25 Korpus Strzelecki (ZSRR)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
25 Korpus Strzelecki
25-й стрелковый корпус
Historia
Państwo

 ZSRR

Sformowanie

1941

Rozformowanie

1945

Nazwa wyróżniająca

Radomski

Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

Wojska lądowe

Formacja

Armia Czerwona

Rodzaj wojsk

piechota

Podległość

69 Armia,

25 Korpus Strzelecki (ros. 25-й стрелковый корпус) – wyższy związek taktyczny piechoty Armii Czerwonej z okresu II wojny światowej.

25 Korpus Strzelecki formowany został w 1941 roku[1]. Jego szlak bojowy w walce z armią niemiecką prowadził z rejonu Tuły przez Briańsk, Kowel, Poniatową, Nałęczów, Zwoleń, Radom, Tomaszów Mazowiecki i Frankfurt nad Odrą, a zakończył się w rejonie Halbe[1].

Uczestnicząc w ofensywie styczniowej Armii Czerwonej żołnierze 25 KS 15 stycznia 1945 zdobyli Zwoleń oraz 16 stycznia Radom[2]. Do obydwu miast jako pierwsi wkroczyli żołnierze 218 Pułku Piechoty z 77 Gwardyjskiej Dywizji Piechoty należącej do 25 Korpusu Strzeleckiego[2]. W czasie walk na ziemiach polskich oraz operacji berlińskiej prowadzonej na terytorium III Rzeszy 25 KS wchodził w skład 69 Armii[3][4].

Za wykazane męstwo i odwagę w walkach o Radom jednostka otrzymała zaszczytną nazwę: 25 Radomski Korpus Strzelecki[5].

Dowódcy korpusu[edytuj | edytuj kod]

  • gen. mjr Siergiej Czestochwałow (19.06.1941 - 16.07.1941)
  • płk Grigorij Rewunenkow (28.02.1943 - 12.03.1943)
  • gen. mjr Aleksandr Barinow[3] (28.12.1943 - 26.03.1945)[1]
  • gen. mjr N. Trufanow[6]

Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]

Skład 1 maja 1943:

Skład 1 maja 1945:


Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Karl Bahm: Berlin 1945. Warszawa: 2015. ISBN 978-83-11-13571-0.
  • Bolesław Dolata: Wyzwolenie Polski 1944-1945. Warszawa: 1971.
  • Bolesław Dolata, Tadeusz Jurga: Walki zbrojne na ziemiach polskich 1939-1945. Warszawa: 1977.
  • F.D. Worobjow, I.W. Parotkin, A.N. Szymanski: Ostatni szturm (operacja berlińska 1945 r.). Warszawa: 1971.