Konkurs Piosenki Eurowizji 2011

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Konkurs Piosenki Eurowizji 2011
Feel Your Heart Beat!
Ilustracja
Informacje ogólne
Półfinały

10 maja 2011
12 maja 2011

Finał

14 maja 2011

Miejsce

ESPRiT Arena,
Düsseldorf (Niemcy)

Nadawca

Arbeitsgemeinschaft Rundfunkanstalten Deutschland (ARD)
Norddeutscher Rundfunk (NDR)

Prowadzący

Anke Engelke
Judith Rakers
Stefan Raab

Informacje dodatkowe
Kierownik wykonawczy

Jon Ola Sand

Uczestnicy
Powrót

Austria
San Marino
Węgry
Włochy

Łącznie

43 reprezentacji

Głosowanie
Każdy kraj (widzowie oraz jury) przyznaje 1-8 oraz 10, 12 punktów dla ulubionej piosenki.
Zwycięzca

Azerbejdżan

Reprezentant

Ell & Nikki

Piosenka

„Running Scared”

Muzyka

Stefan Örn, Sandra Bjurman, Iain Farquharson

Tekst

Stefan Örn, Sandra Bjurman

Konkurs Piosenki Eurowizji
◄ 2010 2012 ►
Multimedia w Wikimedia Commons

56. Konkurs Piosenki Eurowizji został rozegrany 10, 12 i 14 maja 2011 w ESPRIT Arena w Düsseldorfie i zorganizowany przez niemieckich nadawców Arbeitsgemeinschaft Rundfunkanstalten Deutschland (ARD) oraz Norddeutscher Rundfunk (NDR). Koncerty konkursowe poprowadzili Anke Engelke, Judith Rakers i Stefan Raab.

Finał konkursu wygrali Ell i Nikki, reprezentanci Azerbejdżanu z piosenką „Running Scared” Stefana Örna, Sandry Bjurman i Iaina Farquharsona[1]. Za utwór otrzymali 221 punktów w głosowaniu jurorów i telewidzów.

Lokalizacja[edytuj | edytuj kod]

Geographylogo.svg
Lokalizacja Düsseldorfu na mapie Niemiec.

Miejsce organizacji konkursu[edytuj | edytuj kod]

Niemiecka telewizja NDR otrzymała prawa do organizacji 56. Konkursu Piosenki Eurowizji dzięki zwycięstwu Leny, reprezentantki Niemiec podczas konkursu w 2010.

ESPRiT Arena w Düsseldorfie, miejsce organizacji 56. Konkursu Piosenki Eurowizji

12 października telewizja NDR ogłosiła, że konkurs odbędzie się w ESPRiT arena w Düsseldorfie. Stadion uzyskał sześciotygodniowy okres wynajmu w celu umożliwienia przeprowadzenia prac budowlanych i rozbiórkowych związanych z konkursem. Miasto Düsseldorf zaoferowało 23 000 łóżek hotelowych i 2000 dodatkowych łóżek w okolicach Düsseldorfu i na statkach po Renie[2].

Wybór miejsca organizacji[edytuj | edytuj kod]

Przygotowaniem widowiska w 2011 zainteresowały się 23 miasta, zaś osiem z nich okazało zainteresowanie goszczeniem imprezy, w tym: Berlin, Hamburg, Hanower, Gelsenkirchen, Düsseldorf, Kolonia, Frankfurt nad Menem i Monachium[3][4]. 21 sierpnia 2010 nadawca NDR ogłosił, że cztery z nich zgłosiły swoje oficjalne kandydatury: Berlin, Düsseldorf, Hamburg i Hanower[5][6].

Miasta zainteresowane organizacją konkursu
Miasto Miejsce Pojemność Źródło
Przebieg kandydatury
Berlin Duży namiot na terenie portu lotniczego Berlin-Tempelhof 9000 [7]
Początkowo pojawiły się obawy co do koncepcji przetargowej Berlina. Decydenci z NDR podobno wątpili w zdolność obiektu do zapewnienia korzystnych warunków akustycznych. Berliński reprezentant Richard Meng ani nie potwierdził, ani nie zaprzeczył temu, ponieważ stwierdził, że „NDR obiecano tajemnice dotyczące koncepcji przetargu”[8].
Uwagi:
Gdyby wybrano propozycję, namiot znajdowałby się na polu w pobliżu hangarów.
Düsseldorf ESPRiT Arena 66 500 [7]
24 września 2010 roku ogłoszono, że klub piłkarski Fortuna Düsseldorf wystąpił do Deutsche Fußball Liga o pozwolenie na przeniesienie swoich meczów domowych na Paul-Janes-Stadion, jeśli ESPRiT Arena w Düsseldorfie zostanie wybrana do organizacji konkursu. Wskazywało to, że rozmowy z miastem dotyczące organizacji konkursu w Düsseldorfie były już na zaawansowanym etapie. Klub ogłosił 6 października 2010, że uzyskał pozwolenie na przeniesienie swoich gier, jeśli będzie to konieczne[9].
Uwagi:
Siedziba klubu piłkarskiego Fortuna Düsseldorf. Stadion może pomieścić do 66 500 widzów podczas koncertów, ale podczas konkursu mógłby pomieścić do 38 000 widzów z powodów technicznych.
Hamburg Hamburg Messehallen 10 000 [7]
2 października 2010 gazeta Hamburger Abendblatt ogłosiła, że Hamburg nie będzie w stanie zorganizować Konkursu Piosenki Eurowizji 2011, gdyż miasto nie będzie już w stanie spełnić wymaganych warunków finansowych[10].
Uwagi:
Konkurs odbył by się w hali A1, której pojemność podczas konkursu mogłaby maksymalnie wynosić 10 000 widzów.
Hanower Hanover Messe – [7]
–

Przebieg konkursu[edytuj | edytuj kod]

Podczas spotkania Grupy Referencyjnej Europejskiej Unii Nadawców (EBU) w Belgradzie ustalono, że w finale wystąpią reprezentanci 24 państw, co wiązało się z faktem organizacji konkursu przez kraj należący do państw grupy tzw. Wielkiej Czwórki mającej zagwarantowane miejsce w stawce finałowej[11]. Pod koniec 2010 ujawniono, że w konkursie wystąpi przedstawiciel telewizji z Włoch, która powróciła do stawki konkursowej po 14-letniej przerwie. Kraj został członkiem tzw. Wielkiej Piątki i miał zapewnione miejsce w finale, w związku z czym zwiększono liczbę finalistów do 25 państw[12].

31 grudnia 2010 dotychczasowy producent wykonawczy konkursu Svante Stockselius opuścił swoje stanowisko, a jego funkcję przejął Jon Ola Sand[13].

Koszyki półfinałowe[edytuj | edytuj kod]

Wszystkie państwa uczestniczące w konkursie, poza krajami tzw. Wielkiej Piątki (Francją, Wielką Brytanią, Hiszpanią, Włochami oraz gospodarzem Niemcami), podzielono na sześć koszyków, biorąc pod uwagę system głosowania między krajami w poprzednich konkursach. Z każdego koszyka połowa państw została przydzielona do pierwszego półfinału, a druga – do drugiego. Podział krajów na półfinały ujawniono 17 stycznia 2011. 23 marca odbyło się losowanie numerów startowych półfinalistów i finalistów, a także kolejność głosowania w finale[14].

W związku ze świętem narodowym (Dniem Pamięci Narodowej), izraelski nadawca IBA wnioskował do EBU o automatyczne przydzielenie reprezentanta kraj do drugiego półfinału odbywającego się 12 maja. O możliwość głosowania w drugim półfinale wnioskowała niemiecka telewizja NDR[14].

Koszyk 1 Koszyk 2 Koszyk 3 Koszyk 4 Koszyk 5 Koszyk 6

Projekt sceny i grafiki[edytuj | edytuj kod]

Scena konkursowa 56. Konkursu Piosenki Eurowizji

Scenografię i grafikę konkursu zaprojektował Turquoise Branding, opierając projekt na sloganie konkursu – Feel Your Heart Beat. Pocztówki poprzedzające każdy występ przedstawiały mieszkańców Niemiec pochodzących z kraju poszczególnych reprezentantów. Wizytówki zawierały slogan konkursu w języku narodowym danego kraju, każdą z nich rozpoczynał i kończył logotyp konkursu w krajowych barwach narodowych[15]. Przed każdym występem wybrzmiewał dźwięk bijącego serca[16].

Podczas półfinałów i w finale w krajach upoważnionych do głosowania swoje punkty oddawała pięcioosobowa komisja jurorska oraz telewidzowie (w stosunku głosów 50:50). Głosowanie widzów rozpoczęło się przed prezentacją pierwszej piosenki konkursowej oraz zakończyło się 15 minut po zakończeniu ostatniego występu. Głosy przydzielano w tzw. „systemie eurowizyjnym” (tj. 12 punktów, 10, 8, od 7 do 1 punktu).

Kontrowersje[edytuj | edytuj kod]

Zmanipulowane wyniki na Ukrainie[edytuj | edytuj kod]

Rozgrywany 26 lutego 2011 finał ukraińskich eliminacji eurowizyjnych wygrała Mika Newton z piosenką „Angel”, która pokonała w konkursie Złatę Ogniewicz („The Kukushka”) i Jamalę („Smile”), zwyciężając jednogłośnie w głosowaniu telewidzów (45%), jurorów (45%) oraz internautów (10%). Po zakończeniu finału w mediach pojawiła się informacja o możliwym zmanipulowaniu wyników selekcji na korzyść Newton i jej konkursowej piosenki. Pierwszy kanał ukraińskiej telewizji zdecydował się wówczas na organizację drugiego finału z udziałem trzech finalistek selekcji, na które głosować mogliby jedynie telewidzów z unikatowych numerów telefonów[17][18]. Pomimo początkowej deklaracji chęci udziału w nowym konkursie, Jamala i Ogniewicz ostatecznie wycofały się z udziału w finale, a na konkurs została oddelegowana Newton z piosenką „Angel”[19][20].

Nieregulaminowy utwór Białorusi[edytuj | edytuj kod]

Magdalena Tul z Polski podczas występu w polskich eliminacjach do konkursu

Po ogłoszeniu konkursowej piosenki reprezentantki Białorusi Anastasiji Winnikawej pojawiły się głosy o złamaniu przez przedstawicielkę regulaminu konkursu mówiącego o zakazie publikacji konkursowych piosenek przed 1 września 2010. Piosenka „Born in Belorussia” została zaśpiewana przez nią 14 maja 2010 podczas ceremonii organizowanej na Uniwersytecie Lingwistycznym w Mińsku. Ogłoszono, że nową piosenką reprezentantki będzie „I Am Belarusian”, którą później zmieniono na „I Love Belarus”.

Zmiany wersji językowych[edytuj | edytuj kod]

Finał polskich eliminacji eurowizyjnych wygrała Magdalena Tul z piosenką „Jestem”. Po finale selekcji ogłoszono, że w konkursie zaśpiewa anglojęzyczną wersję piosenki – „First Class Ticket to Heaven”. Po licznych głosach niezadowolenia ze strony internautów piosenkarka, „chcąc uszanować wybór Polaków”, zdecydowała się na występ z polską wersją językową utworu. W kwietniu udostępniła w sieci nową, angielską wersję piosenki – „Present”, którą nagrała jedynie w celach promocyjnych.

Kraje uczestniczące[edytuj | edytuj kod]

W 56. Konkursie Piosenki Eurowizji uczestniczyli reprezentacje 43 nadawców publicznych, w tym czterech powracających do stawki konkursowej: telewizji z Włoch (po czternastu latach nieobecności w konkursie), Austrii (po trzech latach), San Marino (po dwóch latach), Węgier (po roku).

Chęć udziału w konkursie wyraziła też telewizja z Czarnogóra, lecz 23 grudnia wycofała się z pomysłu. Początkowo rezygnację z konkursu z powodów finansowych ogłosił również nadawca ze Słowacji, który w późniejszym czasie potwierdził udział, by uniknąć kary grzywny za wycofanie się z konkursu po ostatecznym terminie.

Powracający artyści[edytuj | edytuj kod]

Lena Meyer-Landrut, reprezentantka Niemiec w konkursie w latach 2010–2011

Podczas konkursu wystąpiło kilku wykonawców, którzy reprezentowali swoje kraje w poprzednich konkursach, w tym, po raz pierwszy od 1958, dwie laureatki Eurowizji: Dana International (reprezentująca Izrael zwyciężczyni konkursu z 1998) i Lena Meyer-Landrut (przedstawicielka Niemiec, dla których wygrała konkurs w 2010). W barwach Bośni i Hercegowiny wystąpił Dino Merlin, który wystąpił wcześniej dla kraju w finale konkursu w 1999. Gunnar Ólason, członek zespołu Sjonni’s Friends reprezentującego Islandię, uczestniczył w konkursie w 2001 jako jeden z wokalistów zespołu Two Tricky. Zespół Zdob și Zdub ponownie reprezentował Mołdawię, wcześniej czyniąc to w 2005.

Jednym z prowadzących konkurs był Stefan Raab, który reprezentował Niemcy w konkursie w 2000.

Wyniki[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy półfinał[edytuj | edytuj kod]

  • Pierwszy półfinał odbył się we wtorek, 10 maja 2011 roku
  • Pierwszych dziesięć krajów z półfinału zakwalifikowało się do finału.
  • Głosowały również kraje znajdujące się w finale: Wielka Brytania i Hiszpania
Lp. Kraj Język Artysta Piosenka Miejsce Punkty
01  Polska polski Magdalena Tul „Jestem” 19 18
02  Norwegia angielski, swahili Stella Mwangi „Haba Haba” 17 30
03  Albania angielski, albański Aurela Gaçe „Feel the Passion” 14 47
04  Armenia angielski Emmy „Boom Boom” 12 54
05  Turcja angielski Yüksek Sadakat „Live It Up” 13 47
06  Serbia serbski Nina „Čaroban” 8 67
07  Rosja angielski Aleksiej Worobjow „Get You” 9 64
08  Szwajcaria angielski Anna Rossinelli „In Love for a While” 10 55
09  Gruzja angielski Eldrine „One More Day” 6 74
10  Finlandia angielski Paradise Oskar „Da Da Dam” 3 103
11  Malta angielski Glen Vella „One Life” 11 54
12  San Marino angielski Senit „Stand By” 16 34
13  Chorwacja angielski Daria Kinzer „Celebrate” 15 41
14  Islandia angielski Sjonni’s Friends „Coming Home” 4 100
15  Węgry angielski, węgierski Kati Wolf „What About My Dreams?” 7 72
16  Portugalia portugalski Homens Da Luta „Luta é alegria” 18 22
17  Litwa angielski, francuski, migowy Ewelina Saszenko „C’est ma vie” 5 81
18  Azerbejdżan angielski Ell i Nikki „Running Scared” 2 122
19  Grecja angielski, grecki Lukas Jorkas i Stereo Mike „Watch My Dance” 1 133
Wyniki jurorów/telewidzów

Pełne wyniki sędziów i widzów ogłoszono w maju 2011[21].

Tabela punktacyjna półfinału pierwszego
  Punkty
Suma punktów Polska Norwegia Albania Armenia Turcja Serbia Rosja Szwajcaria Gruzja Finlandia Malta San Marino Chorwacja Islandia Węgry Portugalia Litwa Azerbejdżan Grecja Hiszpania Wielka Brytania
Uczestnicy konkursu Polska 18 N 3 – – – – – – 4 – – – – – 4 – 2 – – – 5
Norwegia 30 1 N 1 1 – – – 2 – 8 4 – – 10 – 2 – 1 – – –
Albania 47 – – N – 8 – – 6 – – – 8 7 – – 4 – 2 12 – –
Armenia 54 2 – – N 7 – 8 – 8 – 7 7 – 4 – – – – 8 3
Turcja 47 – – 12 – N – 2 5 3 – 2 10 – – – – – 12 – – 1
Serbia 67 6 7 2 – – N 4 12 – 7 3 3 12 5 5 1 3 – – 2 –
Rosja 64 – 4 3 12 3 6 N – – 5 3 1 5 3 3 3 5 5 3 – –
Szwajcaria 55 3 6 – 3 – 2 – N – 6 – – 2 6 8 5 6 – – 6 2
Gruzja 74 5 – – 8 10 4 5 – N 1 8 2 – – 1 – 12 8 10 – –
Finlandia 103 10 12 – 6 1 3 12 10 – N – – 3 12 6 8 7 3 – 4 6
Malta 54 – 2 6 7 2 5 – – 6 – N 12 4 – 2 – 1 7 – – –
San Marino 34 – – 8 5 5 – – – 1 – 6 N 1 – – – – 6 2 – –
Chorwacja 41 – – 7 – – 12 1 – – – 12 4 N 1 – – – 4 – – –
Islandia 100 4 10 – 2 – 8 3 8 – 10 – – – N 12 10 8 – 6 12 7
Węgry 72 – 5 – – 6 10 – – – 12 1 – 6 7 N – – – 5 10 10
Portugalia 22 – – 4 – – – – 4 2 – – – – – – N – – 1 8 3
Litwa 81 12 8 – 4 – 1 7 3 10 2 – – – 2 5 6 N – 4 5 12
Azerbejdżan 122 8 – 5 – 12 – 10 1 12 5 10 5 10 8 7 7 10 N 7 1 4
Grecja 133 7 1 10 10 4 7 6 7 7 4 5 6 8 – 10 12 4 10 N 7 8

Drugi półfinał[edytuj | edytuj kod]

  • Drugi półfinał odbył się w czwartek, 12 maja 2011 roku.
  • Pierwszych dziesięć krajów z półfinału zakwalifikowało się do finału.
  • Głosowały również kraje znajdujące się w finale: Francja, Włochy i Niemcy.
Lp. Kraj Język Artysta Piosenka Miejsce Punkty
01  Bośnia i Hercegowina angielski, bośniacki Dino Merlin „Love in Rewind” 5 109
02  Austria angielski Nadine Beiler „The Secret Is Love” 7 69
03  Holandia angielski 3JS „Never Alone” 19 13
04  Belgia angielski Witloof Bay „With Love Baby” 11 53
05  Słowacja angielski TWiiNS „I’m Still Alive” 13 48
06  Ukraina angielski Mika Newton „Angel” 6 81
07  Mołdawia angielski Zdob și Zdub „So Lucky” 10 54
08  Szwecja angielski Eric Saade „Popular” 1 155
09  Cypr grecki Christos Mylordos „San aggelos s'agapisa” 18 16
10  Bułgaria bułgarski Poli Genowa „Na inat” 12 48
11  Macedonia angielski, macedoński Włatko Iliewski „Rusinka” 16 36
12  Izrael angielski, hebrajski Dana International „Ding Dong” 15 38
13  Słowenia angielski Maja Keuc „No One” 3 112
14  Rumunia angielski Hotel FM „Change” 4 111
15  Estonia angielski Getter Jaani „Rockefeller Street” 9 60
16  Białoruś angielski Anastasija Winnikawa „I Love Belarus” 14 45
17  Łotwa angielski Musiqq „Angel in Disguise” 17 25
18  Dania angielski A Friend in London „New Tomorrow” 2 135
19  Irlandia angielski Jedward „Lipstick” 8 68
Wyniki jurorów/telewidzów

Pełne wyniki sędziów i widzów ogłoszono w maju 2011[21].

Tabela punktacyjna drugiego półfinału
  Punkty
Suma punktów Bośnia i Hercegowina Austria Holandia Belgia Słowacja Ukraina Mołdawia Szwecja Cypr Bułgaria Macedonia Izrael Słowenia Rumunia Estonia Białoruś Łotwa Dania Irlandia Francja Niemcy Włochy
Uczestnicy konkursu
Bośnia i Hercegowina 109 N 12 10 4 12 4 – 8 – – 12 – 12 – – 5 2 – 7 10 7 4
Austria 69 7 N 3 – 5 1 – 4 4 10 – 1 7 – 2 – – 5 2 1 12 5
Holandia 13 – – N 8 – – – – – 5 – – – – – – – – – – – –
Belgia 53 8 1 6 N – – 6 – 2 6 – 2 2 8 1 – 3 – – 6 – 2
Słowacja 48 6 3 – 3 N – 6 – – – 3 – 3 3 – 3 – – 5 – – –
Ukraina 81 4 – – – 10 N 8 3 5 3 6 8 6 2 12 – 1 – – – – 6
Mołdawia 54 – – – – 4 – N – – 2 5 4 – 12 – 10 1 – 4 – 5 7
Szwecja 155 5 10 12 12 7 5 3 N 12 – 2 12 5 7 12 8 7 12 8 12 1 3
Cypr 16 – – – – – 6 – – N – – – – – – – – – – – 2 8
Bułgaria 48 – 2 2 1 – – 5 1 10 N 1 – 4 – – – – 4 1 3 4 10
Macedonia 36 10 – – – – 7 1 – – – N 3 8 – – 7 – – – – – –
Izrael 38 – – 5 2 – – – 5 2 – 7 N – 4 – 6 – – – 7 – 1
Słowenia 112 12 8 8 – 8 – 4 – 7 8 10 6 N 10 5 – 4 8 6 5 3 –
Rumunia 111 – 6 4 10 6 – 12 7 8 1 4 7 – N 6 – 5 6 3 8 6 12
Estonia 60 – 5 – 6 – 8 – 6 – 4 – 5 – – N 1 8 3 10 4 – –
Białoruś 45 2 – – – 1 10 10 – 3 – 8 – – 1 4 N 6 – – – – –
Łotwa 25 – 4 – – – – – 2 – – – – – – 8 2 N 2 7 – – –
Dania 135 1 7 7 7 3 3 2 12 6 12 – 10 10 5 10 4 12 N 12 2 10 –
Irlandia 68 3 – 1 5 2 2 – 10 – 7 – – 1 6 3 – 10 10 N – 8 –

Finał[edytuj | edytuj kod]

  • Finał odbył się w sobotę, 14 maja 2011 roku.
  • W finale wystąpili reprezentanci 25 krajów, w tym 20 państw uczestniczących w półfinałach, kraje tzw. „Wielkiej Piątki” (Francja, Hiszpania, Niemcy, Wielka Brytania i od 2011 roku Włochy), w tym gospodarz konkursu (Niemcy).
Lp. Kraj Język Artysta Piosenka Miejsce Punkty
01  Finlandia angielski Paradise Oskar „Da Da Dam” 21 57
02  Bośnia i Hercegowina angielski, bośniacki Dino Merlin „Love in Rewind” 6 125
03  Dania angielski A Friend in London „New Tomorrow” 5 134
04  Litwa angielski, francuski, migowy Ewelina Saszenko „C’est ma vie” 19 63
05  Węgry angielski, węgierski Kati Wolf „What About My Dreams?” 22 53
06  Irlandia angielski Jedward „Lipstick” 8 119
07  Szwecja angielski Eric Saade „Popular” 3 185
08  Estonia angielski Getter Jaani „Rockefeller Street” 24 44
09  Grecja angielski, grecki Lukas Jorkas i Stereo Mike „Watch My Dance” 7 120
10  Rosja angielski Aleksiej Worobjow „Get You” 16 77
11  Francja korsykański Amaury Vassili „Sognu” 15 82
12  Włochy angielski, włoski Raphael Gualazzi „Madness of Love” 2 189
13  Szwajcaria angielski Anna Rossinelli „In Love for a While” 25 19
14  Wielka Brytania angielski Blue „I Can” 11 100
15  Mołdawia angielski Zdob și Zdub „So Lucky” 12 97
16  Niemcy angielski Lena „Taken by a Stranger” 10 107
17  Rumunia angielski Hotel FM „Change” 17 77
18  Austria angielski Nadine Beiler „The Secret Is Love” 18 64
19  Azerbejdżan angielski Ell i Nikki „Running Scared” 1 221
20  Słowenia angielski Maja Keuc „No One” 13 96
21  Islandia angielski Sjonni’s Friends „Coming Home” 20 61
22  Hiszpania hiszpański Lucía Pérez „Que me quiten lo bailao” 23 50
23  Ukraina angielski Mika Newton „Angel” 4 159
24  Serbia serbski Nina „Čaroban” 14 85
25  Gruzja angielski Eldrine „One More Day” 9 110
Wyniki jurorów/telewidzów

Pełne wyniki jurorów i widzów ogłoszono w maju 2011[21].

Kolejność głosowania[edytuj | edytuj kod]

Azerski duet Ell i Nikki, laureat konkursu podczas występu

Kraje podawały swoje głosy w następującej kolejności:

  1.  Rosja
  2.  Bułgaria
  3.  Holandia
  4.  Włochy
  5.  Cypr
  6.  Ukraina
  7.  Finlandia
  8.  Norwegia
  9.  Armenia
  10.  Macedonia
  11.  Islandia
  12.  Słowacja
  13.  Wielka Brytania
  14.  Dania
  15.  Austria
  16.  Polska
  17.  Szwecja
  18.  San Marino
  19.  Niemcy
  20.  Azerbejdżan
  21.  Słowenia
  22.  Turcja
  23.  Szwajcaria
  24.  Grecja
  25.  Gruzja
  26.  Francja
  27.  Serbia
  28.  Chorwacja
  29.  Białoruś
  30.  Rumunia
  31.  Albania
  32.  Malta
  33.  Portugalia
  34.  Węgry
  35.  Litwa
  36.  Bośnia i Hercegowina
  37.  Irlandia
  38.  Hiszpania
  39.  Izrael
  40.  Estonia
  41.  Mołdawia
  42.  Belgia
  43.  Łotwa
Tabela punktacyjna finału
  Punkty
Suma punktów Albania Armenia Austria Azerbejdżan Belgia Białoruś Bośnia i Hercegowina Bułgaria Chorwacja Cypr Dania Estonia Finlandia Francja Grecja Gruzja Hiszpania Holandia Irlandia Islandia Włochy Izrael Litwa Łotwa Macedonia Malta Mołdawia Niemcy Norwegia Polska Portugalia Rosja Rumunia San Marino Serbia Słowacja Słowenia Szwajcaria Szwecja Turcja Ukraina Węgry Wielka Brytania
Uczestnicy konkursu
Finlandia 57 – – – – – – – – – – 5 7 X – – – – – 3 10 – – 1 – – – – 2 12 5 – – – – – – – 5 7 – – – –
Bośnia i H. 125 7 – 12 – – – X 2 7 – – – – 5 3 – – 8 – – 4 – – – 12 – – 7 4 – – – – – 12 – 12 12 8 10 – – –
Dania 134 – – – – – 1 – 7 – 3 X 10 – 7 – – – 12 12 12 – 10 – 6 – 5 – 6 7 3 – – – 4 – 6 8 – 10 – – – 5
Litwa 63 – – – – – – – – 2 – – – – – – 12 1 – 10 – – – X 7 – – – – 3 12 – 2 1 – 7 – – – – – – – 6
Węgry 53 – – 2 2 – – – – – – – – 12 2 – – 6 – – 5 – – – – – – – – – – – – 7 – 8 – – – 5 – 4 X –
Irlandia 119 – – 4 – 7 – 2 3 – – 12 – 10 – – – 7 5 X 4 – – – 10 – 8 – 8 – 1 6 – – – – 8 – – 12 – – – 12
Szwecja 185 – 4 – 3 4 4 5 – 4 10 10 12 6 10 6 1 5 10 4 7 – 12 – – 6 6 3 – 10 – – 1 3 6 1 10 4 – X 4 1 10 3
Estonia 44 – – – – 2 – – – – – 2 X 7 – – – – – 7 – – 5 7 4 – – 6 – 2 – – – – – – – – – – – 2 – –
Grecja 120 10 7 – 8 8 – – 10 – 12 – – – – X 6 – – – – 2 – – – 3 – 1 10 – – – 8 8 8 3 – – 2 – – 6 8 –
Rosja 77 4 8 – 4 – 5 – 4 – 2 – 5 – – 1 4 – – – 1 – 8 6 – – – 5 5 – – – X – – 4 – – – – – 8 3 –
Francja 82 2 5 – – 12 – 4 – 6 7 – – 4 X 12 2 10 – – – 1 – – 1 – 1 2 – – – 2 3 – 3 – – – – – – 5 – –
Włochy 189 12 6 6 1 6 3 6 – – 1 – 6 3 8 10 7 12 – 5 3 X – 10 12 1 10 – 3 – 10 10 – 6 12 2 – 3 4 – – – 4 7
Szwajcaria 19 – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – 5 4 – X – – – – 10
Wielka B. 100 6 2 – 5 – 2 – 12 – 4 3 – – 1 2 – – – 6 2 10 1 3 5 5 7 4 – 1 – 3 4 – 2 – – 1 – – 6 3 – X
Mołdawia 97 – – 5 7 1 7 – – – – – – – 4 – 5 3 – 8 – 8 – 4 – – – X 4 – – 5 7 12 – – 5 – – – 3 7 – 8
Niemcy 107 – – 10 – 5 8 3 – 1 – 8 – – 3 4 – 8 7 – 6 6 – 2 8 – – – X 5 4 – – – – – – 7 8 6 5 – – –
Rumunia 77 – – 1 6 10 – – 6 – – 4 1 – – – – – 4 1 – 12 6 – – – – 12 – – – – – X – – – – – – – – 1 –
Austria 64 – 3 X – – – 7 5 3 – 1 – 1 – – 3 – 1 – – – – – – 2 2 – 12 – – – – – – – 3 5 7 4 1 – 2 2
Azerbejdżan 221 8 – 8 X 3 6 8 – 10 8 – 8 5 6 5 8 – 6 – 8 – 4 8 2 – 12 10 – – 8 8 12 10 10 – 7 – 1 3 12 10 7 –
Słowenia 96 – – 3 – – – 12 – 12 6 7 2 – – – – – 2 2 – – 3 – 3 10 3 – 1 – – 1 5 4 1 10 1 X – – 2 – 6 –
Islandia 61 – – – – – – 1 – – – 6 – 8 – – – 2 – – X 5 – – – – – – – 8 – 4 – – – – – – 10 1 – – 12 4
Hiszpania 50 5 – – – – – – – – – – 4 – 12 – – X – – – – – – – 4 – – – – – 12 – 5 – – 2 2 3 – – – – 1
Ukraina 159 3 12 – 12 – 10 – 8 5 5 – – – – 7 10 – – – – 7 7 – – 7 4 8 – – 2 7 10 2 – 6 12 6 – 2 7 X – –
Serbia 85 1 1 7 – – – 10 – 8 – – – 2 – – – 4 3 – – 3 – 5 – 8 – – – 6 6 – – – 5 X – 10 6 – – – – –
Gruzja 110 – 10 – 10 – 12 – 1 – – – 3 – – 8 X – – – – – 2 12 – – – 7 – – 7 – 6 – 7 – – – – – 8 12 5 –
Kraje w tabeli są uporządkowane w kolejności występów.

Inne wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

Nagrody im. Marcela Bezençona[edytuj | edytuj kod]

Jedward – zwycięzcy Nagrody Artystycznej im. Marcela Bezençona

W 2011 po raz dziesiąty wręczono Nagrody im. Marcela Bezençona wyróżniające najlepsze piosenki biorące udział w konkursie[22]. Nagrody otrzymali[22]:

Kategoria Kraj Piosenka Wykonawca
Nagroda Artystyczna  Irlandia „Lipstick” Jedward
Nagroda Kompozytorów  Francja „Sognu” Amaury Vassili
Nagroda Dziennikarzy  Finlandia „Da Da Dam” Paradise Oskar

Faworyt OGAE[edytuj | edytuj kod]

Od 2007, przed każdym konkursem większość oddziałów Stowarzyszenia Miłośników Konkursu Piosenki Eurowizji (OGAE)[23][24], zrzeszającej 39 krajowych fanklubów Konkursu Piosenki Eurowizji[25], przeprowadza nieoficjalne głosowanie, w którym głosuje na wszystkie piosenki zgłoszone do danej edycji (z wyłączeniem propozycji krajowej), przy użyciu tak zwanego systemu eurowizyjnego (to znaczy 1–8, 10 i 12 punktów dla dziesięciu ulubionych utworów)[23].

Kati Wolf – faworytka OGAE do wygrania finału konkursu

W 2011 pięcioma faworytami do wygrania były:

Kraj Piosenka Wykonawca Liczba punktów
 Węgry „What About My Dreams?” Kati Wolf 277
 Francja „Sognu” Amaury Vassili 270
 Wielka Brytania „I Can” Blue 253
 Szwecja „Popular” Eric Saade 238
 Estonia „Rockefeller Street” Getter Jaani 183

Nagroda im. Barbary Dex[edytuj | edytuj kod]

W 2011 po raz piętnasty przyznano nieoficjalną nagrodę im. Barbary Dex przyznawaną corocznie przez internautów najgorzej ubranemu uczestnikowi konkursu[26][27][28]. W 2011 oddano 810 głosujących, a 133 z nich przyznano strojom zespołu Eldrine reprezentującego Gruzję[29][30]. Wokalista zespołu Sofio Toroszelidze miała na sobie w czarną sukienkę z zielonymi wstawkami, mającą – według piosenkarki – prezentować gruzińską kulturę. Drugie miejsce w głosowaniu zajął irlandzki duet Jedward (81 punktów), a trzecie – mołdawski zespół Zdob și Zdub (66 pkt)[31].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ „Avroviziya 2011” qalibi Azərbaycan oldu. trend.az, 2011-05-15. [dostęp 2014-12-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-22)]. (azer.).
  2. ↑ Angelika WölkeFrank Preuß, Eurovision Song Contest kommt nach Düsseldorf, www.derwesten.de, 7 października 2010 [dostęp 2021-05-26] (niem.).
  3. ↑ „Eurovision Song Contest” 2011: Grand Prix in der Arena auf Schalke in Gelsenkirchen?, bild.de, 1 czerwca 2010 [dostęp 2021-05-26] (niem.).
  4. ↑ GERMANY – Seven cities already declared interest, web.archive.org, 2 czerwca 2010 [dostęp 2021-05-26] [zarchiwizowane z adresu 2010-06-02].
  5. ↑ 6 miast walczy o Eurowizję 2011 | Eurowizja.org. [dostęp 2014-05-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-28)].
  6. ↑ Gdzie odbędzie się Eurowizja? | Eurowizja.org. [dostęp 2014-05-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-28)].
  7. ↑ a b c d Warum ein Außenseiter gute Chancen hat, stern.de [dostęp 2021-05-26] (niem.).
  8. ↑ Song Contest: Berlin bewirbt sich mit aufblasbarer Halle, m.tagesspiegel.de [dostęp 2021-05-26] (niem.).
  9. ↑ Fortuna Düsseldorf 1895: DFL genehmigt Umzug in den Flinger Broich, web.archive.org, 9 października 2010 [dostęp 2021-05-26] [zarchiwizowane z adresu 2010-10-09].
  10. ↑ Kai-Hinrich Renner, Hamburg kann den Eurovision Song Contest abhaken, www.abendblatt.de, 2 października 2010 [dostęp 2021-05-26] (niem.).
  11. ↑ ESC Reference Group zebrała się w Belgradzie | Eurovision.tv.
  12. ↑ 43 kraje na liście uczestników w ESC 2011 | Eurovision.tv.
  13. ↑ Jon Ola Sand nowym producentem wykonawczym! | Eurovision.tv.
  14. ↑ a b Düsseldorf gotowy na zmiany | Eurovision.tv.
  15. ↑ Szczegóły dotyczące konkursu w Düsselfdorfie | Eurovision.tv.
  16. ↑ Konkurs Piosenki Eurowizji Düsseldorf 2011 | TurquoiseBranding.com. [dostęp 2012-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-07-13)].
  17. ↑ Olena Omelyanchuk: Ukraine: a new final!. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv, 2011-02-28. [dostęp 2014-04-08]. (ang.).
  18. ↑ Oksana Faryna: Scandal-tainted vote goes to Mika Newton. [w:] Kyiv Post [on-line]. kyivpost.com, 2011-03-04. [dostęp 2014-04-08]. (ang.).
  19. ↑ Olena Omelyanchuk: Mika Newton confirmed as Ukrainian representative. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv, 2011-03-02. [dostęp 2014-04-08]. (ang.).
  20. ↑ Victor M. Escudero: Mika Newton, an angel from Ukraine. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv, 2011-04-16. [dostęp 2014-04-08]. (ang.).
  21. ↑ a b c EBU reveals split televoting and jury results | Eurovision.tv.
  22. ↑ a b Marcel Bezençon Award – an introduction. [w:] Pop Light [on-line]. poplight.zitiz.se. [dostęp 2013-06-22]. (ang.).
  23. ↑ a b Status OGAE Polska. [dostęp 2013-02-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-30)].
  24. ↑ ogae.net – Eurovision Fanclub Network. [w:] OGAE [on-line]. ogae.net. [dostęp 2013-06-22]. (ang.).
  25. ↑ Mikä ihmeen OGAE?. [w:] OGAE Finlandia [on-line]. euroviisuklubi.fi. [dostęp 2013-06-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-27)]. (fiń.).
  26. ↑ The Barbara Dex Award. [w:] Euro Dummies [on-line]. eurodummies.wordpress.com. [dostęp 2015-06-23]. (ang.).
  27. ↑ Barbara Dex Award. [w:] Eurovision House [on-line]. eurovisionhouse.nl. [dostęp 2015-06-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-07)]. (ang.).
  28. ↑ Media Handbook for Eurovision Song Contest 2012. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2015-06-23]. (ang.).
  29. ↑ Victor Hondal: Georgia: Eldrine wins Barbara Dex award. [w:] ESC Today [on-line]. esctoday.com, 2011-05-22. [dostęp 2013-05-26]. (ang.).
  30. ↑ Dariusz Sułek: Eldrine z nagrodą im. Barbary Dex. [w:] OGAE Polska [on-line]. eurowizja.org, 2011-05-22. [dostęp 2015-06-23]. (pol.).
  31. ↑ Wiwi Bloggs: BARBARA DEX AWARD 2011: GEORGIA’S ELDRINE TOP WORST DRESSED LIST AT EUROVISION 2011. [w:] WIWIBLOGGS.COM [on-line]. wiwibloggs.com, 2011-05-23. [dostęp 2015-06-23]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Konkurs Piosenki Eurowizji
Państwa uczestniczące w Konkursie Piosenki Eurowizji
Aktywne[A]
Nieaktywne[B]
Nieistniejące
Nieudane debiuty
  1. ↑ Państwa uczestniczące w nadchodzącym konkursie
  2. ↑ Państwa nieuczestniczące w ostatnim lub nadchodzącym konkursie
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Konkurs_Piosenki_Eurowizji_2011&oldid=70384534”