27 Korpus Zmechanizowany (ZSRR)
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
marzec 1941 |
| Rozformowanie |
lipiec 1941 |
| Dowódcy | |
| Pierwszy | |
| Działania zbrojne | |
| II wojna światowa | |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
27 Korpus Zmechanizowany (ros. 27-й механизированный корпус) – wyższy związek taktyczny wojsk zmechanizowanych Armii Czerwonej okresu II wojny światowej.
Formowanie[edytuj | edytuj kod]
Formowanie Korpusu rozpoczęto w lutym – marcu 1941 roku w środkowoazjatyckim Okręgu Wojskowym. Sztab Korpusu rozlokowany był w Mary w Turkmenistanie.
Skład[edytuj | edytuj kod]
- 9 Dywizja Pancerna od czerwca 1941 roku 104 Dywizja Pancerna,
- 53 Dywizja Pancerna od czerwca 1941 roku 105 Dywizja Pancerna,
- 221 Dywizja Zmotoryzowana od czerwca 1941 roku 106 Dywizja Pancerna,
- 31 pułk motocyklowy,
- 553 samodzielny batalion łączności,
- 84 samodzielny zmotoryzowany batalion saperów,
- 127 korpuśna eskadra lotnicza,
- 772 poczta polowa.
Wyposażenie[edytuj | edytuj kod]
W czerwcu 1941 miał na stanie 356 czołgi.
Dowódcy[edytuj | edytuj kod]
Działania[edytuj | edytuj kod]
W maju 1941 nie do końca sformowany Korpus rozpoczął tajne przemieszczanie w kierunku zachodniej granicy ZSRR. W początku lipca Korpus znalazł w okolicach Briańska w zachodniej części Rosji. 10.07.1941 roku korpus włączony w skład 28 Armii Frontu Zachodniego. 15 lipca 1941 27 Korpus Zmechanizowany został rozformowany, a generał major Iwan Pietrow objął dowództwo 1 Dywizji Kawalerii[1].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Mark Siemiowicz Sołonin: Czerwiec 1941. Ostateczna diagnoza. Poznań: Dom Wydawniczy „Rebis”, 2007. ISBN 978-83-7818-616-8.
- Mark Sołonin: 22 czerwca 1941 czyli Jak zaczęła się Wielka Wojna ojczyźniana. Poznań: Dom Wydawniczy „Rebis”, 2007. ISBN 978-83-7510-130-0.
- Мой Фронт / Mój Front. [dostęp 2016-12-02].