2 Korpus Kawalerii (ZSRR)
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1922, 1941 |
| Rozformowanie |
1941, 1942 |
| Tradycje | |
| Kontynuacja | |
| Działania zbrojne | |
| II wojna światowa | |
| Organizacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych |
lądowe |
| Formacja | |
| Rodzaj wojsk |
kawaleria |
| Podległość | |
2 Korpus Kawalerii (ros. 2-й кавалерийский корпус) – oddział kawalerii Armii Czerwonej.
2 Korpus Kawalerii (2 KKaw.) sformowany został 22 czerwca 1922. Od 17 września 1939 wraz z wojskami III Rzeszy i Słowacji brał udział w kampanii wrześniowej w skład 6 Armii[1]. W czasie ataku III Rzeszy na Związek Radziecki dowodzony był przez gen. mjra Pawła Biełowa i wchodził w skład 9 Armii[2]. Rozkazem z 26 listopada 1941 2 KKaw. którego pełna nazwa brzmiała 2 Korpus Kawalerii im. Rady Komisarzy Ludowych Ukraińskiej SRR został przemianowany na 1 Gwardyjski Korpus Kawalerii[3].
Ponowne sformowanie 2 Korpusu Kawalerii miało miejsce 23 grudnia 1941. W ofensywie na Charków 2 KKaw. poniósł bardzo duże straty, to zadecydowało o jego rozwiązaniu. Nastąpiło ono 15 lipca 1942[3].
21 stycznia 1942 sformowano jeszcze jeden korpus kawalerii o numerze 2, ale aby uniknąć pomyłek już po miesiącu został on przemianowany na 9 Korpus Kawalerii[3].
Dowództwo korpusu[edytuj | edytuj kod]
Dowódcy:
- kombrig Fiodor Kostienko (w czasie kampanii wrześniowej)[4],
- gen. mjr Paweł Biełow (14.03.1941 - 26.11.1941),
- gen. mjr Matwiej Usenko (23.12.1941 - 09.03.1942),
- płk Jurij Walc (02.02.1942 - 20.02.1942),
- płk Grigorij Kowalow (10.03.1942 - 27.05.1942†)
- płk Siergiej Szmuiło (28.05.1942 - 09.06.1942).
Szefowie sztabu:
- płk Paweł Kuroczkin[5],
- płk Jurij Walc[3].
Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]
Skład we wrześniu 1939[5]:
Skład 22 czerwca 1941[2]:
Skład po II sformowaniu:
- 62 Dywizja Kawalerii
- 64 Dywizja Kawalerii
- 70 Dywizja Kawalerii oraz 3 Oddzielny Wydział Łączności, 230 Oddział Pralniczy, 181 Kasa Polowa Banku Państwowego i 59 Wojskowa Stacja Pocztowa[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Zarzycki 2014 ↓, s. 278.
- ↑ a b Fiszer i Gruszczyński 2009 ↓, s. 48.
- ↑ a b c d e 2-й кавалерийский корпус (имел три формирования) [online], ru/ussr/kk/kk02.html [dostęp 2024-04-22].
- ↑ Zarzycki 2014 ↓, s. 313.
- ↑ a b Zarzycki 2014 ↓, s. 314.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Michał Fiszer, Jerzy Gruszczyński: Operacja Barbarossa 1941. Hitlera uderza na ZSRR. Poznań: 2009. ISBN 978-83-261-0286-8.
- Piotr Zarzycki: Suplement do września 1939. Warszawa: 2014. ISBN 978-83-933204-7-9.