Luksemburg w Konkursie Piosenki Eurowizji
| |||||||||
Informacje ogólne | |||||||||
Nadawca | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Rok i miejsce debiutu | |||||||||
Liczba udziałów |
37 razy | ||||||||
Organizacja konkursu | |||||||||
| |||||||||
| |||||||||
| |||||||||
| |||||||||
Luksemburg uczestniczył w Konkursie Piosenki Eurowizji w latach 1956–1993. Od czasu debiutu konkursem w kraju zajmował się luksemburski nadawca publiczny RTL Télé Lëtzebuerg[1][2].
Luksemburg wygrał konkurs pięciokrotnie: w 1961 (Jean-Claude Pascal z piosenką „Nous, les amoureux”), 1965 (France Gall z „Poupée de cire, poupée de son”), 1972 (Vicky Leandros z „Après toi”), 1973 (Anne-Marie David z „Tu te reconnaîtras”) i 1983 i (Corinne Hermès z „Si la vie est cadeau”)[1].
Od debiutu w 1956 krajowy nadawca kilkukrotnie wycofywał się z udziału w konkursie. W 1959 zrezygnował z wysłania reprezentanta na konkurs z powodów finansowych. W 1994 został odsunięty z udziału z powodu słabego wyniku zajętego rok wcześniej. Od tamtej pory kraj nie powrócił do rywalizacji[1].
W 2004 pojawiły się doniesienia o możliwym powrocie nadawcy do stawki konkursowej i chęci udziału w 49. Konkursie Piosenki Eurowizji[3]. Telewizja ostatecznie wycofała się z tych planów z powodu braku środków finansowych[4][5]. Kolejne informacje o powrocie pojawiły się podczas przygotowań do jubileuszowego, 50. konkursu w 2005[6], co zostało zdementowane przez przedstawiciela RTL, który stwierdził, że kraj może już nigdy nie wrócić na konkurs[7].



Uczestnictwo[edytuj | edytuj kod]
Luksemburg uczestniczył w Konkursie Piosenki Eurowizji w latach 1956–1993. Poniższa tabela uwzględnia nazwiska wszystkich luksemburskich reprezentantów, tytuły konkursowych piosenek oraz wyniki w poszczególnych latach[1].
Rok | Artysta | Piosenka | Finał | Półfinał | ||
---|---|---|---|---|---|---|
Miejsce | Punkty | Miejsce | Punkty | |||
1956[a] | Michèle Arnaud | „Ne crois pas” | 2[b] | N/K | Brak rundy półfinałowej | |
„Les amants de minuit” | 2 | N/K | ||||
1957 | Danièle Dupré | „Amours Mortes” | 4 | 8 | ||
1958 | Solange Berry | „Un grand amour” | 9 | 1 | ||
1959 | Brak reprezentanta | |||||
1960 | Camillo Felgen | „So laang we’s du do bast” | 13 | 1 | ||
1961 | Jean-Claude Pascal | „Nous, les amoureux” | 1 | 31 | ||
1962 | Camillo Felgen | „Petit bonhomme” | 3 | 11 | ||
1963 | Nana Mouskouri | „À force de prier” | 8 | 13 | ||
1964 | Hughes Aufray | „Dès que le printemps revient” | 4 | 14 | ||
1965 | France Gall | „Poupée de cire, poupée de son” | 1 | 32 | ||
1966 | Michèle Torr | „Ce soir je t’attendais” | 10 | 7 | ||
1967 | Vicky Leandros | „L’amour est bleu” | 4 | 17 | ||
1968 | Chris Baldo i Sophie Garel | „Nous vivrons d’amour” | 11 | 5 | ||
1969 | Romuald | „Catherine” | 11 | 7 | ||
1970 | David Alexander Winter | „Je suis tombé du ciel” | 12 | 0 | ||
1971 | Monique Melsen | „Pomme, pomme, pomme” | 13 | 70 | ||
1972 | Vicky Leandros | „Après toi” | 1 | 128 | ||
1973 | Anne-Marie David | „Tu te reconnaîtras” | 1 | 129 | ||
1974 | Ireen Sheer | „Bye Bye I Love You” | 4 | 14 | ||
1975 | Geraldine | „Toi” | 5 | 84 | ||
1976 | Jürgen Marcus | „Chansons pour ceux qui s’aiment” | 14 | 17 | ||
1977 | Anne-Marie B | „Frère Jacques” | 16 | 17 | ||
1978 | Baccara | „Parlez-vous français?” | 7 | 73 | ||
1979 | Jeane Manson | „J’ai déjà vu ça dans tes yeux” | 13 | 44 | ||
1980 | Sophie i Magaly | „Papa pingouin” | 9 | 56 | ||
1981 | Jean-Claude Pascal | „C’est peut-être pas l’Amérique” | 11 | 41 | ||
1982 | Svetlana | „Cours après le temps” | 6 | 78 | ||
1983 | Corinne Hermès | „Si la vie est cadeau” | 1 | 142 | ||
1984 | Sophie Carle | „100% d’amour” | 10 | 39 | ||
1985 | Margo, Ranck Olivier, Diane Solomon, Ireen Sheer, Malcolm & Chris Roberts |
„Children, Kinder, Enfants” | 13 | 37 | ||
1986 | Sherisse Stevens | „L’amour de ma vie” | 3 | 117 | ||
1987 | Plastic Bertrand | „Amour, amour” | 21 | 4 | ||
1988 | Lara Fabian | „Croire” | 4 | 90 | ||
1989 | Park Café | „Monsieur” | 20 | 8 | ||
1990 | Céline Carzo | „Quand je te rêve” | 13 | 38 | ||
1991 | Sarah Bray | „Un baiser volé” | 14 | 29 | ||
1992 | Marion Welter & Kontinent | „Sou fräi” | 21 | 10 | ||
1993 | Modern Times | „Donne-moi une chance” | 20 | 11 | Kvalifikacija za Millstreet | |
Brak reprezentanta od 1994 |
Legenda:
1. miejsce
Historia głosowania w finale (1975-1993)[edytuj | edytuj kod]
Poniższe tabele pokazują, którym krajom Luksemburg przyznaje w finale najwięcej punktów oraz od których państw luksemburscy reprezentanci otrzymują najwyższe noty[8]
Kraje, którym Luksemburg przyznał najwięcej punktów:
|
Kraje, od których Luksemburg otrzymał najwięcej punktów:
|
Legenda: 1. miejsce 2. miejsce 3. miejsce |
Konkursy Piosenki Eurowizji zorganizowane w Luksemburgu[edytuj | edytuj kod]
Luksemburg był gospodarzem Konkursu Piosenki Eurowizji czterokrotnie: w 1962, 1966, 1973 i 1984. Wszystkie koncerty finałow odbyły się w mieście Luksemburg.
Rok | Miasto | Miejsce | Prowadzący |
---|---|---|---|
1962 | Luksemburg | Villa Louvigny | Mireille Delannoy |
1966 | Josiane Shen | ||
1973 | Nouveau Théâtre Luxembourg | Helga Guitton | |
1984 | Kirchberg Theatre | Désirée Nosbusch |
Gratulacje: 50 lat Konkursu Piosenki Eurowizji[edytuj | edytuj kod]
W październiku 2005 odbył się specjalny koncert jubileuszowy Gratulacje: 50 lat Konkursu Piosenki Eurowizji, który został zorganizowany przez Europejską Unię Nadawców (EBU) z okazji 50-lecia Konkursu Piosenki Eurowizji. W trakcie koncertu odbył się plebiscyt na najlepszą piosenkę w całej historii imprezy. W stawce konkursowej znalazła się m.in. luksemburska propozycja „Poupée de cire, poupée de son” France Gall, która wygrała 10. Konkurs Piosenki Eurowizji w 1965. Utwór zajął ostatecznie ostatnie, czternaste miejsce z 37 punktami na koncie[9][10].
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Była to jedyna edycja konkursu, kiedy poszczególne kraje wystawiały po dwie propozycje w rywalizacji o Grand Prix.
- ↑ Ze względu na brak szczegółowych wyników pierwszej edycji Konkursu Piosenki Eurowizji (oficjalnie podano tylko zwycięzcę, czyli Lys Assię z utworem „Refrain”), uznaje się, że wszystkie pozostałe propozycje konkursowe zajęły ex aequo 2. miejsce.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Luxembourg in the Eurovision Song Contest. [w:] EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2013-12-27]. (ang.).
- ↑ 74 ACTIVE MEMBERS IN 56 COUNTRIES. [w:] EBU [on-line]. www.ebu.ch. [dostęp 2013-06-01]. (ang.).
- ↑ Sietse Bakker: "Luxembourg back in Eurovision next year?". [w:] ESC Today [on-line]. www.esctoday.com, 2003-04-22. [dostęp 2013-06-01]. (ang.).
- ↑ Sietse Bakker: Luxembourg might withdraw again from Eurovision. [w:] ESC Today [on-line]. www.esctoday.com, 2003-10-09. [dostęp 2013-06-01]. (ang.).
- ↑ Sietse Bakker: Luxembourg won't participate in 2004. [w:] ESC Today [on-line]. www.esctoday.com, 2003-11-03. [dostęp 2013-06-01]. (ang.).
- ↑ Roel Philips: Luxembourg back in 2005?. [w:] ESC Today [on-line]. www.esctoday.com, 2004-06-24. [dostęp 2013-06-01]. (ang.).
- ↑ Roel Philips: 'Luxembourg never to return to the contest'. [w:] ESC Today [on-line]. www.esctoday.com, 2004-10-13. [dostęp 2013-06-01]. (ang.).
- ↑ Points to and from LUXEMBOURG. www.eurovisioncovers.co.uk. [dostęp 2013-06-24]. (ang.).
- ↑ Congratulations. [w:] EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2013-07-05]. (ang.).
- ↑ Congratulations. [w:] EBU [on-line]. www.congratulations-info.com. [dostęp 2013-07-05]. (ang.).