Belgia w Konkursie Piosenki Eurowizji

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Belgia
w Konkursie Piosenki Eurowizji
Gold medal europe.svg 1
Silver medal europe.svg 2
Bronze medal europe.svg 0
Medals Europe.svg 3 		EuroBélgica.svg
Informacje ogólne
Nadawcy

Vlaamse Radio- en Televisieomroep (VRT)
Radio-Télévision belge de la Communauté française (RTBF)

Rok i miejsce debiutu

1956, Lugano

Liczba udziałów

64 (54 finały)

Organizacja konkursu

1 raz w 1987

Strona internetowa

Belgia jest jednym z sześciu członków założycieli Konkursu Piosenki Eurowizji, uczestniczy w nim od 1956[1]. Od czasu debiutu konkursem w kraju zajmują się belgijscy nadawcy publiczni: flamandzki Vlaamse Radio- en Televisieomroep (VRT) i waloński Radio-Télévision belge de la Communauté française (RTBF), którzy wymieniają się corocznie organizacją selekcji lub wyborem wewnętrznym reprezentanta[2].

Kraj wygrał konkurs tylko raz: 31. Konkurs Piosenki Eurowizji w 1986 pierwsze miejsce zajęła Sandra Kim z utworem „J’aime la vie”. Piosenkarka deklarowała w piosence, że ma 15 lat, jednak w rzeczywistości była dwa lata młodsza. Nadawcy kilku krajów domagali się unieważnienia wyników, jednak Europejska Unia Nadawców (EBU) nie zareagowała w tej sprawie[3], a Kim została tym samym najmłodszym zwycięzcą konkursu w historii[4].

Belgia nie wystawiła swojego reprezentanta na konkurs w 1994, 1997 i 2001 z powodu niskich wyników zajętych rok wcześniej[5][6][7].

Historia Belgii w Konkursie Piosenki Eurowizji[edytuj | edytuj kod]

Nadawcy konkursu[edytuj | edytuj kod]

Na terenie Belgii prawo do emitowania konkursu posiada dwóch krajowych nadawców: flamandzki nadawca Vlaamse Radio- en Televisieomroep (VRT) i waloński nadawca Radio-Télévision belge de la Communauté française (RTBF). Nadawca konkursu w kraju zmienia się rotacyjnie. Nadawca RTBF służył w latach: 1956, 1958, 1960, 1962, 1964, 1966, 1968, 1970, 1972, 1974, 1976, 1978, 1980, 1982, 1984, 1986, 1988, 1990, 1992, 1995, 1998, 2000, 2003, 2005, 2007, 2009, 2011, 2013, 2015, 2017, 2019 i 2022; a VRT służył w latach 1957, 1959, 1961, 1963, 1965, 1967, 1969, 1971, 1973, 1975, 1977, 1979, 1981, 1983, 1985, 1987, 1989, 1991, 1993, 1996, 1999, 2002, 2004, 2006, 2008, 2010, 2012, 2014, 2016, 2018, 2020, 2021 i 2023. Z powodu odwołania konkursu w 2020, nadawca VRT służył jako belgijski nadawca dwa razy z rzędu.

Fud Leclerc podczas finału 3. Konkursu Piosenki Eurowizji, maj 1958

Plebiscyty[edytuj | edytuj kod]

W 1993 Belgię reprezentowała Barbara Dex z utworem „Iemand als jij”, z którym zajęła ostatnie, 25. miejsce w finale[8]. Piosenkarka wystąpiła we własnoręcznie zaprojektowanej i uszytej sukience[9], która nie spodobała się eurowizyjnym fanom oraz belgijskim administratorom strony House of Eurovision. Stworzyli oni specjalny plebiscyt – Nagroda im. Barbary Dex[10], w ramach którego internauci mogą głosować na najgorszej ubranego artystę danego roku[11]. W 2000 tytuł najgorzej ubranej reprezentantki otrzymała belgijska piosenkarka Nathalie Sorce[11]. 13 marca 2022 roku portal Songfestival.be ogłosił, że zakończy przyznawanie nagrody Barbary Dex, powołując się na negatywne skojarzenia z nią związane[12]. Zamiast tego strona zorganizowała nową, zastępczą nagrodę za „najbardziej znany strój”[12]. Po głosowaniu internetowym 29 kwietnia ogłoszono, że ​​nowa nagroda zostanie nazwana You're a Vision Award[12]. Piierwszym laureatem nagrody został Sheldon Riley z Australii.

W 2006 Belgię reprezentowała Kate Ryan z piosenką „Je t’adore”[8]. Pomimo popularności, piosenkarka nie zakwalifikowała się do finału konkursu, zajmując 12. miejsce w rundzie półfinałowej[8]. Cztery lata później irlandzki portal poświęcony konkursowi – ESC Ireland – zorganizował specjalne głosowanie Kate Ryan Award, podczas którego internauci mogli wybrać najbardziej niedocenionego artystę roku. W 2010 plebiscyt wygrała Anna Bergendahl ze Szwecji, a w 2011 – Magdalena Tul z Polski[13].

Uczestnictwo[edytuj | edytuj kod]

Pierre Rapsat podczas prób do finału 21. Konkursu Piosenki Eurowizji, maj 1976
Xandee podczas występu w 49. Konkursie Piosenki Eurowizji, maj 2004
The KMG’s w trakcie występu w półfinale 52. Konkursu Piosenki Eurowizji, maj 2007
Ishtar podczas występu w półfinale 53. Konkursu Piosenki Eurowizji, maj 2008
Roberto Bellarosa podczas prób do występu w półfinale 58. Konkursie Piosenki Eurowizji, maj 2013
Axel Hirsoux podczas występu w półfinale 59. Konkursu Piosenki Eurowizji, maj 2014
Loïc Nottet podczas prób do występu w 60. Konkursie Piosenki Eurowizji, maj 2015
Blanche podczas prób do występu 62. Konkursie Piosenki Eurowizji, maj 2017

Belgia bierze udział w Konkursie Piosenki Eurowizji od 1956. Poniższa tabela uwzględnia nazwiska belgijskich reprezentantów, tytuły konkursowych piosenek i oraz wyniki krajowych delegatów w poszczególnych latach[8]:

Rok Artysta Piosenka Finał Półfinał
Miejsce Punkty Miejsce Punkty
1956[a] Fud Leclerc „Messieurs les noyés de la Seine” 2[b] N/K Brak rundy półfinałowej
Mony Marc „Le plus beau jour de ma vie”
1957 Bobbejaan Schoepen „Straatdeuntje” 8 5
1958 Fud Leclerc „Ma petite chatte” 5 8
1959 Bob Benny „Hou toch van mij” 6 9
1960 Fud Leclerc „Mon amour pour toi”
1961 Bob Benny „September, gouden roos” 15 1
1962 Fud Leclerc „Ton nom” 13 0
1963 Jacques Raymond „Waarom” 10 4
1964 Robert Cogoi „Près de ma rivière” 2
1965 Lize Marke „Als het weer lente s” 15 0
1966 Tonia „Un peu de poivre, un peu de sel” 4 14
1967 Louis Neefs „Ik heb zorgen” 7 8
1968 Claude Lombard „Quand tu reviendras”
1969 Louis Neefs „Jennifer Jennings” 10
1970 Jean Vallée „Viens l'Oublier” 8 5
1971 Lily Castel i Jacques Raymond „Goeiemorgen, morgen” 14 68
1972 Serge i Christine Ghisoland „À la folie ou pas du tout” 17 55
1973 Nicole Josy i Hugo Sigal „Baby, Baby” 58
1974 Jacques Hustin „Fleur de liberté” 9 10
1975 Ann Christy „Gelukkig zijn” 15 17
1976 Pierre Rapsat „Judy et cie” 8 68
1977 Dream Express „A million in one, two, three” 7 69
1978 Jean Vallée „L'amour ça fait chanter la vie” 2 125
1979 Micha Marah „Hey Nana” 18 5
1980 Telex „Euro-Vision” 17 14
1981 Emily Starr „Samson” 13 40
1982 Stella „Si tu aimes ma musique” 4 96
1983 Pas De Deux „Rendez-Vous” 18 13
1984 Jacques Zegers „Avanti la vie” 5 70
1985 Linda Lepomme „Laat me nu gaan” 19 7
1986 Sandra Kim „J’aime la vie” 1 176
1987 Liliane St.-Pierre „Soldiers of Love” 11 56
1988 Reynaert „Laissez briller le soleil” 18 5
1989 Ingeborg Sergeant „Door de wind” 19 13
1990 Philippe Lafontaine „Macédomienne” 12 46
1991 Closeau „Geef het op'” 16 23
1992 Morgane „Nous on veut des violons” 20 11
1993 Barbara Dex „Iemand als jij” 25 3 Kwalifikacja za Millstreet
1994 Brak reprezentanta Brak rundy półfinałowej
1995 Frédéric Etherlinck „La voix est libre” 20 8
1996 Lisa Del Bo „Liefde is een kaartspel” 16 22 12[c] 45
1997 Brak reprezentanta Brak rundy półfinałowej
1998 Mélanie Cohl „Dis oui” 6 122
1999 Vanessa Chinitor „Like the Wind” 12 38
2000 Nathallie Sorce „Envie de vivre” 24 2
2001 Brak reprezentanta
2002 Sergio i The Ladies „Sister” 13 33
2003 Urban Trad „Sanomi” 2 165
2004 Xandee „1 Life” 22 7 Top 11[d]
2005 Nuno Resende „Le grand soir” – 22 29
2006 Kate Ryan „Je t’adore” 12 69
2007 The KMG’s „Love Power” 26 14
2008 Ishtar „O Julissi” 17 16
2009 Patrick Ouchène „Copycat” 1
2010 Tom Dice „Me and My Guitar” 6 143 1 167
2011 Witloof Bay „With Love Baby” – 11 53
2012 Iris „Would You?” 17 16
2013 Roberto Bellarosa „Love Kills” 12 71 5 75
2014 Axel Hirsoux „Mother” – 14 28
2015 Loïc Nottet „Rhythm Inside” 4 217 2 149
2016 Laura Tesoro „What’s the Pressure” 10 181 3 274
2017 Blanche „City Lights” 4 363 4 165
2018 Sennek „A Matter of Time” – 12 91
2019 Eliot „Wake Up” 13 70
2020 Hooverphonic „Release Me” Konkurs odwołany
2021 „The Wrong Place” 19 74 9 117
2022 Jérémie Makiese „Miss You" 19 64 8 151
2023 Gustaph „Because of You” 7 182 8 90

Legenda:

     1. miejsce

Historia głosowania w finale (1956–2023)[edytuj | edytuj kod]

Poniższe tabele pokazują, którym krajom Belgia przyznaje w finale najwięcej punktów oraz od których państw belgijscy reprezentanci otrzymują najwyższe noty[14].

Konkursy Piosenki Eurowizji organizowane w Belgii[edytuj | edytuj kod]

Konkurs Piosenki Eurowizji odbył się w Belgii w 1987, w brukselskim Palais du Centenaire[8].

Rok Miasto Miejsce Prowadzący
1987 Bruksela Palais du Centenaire Viktor Lazlo

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Była to jedyna edycja konkursu, kiedy poszczególne kraje wystawiały po dwie propozycje w rywalizacji o Grand Prix.
  2. ↑ Ze względu na brak szczegółowych wyników pierwszej edycji Konkursu Piosenki Eurowizji (oficjalnie podano tylko zwycięzcę, czyli Lys Assię z utworem „Refrain”), uznaje się, że wszystkie pozostałe propozycje konkursowe zajęły ex aequo 2. miejsce.
  3. ↑ Podczas imprezy w 1996 zorganizowano rundę kwalifikacyjną, mającą na celu zmniejszenie liczby państw biorących udział w finale widowiska. Etap eliminacyjny nie był transmitowany w telewizji ani nagrywany, krajowe komisje jurorskie przesłuchiwały wersje studyjne wszystkich konkursowych propozycji i przyznawały im punkty. Spośród 30 utworów nadesłanych przez publicznych nadawców, do finału zakwalifikowały się 22 propozycje. Jedynym krajem, który nie brał udziału w rundzie kwalifikacyjnej był gospodarz konkursu, czyli Norwegia.
  4. ↑ Zgodnie z regulaminem, w konkursie w latach 2004-2007 kraje z pierwszej dziesiątki poprzedniego konkursu były automatycznie kwalifikowane do sobotnigo finału bez konieczności rywalizacji w półfinale. W przypadku rezygnacji z udziału w konkursie jednego z państw z Top 10 zeszłego roku lub w przypadku kiedy któreś z państw Wielkiej Czwórki zajęło miejsce w przedziale 1-10, autmatyczna kwalifikacja przypadała na miejsca poza pierwszą dziesiątką, tj. 11. bądź 12.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Eurovision Song Contest 1956. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-03-02].
  2. ↑ Integrated Media Production: Theme Visit to VRT & RTBF. [w:] EBU [on-line]. ebu.ch. [dostęp 2013-03-02]. (ang.).
  3. ↑ Eurovision Song Contest 1986. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-03-02]. (ang.).
  4. ↑ Gordon Roxburgh: Winners of the 1980s – What happened to them?. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv, 2011-09-14. [dostęp 2013-03-02]. (ang.).
  5. ↑ Eurovision Song Contest 1994. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-03-02]. (ang.).
  6. ↑ Eurovision Song Contest 1997. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-03-02]. (ang.).
  7. ↑ Eurovision Song Contest 2001. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-03-02]. (ang.).
  8. ↑ a b c d e Belgium in Eurovision Song Contest. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-03-02].
  9. ↑ The Barbara Dex Award voting begins!. [w:] ESC Today [on-line]. esctoday.com. [dostęp 2013-03-03]. (ang.).
  10. ↑ Nagroda im. Barbary Dex – zagłosuj!. [w:] OGAE Polska [on-line]. eurowizja.org. [dostęp 2013-03-03]. (ang.).
  11. ↑ a b Barbara Dex Award. [w:] Eurovision House [on-line]. eurovisionhouse.nl. [dostęp 2013-03-03]. (ang.).
  12. ↑ a b c Barbara Dex Award: The end of an era, Songfestival.be, 13 marca 2022 [dostęp 2022-08-22] (ang.).
  13. ↑ Kate Ryan Award. [w:] ESC Ireland [on-line]. escireland.com. [dostęp 2013-03-03]. (ang.).
  14. ↑ Points to and from Belgium. [w:] Eurovision Covers [on-line]. eurovisioncovers.co.uk. [dostęp 2013-11-09]. (ang.).
Konkurs Piosenki Eurowizji
Państwa uczestniczące w Konkursie Piosenki Eurowizji
Aktywne[A]
Nieaktywne[B]
Nieistniejące
Nieudane debiuty
  1. ↑ Państwa uczestniczące w nadchodzącym konkursie
  2. ↑ Państwa nieuczestniczące w ostatnim lub nadchodzącym konkursie
Reprezentanci Belgii w Konkursie Piosenki Eurowizji

EuroBélgica.svg

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Belgia_w_Konkursie_Piosenki_Eurowizji&oldid=70361342”