Serbia w Konkursie Piosenki Eurowizji

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Serbia
w Konkursie Piosenki Eurowizji
1
0
1
2
Informacje ogólne
Nadawca

Radio-Televizija Srbije (RTS)

Rok i miejsce debiutu

2007, Helsinki

Liczba udziałów

15 (12 finałów)

Organizacja konkursu

1 raz w 2008

Strona internetowa

Serbia, jako niezależny kraj, uczestniczy w Konkursie Piosenki Eurowizji od 2007 roku. Wcześniej brała udział jako część Jugosławii (od 1961 do 1991) oraz jako część Serbii i Czarnogóry (od 2004 do 2006). Od czasu debiutu konkursem w kraju zajmuje się serbski nadawca publiczny Radio-Televizija Srbije (RTS).

Najwyższym wynikiem Serbii w konkursie jest pierwsze miejsce zajęte w 2007 roku przez Mariję Šerifović z utworem „Molitva

Po występie w 2013 Serbia wycofała się na rok z konkursu. We wrześniu 2014 roku stacja RTS potwierdziła powrót do konkursu w 2015 roku.

Historia Serbii w Konkursie Piosenki Eurowizji[edytuj | edytuj kod]

Marija Šerifović podczas występu w finale 52. Konkursu Piosenki Eurowizji w 2007 roku
Sanja Ilić & Balkanika podczas występu w półfinale 61. Konkursu Piosenki Eurowizji w Lizbonie, maj 2018

Uczestnictwo[edytuj | edytuj kod]

Serbia uczestniczy w Konkursie Piosenki Eurowizji od 2007 roku. Poniższa tabela uwzględnia wszystkich serbskich reprezentantów, tytuły konkursowych piosenek oraz wyniki w poszczególnych latach.

Rok Artysta Piosenka Finał Półfinał
Miejsce Punkty Miejsce Punkty
2007 Marija Šerifović Molitva 1 268 1 298
2008 Jelena Tomašević feat. Bora Dugić Oro 6 160 Organizator[a]
2009 Marko Kon i Milan Nikolić Cipela 10[b] 60
2010 Milan Stanković Ovo je Balkan 13 72 5 79
2011 Nina Čaroban 14 85 8 67
2012 Željko Joksimović Nije ljubav stvar 3 214 2 159
2013 Moje 3 Ljubav je svuda 11 46
2014 Brak reprezentanta
2015 Bojana Stamenov Beauty Never Lies 10 53 9 63
2016 Sanja Vučić ZAA Goodbye (Shelter) 18 115 10 105
2017 Tijana Bogićević In Too Deep 11 98
2018 Sanja Ilić & Balkanika Nova deca 19 113 9 117
2019 Nevena Božović Kruna 18 89 7 156
2020 Hurricane Hasta la vista Konkurs odwołany
2021 „Loco Loco” 15 102 8 124
2022 Konstrakta In corpore sano" 5 312 3 237
2023 Luke Black Samo mi se spava 24 30 10 37
2024 Teya Dora Ramonda

Legenda:

     1. miejsce

Historia głosowania w finale (2007–2023)[edytuj | edytuj kod]

Poniższe tabele pokazują, którym krajom Serbia przyznaje w finale najwięcej punktów oraz od których państw serbscy reprezentanci otrzymują najwyższe noty[1].

Konkursy Piosenki Eurowizji zorganizowane w Serbii[edytuj | edytuj kod]

Serbia była gospodarzem Konkursu Piosenki Eurowizji w 2008 roku. Koncerty konkursowe odbyły się w Belgradzkiej Arenie.

Rok Miasto Miejsce Prowadzący
2008 Belgrad Belgradzka Arena Jovana Janković
Željko Joksimović

Nagrody im. Marcela Bezençona[edytuj | edytuj kod]

Marko Kon podczas 54. Konkursu Piosenki Eurowizji w 2009 roku

Nagrody im. Marcela Bezençona – trofea dla najlepszych konkurencyjnych piosenek w finale, które zostały po raz pierwszy rozdane podczas 47. Konkursu Piosenki Eurowizji zorganizowanego w Tallinnie w Estonii. Pomysłodawcami nagrody byli: Christer Björkman (reprezentant Szwecji w 1992 roku, obecny Szef Delegacji Szwecji) oraz Richard Herrey (członek szwedzkiego zespołu Herreys, który wygrał Konkurs Piosenki Eurowizji 1984). Statuetka nosi nazwisko twórcy Konkursu Piosenki Eurowizji – Marcela Bezençona[2].

Nagrody przyznawane są w trzech kategoriach[2]:

  • Nagroda Dziennikarzy (zwycięzcę wybierają akredytowani dziennikarze)
  • Nagroda Artystyczna (zwycięzcę wybierają komentatorzy konkursu)
  • Nagroda Kompozytorska (zwycięzcę wybierają kompozytorzy biorący udział w konkursie)

Nagroda Artystyczna

Rok Artysta Piosenka Autor(zy)
2007 Marija Šerifović Molitva Vladimir Graić

Saša Milošević Mare

2022 Konstrakta In corpore sano Ana Đurić

Milovan Bošković

Faworyt OGAE[edytuj | edytuj kod]

Željko Joksimović podczas prób do występu w półfinale 57. Konkursu Piosenki Eurowizji w 2012 roku

OGAE (fr. Organisation Générale des Amateurs de l’Eurovision[3], pol.: Stowarzyszenie Miłośników Konkursu Piosenki Eurowizji) – pozarządowa, pozapolityczna organizacja non profit, międzynarodowy fanklub Konkursu Piosenki Eurowizji założony w 1984 roku w mieście Savonlinna w Finlandii przez Jari-Pekka Koikkalainena[4] i mający na celu szerzenie krajowej muzyki popularnej na całym świecie oraz współpracę z innymi klubami, współpracę z fanami imprezy, promocję konkursu i utworzenie silnych relacji z krajowymi nadawcami. Składa się z 37 klubów fanów konkursu, rozmieszczonych na terenie całej Europy[5]. Wszystkie inne państwa na świecie są zjednoczone w OGAE Reszta Świata, które powstało w 2004 roku[6]. Od 2 lipca 2011 roku centrala OGAE International z siedzibą w Paryżu posiada status prawny[7].

Od 2007 roku OGAE przeprowadza przed każdym konkursem specjalną ankietę, w której wszystkie kluby głosują na wszystkie piosenki zgłoszone do danego konkursu, przy użyciu tzw. systemu „eurowizyjnego” (1–7, 8, 10 i 12 punktów dla 10 najwyżej ocenionych utworów; klub nie może głosować na propozycję z własnego kraju).

Rok Artysta Piosenka
2007 Marija Šerifović Molitva

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Kraj wygrał finał konkursu w 2007, dlatego nie musiał rywalizować w półfinałach w 2008.
  2. Ówczesne reguły półfinałów mówiły, że dziesiątego finalistę wybierają jurorzy. Dziką kartę przyznali Chorwacji.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Points to and from Serbia. [w:] Eurovision Covers [on-line]. eurovisioncovers.co.uk. [dostęp 2013-11-09]. (ang.).
  2. a b Marcel Bezençon Award – an introduction. [w:] Pop Light [on-line]. poplight.zitiz.se. [dostęp 2013-06-22]. (ang.).
  3. The story of OGAE & Vision. ogae.co.uk. [dostęp 2013-03-21]. (ang.).
  4. Mikä ihmeen OGAE. [w:] OGAE Finlandia [on-line]. euroviisuklubi.fi. [dostęp 2013-06-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-10)]. (fiń.).
  5. Status OGAE Polska. [w:] OGAE Polska [on-line]. eurowizja.org. [dostęp 2013-02-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-30)]. (pol.).
  6. Fan clubs. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-03-21]. (ang.).
  7. About us (OGAE International). ogaeinternational.com. [dostęp 2013-03-21]. (ang.).