8 Gwardyjski Korpus Pancerny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
8 Gwardyjski Korpus Pancerny
8-й гвардейский танковый корпус
Historia
Państwo

 ZSRR

Sformowanie

1943

Rozformowanie

1945

Tradycje
Rodowód

2 Korpus Pancerny

Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

wojska lądowe

Rodzaj wojsk

wojska pancerne

Podległość

2 Armia Pancerna, 2 Armia Uderzeniowa, 70 Armia

Skład

58 Gwardyjska Brygada Pancerna
59 Gwardyjska Brygada Pancerna
60 Gwardyjska Brygada Pancerna

Odznaczenia
[1]
Oficerowie 8 Gwardyjskiego Korpusu Pancernego przed budynkiem Reichstagu w Berlinie.

8 Gwardyjski Korpus Pancerny odznaczony Orderem Czerwonego Sztandaru (ros. 8-й гвардейский танковый Краснознамённый корпус) – jednostka pancerna Armii Czerwonej z okresu II wojny światowej.

Historia[edytuj | edytuj kod]

8 Gwardyjski Korpus Pancerny powstał w 1943, na bazie 2 Korpusu Pancernego[2]. Uczestnicząc w walkach przeciw armii niemieckiej na terenach Związku Radzieckiego i ziemiach polskich, wchodził w skład 2 Armii Pancernej, 2 Armii Uderzeniowej i 70 Armii[3]. Korpus uczestniczył w walkach o zdobycie m.in.: Lublina, Garwolina, Kołbieli, Ciechanowa, Ornety, Pieniężna i Starogardu Gdańskiego[4]. Szlak bojowy zakończył 10 czerwca 1945 na terytorium III Rzeszy, w rejonie Prenzlau[5].

Dowództwo korpusu[edytuj | edytuj kod]

Dowódcy:

  • gen. por. Aleksiej Popow (19.09.1943 - 09.05.1945)

Szefowie sztabu:

  • gen. mjr Wasylij Koszelew (19.09.1943 - 09.05.1945)[6]

Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Bolesław Dolata: Wyzwolenie Polski 1944-1945. Warszawa: 1971.
  • Bolesław Dolata, Tadeusz Jurga: Walki zbrojne na ziemiach polskich 1939-1945. Warszawa: 1977.