Eugen Indjic

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Eugen Indjic
Ilustracja
Eugen Indjic (2014)
Data i miejsce urodzenia

11 marca 1947
Belgrad

Data śmierci

28 lutego 2024

Instrumenty

fortepian

Gatunki

muzyka poważna

Strona internetowa

Eugen Indjic (ur. 11 marca 1947 w Belgradzie, zm. 28 lutego 2024) – amerykański pianista pochodzenia rosyjsko-serbskiego, laureat IV nagrody na VIII Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Fryderyka Chopina w Warszawie (1970)[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Jego matka była Rosjanką, a ojciec Serbem. W wieku czterech lat wyemigrował do USA, gdzie rozpoczął naukę gry na fortepianie. Studiował pianistykę w nowojorskiej Juilliard School (1965–1968) oraz teorię i kompozycję na Harvard University (1965–1969). Przez wiele lat kształcił się na kursach mistrzowskich pod kierunkiem Artura Rubinsteina i Nadii Boulanger[2].

W trakcie swojej kariery odniósł sukcesy na trzech konkursach pianistycznych[3]:

Po sukcesach konkursowych występował w większości państw Europy, Azji, w USA i Afryce[4]. Gra na licznych festiwalach, w tym kilkukrotnie wystąpił na Międzynarodowym Festiwalu Chopinowskim w Dusznikach-Zdroju[5][6]. W 1999 dał wiele koncertów z okazji 150. rocznicy śmierci Fryderyka Chopina[4]. Był jurorem wielu konkursów muzycznych, w tym XIV Konkursu Chopinowskiego, a także konkursów w Lizbonie, Tel Awiwie i Monte Carlo[5].

Nagrał płyty z muzyką Fryderyka Chopina, Igora Strawinskiego, Claude'a Debussy'ego i Roberta Schumanna[7][8].

Zmarł w wieku 76 lat z powodu choroby autoimmunologicznej[9].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wysocki 1987 ↓, s. 100.
  2. Dybowski 2005 ↓, s. 285.
  3. Dybowski 2005 ↓, s. 285–286.
  4. a b Dybowski 2005 ↓, s. 287.
  5. a b Dybowski 2005 ↓, s. 288.
  6. Eugen Indjic w Dusznikach Zdroju. polskieradio.pl. [dostęp 2016-05-15]. (pol.).
  7. Eugène Indjic: discography. discogs.com. [dostęp 2016-05-15]. (ang.).
  8. Eugen Indjic: discography. allmusic.com. [dostęp 2016-05-15]. (ang.).
  9. Norman Lebrecht, US pianist dies of autoimmune disease, Slippeddisc, 28 lutego 2024 [dostęp 2024-02-29].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Stanisław Dybowski: Laureaci Konkursów Chopinowskich w Warszawie. Warszawa: Selene, 2005, s. 285–288. ISBN 83-910515-1-X.
  • Stefan Wysocki: Wokół Konkursów Chopinowskich. Warszawa: Wydawnictwa Radia i Telewizji, 1987. ISBN 83-212-0443-0.