Włochy w Konkursie Piosenki Eurowizji
| |||||||||||
Informacje ogólne | |||||||||||
Nadawca | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Rok i miejsce debiutu | |||||||||||
Liczba udziałów |
48 razy | ||||||||||
Organizacja konkursu | |||||||||||
| |||||||||||
| |||||||||||
| |||||||||||
| |||||||||||
Strona internetowa |
Włochy uczestniczą w Konkursie Piosenki Eurowizji od samego początku, czyli od 1956. Od czasu debiutu, konkursem w kraju zajmuje się włoski nadawca publiczny Rai[1]. Reprezentantem kraju zazwyczaj zostanie laureat Festiwalu Piosenki Włoskiej w San Remo.
Włochy trzykrotnie wygrały finał konkursu: w 1964 (Gigliola Cinquetti z piosenką „Non ho l’età”)[2], 1990 (Toto Cutugno z piosenką „Insieme: 1992”)[3], oraz w 2021 (Måneskin z piosenką „Zitti e buoni”). Do tej pory nadawca trzy razy pełnił funkcję gospodarza: w 1965, 1991 oraz 2022, a konkursy odbyły się odpowiednio: w Neapolu[4], Rzymie[5] i Turynie.
Telewizja włoska kilkukrotnie wycofywała się z udziału w konkursie. Po raz pierwszy nie wysłała swojego reprezentanta na konkurs w 1981, tłumacząc to „malejącym zainteresowaniem telewidzów”[6]. Dwa lata później wróciła do konkursowej rywalizacji[7]. Włochy nie wzięły również udziału w konkursie w 1986[8], by powrócić w kolejnym roku[9]. Kraj nie wysłał swojego reprezentanta na konkursy w latach 1994–1996[10]. Po powrocie na konkurs w 1997[11] telewizja wycofała się z udziału 1998[12], by powrócić po trzynastoletniej przerwie i uczestniczyć w finale konkursu w 2011[13][14]. Telewizja dołączyła wówczas do grupy krajów tzw. „Wielkiej Czwórki” (tj. Niemiec, Francji, Hiszpanii i Wielkiej Brytanii), tworząc tzw. „Wielką Piątkę”, mającą zagwarantowane miejsce w finale dzięki wpłacaniu najwyższych składek organizacyjnych[15].
Uczestnictwo
[edytuj | edytuj kod]Włochy uczestniczą w Konkursie Piosenki Eurowizji od 1956 i do tej pory wzięła w nim udział 47 razy. Poniższa tabela uwzględnia nazwiska wszystkich włoskich reprezentantów, tytuły konkursowych piosenek oraz wyniki w poszczególnych latach[1].
Legenda:
1. miejsce
Historia głosowania w finale (1957–2022)
[edytuj | edytuj kod]Poniższe tabele pokazują, którym krajom Włochy przyznaje w finale najwięcej punktów oraz od których państw włoscy reprezentanci otrzymują najwyższe noty[16].
Kraje, którym Włochy przyznały najwięcej punktów:
|
Kraje, od których Włochy otrzymały najwięcej punktów:
|
Legenda: 1. miejsce 2. miejsce 3. miejsce |
Konkursy Piosenki Eurowizji organizowane we Włoszech
[edytuj | edytuj kod]Poniższy spis uwzględnia miejsce organizacji koncertów oraz nazwiska prowadzących.
Rok | Miejsce | Arena | Prowadzący |
---|---|---|---|
1965 | Neapol | Sala di Concerto della RAI | Renata Mauro |
1991 | Rzym | Teatro 15 di Cinecittà | Gigliola Cinquetti, Toto Cutugno |
2022 | Turyn | PalaOlimpico | Alessandro Cattelan, Laura Pausini, Mika |
Nagroda Dziennikarzy
Rok | Wykonawca | Piosenka | Autor(zy) |
---|---|---|---|
2015 | Il Volo | „Grande amore” | Francesco Boccia, Ciro Esposito |
2017 | Francesco Gabbani | „Occidentali’s Karma” | Francesco Gabbani, Filippo Gabbani, Fabio Ilacqua, Luca Chiaravalli |
Nagroda Kompozytorów
Rok | Wykonawca | Piosenka | Autor(zy) |
---|---|---|---|
2019 | Mahmood | „Soldi” | Mahmood, Dardust, Paolo Alberto Monachetti |
2023 | Marco Mengoni | „Due vite” | Marco Mengoni Davide Petrella Davide Simonetta |
Faworyt OGAE
[edytuj | edytuj kod]Międzynarodowe stowarzyszenie fanów Konkursu Piosenki Eurowizji OGAE[17][18] rokrocznie od 2007 przeprowadza ankietę, w której każdy krajowy klub oraz OGAE Reszta Świata głosuje na wszystkie piosenki zgłoszone do konkursu przy użyciu tzw. systemu eurowizyjnego (1-7, 8, 10 i 12 punktów dla 10 najwyżej ocenionych utworów; klub nie może głosować na propozycję z własnego kraju)[17]. Poniższy spi prezentuje włoskich zwycięzców plebiscytu:
Rok | Artysta | Piosenka | Autor(zy) |
---|---|---|---|
2015 | Il Volo | „Grande amore” | Francesco Boccia, Ciro Esposito |
2017 | Francesco Gabbani | „Occidentali’s Karma” | Francesco Gabbani, Filippo Gabbani, Fabio Ilacqua, Luca Chiaravalli |
2019 | Mahmood | „Soldi” | Mahmood, Dardust, Paolo Alberto Monachetti |
Gratulacje: 50 lat Konkursu Piosenki Eurowizji
[edytuj | edytuj kod]W październiku 2005 Europejska Unia Nadawców zorganizowała koncert jubileuszowy Gratulacje: 50 lat Konkursu Piosenki Eurowizji, podczas którego odbył się plebiscyt na najlepszą piosenkę w historii konkursu. Drugie miejsce zajęła włoska propozycja „Nel blu dipinto di blu” Domenico Modugno, która zajęła trzecie miejsce podczas 3. Konkursu Piosenki Eurowizji w 1958[19].
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Była to jedyna edycja konkursu, kiedy poszczególne kraje wystawiały po dwie propozycje w rywalizacji o Grand Prix.
- ↑ Ze względu na brak szczegółowych wyników pierwszej edycji Konkursu Piosenki Eurowizji (oficjalnie podano tylko zwycięzcę, czyli Lys Assię z utworem „Refrain”), uznaje się, że wszystkie pozostałe propozycje konkursowe zajęły ex aequo 2. miejsce.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Italy in the Eurovision Song Contest. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-12-19]. (ang.).
- ↑ Eurovision Song Contest 1964. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-12-19]. (ang.).
- ↑ Eurovision Song Contest 1990. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-12-19]. (ang.).
- ↑ Eurovision Song Contest 1965. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-12-19]. (ang.).
- ↑ Eurovision Song Contest 1991. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-12-19]. (ang.).
- ↑ Eurovision Song Contest 1981. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-12-19]. (ang.).
- ↑ Eurovision Song Contest 1983. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-12-19]. (ang.).
- ↑ Eurovision Song Contest 1986. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-12-19]. (ang.).
- ↑ Eurovision Song Contest 1987. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-12-19]. (ang.).
- ↑ Eurovision Song Contest 1994. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-12-19]. (ang.).
- ↑ Eurovision Song Contest 1997. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-12-19]. (ang.).
- ↑ Eurovision Song Contest 1998. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-12-19]. (ang.).
- ↑ Sietse Bakker: Italy applied for 2011 Eurovision Song Contest!. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv, 2010-12-02. [dostęp 2013-12-19]. (ang.).
- ↑ Victor M. Escudero: and finally... Italy is back with Raphael Gualazzi!!. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv, 2011-02-19. [dostęp 2013-12-19]. (ang.).
- ↑ Jarmo Siim: Results of the Semi-Final Allocation Draw. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv, 2011-01-17. [dostęp 2013-12-19]. (ang.).
- ↑ Points to and from ITALY. eurovisioncovers.co.uk. [dostęp 2013-06-05]. (ang.).
- ↑ a b Mikä ihmeen OGAE?. [w:] OGAE Finlandia [on-line]. euroviisuklubi.fi. [dostęp 2013-06-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-10)]. (fiń.).
- ↑ Status OGAE Polska. Eurowizja.org. [dostęp 2013-03-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-30)].
- ↑ Congratulations. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-07-05]. (ang.).