Konkurs Piosenki Eurowizji 1960

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skocz do: nawigacja, szukaj
Konkurs Piosenki Eurowizji 1960
Informacje ogólne
Finał 29 marca 1960
Miejsce Royal Festival Hall,
Londyn (Wielka Brytania)
Nadawca British Broadcasting Corporation (BBC)
Prowadzący Jacqueline Joubert
Informacje dodatkowe
Reżyser Innes Lloyd
Główny dyrygent Eric Robinson
Interwały Orkiestra Erica Robinsona
Uczestnicy
Debiut Norwegia
Powrót Luksemburg
Łącznie 13 reprezentacji
Głosowanie
Każdy kraj wyznaczał 10-osobową komisję jurorską, która przyznawała ulubionej piosence po jednym punkcie.
Zwycięzca Francja
Reprezentant Jacqueline Boyer
Piosenka „Tom Pillibi”
Muzyka André Popp
Tekst Pierre Cour
Konkurs Piosenki Eurowizji

5. Konkurs Piosenki Eurowizji został zorganizowany 29 marca 1960 roku w Royal Festival Hall w Londynie przez brytyjskiego nadawcę British Broadcasting Corporation (BBC).

Koncert finałowy, który prowadziła dziennikarka telewizyjna Katie Boyle, wygrała Jacqueline Boyer, reprezentantka Francji za utworem „Tom Pillibi” autorstwa André'a Poppa i Pierre'a Coura, za który otrzymała łącznie 32 punkty.

Lokalizacja[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Londyn.
Geographylogo.svg
Lokalizacja Londynu w Wielkiej Brytanii.
Royal Festival Hall - miejsce konkursu

Od 1957 roku obowiązuje zasada, że kraj wygrywający koncert finałowy, ma pierwszeństwo w organizacji przyszłorocznego konkursu[1]. Pomimo zwycięstwa Holandii podczas konkursu w 1959 roku, krajowy nadawca Nederlandse Omroep Stichting (NOS) zrezygnował z funkcji gospodarza konkursu z powodu przygotowania konkursu dwa lata wcześniej i braku chęci do ponownej organizacji przedsięwzięcia. Odpowiedzialność za zorganizowanie 5. Konkursu Piosenki Eurowizji przypadła brytyjskiemu nadawcy British Broadcasting Corporation (BBC)[2].

Telewizja przygotowała koncert w mieszczącej prawie trzy tysiące miejsc Royal Festival Hall wybudowanej w dzielnicy South Bank niedaleko Tamizy[3] w Londynie. Miasto obecnie jest jednym z największych ośrodków medialnych i kulturalnych w Europie: na terenie Londynu znajduje się opera Covent Garden, słynne orkiestry (London Symphony Orchestra, BBC Orchestra i London Philharmonic Orchestra) oraz teatry (w tym m.in. National Theatre Miasto)[4].

Przebieg konkursu[edytuj | edytuj kod]

Fud Leclerc podczas konkursu w 1958 roku

Dyrygenci[edytuj | edytuj kod]

Każdemu reprezentantowi towarzyszyła orkiestra, którą kierował wyznaczony przez kraj dyrygent. Głównym dyrygentem konkursu był Eric Robinson. W 1960 roku funkcje dyrygentów pełnili[2]:

  • Eric Robinson:
    • Wielka Brytania
    • Luksemburg
  • Thore Ehrling
    • Szwecja
  • Kai Mortensen
    • Dania
  • Henri Segers
    • Belgia
  • Cinico Angelini
    • Włochy
  • Dolf van der Linden
    • Holandia
  • Øivind Bergh
    • Norwegia
  • Robert Stolz
    • Austria
  • Raymond Lefèvre
    • Monako
  • Cédric Dumont
    • Szwajcaria
  • Franck Pourcel
    • Francja
  • Franz Josef Breuer
    • Niemcy

Kraje uczestniczące[edytuj | edytuj kod]

Na konkursie w 1960 roku wzięło udział 13 krajów, w tym debiutująca Norwegia oraz nadawcą z Luksemburga, który powrócił do stawki konkursowej po rocznej przerwie[5].

Powracający artyści[edytuj | edytuj kod]

Podczas 5. Konkursu Piosenki Eurowizji po raz trzeci w stawce konkursowej znalazł się Fud Leclerc, który wcześniej reprezentował Belgię podczas koncertów finałowych w konkursie w 1956 i 1958 roku[5].

Wyniki[edytuj | edytuj kod]

Finał[edytuj | edytuj kod]

L.p. Kraj Język[6] Artysta Piosenka Miejsce Punkty
1 Wielka Brytania Wielka Brytania angielski Bryan Johnson „Looking High, High, High” 2 25
2 Szwecja Szwecja szwedzki Siw Malmkvist „Alla andra får varann” 10 4
3 Luksemburg Luksemburg luksemburski Camillo Felgen „So laang we's du do bast” 13 1
4 Dania Dania duński Katy Bødtger „Det var en yndig tid” 10 4
5 Belgia Belgia francuski Fud Leclerc „Mon amour pour toi” 6 9
6 Norwegia Norwegia norweski Nora Brockstedt „Voi-Voi” 4 11
7 Austria Austria niemiecki Harry Winter „Du hast mich so fasziniert” 7 6
8 Monako Monako francuski François Deguelt „Ce soir-là” 3 15
9 Szwajcaria Szwajcaria włoski Anita Traversi „Cielo e terra” 8 5
10 Holandia Holandia niderlandzki Rudi Carrell „Wat een geluk” 12 2
11 Niemcy RFN niemiecki Wyn Hoop „Bonne nuit, ma chérie” 4 11
12 Włochy Włochy włoski Renato Rascel „Romantica” 8 5
13 Francja Francja francuski Jacqueline Boyer „Tom Pillibi” 1 32

Legenda:

     1 miejsce

Tabela punktacyjna finału[edytuj | edytuj kod]

Jury
Wielka Brytania Szwecja Luksemburg Dania Belgia Norwegia Austria Monako Szwajcaria Holandia Niemcy Włochy Francja
Uczestnicy konkursu Wielka Brytania 1 5 1 2 3 1 4 5 1 2
Szwecja 1 1 2
Luksemburg 1
Dania 1 1 2
Belgia 4 1 1 3
Norwegia 1 2 1 1 4 1 1
Austria 2 2 1 1
Monako 1 1 2 1 7 3
Szwajcaria 1 1 2 1
Holandia 1 1
Niemcy 1 2 2 2 4
Włochy 1 1 2 1
Francja 5 4 1 4 3 5 1 5 1 2 1
KRAJE UPORZĄDKOWANE WEDŁUG KOLEJNOŚCI WYSTĘPOWANIA

Międzynarodowi nadawcy i głosowanie[edytuj | edytuj kod]

Spis poniżej przedstawia kolejność głosowania poszczególnych krajów w 1960 roku wraz z nazwiskami sekretarzy, którzy przekazywali punkty od swojego państwa. Każdy krajowy nadawca miał również swojego komentatora całego koncertu, który relacjonował w ojczystym języku przebieg konkursu. Nazwiska każdego z nich również są podane poniżej[7]

Kolejność głosowania i krajowi sekretarze[edytuj | edytuj kod]

  1.  Francja - nieznany
  2.  Włochy - Enzo Tortora
  3.  Niemcy- nieznany
  4.  Holandia - Siebe van der Zee[8]
  5.  Szwajcaria - Boris Acquadro
  6.  Monako - nieznany
  7.  Austria - nieznany
  8.  Norwegia - Kari Borg Mannsåker
  9.  Belgia - Arlette Vincent
  10.  Dania - Bent Henius
  11.  Luksemburg - nieznany
  12.  Szwecja - Tage Danielsson
  13.  Wielka Brytania - Nick Burrell-Davis[9]

Komentatorzy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

W Wikimedia Commons znajdują się multimedia związane z tematem:
Konkurs Piosenki Eurowizji 1960

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Eurowizja 1960 - Londyn, Wlk. Brytania (pol.). www.eurowizja.info. [dostęp 2013-05-02].
  2. ↑ a b Eurovision Song Contest 1960 (ang.). W: Europejska Unia Nadawców [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2013-05-02].
  3. ↑ Royal Festival Hall (ang.). [dostęp 2013-05-02].
  4. ↑ Londyn - O Londynie. [dostęp 2013-05-02].
  5. ↑ a b Eurovision Song Contest 1960 (ang.). W: Europejska Unia Nadawców [on-line]. [dostęp 2013-05-02].
  6. ↑ Diggiloo Thrush - Eurovision Song Contest 1960 (ang.). [dostęp 2013-05-02].
  7. ↑ Eurovision 1960 Cast and Crew. [dostęp 2013-05-02].
  8. ↑ "Toch geen geluk voor Rudi", Nieuwe Leidsche Courant, 30 marca 1960
  9. ↑ a b Gordon Roxburgh "Songs For Europe The United Kingdom at The Eurovision Song Contest Volume One: The 1950s and 1960s", Telos, UK, 2012, str. 216 isbn=978-1-84583-065-6
  10. ↑ Nederlandse televisiecommentatoren bij het Eurovisie Songfestival (niderl.). W: Eurovision Artists [on-line].
  11. ↑ Leif Thorsson. Melodifestivalen genom tiderna (2006), str. 26. Sztokholm: Premium Publishing AB. ​ISBN 91-89136-29-2​
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Konkurs_Piosenki_Eurowizji_1960&oldid=51786843”