Konkurs Piosenki Eurowizji 1996
![]() | |||||
Informacje ogólne | |||||
Finał |
18 maja 1996 | ||||
---|---|---|---|---|---|
Miejsce | |||||
Nadawca | |||||
Prowadzący |
Ingvild Bryn | ||||
Informacje dodatkowe | |||||
Reżyser |
Pal Veiglum | ||||
Główny dyrygent |
Frode Thingnæs | ||||
Występ otwarcia |
Morten Harket „Heaven’s Not For Saints” | ||||
Występ interwałowy |
Film „Beacon Burning” i pokaz tańca | ||||
Uczestnicy | |||||
Powrót | |||||
Łącznie |
30 reprezentacji | ||||
| |||||
Głosowanie | |||||
Każdy kraj przyznaje 1-8, 10 oraz 12 punktów dla ulubionej piosenki. | |||||
Zwycięzca | |||||
Reprezentant | |||||
Piosenka |
„The Voice” | ||||
Tekst i muzyka |
Brendan Graham | ||||
Konkurs Piosenki Eurowizji | |||||
|
41. Konkurs Piosenki Eurowizji został zorganizowany 18 maja 1996 w Oslo Spektrum w Oslo przez norweskiego nadawcę publicznego Norsk Rikskringkasting (NRK), dzięki zwycięstwu reprezentantów Norwegii, zespołu Secret Garden podczas konkursu w 1995 roku.
Konkurs prowadzili Ingvild Bryn i lider zespołu A-HA Morten Harket, a zwyciężczynią została reprezentantka Irlandii – Eimear Quinn z utworem „The Voice” autorstwa Brendana Grahama, za który zdobyła 162 punkty.
Przebieg konkursu[edytuj | edytuj kod]
Konkurs w 1996 roku zawierał dwie innowacje, które nie były kontynuowane w kolejnych latach. Każdy reprezentant otrzymał pozdrowienia wideo, nagrane przez lidera politycznego lub urzędnika wyższej rangi z danego kraju. Oprócz tego, podczas drugiej części koncertu, podczas którego ogłaszano wyniki z poszczególnych krajów, wykorzystano technologię blue screen[1].
Lista polityków składająca życzenia[edytuj | edytuj kod]
W 1996 roku każdy reprezentant otrzymał życzenia w języku rodzimym od polityka swojego kraju. Życzenia pokazane zostały po pocztówkach, tuż przed występem.
Turcja – Süleyman Demirel, Prezydent Turcji
Wielka Brytania – Virginia Bottomley, Minister kultury, mediów i sportu Wielkiej Brytanii
Hiszpania – Don Alberto Escudero Claramunt, Ambasador Hiszpanii
Portugalia – António Guterres, Premier Portugalii
Cypr – Glafkos Kliridis, Prezydent Cypru
Malta – Eddie Fenech Adami, Premier Malty
Chorwacja – Zlatko Mateša, Premier Chorwacji
Austria – Elisabeth Gehrer, Federalny Minister Edukacji, Nauki i Kultury Austrii
Szwajcaria – Michel Coquoz, Chargé d’affaires Szwajcarii
Grecja – Katerína Dimaki, Chargé d’affaires Grecji
Estonia – Tiit Vähi, Premier Estonii
Norwegia – Gro Harlem Brundtland, Premier Norwegii
Francja – Philippe Douste-Blazy, Minister Kultury Francji
Słowenia – Milan Kučan, Prezydent Słowenii
Holandia – Aad Nuis, Sekretarz Stanu ds. Edukacji, Kultury i Nauki Holandii
Belgia – Luc Van den Brande, Minister-prezydent Regionu Flamandzkiego
Irlandia – John Bruton, Taoiseach – Premier Irlandii
Finlandia – Riitta Uosukainen, Przewodnicząca Eduskunty
Islandia – Davíð Oddsson, Premier Islandii
Polska – Aleksander Kwaśniewski, Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej
Bośnia i Hercegowina – Alija Izetbegović, Przewodniczący Prezydium Bośni i Hercegowiny
Słowacja – Vladimír Mečiar, Premier Słowacji
Szwecja – Göran Persson, Premier Szwecji
Kraje uczestniczące[edytuj | edytuj kod]
Z powodu wprowadzenia nowych zasad kwalifikacji do finału, mówiące o niedopuszczeniu do udziału krajów, które zajęły słabe miejsca w poprzednich konkursach, z występu w stawce finałowej imprezy w 1996 roku musieli zrezygnować nadawcy z Danii, Izraela, Niemiec, Rosji i Węgier. Po rocznej przerwie do udziału powróciły natomiast Estonia, Finlandia, Holandia, Słowacja i Szwajcaria[1].
Powracający artyści[edytuj | edytuj kod]
W konkursie w 1996 roku wzięły udział dwie wokalistki, które w przeszłości reprezentowały swój kraj. Mariana Efstratiu zadebiutowała jako reprezentantka Grecji podczas finału konkursu w 1989 roku. Po raz czwarty w stawce konkursowej znalazła się Elisabeth Andreassen reprezentująca Norwegię, która dwukrotnie reprezentowała kraj podczas finału imprezy: w 1985 była członkinią zwycięskiego duetu Bobbysocks, a w 1994 roku jako solistka zajęła szóste miejsce; w 1982 roku reprezentowała Szwecję jako jedna z wokalistek zespołu Chips[1].
Runda kwalifikacyjna[edytuj | edytuj kod]
Przed organizacją konkursu w 1996 roku Europejska Unia Nadawców (EBU) planowała zmniejszyć liczbę krajów uczestniczących w widowisku z powodu zbyt dużej ilości nadawców publicznych chętnych do uczestnictwa. Podczas imprezy w 1996 roku zorganizowano rundę kwalifikującą, w której nie wystąpił jedynie reprezentant gospodarzy konkursu, czyli norweska wokalistka Elisabeth Andreassen. W rundzie brało udział 29 krajów – mimo udziału Macedonii, z powodu braku kwalifikacji jej debiut nie został uznany aż do pierwszego udziału w finale w 1998. Ponadto zgłoszono również uczestnictwo Bułgarii, która nie wzięła udziału, lecz pojawiła się na jurorskich kartach głosowania[2].
Etap eliminacyjny nie był transmitowany w telewizji ani nagrywany, krajowe komisje jurorskie przesłuchiwały wersje studyjne wszystkich konkursowych propozycji i przyznawały im punkty. Po zsumowaniu ocen z każdego kraju ogłoszono finalistów, a liczbę punktów i miejsca początkowo pozostawiono w tajemnicy. Później wszystkie wyniki zostały opublikowane[1].
Państwo | Język | Artysta | Piosenka | Miejsce | Punkty |
---|---|---|---|---|---|
![]() |
alemański | George Nussbaumer | „Weil’s dr guat got” | 6 | 80 |
![]() |
niderlandzki | Lisa del Bo | „Liefde is een kaartspel” | 12 | 45 |
![]() |
bośniacki | Amila Glamočak | „Za našu ljubav” | 21 | 29 |
![]() |
chorwacki | Maja Blagdan | „Sveta ljubav” | 19 | 30 |
![]() |
grecki | Konstandinos Christoforu | „Mono ja mas” | 15 | 42 |
![]() |
duński | Dorthe Andersen i Martin Loft | „Kun med dig” | 25 | 22 |
![]() |
estoński | Maarja-Liis Ilus i Ivo Linna | „Kaelakee hääl” | 5 | 106 |
![]() |
fiński | Jasmine | „Niin kaunis on taivas” | 22 | 28 |
![]() |
bretoński | Dan Ar Braz i L’Héritage des Celtes | „Diwanit bugale” | 11 | 55 |
![]() |
grecki | Mariana Efstratiou | „Emis forame to himona anixiatika” | 12 | 45 |
![]() |
hiszpański | Antonio Carbonell | „¡Ay, qué deseo!” | 14 | 43 |
![]() |
niderlandzki | Maxine i Franklin Brown | „De eerste keer” | 9 | 63 |
![]() |
angielski | Eimear Quinn | „The Voice” | 2 | 198 |
![]() |
islandzki | Anna Mjöll | „Sjúbídú” | 10 | 59 |
![]() |
hebrajski | Galit Bell | „Shalom olam” | 28 | 12 |
![]() |
macedoński | Kaliopi | „Samo ti” | 26 | 14 |
![]() |
angielski | Miriam Christine | „In a Woman’s Heart” | 4 | 138 |
![]() |
niemiecki | Leon | „Planet of Blue” | 24 | 24 |
![]() |
polski | Kasia Kowalska | „Chcę znać swój grzech...” | 15 | 42 |
![]() |
portugalski | Lúcia Moniz | „O meu coração não tem cor” | 18 | 32 |
![]() |
rumuński | Monica Anghel i Sincron | „Rugă pentru pacea lumii” | 29 | 11 |
![]() |
rosyjski | Andrej Kosinskij | „Ja eto ja” | 26 | 14 |
![]() |
słowacki | Marcel Palonder | „Kým nás máš” | 17 | 36 |
![]() |
słoweński | Regina | „Dan najlepših sanj” | 19 | 30 |
![]() |
francuski | Kathy Leander | „Mon cœur l’aime” | 8 | 67 |
![]() |
szwedzki | One More Time | „Den vilda” | 1 | 227 |
![]() |
turecki | Şebnem Paker | „Beşinci mevsim” | 7 | 69 |
![]() |
węgierski | Gjon Delhusa | „Fortuna” | 23 | 26 |
![]() |
angielski | Gina G | „Ooh Aah... Just a Little Bit” | 3 | 153 |
Kraje zakwalifikowane do finału
Wyniki[edytuj | edytuj kod]
Lp. | Państwo | Język | Artysta | Piosenka | Miejsce | Punkty |
---|---|---|---|---|---|---|
1 | ![]() |
turecki | Şebnem Paker | „Beşinci mevsim” | 12 | 57 |
2 | ![]() |
angielski | Gina G | „Ooh Aah... Just a Little Bit” | 8 | 77 |
3 | ![]() |
hiszpański | Antonio Carbonell | „¡Ay, qué deseo!” | 20 | 17 |
4 | ![]() |
portugalski | Lúcia Moniz | „O meu coração não tem cor” | 6 | 92 |
5 | ![]() |
grecki | Konstandinos Christoforu | „Mono ja mas” | 9 | 72 |
6 | ![]() |
angielski | Miriam Christine | „In a Woman’s Heart” | 10 | 68 |
7 | ![]() |
chorwacki | Maja Blagdan | „Sveta ljubav” | 4 | 98 |
8 | ![]() |
alemański | George Nussbaumer | „Weil’s dr guat got” | 10 | 68 |
9 | ![]() |
francuski | Kathy Leander | „Mon cœur l’aime” | 17 | 22 |
10 | ![]() |
grecki | Mariana Efstratiou | „Emis forame to himona anixiatika” | 14 | 36 |
11 | ![]() |
estoński | Maarja-Liis Ilus i Ivo Linna | „Kaelakee hääl” | 5 | 94 |
12 | ![]() |
norweski | Elisabeth Andreassen | „I evighet” | 2 | 114 |
13 | ![]() |
bretoński | Dan Ar Braz i L’Héritage des Celtes | „Diwanit bugale” | 19 | 18 |
14 | ![]() |
słoweński | Regina | „Dan najlepših sanj” | 21 | 16 |
15 | ![]() |
niderlandzki | Maxine i Franklin Brown | „De eerste keer” | 7 | 78 |
16 | ![]() |
niderlandzki | Lisa del Bo | „Liefde is een kaartspel” | 16 | 22 |
17 | ![]() |
angielski | Eimear Quinn | „The Voice” | 1 | 162 |
18 | ![]() |
fiński | Jasmine | „Niin kaunis on taivas” | 23 | 9 |
19 | ![]() |
islandzki | Anna Mjöll | „Sjúbídú” | 13 | 51 |
20 | ![]() |
polski | Kasia Kowalska | „Chcę znać swój grzech...” | 15 | 31 |
21 | ![]() |
bośniacki | Amila Glamočak | „Za našu ljubav” | 22 | 13 |
22 | ![]() |
słowacki | Marcel Palonder | „Kým nás máš” | 18 | 19 |
23 | ![]() |
szwedzki | One More Time | „Den vilda” | 3 | 100 |
Tabela punktacyjna finału[edytuj | edytuj kod]
Jury | |||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Suma punktów | Turcja | Wielka Brytania | Hiszpania | Portugalia | Cypr | Malta | Chorwacja | Austria | Szwajcaria | Grecja | Estonia | Norwegia | Francja | Słowenia | Holandia | Belgia | Irlandia | Finlandia | Islandia | Polska | Bośnia i Hercegowina | Słowacja | Szwecja | ||
Uczestnicy konkursu | Turcja | 57 | 6 | 8 | 10 | 1 | 6 | 4 | 7 | 5 | 5 | 5 | |||||||||||||
Wielka Brytania | 77 | 3 | 12 | 1 | 6 | 7 | 3 | 4 | 2 | 8 | 12 | 3 | 4 | 6 | 6 | ||||||||||
Hiszpania | 17 | 2 | 5 | 4 | 6 | ||||||||||||||||||||
Portugalia | 92 | 5 | 2 | 12 | 10 | 1 | 10 | 5 | 12 | 5 | 6 | 6 | 3 | 10 | 1 | 4 | |||||||||
Cypr | 72 | 12 | 7 | 3 | 2 | 8 | 2 | 5 | 12 | 2 | 1 | 6 | 10 | 2 | |||||||||||
Malta | 68 | 10 | 10 | 12 | 8 | 1 | 4 | 6 | 12 | 5 | |||||||||||||||
Chorwacja | 98 | 8 | 4 | 5 | 10 | 8 | 7 | 1 | 1 | 6 | 7 | 3 | 5 | 4 | 6 | 5 | 2 | 10 | 5 | 1 | |||||
Austria | 68 | 4 | 5 | 12 | 2 | 7 | 12 | 1 | 8 | 8 | 6 | 3 | |||||||||||||
Szwajcaria | 22 | 3 | 2 | 4 | 2 | 4 | 4 | 3 | |||||||||||||||||
Grecja | 36 | 7 | 10 | 1 | 2 | 3 | 1 | 1 | 8 | 3 | |||||||||||||||
Estonia | 94 | 10 | 4 | 7 | 5 | 8 | 1 | 8 | 3 | 2 | 12 | 12 | 10 | 12 | |||||||||||
Norwegia | 114 | 2 | 8 | 2 | 3 | 5 | 8 | 7 | 5 | 7 | 10 | 10 | 8 | 7 | 7 | 8 | 4 | 3 | 10 | ||||||
Francja | 18 | 1 | 1 | 3 | 4 | 7 | 2 | ||||||||||||||||||
Słowenia | 16 | 1 | 6 | 1 | 8 | ||||||||||||||||||||
Holandia | 78 | 1 | 6 | 7 | 5 | 12 | 3 | 4 | 10 | 5 | 1 | 5 | 2 | 7 | 2 | 8 | |||||||||
Belgia | 22 | 5 | 12 | 2 | 1 | 2 | |||||||||||||||||||
Irlandia | 162 | 12 | 8 | 6 | 4 | 7 | 12 | 10 | 12 | 10 | 6 | 12 | 12 | 3 | 10 | 12 | 12 | 7 | 7 | ||||||
Finlandia | 9 | 2 | 7 | ||||||||||||||||||||||
Islandia | 51 | 3 | 6 | 6 | 3 | 8 | 5 | 6 | 10 | 3 | 1 | ||||||||||||||
Polska | 31 | 7 | 4 | 4 | 7 | 7 | 2 | ||||||||||||||||||
Bośnia i Hercegowina | 13 | 6 | 3 | 3 | 1 | ||||||||||||||||||||
Słowacja | 19 | 2 | 8 | 4 | 5 | ||||||||||||||||||||
Szwecja | 100 | 4 | 10 | 8 | 10 | 6 | 3 | 7 | 8 | 10 | 12 | 8 | 6 | 4 | 4 |
Kwalifikacja do konkursu w 1997[edytuj | edytuj kod]
Oprócz Irlandii, gospodarza konkursu, w Konkursie Piosenki Eurowizji 1997 mogły wziąć udział 24 kraje z najwyższymi średnimi wynikami w latach 1993–1996, a także wszystkie kraje, które nie brały udziału w rundzie kwalifikacyjnej w 1996.
Legenda:
Gospodarz konkursu
Kraje zakwalifikowane
Kraje zastępujące kraje zakwalifikowane, które nie biorą udziału
Kraje, które zrezygnowały z udziału
Lp. | Kraj | Średnia | Wyniki | |||
---|---|---|---|---|---|---|
1993 | 1994 | 1995 | 1996 | |||
1 | ![]() |
154.75 | 187 | 226 | 44 | 162 |
2 | ![]() |
114.50 | 120 | 76 | 148 | 114 |
3 | ![]() |
95.00 | 164 | 63 | 76 | 77 |
4 | ![]() |
84.25 | 89 | 48 | 100 | 100 |
5 | ![]() |
77.50 | 69 | 97 | 76 | 68 |
6 | ![]() |
76.75 | 121 | 74 | 94 | 18 |
7 | ![]() |
70.67 | 166 | 15 | 31 | |
8 | ![]() |
62.50 | 122 | 3 | ||
9 | ![]() |
61.75 | 31 | 27 | 91 | 98 |
10 | ![]() |
61.67 | 148 | 15 | 22 | |
11 | ![]() |
58.00 | 92 | 4 | 78 | |
12 | ![]() |
57.50 | 60 | 73 | 5 | 92 |
13 | ![]() |
54.75 | 17 | 51 | 79 | 72 |
14 | ![]() |
53.00 | 64 | 44 | 68 | 36 |
15 | ![]() |
52.75 | 58 | 17 | 119 | 17 |
16 | ![]() |
50.50 | 9 | 92 | ||
17 | ![]() |
49.00 | 18 | 128 | 1 | |
18 | ![]() |
48.00 | 2 | 94 | ||
19 | ![]() |
46.50 | 32 | 19 | 67 | 68 |
20 | ![]() |
43.50 | 70 | 17 | ||
21 | ![]() |
43.25 | 42 | 49 | 31 | 51 |
22 | ![]() |
42.50 | 4 | 81 | ||
23 | ![]() |
36.33 | 9 | 84 | 16 | |
24 | ![]() |
29.33 | 10 | 21 | 57 | |
25 | ![]() |
23.25 | 27 | 39 | 14 | 13 |
26 | ![]() |
17.00 | 15 | 19 | ||
27 | ![]() |
14.00 | 14 | |||
28 | ![]() |
13.33 | 20 | 11 | 9 | |
29 | ![]() |
11.00 | 3 | 8 | 22 | |
30 | ![]() |
0.00 |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Eurovision Song Contest 1996. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2014-06-18]. (ang.).
- ↑ A look back at the 1996 preselection (Part 3) – Eurovision Nation News Blog – www.escnation.com, www.escnation.com [dostęp 2021-07-08] .