9 Gwardyjski Korpus Pancerny (ZSRR)
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1944 |
| Rozformowanie |
1945 |
| Nazwa wyróżniająca | |
| Tradycje | |
| Rodowód | |
| Kontynuacja |
9 Gwardyjska Dywizja Pancerna |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
gen. mjr Nikołaj Wiedieniejew |
| Ostatni |
nie |
| Działania zbrojne | |
| II wojna światowa | |
| Organizacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych |
wojska lądowe |
| Rodzaj wojsk |
wojska pancerne |
| Podległość | |
| Odznaczenia | |
   [1]
| |
9 Humański Gwardyjski Korpus Pancerny odznaczony Orderem Lenina, Czerwonego Sztandaru i Kutuzowa (ros. 9-й гвардейский танковый Уманский ордена Ленина, Краснознамённый, ордена Суворова корпус) – jednostka pancerna Armii Czerwonej z okresu II wojny światowej.
9 Gwardyjski Korpus Pancerny został utworzony 20 listopada 1944 przez przemianowanie 3 Korpusu Pancernego[1] W czasie działań bojowych prowadzonych na ziemiach polskich przeciw armii niemieckiej przyczynił się do zakończenia okupacji niemieckiej, uczestnicząc w walkach które doprowadziły do zdobycia: Bydgoszczy, Gostynina, Mszczonowa, Nakła nad Notecią, Włocławka i Żyrardowa[2].
Następnie jego szlak bojowy prowadził przez terytoria rządzone przez reżim III Rzeszy: Königsberg in der Neumark, Cammin in Pommern, Pyritz, Wollin[3] i Bernau, a zakończył się w rejonie Poczdamu[4]. Zarówno w czasie działań bojowych na ziemiach polskich jak i na terytorium III Rzeszy 9 Gwardyjski Korpus Pancerny wchodził w skład 2 Gwardyjskiej Armii Pancernej[5].
Dowództwo korpusu[edytuj | edytuj kod]
Dowódca:
- gen. mjr Nikołaj Wiedieniejew (20.11.1944 - 10.06.1945)
Szef sztabu:
- płk Konstantin Szweczow (20.11.1944 - 10.06.1945)[1]ok
Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]
- 47 Gwardyjska Brygada Pancerna, dowódca płk Mikołaj Koryłow[6]
- 50 Gwardyjska Brygada Pancerna, dowódca płk Józef Czeriapkin[7]
- 65 Gwardyjska Brygada Pancerna, dowódca płk Iwan Potapow[8]
- 33 Gwardyjska Brygada Piechoty Zmotoryzowanej[9][1]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d 9-й гвардейский танковый корпус [online], ru/ussr/tk/gvtk09.html [dostęp 2024-04-22].
- ↑ Dolata i Jurga 1977 ↓, s. 55,146,318,321,587,643.
- ↑ Dolata i Jurga 1977 ↓, s. 65,190,318,428,594.
- ↑ https://pamyat-naroda.ru/warunit/id5548/
- ↑ Dolata 1971 ↓, s. 588.
- ↑ Dolata i Jurga 1977 ↓, s. 643.
- ↑ Dolata i Jurga 1977 ↓, s. 428.
- ↑ Dolata i Jurga 1977 ↓, s. 190.
- ↑ Bahm 2015 ↓, s. 249.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Karl Bahm: Berlin 1945. Warszawa: 2015. ISBN 978-83-11-13571-0.
- Bolesław Dolata, Tadeusz Jurga: Walki zbrojne na ziemiach polskich 1939-1945. Warszawa: 1977.
- Bolesław Dolata: Wyzwolenie Polski 1944-1945. Warszawa: 1971.
- Robert Forczyk: Wojna pancerna na froncie wschodnim 1943-1945. Czerwony walec. Łódź: 2020. ISBN 978-83-7731-255-1.