18 Korpus Zmechanizowany (ZSRR)
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
marzec 1941 |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
gen. mjr Piotr Wołoch |
| Działania zbrojne | |
| II wojna światowa | |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
18 Korpus Zmechanizowany (ros. 18-й механизированный корпус) – wyższy związek taktyczny wojsk zmechanizowanych Armii Czerwonej okresu II wojny światowej.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Formowanie Korpusu rozpoczęto w marcu 1941 roku w Odeskim Okręgu Wojskowym. Sztab Korpusu rozlokowany był w Akermanie w Besarabii przyłączonej do ZSRR w 1940 roku. W chwili ataku Niemiec na ZSRR korpus znajdował się w składzie wojsk 9 Armii. 22 czerwca 1941 17 Korpus Zmechanizowany liczył 26 879 żołnierzy (75% stanu etatowego) oraz miał na stanie: 282 czołgów, w tym: 106 BT, 150 T-26, 14 T-37/T-38/T-40 i 12 czołgów z miotaczami płomieni (chemiczne)[1].
Dowódcy korpusu[edytuj | edytuj kod]
- gen. mjr Piotr Wołoch
Skład korpusu[edytuj | edytuj kod]
22 czerwca 1941 roku[2]:
- 44 Dywizja Pancerna - płk Wasilij Krymow
- 47 Dywizja Pancerna - płk Gieorgij Rodin
- 218 Dywizja Zmechanizowana - płk Aleksiej Szaragin
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Michał Fiszer, Jerzy Gruszczyński: Operacja Barbarossa 1941. Hitlera uderza na ZSRR. Poznań: 2009. ISBN 978-83-261-0286-8.
- Mark Siemiowicz Sołonin: Czerwiec 1941. Ostateczna diagnoza. Poznań: Dom Wydawniczy Rebis, 2007. ISBN 978-83-7818-616-8.
- Mark Sołonin: 22 czerwca 1941 czyli Jak zaczęła się Wielka Wojna ojczyźniana. Poznań: Dom Wydawniczy Rebis, 2007. ISBN 978-83-7510-130-0.
- 1941 ГОД: Сколько танков было у Сталина?/ 1941 rok: Ile czołgów miał Stalin?. [dostęp 2016-11-29].