Przejdź do zawartości

22 Korpus Zmechanizowany (ZSRR)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
22 Korpus Zmechanizowany
22-й механизированный корпус
Historia
Państwo

 ZSRR

Sformowanie

marzec 1941

Dowódcy
Pierwszy

generał major Siemion Kondrusiew

Ostatni

gen. mjr Witalij Simwołokow

Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Dyslokacja

Równe

Rodzaj sił zbrojnych

Armia Czerwona

Rodzaj wojsk

wojska zmechanizowane

Podległość

5 Armia

Skład

19 DPanc., 41 DPanc. i 215 DS (zmot.)

22 Korpus Zmechanizowany (ros. 22-й механизированный корпус) – wyższy związek taktyczny wojsk zmechanizowanych Armii Czerwonej okresu II wojny światowej.

Formowanie i działania bojowe

[edytuj | edytuj kod]

Formowanie Korpusu rozpoczęto w marcu 1941 roku w Kijowskim Specjalnym Okręgu Wojskowym. Sztab Korpusu rozlokowany był w Borysowie na Ukrainie.

W chwili ataku Niemiec na ZSRR 22 Korpus Zmechanizowany wchodził w składzie wojsk 5 Armii Frontu Południowo-Zachodniego. W tym czasie tj. 22 czerwca 1941 liczył 24 087 żołnierzy (67% stanu etatowego) oraz miał na stanie 707 czołgów, w tym: 31 KW-2, 464 T-26, 163 BT, 47 czołgów z miotaczami płomieni (chemiczne i 1 T-37[1] oraz 57 samochodów pancernych BA-10 i BA-20, 1328 samochodów ciężarowych, 129 ciągników i 10 motocykli[2].

W dniach 23-30 czerwca 1941 roku 22 Korpus Zmechanizowany brał udział w bitwie w rejonie Dubno – Łuck – Brody. W wyniku walk z wojskami 1 Grupy Pancernej z Grupy Armii Południe armii niemieckiej 22 Korpus Zmechanizowany uległ całkowitej zagładzie.

Dowódcy korpusu

[edytuj | edytuj kod]
  • gen. mjr Siemion Kondrusiew[3] – 11.03.1941 – 24.06.1941 (ciężko ranny),
  • gen. mjr Władimir Tamruczi – 25.06.1941 – 28.07.1941,
  • gen. mjr Witalij Simwołokow – 29.07.1941 – 03.09.1941.

Struktura organizacyjna

[edytuj | edytuj kod]

Skład w 1941:

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]