Oskar Lange: Różnice pomiędzy wersjami

Oskar Lange
Data i miejsce urodzenia	27 lipca 1904 ; Tomaszów Mazowiecki
Data i miejsce śmierci	2 października 1965 ; Londyn
	Zastępca przewodniczącego Rady Państwa
Okres	od 20 lutego 1957; do 2 października 1965
Przynależność polityczna	Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
	Członek Rady Państwa
Okres	od 5 kwietnia 1955; do 20 lutego 1957
Przynależność polityczna	Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Cytaty w Wikicytatach

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 16:52, 18 sty 2019

Oskar Ryszard Lange (ur. 27 lipca 1904 w Tomaszowie Mazowieckim, zm. 2 października 1965 w Londynie) – polski ekonomista i polityk, członek Komitetu Centralnego PZPR, poseł na Sejm Ustawodawczy i Sejm PRL-u : I, II, III i IV kadencji, członek (1955–1957) i zastępca przewodniczącego (1957–1965) Rady Państwa, członek Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Jedności Narodu w 1958 roku^[1].

Życiorys

W II Rzeczypospolitej

Był synem przemysłowca. „Twórczość Jego nierozerwalnie była związana z rozwojem idei socjalizmu zarówno w Polsce, jak i poza jej granicami”^[2]. W 1912 roku rozpoczął edukację w Szkole Handlowej Kupiectwa Łódzkiego, a następnie w Gimnazjum Filologicznym w Tomaszowie Mazowieckim. W przeciągu lat 1922–1926 przez rok studiował na Uniwersytecie Poznańskim i przez dwa lata na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1928 roku obronił rozprawę doktorską pt. Koniunktura w życiu gospodarczym Polski 1924–1932 uzyskując stopień naukowy doktora. W 1931 roku przedstawił na Uniwersytecie Jagiellońskim swoją pracę habilitacyjną Statystyczne badania koniunktury gospodarczej. Studiował również na uniwersytecie w Londynie.

W latach 1926–1937 był pracownikiem naukowym Uniwersytetu Jagiellońskiego, gdzie zajmował się teorią statystyki. Z ruchem socjalistycznym związany od 1918 roku. Był jednym z najbardziej aktywnych działaczy Związku Niezależnej Młodzieży Socjalistycznej^[3] Od 1927 roku był członkiem Polskiej Partii Socjalistycznej.

Za granicą

W Stanach Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii przebywał w latach 1934–1936 jako stypendysta. W 1936 roku na krótko wrócił na katedrę statystyki do Krakowa, a w 1937 roku ponownie wyprowadził się do Stanów Zjednoczonych. Trafił na Uniwersytet Kalifornijski, a następnie na Uniwersytet Stanforda. W latach 1938–1945 wykładał na Uniwersytecie Chicagowskim. W czasie swojego pobytu w Ameryce kontaktował się z emigracyjnym PPS, jak i amerykańskim ruchem socjalistycznym. Jako przedstawiciel PPS był wiceprezesem Zarządu Głównego Amerykańskiego Związku Wyzwolenia Polski. W 1941 roku przedstawił Gospodarcze podstawy demokracji w Polsce.

W 1943 roku uczestniczył w kampanii na rzecz współpracy polsko-radzieckiej. Współorganizował Ligę Kościuszkowską i Amerykańsko-Polskie Rady Robotnicze. Kilkakrotnie występuje w radzieckich depeszach rozszyfrowanych w ramach Projektu Venona^[4]. Według informacji uzyskanych z tych depesz, Oskar Lange został zwerbowany przez radzieckiego szpiega, Bolesława Geberta do współpracy z Ludowym Komisariatem Spraw Wewnętrznych ZSRR (NKWD), jako agent wpływu o pseudonimie Friend (z ang. przyjaciel)^[5]. W 1944 na zaproszenie Związku Patriotów Polskich przyleciał do Moskwy, gdzie spotkał się z Józefem Stalinem^[6]. Po powrocie do Stanów Zjednoczonych spotkał się z premierem Stanisławem Mikołajczykiem i poinformował o misji w Związku Radzieckim prezydenta Stanów Zjednoczonych Franklina Delano Roosevelta.

W latach 1945–1947 pełnił funkcję ambasadora RP w Stanach Zjednoczonych, następnie (od stycznia do grudnia 1947 roku) delegata przy Organizacji Narodów Zjednoczonych i jej Radzie Bezpieczeństwa. Uchwałą Prezydium Krajowej Rady Narodowej z 19 lipca 1946 został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski^[7].

W Polsce Ludowej

Należał do Rady Naczelnej PPS w kraju (1945–1948), Centralnego Komitetu Wykonawczego PPS (1947–1948) i Komisji Politycznej CKW PPS (1948). W 1947 roku został wybrany na korespondenta Polskiej Akademii Nauk. Od 1948 roku był członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej i jej Komitetu Centralnego.

W 1948 roku kierował Biurem Studiów CKW PPS. W 1949 roku uzyskał tytuł profesora zwyczajnego nauk ekonomicznych, od 1952 roku członek rzeczywisty Polskiej Akademii Nauk. Po śmierci Stalina, wygłosił apologetyczny referat „Ostatni wkład Józefa Stalina do ekonomii politycznej”.

W latach 1949–1950 prezes Zarządu Centralnego Związku Spółdzielczego. W latach 1949–1956 był profesorem, a w latach 1952–1955 rektorem Szkoły Głównej Planowania i Statystyki w Warszawie. W latach 1952–1963 pracownik naukowy PAN. W latach 1955–1957 członek, a następnie do śmierci w 1965 zastępca przewodniczącego Rady Państwa. Zaliczany do byłych członków PPS zbliżonych do „puławian” podczas walki o władzę w kierownictwie PZPR w latach pięćdziesiątych^[8]. Od 1956 profesor Uniwersytetu Warszawskiego, w latach 1957–1963 przewodniczący Rady Ekonomicznej, a w latach 1957–1959 przewodniczący Europejskiej Komisji Gospodarczej ONZ. Był doradcą ekonomicznym rządu Indii (1955–1956) i Cejlonu (1959).

Od 1947 roku był posłem na Sejm Ustawodawczy i Sejm PRL-u: I, II, III i IV kadencji. Pełnił liczne funkcje w parlamencie – był przewodniczącym Związku Parlamentarnego Polskich Socjalistów (1948), przewodniczącym Klubu Poselskiego PZPR (1948–1952), przewodniczącym Komisji Spraw Zagranicznych (1949–1952), przewodniczącym Komisji Planu Gospodarczego i Budżetu (1951–1952), przewodniczącym Komisji Budżetowej (1952–1955), przewodniczącym Komisji Finansowo-Budżetowej (1955–1956) i przewodniczącym Komisji Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów (1957–1961). W 1962 roku został pierwszym prezesem Polskiego Towarzystwa Cybernetycznego.

W 1964 roku został odznaczony Orderem Budowniczych Polski Ludowej^[9] i przyznano mu tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Jagiellońskiego. 22 lipca 1964 roku z okazji 20-lecia Polski Ludowej otrzymał nagrodę państwową I stopnia^[10].

Zajmował się ekonomią polityczną, statystyką, ekonometrią i cybernetyką ekonomiczną. Obok Michała Kaleckiego był on jednym z niewielu polskich ekonomistów cenionych na Zachodzie. Autor m.in. książek: Wstęp do ekonometrii (1958), Ekonomia polityczna (tom I 1959, tom II 1965), Całość i rozwój w świetle cybernetyki (1962), Optymalne decyzje (1964), Wstęp do cybernetyki ekonomicznej (1964). Za pracę naukową został wyróżniony dwukrotnie nagrodą państwową I stopnia (1955, 1964).

Został pochowany w Alei Zasłużonych na cmentarzu Wojskowym na Powązkach^[11].

Upamiętnienie

Jego imieniem nazwana została główna aula Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie i reprezentacyjna sala na Wydziale Nauk Ekonomicznych Uniwersytetu Warszawskiego.

Do czasu wejścia w życie ustawy dekomunizacyjnej z 1 kwietnia 2016 imieniem Langego nazwane były ulice w Warszawie (zmieniona na ulicę Tomasza Arciszewskiego^[12]), Częstochowie (zmieniona w 2017 roku na ulicę Żołnierzy Niezłomnych), Koszalinie (zmieniona w 2017 roku na ulicę Bukową), Jeleniej Górze (zmieniona w 2017 roku na ulicę św. Jadwigi Śląskiej), Bydgoszczy (zmieniona w 2017 roku na ulicę mjr. Jana Henryka Żychonia)^[13], Jaworznie (zmieniona w 2017 roku na ulicę gen. Feliksa Kamińskiego) i w rodzinnym Tomaszowie Mazowieckim (zmieniona po konsultacjach społecznych w 2017 na ulicę Wandy Panfil). W 2017 ulicę jego imienia w Katowicach przemianowano na ul. ks. Wiktora Matejczyka (w Murckach)^[14]. Lange był patronem także techników ekonomicznych w: Gdyni, Kielcach, Szczecinie, Zielonej Górze, Bytomiu, Chorzowie, Wodzisławiu Śląskim, Ciechanowie (do marca 2015), Elblągu, Grudziądzu (do 2018), Mogilnie, Nowym Sączu, Siedlcach, Zamościu i Zawierciu.

Imię Oskara Langego nosiła do czasu przekształcenia się w Uniwersytet Ekonomiczny we Wrocławiu także Akademia Ekonomiczna we Wrocławiu^[15]. Przed wejściem do uczelni nadal stoi pomnik ekonomisty^[16]

W 2004 roku z okazji setnej rocznicy urodzin Oskara Langego, w Pałacu Staszica w Warszawie zorganizowano międzynarodową konferencję naukową Współczesne modele gospodarki a myśl Oskara Langego.

Związki z NKWD i wywiadem ZSRR

W 2010 roku powstał film dokumentalny pt. New Poland w reżyserii Roberta Kaczmarka i Grzegorza Brauna, który porusza wątek pracy Oskara Langego oraz Bolesława Geberta dla wywiadu radzieckiego podczas ich działalności w Stanach Zjednoczonych.

Przypisy

↑ Trybuna Robotnicza, nr 4 (4350) 7 stycznia 1958 roku, s. 2.
↑ Komitet Wydana Dzieł Oskara Langego: Przedmowa. W: Oskar Lange Dzieła. T. 1. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Ekonomiczne, 1973, s. 21.
↑ Oskar Lange Dzieła; Tom 1 kapitalizm, PWE 1973; s. 21.
↑ http://www.nsa.gov/public_info/_files/venona/1944/8aug_oscar_lange.pdf.
↑ Sławomir Cenckiewicz, Oskar Lange po stronie Sowietów, „Rzeczpospolita” z dnia 16.12.2006 r.
↑ Tomaszowianin profesor Oskar Lange, „Nowa Gazeta Tomaszowska”, nr 11, listopad 2005.
↑ M.P. z 1947 r. nr 16, poz. 35
↑ Październik i „Mała stabilizacja”. W: Jerzy Eisler: Zarys dziejów politycznych Polski 1944-1989. Warszawa: POW „BGW”, 1992, s. 62. ISBN 83-7066-208-0.
↑ Wręczenie odznaczeń w Belwederze. „Nowiny”, s. 1, nr 170 z 20 lipca 1964.
↑ „Dziennik Polski”, rok XX, nr 171 (6363), s. 1.
↑ Juliusz Jerzy Malczewski (red.): Cmentarz Komunalny Powązki dawny Wojskowy w. Warszawa: Wydawnictwo Sport i Turystyka, 1989, s. 44–45. ISBN 83-217-2641-0.
↑ Zarządzenie Zastępcze Wojewody Mazowieckiego z dnia 9 listopada 2017 r. w sprawie nadania nazwy ulicy, „Dziennik Urzędowy Województwa Mazowieckiego”, Warszawa, dnia 10 listopada 2017 r., poz. 10130.
↑ Nowi patroni ulic 13/12/2017 [online], Kujawsko-Pomorski Urząd Wojewódzki w Bydgoszczy [dostęp 2017-12-23] .
↑ UCHWAŁA NR XLVIII/894/17 RADY MIASTA KATOWICE z dnia 26 października 2017 r. w sprawie zmiany nazw ulic położonych na terenie miasta Katowice bip.katowice.eu (pol.) [dostęp 2017-12-31]
↑ Ustawa z dnia 18 marca 2008 r. o nadaniu nowej nazwy Akademii Ekonomicznej im. Oskara Langego we Wrocławiu (Dz.U. z 2008 r. nr 66, poz. 401).
↑ RafałR. Święcki RafałR., Wybitny ekonomista Oskar Lange ma zniknąć z nazwy ulicy - tak chce IPN, „Gazetawroclawska.pl” [dostęp 2018-07-23] (pol.).

Linki zewnętrzne

[1] Trybuna Robotnicza, nr 4 (4350) 7 stycznia 1958 roku, s. 2.

[2] Komitet Wydana Dzieł Oskara Langego: Przedmowa. W: Oskar Lange Dzieła. T. 1. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Ekonomiczne, 1973, s. 21.

[3] Oskar Lange Dzieła; Tom 1 kapitalizm, PWE 1973; s. 21.

[4] ttp://www.nsa.gov/public_info/_files/venona/1944/8aug_oscar_lange.pdf.

[5] Sławomir Cenckiewicz, Oskar Lange po stronie Sowietów, „Rzeczpospolita” z dnia 16.12.2006 r.

[6] Tomaszowianin profesor Oskar Lange, „Nowa Gazeta Tomaszowska”, nr 11, listopad 2005.

[7] M.P. z 1947 r. nr 16, poz. 35

[8] Październik i „Mała stabilizacja”. W: Jerzy Eisler: Zarys dziejów politycznych Polski 1944-1989. Warszawa: POW „BGW”, 1992, s. 62. ISBN 83-7066-208-0.

[9] Wręczenie odznaczeń w Belwederze. „Nowiny”, s. 1, nr 170 z 20 lipca 1964.

[10] „Dziennik Polski”, rok XX, nr 171 (6363), s. 1.

[11] Juliusz Jerzy Malczewski (red.): Cmentarz Komunalny Powązki dawny Wojskowy w. Warszawa: Wydawnictwo Sport i Turystyka, 1989, s. 44–45. ISBN 83-217-2641-0.

[12] Zarządzenie Zastępcze Wojewody Mazowieckiego z dnia 9 listopada 2017 r. w sprawie nadania nazwy ulicy, „Dziennik Urzędowy Województwa Mazowieckiego”, Warszawa, dnia 10 listopada 2017 r., poz. 10130.

[13] Nowi patroni ulic 13/12/2017 [online], Kujawsko-Pomorski Urząd Wojewódzki w Bydgoszczy [dostęp 2017-12-23] .

[14] UCHWAŁA NR XLVIII/894/17 RADY MIASTA KATOWICE z dnia 26 października 2017 r. w sprawie zmiany nazw ulic położonych na terenie miasta Katowice bip.katowice.eu (pol.) [dostęp 2017-12-31]

[15] Ustawa z dnia 18 marca 2008 r. o nadaniu nowej nazwy Akademii Ekonomicznej im. Oskara Langego we Wrocławiu (Dz.U. z 2008 r. nr 66, poz. 401).

[16] RafałR. Święcki RafałR., Wybitny ekonomista Oskar Lange ma zniknąć z nazwy ulicy - tak chce IPN, „Gazetawroclawska.pl” [dostęp 2018-07-23] (pol.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

@@ Linia 21: / Linia 21: @@
 [[File:I LO im. Jarosława Dąbrowskiego w Tomaszowie Mazowieckim. Szkoła od lat odnotowywana wśród najlepszych polskich liceów w rankingu miesięcznika Perspektywy.jpg|thumb|[[I Liceum Ogólnokształcące im. Jarosława Dąbrowskiego w Tomaszowie Mazowieckim|I LO im. J. Dąbrowskiego w Tomaszowie Mazowieckim]] do którego uczęszczał Oskar Lange. Od lat odnotowywane w rankingu najlepszych polskich liceów miesięcznika "Perspektywy" ]]
 [[Plik:Nagrobek oskar lange.JPG|thumb|Grób Oskara Langego na [[cmentarz Wojskowy na Powązkach|cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie]]]]
-'''Oskar Ryszard Lange''' (ur. [[27 lipca]] [[1904]] w [[Tomaszów Mazowiecki|Tomaszowie Mazowieckim]], zm. [[2 października]] [[1965]] w [[Londyn]]ie) – polski ekonomista i polityk, członek [[Komitet Centralny Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej|Komitetu Centralnego PZPR]], poseł na [[Posłowie na Sejm Ustawodawczy (1947–1952)|Sejm Ustawodawczy]] oraz [[Sejm Rzeczypospolitej Polskiej|Sejm]] [[Polska Rzeczpospolita Ludowa|PRL]] [[Posłowie na Sejm Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej I kadencji|I]], [[Posłowie na Sejm Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej II kadencji|II]], [[Posłowie na Sejm Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej III kadencji|III]] i [[Posłowie na Sejm Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej IV kadencji|IV]] kadencji, członek (1955–1957) i zastępca przewodniczącego (1957–1965) [[Rada Państwa (Polska)|Rady Państwa]], członek Ogólnopolskiego Komitetu [[Front Jedności Narodu|Frontu Jedności Narodu]] w 1958 roku<ref>Trybuna Robotnicza, nr 4 (4350) 7 stycznia 1958 roku, s. 2.</ref>.
+'''Oskar Ryszard Lange''' (ur. [[27 lipca]] [[1904]] w [[Tomaszów Mazowiecki|Tomaszowie Mazowieckim]], zm. [[2 października]] [[1965]] w [[Londyn]]ie) – polski ekonomista i polityk, członek [[Komitet Centralny Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej|Komitetu Centralnego PZPR]], poseł na [[Posłowie na Sejm Ustawodawczy (1947–1952)|Sejm Ustawodawczy]] i [[Sejm Rzeczypospolitej Polskiej|Sejm]] [[Polska Rzeczpospolita Ludowa|PRL-u :]]  [[Posłowie na Sejm Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej I kadencji|I]], [[Posłowie na Sejm Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej II kadencji|II]], [[Posłowie na Sejm Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej III kadencji|III]] i [[Posłowie na Sejm Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej IV kadencji|IV]] kadencji, członek (1955–1957) i zastępca przewodniczącego (1957–1965) [[Rada Państwa (Polska)|Rady Państwa]], członek Ogólnopolskiego Komitetu [[Front Jedności Narodu|Frontu Jedności Narodu]] w 1958 roku<ref>Trybuna Robotnicza, nr 4 (4350) 7 stycznia 1958 roku, s. 2.</ref>.
 == Życiorys ==
@@ Linia 30: / Linia 30: @@
 === Za granicą ===
-W [[Stany Zjednoczone|Stanach Zjednoczonych]] i [[Wielka Brytania|Wielkiej Brytanii]] przebywał w latach 1934–1936 jako stypendysta. W 1936 roku na krótko powrócił na katedrę statystyki do [[Kraków|Krakowa]], a w 1937 roku ponownie wyprowadził się do Stanów Zjednoczonych. Trafił na Uniwersytet Kalifornijski, a następnie na [[Uniwersytet Stanforda]]. W latach 1938–1945 wykładał na [[University of Chicago|Uniwersytecie Chicagowskim]]. W czasie swojego pobytu w Ameryce kontaktował się z [[Komitet Zagraniczny PPS|emigracyjnym PPS]], jak i amerykańskim ruchem socjalistycznym. Jako przedstawiciel PPS był wiceprezesem Zarządu Głównego Amerykańskiego Związku Wyzwolenia Polski. W 1941 roku przedstawił ''Gospodarcze podstawy demokracji w Polsce''.
+W [[Stany Zjednoczone|Stanach Zjednoczonych]] i [[Wielka Brytania|Wielkiej Brytanii]] przebywał w latach 1934–1936 jako stypendysta. W 1936 roku na krótko wrócił na katedrę statystyki do [[Kraków|Krakowa]], a w 1937 roku ponownie wyprowadził się do Stanów Zjednoczonych. Trafił na Uniwersytet Kalifornijski, a następnie na [[Uniwersytet Stanforda]]. W latach 1938–1945 wykładał na [[University of Chicago|Uniwersytecie Chicagowskim]]. W czasie swojego pobytu w Ameryce kontaktował się z [[Komitet Zagraniczny PPS|emigracyjnym PPS]], jak i amerykańskim ruchem socjalistycznym. Jako przedstawiciel PPS był wiceprezesem Zarządu Głównego Amerykańskiego Związku Wyzwolenia Polski. W 1941 roku przedstawił ''Gospodarcze podstawy demokracji w Polsce''.
-W 1943 roku uczestniczył w kampanii na rzecz współpracy polsko-radzieckiej. Współorganizował Ligę Kościuszkowską i Amerykańsko-Polskie Rady Robotnicze. Kilkakrotnie występuje w radzieckich depeszach rozszyfrowanych w ramach [[Projekt Venona|Projektu Venona]]<ref>http://www.nsa.gov/public_info/_files/venona/1944/8aug_oscar_lange.pdf.</ref>. Według informacji uzyskanych z tych depesz, Oskar Lange został zwerbowany przez radzieckiego szpiega [[Bolesław Gebert|Bolesława Geberta]] do współpracy z [[NKWD|Ludowym Komisariatem Spraw Wewnętrznych ZSRR]] (NKWD) jako [[agent wpływu]] o pseudonimie ''Friend'' (z [[język angielski|ang.]] przyjaciel)<ref>Sławomir Cenckiewicz, [http://niniwa22.cba.pl/oskar_lange_po_stronie_sowietow.htm ''Oskar Lange po stronie Sowietów''], „Rzeczpospolita” z dnia 16.12.2006 r.</ref>. W 1944 na zaproszenie [[Związek Patriotów Polskich|Związku Patriotów Polskich]] przyleciał do [[Moskwa|Moskwy]], gdzie spotkał się z [[Józef Stalin|Józefem Stalinem]]<ref>[http://www.tomaszow-maz.pl/gazeta/nr12/gazeta12.pdf ''Tomaszowianin profesor Oskar Lange''], „Nowa Gazeta Tomaszowska”, nr 11, listopad 2005.</ref>. Po powrocie do Stanów Zjednoczonych spotkał się z [[Prezes Rady Ministrów|premierem]] [[Stanisław Mikołajczyk|Stanisławem Mikołajczykiem]] i poinformował o misji w [[Związek Radziecki|Związku Radzieckim]] [[Prezydenci Stanów Zjednoczonych|prezydenta Stanów Zjednoczonych]] [[Franklin Delano Roosevelt|Franklina Delano Roosevelta]].
+W 1943 roku uczestniczył w kampanii na rzecz współpracy polsko-radzieckiej. Współorganizował Ligę Kościuszkowską i Amerykańsko-Polskie Rady Robotnicze. Kilkakrotnie występuje w radzieckich depeszach rozszyfrowanych w ramach [[Projekt Venona|Projektu Venona]]<ref>http://www.nsa.gov/public_info/_files/venona/1944/8aug_oscar_lange.pdf.</ref>. Według informacji uzyskanych z tych depesz, Oskar Lange został zwerbowany przez radzieckiego szpiega, [[Bolesław Gebert|Bolesława Geberta]] do współpracy z [[NKWD|Ludowym Komisariatem Spraw Wewnętrznych ZSRR]] (NKWD), jako [[agent wpływu]] o pseudonimie ''Friend'' (z [[język angielski|ang.]] przyjaciel)<ref>Sławomir Cenckiewicz, [http://niniwa22.cba.pl/oskar_lange_po_stronie_sowietow.htm ''Oskar Lange po stronie Sowietów''], „Rzeczpospolita” z dnia 16.12.2006 r.</ref>. W 1944 na zaproszenie [[Związek Patriotów Polskich|Związku Patriotów Polskich]] przyleciał do [[Moskwa|Moskwy]], gdzie spotkał się z [[Józef Stalin|Józefem Stalinem]]<ref>[http://www.tomaszow-maz.pl/gazeta/nr12/gazeta12.pdf ''Tomaszowianin profesor Oskar Lange''], „Nowa Gazeta Tomaszowska”, nr 11, listopad 2005.</ref>. Po powrocie do Stanów Zjednoczonych spotkał się z [[Prezes Rady Ministrów|premierem]] [[Stanisław Mikołajczyk|Stanisławem Mikołajczykiem]] i poinformował o misji w [[Związek Radziecki|Związku Radzieckim]] [[Prezydenci Stanów Zjednoczonych|prezydenta Stanów Zjednoczonych]] [[Franklin Delano Roosevelt|Franklina Delano Roosevelta]].
 W latach 1945–1947 pełnił funkcję [[Ambasadorowie Polski|ambasadora RP]] w Stanach Zjednoczonych, następnie (od stycznia do grudnia 1947 roku) delegata przy [[Organizacja Narodów Zjednoczonych|Organizacji Narodów Zjednoczonych]] i [[Rada Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych|jej Radzie Bezpieczeństwa]]. Uchwałą Prezydium [[Krajowa Rada Narodowa|Krajowej Rady Narodowej]] z 19 lipca 1946 został odznaczony Krzyżem Komandorskim [[Order Odrodzenia Polski|Orderu Odrodzenia Polski]]<ref>{{Monitor Polski|1947|16|35}}</ref>.
 === W Polsce Ludowej ===
-Należał do Rady Naczelnej [[Polska Partia Socjalistyczna (1944–1948)|PPS w kraju]] (1945–1948), Centralnego Komitetu Wykonawczego PPS (1947–1948) oraz Komisji Politycznej CKW PPS (1948). W 1947 roku został wybrany na korespondenta [[Polska Akademia Nauk|Polskiej Akademii Nauk]]. Od 1948 roku był członkiem [[Polska Zjednoczona Partia Robotnicza|Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej]] i jej [[Komitet Centralny Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej|Komitetu Centralnego]].
+Należał do Rady Naczelnej [[Polska Partia Socjalistyczna (1944–1948)|PPS w kraju]] (1945–1948), Centralnego Komitetu Wykonawczego PPS (1947–1948) i Komisji Politycznej CKW PPS (1948). W 1947 roku został wybrany na korespondenta [[Polska Akademia Nauk|Polskiej Akademii Nauk]]. Od 1948 roku był członkiem [[Polska Zjednoczona Partia Robotnicza|Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej]] i jej [[Komitet Centralny Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej|Komitetu Centralnego]].
-W 1948 roku kierował Biurem Studiów CKW PPS. W 1949 roku uzyskał tytuł profesora zwyczajnego nauk ekonomicznych, od 1952 roku członek rzeczywisty Polskiej Akademii Nauk. Po śmierci Stalina wygłosił apologetyczny referat „Ostatni wkład Józefa Stalina do ekonomii politycznej”.
+W 1948 roku kierował Biurem Studiów CKW PPS. W 1949 roku uzyskał tytuł profesora zwyczajnego nauk ekonomicznych, od 1952 roku członek rzeczywisty Polskiej Akademii Nauk. Po śmierci Stalina, wygłosił apologetyczny referat „Ostatni wkład Józefa Stalina do ekonomii politycznej”.
 W latach 1949–1950 prezes Zarządu [[Centralny Związek Spółdzielczy|Centralnego Związku Spółdzielczego]]. W latach 1949–1956 był profesorem, a w latach 1952–1955 rektorem [[Szkoła Główna Handlowa w Warszawie|Szkoły Głównej Planowania i Statystyki w Warszawie]]. W latach 1952–1963 pracownik naukowy PAN. W latach 1955–1957 członek, a następnie do śmierci w 1965 zastępca przewodniczącego [[Rada Państwa (Polska)|Rady Państwa]]. Zaliczany do byłych członków PPS zbliżonych do [[puławianie|„puławian”]] podczas [[Polski październik 1956|walki o władzę]] w kierownictwie PZPR w latach pięćdziesiątych<ref>{{cytuj książkę |nazwisko= Eisler|imię= Jerzy|autor link= |tytuł= Zarys dziejów politycznych Polski 1944-1989| rozdział= Październik i „Mała stabilizacja”| nazwisko r= | imię r= | autor r link= |wydawca= POW „BGW”|miejsce= Warszawa|rok= 1992|strony= 62|isbn= 8370662080}}</ref>. Od 1956 profesor [[Uniwersytet Warszawski|Uniwersytetu Warszawskiego]], w latach 1957–1963 przewodniczący [[Rada Ekonomiczna|Rady Ekonomicznej]], a w latach 1957–1959 przewodniczący [[Europejska Komisja Gospodarcza|Europejskiej Komisji Gospodarczej ONZ]]. Był doradcą ekonomicznym [[Rząd Indii|rządu Indii]] (1955–1956) i [[Sri Lanka|Cejlonu]] (1959).
-Od 1947 roku był posłem na [[Posłowie na Sejm Ustawodawczy (1947–1952)|Sejm Ustawodawczy]] oraz [[Sejm PRL]] [[Posłowie na Sejm Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej I kadencji|I]], [[Posłowie na Sejm Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej II kadencji|II]], [[Posłowie na Sejm Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej III kadencji|III]] i [[Posłowie na Sejm Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej IV kadencji|IV]] kadencji. Pełnił liczne funkcje w parlamencie – był przewodniczącym [[Związek Parlamentarny Polskich Socjalistów|Związku Parlamentarnego Polskich Socjalistów]] (1948), przewodniczącym Klubu Poselskiego PZPR (1948–1952), przewodniczącym [[Komisja Spraw Zagranicznych (Sejm)|Komisji Spraw Zagranicznych]] (1949–1952), przewodniczącym Komisji Planu Gospodarczego i Budżetu (1951–1952), przewodniczącym Komisji Budżetowej (1952–1955), przewodniczącym Komisji Finansowo-Budżetowej (1955–1956) oraz przewodniczącym Komisji Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów (1957–1961). W 1962 roku został pierwszym prezesem [[Polskie Towarzystwo Cybernetyczne|Polskiego Towarzystwa Cybernetycznego]].
+Od 1947 roku był posłem na [[Posłowie na Sejm Ustawodawczy (1947–1952)|Sejm Ustawodawczy]] i [[Sejm PRL]]-u:  [[Posłowie na Sejm Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej I kadencji|I]], [[Posłowie na Sejm Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej II kadencji|II]], [[Posłowie na Sejm Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej III kadencji|III]] i [[Posłowie na Sejm Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej IV kadencji|IV]] kadencji. Pełnił liczne funkcje w parlamencie – był przewodniczącym [[Związek Parlamentarny Polskich Socjalistów|Związku Parlamentarnego Polskich Socjalistów]] (1948), przewodniczącym Klubu Poselskiego PZPR (1948–1952), przewodniczącym [[Komisja Spraw Zagranicznych (Sejm)|Komisji Spraw Zagranicznych]] (1949–1952), przewodniczącym Komisji Planu Gospodarczego i Budżetu (1951–1952), przewodniczącym Komisji Budżetowej (1952–1955), przewodniczącym Komisji Finansowo-Budżetowej (1955–1956) i przewodniczącym Komisji Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów (1957–1961). W 1962 roku został pierwszym prezesem [[Polskie Towarzystwo Cybernetyczne|Polskiego Towarzystwa Cybernetycznego]].
-W 1964 roku został odznaczony [[Order Budowniczych Polski Ludowej|Orderem Budowniczych Polski Ludowej]]<ref>{{Cytuj pismo | tytuł = Wręczenie odznaczeń w Belwederze | url = http://www.pbc.rzeszow.pl/dlibra/docmetadata?id=2909| czasopismo = [[Nowiny (dziennik rzeszowski)|Nowiny]] | strony = 1 | data = nr 170 z 20 lipca 1964}}</ref> oraz przyznano mu tytuł [[Doctor honoris causa|doktora honoris causa]] Uniwersytetu Jagiellońskiego. 22 lipca 1964 roku z okazji 20-lecia Polski Ludowej otrzymał [[Odznaka Nagrody Państwowej|nagrodę państwową]] I stopnia<ref>„Dziennik Polski”, rok XX, nr 171 (6363), s. 1.</ref>.
+W 1964 roku został odznaczony [[Order Budowniczych Polski Ludowej|Orderem Budowniczych Polski Ludowej]]<ref>{{Cytuj pismo | tytuł = Wręczenie odznaczeń w Belwederze | url = http://www.pbc.rzeszow.pl/dlibra/docmetadata?id=2909| czasopismo = [[Nowiny (dziennik rzeszowski)|Nowiny]] | strony = 1 | data = nr 170 z 20 lipca 1964}}</ref> i przyznano mu tytuł [[Doctor honoris causa|doktora honoris causa]] Uniwersytetu Jagiellońskiego. 22 lipca 1964 roku z okazji 20-lecia Polski Ludowej otrzymał [[Odznaka Nagrody Państwowej|nagrodę państwową]] I stopnia<ref>„Dziennik Polski”, rok XX, nr 171 (6363), s. 1.</ref>.
 Zajmował się [[ekonomia polityczna|ekonomią polityczną]], statystyką, [[ekonometria|ekonometrią]] i [[cybernetyka|cybernetyką]] ekonomiczną. Obok [[Michał Kalecki|Michała Kaleckiego]] był on jednym z niewielu polskich ekonomistów cenionych na Zachodzie. Autor m.in. książek: ''Wstęp do ekonometrii'' (1958), ''[[Ekonomia polityczna (książka)|Ekonomia polityczna]]'' (tom I 1959, tom II 1965), ''Całość i rozwój w świetle cybernetyki'' (1962), ''Optymalne decyzje'' (1964), ''Wstęp do cybernetyki ekonomicznej'' (1964). Za pracę naukową został wyróżniony dwukrotnie nagrodą państwową I stopnia (1955, 1964).
@@ Linia 57: / Linia 57: @@
 Jego imieniem nazwana została główna aula Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie i reprezentacyjna sala na [[Wydział Nauk Ekonomicznych Uniwersytetu Warszawskiego|Wydziale Nauk Ekonomicznych Uniwersytetu Warszawskiego]].
-Do czasu wejścia w życie [[Dekomunizacja#Dekomunizacja nazw ulic|ustawy dekomunizacyjnej]] z 1 kwietnia 2016 imieniem Langego nazwane były ulice w [[Warszawa|Warszawie]] (zmieniona na ulicę [[Tomasz Arciszewski|Tomasza Arciszewskiego]]<ref>Zarządzenie Zastępcze Wojewody Mazowieckiego z dnia 9 listopada 2017 r. w sprawie nadania nazwy ulicy, „Dziennik Urzędowy Województwa Mazowieckiego”, Warszawa, dnia 10 listopada 2017 r., poz. 10130.</ref>), [[Częstochowa|Częstochowie]] (zmieniona w 2017 roku na ulicę Żołnierzy Niezłomnych), [[Koszalin]]ie (zmieniona w 2017 roku na ulicę Bukową), [[Jelenia Góra|Jeleniej Górze]] (zmieniona w 2017 roku na ulicę św. Jadwigi Śląskiej), [[Bydgoszcz]]y (zmieniona w 2017 roku na ulicę mjr. [[Jan Żychoń|Jana Henryka Żychonia]])<ref>{{Cytuj|url=http://www.bydgoszcz.uw.gov.pl/aktualnosci/nowi-patroni-ulic.html|tytuł=Nowi patroni ulic 13/12/2017|opublikowany=Kujawsko-Pomorski Urząd Wojewódzki w Bydgoszczy|data dostępu=2017-12-23}}</ref>, [[Jaworzno|Jaworznie]] (zmieniona w 2017 roku na ulicę gen. [[Feliks Kamiński (pułkownik)|Feliksa Kamińskiego]]) oraz w rodzinnym [[Tomaszów Mazowiecki|Tomaszowie Mazowieckim]] (zmieniona po konsultacjach społecznych w 2017 na ulicę [[Wanda Panfil-González|Wandy Panfil]]). W 2017 ulicę jego imienia w [[Katowice|Katowicach]] przemianowano na ul. ks. Wiktora Matejczyka (w [[Murcki|Murckach]])<ref>[http://bip.katowice.eu/Lists/Dokumenty/Attachments/104131/sesja%20XLVIII-894-17.pdf UCHWAŁA NR XLVIII/894/17 RADY MIASTA KATOWICE z dnia 26 października 2017 r. w sprawie zmiany nazw ulic położonych na terenie miasta Katowice] bip.katowice.eu {{lang|pl}} [dostęp 2017-12-31]</ref>. Lange był patronem także techników ekonomicznych w [[Gdynia|Gdyni]], [[Kielce|Kielcach]], [[Szczecin]]ie, [[Zielona Góra|Zielonej Górze]], [[Bytom]]iu, [[Chorzów|Chorzowie]], [[Wodzisław Śląski|Wodzisławiu Śląskim]], [[Ciechanów|Ciechanowie]] (do marca 2015), [[Elbląg]]u, [[Grudziądz]]u (do 2018), [[Mogilno|Mogilnie]], [[Nowy Sącz|Nowym Sączu]], [[Siedlce|Siedlcach]], [[Zamość|Zamościu]] i [[Zawiercie|Zawierciu]].
+Do czasu wejścia w życie [[Dekomunizacja#Dekomunizacja nazw ulic|ustawy dekomunizacyjnej]] z 1 kwietnia 2016 imieniem Langego nazwane były ulice w [[Warszawa|Warszawie]] (zmieniona na ulicę [[Tomasz Arciszewski|Tomasza Arciszewskiego]]<ref>Zarządzenie Zastępcze Wojewody Mazowieckiego z dnia 9 listopada 2017 r. w sprawie nadania nazwy ulicy, „Dziennik Urzędowy Województwa Mazowieckiego”, Warszawa, dnia 10 listopada 2017 r., poz. 10130.</ref>), [[Częstochowa|Częstochowie]] (zmieniona w 2017 roku na ulicę Żołnierzy Niezłomnych), [[Koszalin]]ie (zmieniona w 2017 roku na ulicę Bukową), [[Jelenia Góra|Jeleniej Górze]] (zmieniona w 2017 roku na ulicę św. Jadwigi Śląskiej), [[Bydgoszcz]]y (zmieniona w 2017 roku na ulicę mjr. [[Jan Żychoń|Jana Henryka Żychonia]])<ref>{{Cytuj|url=http://www.bydgoszcz.uw.gov.pl/aktualnosci/nowi-patroni-ulic.html|tytuł=Nowi patroni ulic 13/12/2017|opublikowany=Kujawsko-Pomorski Urząd Wojewódzki w Bydgoszczy|data dostępu=2017-12-23}}</ref>, [[Jaworzno|Jaworznie]] (zmieniona w 2017 roku na ulicę gen. [[Feliks Kamiński (pułkownik)|Feliksa Kamińskiego]]) i w rodzinnym [[Tomaszów Mazowiecki|Tomaszowie Mazowieckim]] (zmieniona po konsultacjach społecznych w 2017 na ulicę [[Wanda Panfil-González|Wandy Panfil]]). W 2017 ulicę jego imienia w [[Katowice|Katowicach]] przemianowano na ul. ks. Wiktora Matejczyka (w [[Murcki|Murckach]])<ref>[http://bip.katowice.eu/Lists/Dokumenty/Attachments/104131/sesja%20XLVIII-894-17.pdf UCHWAŁA NR XLVIII/894/17 RADY MIASTA KATOWICE z dnia 26 października 2017 r. w sprawie zmiany nazw ulic położonych na terenie miasta Katowice] bip.katowice.eu {{lang|pl}} [dostęp 2017-12-31]</ref>. Lange był patronem także techników ekonomicznych w: [[Gdynia|Gdyni]], [[Kielce|Kielcach]], [[Szczecin]]ie, [[Zielona Góra|Zielonej Górze]], [[Bytom]]iu, [[Chorzów|Chorzowie]], [[Wodzisław Śląski|Wodzisławiu Śląskim]], [[Ciechanów|Ciechanowie]] (do marca 2015), [[Elbląg]]u, [[Grudziądz]]u (do 2018), [[Mogilno|Mogilnie]], [[Nowy Sącz|Nowym Sączu]], [[Siedlce|Siedlcach]], [[Zamość|Zamościu]] i [[Zawiercie|Zawierciu]].
 Imię Oskara Langego nosiła do czasu przekształcenia się w [[Uniwersytet Ekonomiczny we Wrocławiu]] także Akademia Ekonomiczna we Wrocławiu<ref>Ustawa z dnia 18 marca 2008 r. o nadaniu nowej nazwy Akademii Ekonomicznej im. Oskara Langego we Wrocławiu ({{Dziennik Ustaw|2008|66|401}}).</ref>. Przed wejściem do uczelni nadal stoi pomnik ekonomisty<ref>{{Cytuj |autor = Rafał Święcki |tytuł = Wybitny ekonomista Oskar Lange ma zniknąć z nazwy ulicy - tak chce IPN |czasopismo = Gazetawroclawska.pl |data dostępu = 2018-07-23 |url = http://www.gazetawroclawska.pl/dolny-slask/a/wybitny-ekonomista-oskar-lange-ma-zniknac-z-nazwy-ulicy-tak-chce-ipn,11908788/ |język = pl}}</ref>
-W 2004 roku z okazji setnej rocznicy urodzin Oskara Lange w [[Pałac Staszica w Warszawie|Pałacu Staszica]] w Warszawie zorganizowano międzynarodową konferencję naukową ''Współczesne modele gospodarki a myśl Oskara Langego''.
+W 2004 roku z okazji setnej rocznicy urodzin Oskara Langego,  w [[Pałac Staszica w Warszawie|Pałacu Staszica]] w Warszawie zorganizowano międzynarodową konferencję naukową ''Współczesne modele gospodarki a myśl Oskara Langego''.
 ==  Związki z NKWD i wywiadem ZSRR ==

Przewodniczący	Edward Ochab (PZPR) Marian Spychalski (PZPR)
Zastępcy przewodniczącego	Stanisław Kulczyński (SD) Oskar Lange (PZPR) Ignacy Loga-Sowiński (PZPR) Bolesław Podedworny (ZSL) Mieczysław Klimaszewski Witold Jarosiński (PZPR)
Sekretarz	Julian Horodecki (ZSL)
Członkowie	Kazimierz Banach (ZSL) Franciszek Gesing (ZSL) Władysław Gomułka (PZPR) Mieczysław Klimaszewski Eugenia Krassowska-Jodłowska (SD) Roman Nowak (PZPR) Józef Ozga-Michalski (ZSL) Ryszard Strzelecki (PZPR) Władysław Wicha (PZPR) Jerzy Zawieyski (Znak) Jerzy Ziętek (PZPR) Julian Tokarski (PZPR)

Przewodniczący	Aleksander Zawadzki (PZPR) Edward Ochab (PZPR)
Zastępcy przewodniczącego	Stanisław Kulczyński (SD) Oskar Lange (PZPR) Edward Ochab (PZPR) Bolesław Podedworny (ZSL)
Sekretarz	Julian Horodecki (ZSL)
Członkowie	Kazimierz Banach (ZSL) Leon Chajn (SD) Jan Dąb-Kocioł (ZSL) Władysław Gomułka (PZPR) Leon Kruczkowski (PZPR) Ignacy Loga-Sowiński (PZPR) Alicja Musiałowa-Afanasjew (PZPR) Roman Nowak (PZPR) Józef Ozga-Michalski (ZSL) Ryszard Strzelecki (PZPR) Jerzy Zawieyski (Znak) Jerzy Ziętek (PZPR)

Przewodniczący	Aleksander Zawadzki (PZPR)
Zastępcy przewodniczącego	Jerzy Albrecht (PZPR) Stanisław Kulczyński (SD) Oskar Lange (PZPR) Bolesław Podedworny (ZSL)
Sekretarz	Julian Horodecki (ZSL)
Członkowie	Kazimierz Banach (ZSL) Leon Chajn (SD) Władysław Gomułka (PZPR) Leon Kruczkowski (PZPR) Ignacy Loga-Sowiński (PZPR) Alicja Musiałowa-Afanasjew (PZPR) Roman Nowak (PZPR) Józef Ozga-Michalski (ZSL) Jerzy Zawieyski (Znak)

Przewodniczący	Aleksander Zawadzki (PZPR)
Zastępcy przewodniczącego	Wacław Barcikowski (SD) Jan Dembowski Stefan Ignar (ZSL) Franciszek Mazur (PZPR) Stanisław Kulczyński (SD) Czesław Wycech (ZSL)
Sekretarz	Marian Rybicki (PZPR) Stanisław Skrzeszewski (PZPR)
Członkowie	Aleksander Juszkiewicz (ZSL) Henryk Kołodziejski Władysław Kowalski (ZSL) Wiktor Kłosiewicz (PZPR) Stefan Matuszewski (PZPR) Zygmunt Modzelewski (PZPR) Alicja Musiałowa-Afanasjew (PZPR) Józef Niećko (ZSL) Roman Zambrowski (PZPR) Jerzy Albrecht (PZPR) Hilary Chełchowski (PZPR) Oskar Lange (PZPR) Jan Domański (ZSL) Bolesław Podedworny (ZSL)