Konkurs Piosenki Eurowizji 1993
| Informacje ogólne | |||||
| Finał |
15 maja 1993 | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Miejsce | |||||
| Nadawca | |||||
| Prowadzący |
Fionnuala Sweeney | ||||
| Informacje dodatkowe | |||||
| Reżyser |
Anita Notaro | ||||
| Kierownik wykonawczy |
Christian Clausen | ||||
| Występ otwarcia |
Opowieść o Eochaidzie i Étaínie z celtyckiej mitologii, przejście do widoku dzisiejszej irlandzkiej wsi. | ||||
| Występ interwałowy |
Johnny Logan wraz z dziećmi Millstreet and the Cork School of Music Choirs – „Voices (Are Calling)” | ||||
| Uczestnicy | |||||
| Debiut | |||||
| Rezygnacja | |||||
| Łącznie |
25 reprezentacji | ||||
| |||||
| Głosowanie | |||||
| Komisja jurorska z każdego uczestniczącego kraju przyznaje 1-8, 10 oraz 12 punktów dla ulubionej piosenki. | |||||
| Zwycięzca | |||||
| Reprezentant | |||||
| Piosenka |
„In Your Eyes” | ||||
| Tekst i muzyka |
Jimmy Walsh | ||||
| Konkurs Piosenki Eurowizji | |||||
| |||||
38. Konkurs Piosenki Eurowizji 1993 został zorganizowany 15 maja 1993 roku w Green Glens Arena w Millstreet przez irlandzkiego nadawcę publicznego Raidió Teilifís Éireann (RTÉ), dzięki zwycięstwu reprezentantki Irlandii – Lindy Martin podczas konkursu w 1992 roku.
Koncert finałowy prowadziła Fionnuala Sweeney, a zwyciężczynią została reprezentantka Irlandii – Niamh Kavanagh, która za utwór "In Your Eyes" otrzymała 187 punktów.
Kvalifikacija za Millstreet[edytuj | edytuj kod]
Przed finałem konkursu Europejska Unia Nadawców (EBU) borykała się z intensywnym wzrostem liczby potencjalnych uczestników, spowodowaną rozpadem bloku wschodniego oraz rozdzieleniem się Jugosławii (która była jedynym komunistycznym krajem, który brał udział w konkursie) na mniejsze państwa. Organizatorzy byli przeciwni udziałowi większej ilości państw, ponieważ konkurs rósł by „zbyt szybko” otwierając granice na nowych uczestników[1]. W wyniku dużego zainteresowania udziałem wschodnich nadawców w konkursie, EBU zwiększyła maksymalną liczbę krajów uczestniczących w 1993 do dwudziestu pięciu – dwadzieścia dwa miejsca zarezerwowano dla krajów tradycyjnie uczestniczących w konkursie, a pozostałe trzy miejsca miały być rozdzielone między debiutantów, albo – jak w przypadku byłej Jugosławii – kraje, nie brały udziału jako osobny naród, wyłonionych podczas specjalnej rundy kwalifikacyjnej pt. Kvalifikacija za Millstreet, zorganizowanej 3 kwietnia we własnym studio w Lublanie przez nadawcę Radiotelevizija Slovenija (RTVSLO)[2][3][4].
EBU sama zaprosiła do udziału dwunastu nadawców[5]. Początkowo zainteresowanie udziałem w pierwszym w historii „półfinale” konkursu wyraziło początkowo czternaście państw, w tym m.in. nadawcy z Białorusi, Czech, Litwy, Łotwy, Rosji czy Ukrainy, jednak państwa te stopniowo wycofywały swoją chęć udziału i w lutym 1993 tylko sześć krajów widniało na liście zainteresowanych, w tym Bułgaria, która ostatecznie również się wycofała – dopiero później dołączyły natomiast telewizje z Estonii i Słowacji[6][7].
| L.p. | Państwo | Język | Wykonawca | Tytuł | Miejsce | Punkty |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 |  Bośnia i Hercegowina
|
bośniacki | Fazla | „Sva bol svijeta” | 2 | 52 |
| 2 |  Chorwacja
|
chorwacki, angielski | Put | „Don’t Ever Cry” | 3 | 51 |
| 3 |  Estonia
|
estoński | Janika Sillamaa | „Muretut meelt ja südametuld” | 5 | 47 |
| 4 |  Węgry
|
węgierski | Andrea Szulák | „Árva reggel” | 6 | 44 |
| 5 |  Rumunia
|
rumuński | Dida Drăgan | „Nu pleca” | 7 | 38 |
| 6 |  Słowenia
|
słoweński | 1X Band | „Tih deževen dan” | 1 | 54 |
| 7 |  Słowacja
|
słowacki | Elán | „Amnestia na neveru” | 4 | 50 |
Legenda:
Państwa zakwalifikowane do finału konkursu
Kontrowersje[edytuj | edytuj kod]
Telewizja z Bośni i Hercegowiny zadebiutowała w konkursie w trakcie trwania wojny domowej w swoim kraju. Ze względu na trwającą wojnę, preselekcje bośniackie miały bardzo skromny przebieg. Wygrał je Muhamed „Fazla” Fazlagic z piosenką „Sva bol svijeta”, której tekst poruszał temat tragicznej sytuacji w kraju (w refrenie śpiewał: Cały ból świata jest dziś w Bośni, Przeciwstawiam się wojnie, Nie boją się stać naprzeciw ściany, Mogę zaśpiewać, wygrać). Bośniacka reprezentacja borykała się z problemami militarnymi podczas podróży do Millstreet. W finale konkursu piosenka zajęła 16. miejsce[8][9].
Wyniki[edytuj | edytuj kod]
| L.p. | Państwo | Język | Wykonawca | Tytuł | Miejsce | Punkty |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 |  Włochy
|
włoski | Enrico Ruggeri | "Sole d'Europa" | 12 | 45 |
| 2 |  Turcja
|
turecki | Burak Aydos | "Esmer yarim" | 21 | 10 |
| 3 |  Niemcy
|
niemiecki | Münchener Freiheit | "Viel zu weit" | 18 | 18 |
| 4 |  Szwajcaria
|
francuski | Annie Cotton | "Moi, tout simplement" | 3 | 148 |
| 5 |  Dania
|
duński | Tommy Seebach Band | "Under stjernerne på himlen" | 22 | 9 |
| 6 |  Grecja
|
grecki | Katerina Garbi | "Ellada, chora tu fotos" | 9 | 64 |
| 7 |  Belgia
|
niderlandzki | Barbara Dex | "Iemand als jij" | 25 | 3 |
| 8 |  Malta
|
angielski | William Mangon | "This Time" | 8 | 69 |
| 9 |  Islandia
|
islandzki | Inga | "Þá veistu svarið" | 13 | 42 |
| 10 |  Austria
|
niemiecki | Tony Wegas | "Maria Magdalena" | 14 | 32 |
| 11 |  Portugalia
|
portugalski | Anabela | "A cidade ate ser dia" | 10 | 60 |
| 12 |  Francja
|
francuski, korsykański | Patrick Fiori | "Mama Corsica" | 4 | 121 |
| 13 |  Szwecja
|
szwedzki | Avingarna | "Eloise" | 7 | 89 |
| 14 |  Irlandia
|
angielski | Niamh Kavanagh | "In Your Eyes" | 1 | 187 |
| 15 |  Luksemburg
|
francuski, luksemburski | Modern Times | "Donne-moi une chance" | 20 | 11 |
| 16 | Słowenia
|
słoweński | 1X Band | "Tih dezeven dan" | 22 | 9 |
| 17 |  Finlandia
|
fiński | Katri Helena | "Tule Luo" | 17 | 20 |
| 18 | Bośnia i Hercegowina
|
bośniacki | Fazla | "Sva bol svijeta" | 16 | 27 |
| 19 |  Wielka Brytania
|
angielski | Sonia | "Better the Devil You Know" | 2 | 164 |
| 20 |  Holandia
|
niderlandzki | Ruth Jacott | "Vrede" | 6 | 92 |
| 21 | Chorwacja
|
chorwacki, angielski | Put | "Don’t Ever Cry" | 15 | 31 |
| 22 |  Hiszpania
|
hiszpański | Eva Santamaria | "Hombres" | 11 | 58 |
| 23 |  Cypr
|
grecki | Zymboulakis i van Beke | "Mi stamatas" | 19 | 17 |
| 24 |  Izrael
|
hebrajski | Lahakat | "Shiru shiru" | 24 | 4 |
| 25 |  Norwegia
|
norweski | Silje Vige | "Alle mine tankar" | 5 | 120 |
Tabela punktacyjna finału[edytuj | edytuj kod]
Podczas kilku ostatnich głosowań było jasne, że wygra albo Niamh Kavanagh z Irlandii albo Sonia z Wielkiej Brytanii. Po przedostatnim przyznaniu punktów, różnica między dwoma najlepszymi krajami wynosiła 11 punktów, z korzyścią dla Irlandii.
Z powodów technicznych, ostatnim głosującym krajem była Malta. Podekscytowana irlandzka publiczność czekała, aż maltański sekretarz przyzna jakiekolwiek punkty walczącym o zwycięstwo krajom – wynik, który nie pozwoliłby Wielkiej Brytanii prześcignąć Irlandii. Jednak, nazwa żadnego z krajów nie padła. To oczywiście znaczyło, że albo Irlandia albo Wielka Brytania nie otrzymały żadnego punktu od maltańskiego jury i, jeżeli Sonia otrzyma 12 punktów, to wygra z przewagą tylko jednego głosu. Zamiast tego najwyższą liczbę punktów zdobyła Niamh Kavanagh, zdobywając ostatecznie 23 punkty więcej od rywalki.
| Jury | |||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Suma punktów | Włochy | Turcja | Niemcy | Szwajcaria | Dania | Grecja | Belgia | Malta | Islandia | Austria | Portugalia | Francja | Szwecja | Irlandia | Luksemburg | Słowenia | Finlandia | Bośnia i Hercegowina | Wielka Brytania | Holandia | Chorwacja | Hiszpania | Cypr | Izrael | Norwegia | ||
| Uczestnicy konkursu | Włochy | 45 | 1 | 7 | 10 | 5 | 10 | 8 | 2 | 2 | |||||||||||||||||
| Turcja | 10 | 1 | 2 | 1 | 6 | ||||||||||||||||||||||
| Niemcy | 18 | 8 | 2 | 3 | 4 | 1 | |||||||||||||||||||||
| Szwajcaria | 148 | 10 | 12 | 10 | 7 | 8 | 5 | 4 | 6 | 1 | 12 | 6 | 7 | 12 | 8 | 4 | 10 | 8 | 2 | 3 | 6 | 4 | 3 | ||||
| Dania | 9 | 1 | 3 | 5 | |||||||||||||||||||||||
| Grecja | 64 | 2 | 2 | 2 | 6 | 7 | 6 | 5 | 8 | 12 | 7 | 7 | |||||||||||||||
| Belgia | 3 | 3 | |||||||||||||||||||||||||
| Malta | 69 | 7 | 5 | 4 | 7 | 5 | 5 | 4 | 2 | 2 | 4 | 2 | 4 | 6 | 4 | 4 | 1 | 3 | |||||||||
| Islandia | 42 | 4 | 4 | 1 | 7 | 1 | 5 | 2 | 7 | 5 | 2 | 2 | 2 | ||||||||||||||
| Austria | 32 | 4 | 1 | 3 | 3 | 6 | 12 | 3 | |||||||||||||||||||
| Portugalia | 60 | 1 | 1 | 2 | 2 | 5 | 8 | 2 | 4 | 2 | 1 | 12 | 12 | 3 | 5 | ||||||||||||
| Francja | 121 | 7 | 4 | 12 | 3 | 8 | 7 | 12 | 8 | 10 | 6 | 4 | 1 | 4 | 3 | 8 | 10 | 8 | 6 | ||||||||
| Szwecja | 89 | 8 | 8 | 7 | 10 | 7 | 10 | 4 | 5 | 6 | 7 | 7 | 10 | ||||||||||||||
| Irlandia | 187 | 12 | 1 | 5 | 12 | 6 | 6 | 2 | 12 | 3 | 8 | 6 | 10 | 12 | 7 | 12 | 3 | 8 | 12 | 10 | 6 | 10 | 7 | 5 | 12 | ||
| Luksemburg | 11 | 10 | 1 | ||||||||||||||||||||||||
| Słowenia | 9 | 4 | 1 | 3 | 1 | ||||||||||||||||||||||
| Finlandia | 20 | 3 | 8 | 2 | 5 | 2 | |||||||||||||||||||||
| Bośnia i Hercegowina | 27 | 3 | 12 | 1 | 4 | 4 | 3 | ||||||||||||||||||||
| Wielka Brytania | 164 | 1 | 8 | 6 | 5 | 8 | 12 | 12 | 12 | 7 | 6 | 10 | 8 | 8 | 10 | 5 | 3 | 4 | 10 | 5 | 4 | 12 | 8 | ||||
| Holandia | 92 | 6 | 6 | 7 | 7 | 3 | 6 | 3 | 5 | 12 | 7 | 10 | 3 | 7 | 10 | ||||||||||||
| Chorwacja | 31 | 3 | 4 | 5 | 8 | 1 | 6 | 4 | |||||||||||||||||||
| Hiszpania | 58 | 5 | 6 | 5 | 8 | 2 | 2 | 10 | 6 | 7 | 5 | 1 | 1 | ||||||||||||||
| Cypr | 17 | 2 | 10 | 5 | |||||||||||||||||||||||
| Izrael | 4 | 3 | 1 | ||||||||||||||||||||||||
| Norwegia | 120 | 10 | 10 | 10 | 12 | 6 | 10 | 8 | 5 | 1 | 3 | 12 | 7 | 6 | 12 | 8 | |||||||||||
Powracający artyści[edytuj | edytuj kod]
| Artysta | Kraj | Poprzedni rok | Miejsce | Punkty |
|---|---|---|---|---|
| Tony Wegas | Austria
|
1992 | 10 | 63 |
| Tommy Seebach Tommy Seebach (w duecie z Debbie Cameron) |
Dania
|
1979 1981 |
6 11 |
76 41 |
| Katri Helena | Finlandia
|
1979 | 14 | 38 |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Riku Ranta, History: Eurovision Song Contest 1993 in Millstreet (Part 1/2) [online], ESC Webs - Latest Eurovision News, 7 lipca 2012 [dostęp 2024-04-12] (ang.).
- ↑ Millstreet 1993 [online], eurovision.tv [dostęp 2024-04-12] (ang.).
- ↑ Gordon Roxburgh, Songs for Europe: The United Kingdom at the Eurovision Song Contest, Prestatyn, s. 131, ISBN 978-1-84583-163-9 [dostęp 2024-04-12] (ang.).
- ↑ To była Eurowizja: otwarcie na wschód w 1993 roku [online], OGAE Polska, 15 maja 2021 [dostęp 2024-04-12] (pol.).
- ↑ Roy Knoops, Eurovision 2024 Estonia: Janika Sillamaa takes a trip down Eurovision's memory lane - ESCToday.com [online], ESCToday, 4 kwietnia 2018 [dostęp 2024-04-12] (ang.).
- ↑ Päevaleht 22 veebruar 1993 — DIGAR Eesti artiklid [online], dea.digar.ee [dostęp 2024-04-12].
- ↑ Igor K., Eurosong '93 [online], Gorenjski glas, s. 13 (słoweń.).
- ↑ Stephen Oliver: Nieznana historia Eurowizji – część 2 1/4. 2012-09-15. [dostęp 2011]. (pol.).
- ↑ Arts: Would you risk your life for Eurovision?: Bosnia-Herzegovina's entry for Eurovision brings the chill of war to bubblegum pop. Marek Kohn reports. [w:] The Independent [on-line]. independent.co.uk, 1993-05-01. [dostęp 2018-06-26]. (ang.).
