W historii swojego udziału w konkursie Grecja wystawiła w sumie 39 reprezentantów, z czego jeden wygrał – zwyciężczynią jubileuszowego, 50. Konkursu Piosenki Eurowizji została Elena Paparizou z utworem „My Number One”[1], dzięki czemu za organizację konkursu w 2006 roku odpowiedzialna była telewizja ERT[2]. Kraj czekał 31 lat na wygraną, ustanawiając nowy rekord najdłuższego okresu między debiutem a zwycięstwem[3].
W 1975 roku nadawca nie wziął udziału w imprezie z nieznanych powodów[4]. Rok później powrócił do stawki konkursowej[5]. W 1982 roku Grecja miała wystartować w konkursie z piosenką „Sarantapente kopelies” Themisa Adamantidisa, jednak minister kultury tego kraju, Melina Mercouri, podjęła decyzję o wycofaniu jej dwa tygodnie przed konkursem uznając, że utwór nie spełnia jej standardów jakości[6][7]. Po powrocie na konkurs rok później[8], nadawca ponownie zrezygnował z udziału w konkursie w 1984 roku[9]. Kraj powrócił do konkursu w 1985 roku[10], a już rok później ponownie wycofał się z udziału z powodów politycznych[11]. Wówczas reprezentantką Grecji miała być Polina z utworem „Wagon-lit”[12]. W 1999 roku nadawca nie mógł wystawić swojego reprezentanta z powodu osiągnięcia słabego wyniku podczas 43. Konkursu Piosenki Eurowizji[13]. Rok później ERT wycofał się z udziału w konkursie z powodów finansowych[14][15].
Grecja uczestniczy w Konkursie Piosenki Eurowizji od 1974 roku. Poniższa tabela uwzględnia nazwiska wszystkich greckich reprezentantów, tytuły konkursowych piosenek oraz wyniki w poszczególnych latach[16]:
Poniższe tabele pokazują, którym krajom Grecja przyznaje w finale najwięcej punktów oraz od których państw greccy reprezentanci otrzymują najwyższe noty[17].
↑Podczas konkursu w 1996 zorganizowano rundę kwalifikacyjną, mającą na celu zmniejszenie liczby państw biorących udział w finale konkursu. Etap eliminacyjny nie był transmitowany w telewizji ani nagrywany, krajowe komisje jurorskie przesłuchiwały wersje studyjne wszystkich konkursowych propozycji i przyznawały im punkty. Spośród 30 utworów nadesłanych przez publicznych nadawców, do finału zakwalifikowały się 22 propozycje. Jedynym krajem, który nie brał udziału w rundzie kwalifikacyjnej był gospodarz konkursu, czyli Norwegia.
↑Zgodnie z regulaminem, w konkursie w latach 2004-2007 kraje z pierwszej dziesiątki poprzedniego konkursu były automatycznie kwalifikowane do sobotniego finału bez konieczności rywalizacji w półfinale. W przypadku rezygnacji z udziału w konkursie jednego z państw z Top 10 zeszłego roku lub w przypadku kiedy któreś z państw Wielkiej Czwórki zajęło miejsce w przedziale 1-10, wówczas automatyczna kwalifikacja przypadała na miejsca poza pierwszą dziesiątką, tj. 11. bądź 12.
↑Kraj wygrał finał konkursu w 2005, dlatego nie musiał rywalizować w półfinale w 2006.
.jpg)
