tego przyczółka 12 stycznia 1945 rozpoczęła natarcie w ramach ofensywy zimowej[3].
Uczestnicząc w operacji sandomiersko-śląskiej brała udział w walkach o górnośląski okręg przemysłowy[4]. W bojach z wojskami Grupy Armii Środek w rejonie Głogówka rozbiła oddziały niemieckie wchodzące w skład 1 Armii Pancernej[5].
Dowództwo armii
[edytuj | edytuj kod]Dowódcy:
- gen. mjr Iwan Gałanin (02.11.1941–25.04.1942)
- gen. mjr/gen. lejtn. Iwan Korownikow (25.04.1942–09.07.1945)
Obsada w 1945 roku[6]:
- dowódca gen. lejtn. Iwan Korownikow
- członkowie Rady Wojennej: gen. mjr Piotr Liebiediew, gen. mjr Jakow Polakow
- szef sztabu gen. mjr Nikołaj P. Kowalczuk
Struktura organizacyjna
[edytuj | edytuj kod]Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ 93 KS wszedł w skład 59 Armii w marcu 1945 roku.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Kazimierz Sobczak, Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa 1975, s. 147.
- ↑ a b Dolata 1971 ↓, s. 597.
- ↑ Robert Zwierzyniecki, Walki na przyczółku sandomierskim w latach 1944–1945. Kraków 2018, s. 97.
- ↑ Bolesław Dolata, Tadeusz Jurga, Walki zbrojne na ziemiach polskich 1939–1945. Wybrane miejsca bitew, walk i akcji bojowych. Warszawa 1971, s. 69.
- ↑ Bolesław Dolata, Tadeusz Jurga, Walki zbrojne na ziemiach polskich 1939–1945. Wybrane miejsca bitew, walk i akcji bojowych. Warszawa 1971, s. 136.
- ↑ Podsiadło 2014 ↓, s. 339.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Bolesław Dolata: Wyzwolenie Polski 1944-1945. Warszawa: 1971.
- Rafał Podsiadło: Niemieckie fortyfikacje Stellung a2 i ich przełamanie w styczniu 1945 r. Na linii Raby, Szreniawy i Pilicy. Warszawa: 2014. ISBN 978-83-7339-136-9.