18 Pułk Piechoty (PSZ)
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | |
| Rozformowanie | |
| Tradycje | |
| Rodowód |
1 Pułk Piechoty Marszowej |
| Kontynuacja | |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
ppłk Jan II Lachowicz |
| Ostatni |
ppłk dypl. Ludwik Domoń |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
18 Pułk Piechoty (18 pp) – oddział piechoty PSZ W ZSRR.
Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]
18 pułk piechoty został sformowany 11 września 1941 roku w Tockoje, początkowo jako 1 pułk marszowy. Wchodził w skład 6 Lwowskiej Dywizji Piechoty. Na dowódcę pułku wyznaczony został ppłk Jan II Lachowicz[2]. W połowie listopada 1941 roku w pułku wystąpiły pierwsze przypadki zachorowania na tyfus plamisty, na skutek wprowadzonych reżymów sanitarnych w tym kwarantanny wstrzymano rozprzestrzenianie się epidemii. Umundurowanie zimowe z dostaw brytyjskich pułk otrzymał dopiero na koniec listopada 1941 roku. Nie otrzymał natomiast broni, jedynie do zadań służby wartowniczej i podstawowego szkolenia wypożyczono z pułków 5 DP niewielkie ilości uzbrojenia. W dniach 28 I i 4 II 1942 r. 18 pułk piechoty przewieziony został transportem kolejowym do Czirakczi w Uzbeckiej SRR, podróż do nowego garnizonu trwała 10 dni. W nowym garnizonie prowadzone było szkolenie i trwały zmagania z fatalnymi warunkami sanitarno-żywnościowymi. Od 20 VIII 1942 roku pułk został przetransportowany do Bazy Ewakuacyjnej w Krasnowodzku i następnie drogą morską ewakuowany do Pahlevi w Iranie, skąd po kwarantannie sanitarnej i umundurowaniu w tropikalne sorty przetransportowany został od 5 IX transportem samochodowym do Iraku do obozu w Khanaqinu, a następnie do Quizil Ribat w dniu 19 X 1942 roku. Do pułku zaczęło napływać uzbrojenie i wyposażenie, rozpoczęto kursy szkoleniowe. W dniu 30 X 1942 roku 18 pułk piechoty został przeorganizowany w 18 lwowski batalion strzelców[3][4][5][6].
Skład organizacyjny[edytuj | edytuj kod]
Organizacyjna 18 pp była wzorowana na etacie wojennym radzieckiego pułku strzelców. Stan liczebny pułku wynosił 136 oficerów i 2694 szeregowców[7].
Dowództwo i sztab
- pluton sztabowy
- kompania łączności
- 3 bataliony piechoty
- 3 kompanie piechoty a. 3 plutony
- pluton moździerzy 82 mm
- kompania ckm
- bateria armat 76 mm
- bateria armat 45 mm
- pluton moździerzy 120 mm
- kompania km plot
- kompania saperów
- kompania sanitarna
- kompania przewozowa
- pluton przeciwgazowy
- warsztaty techniczne
Żołnierze pułku[edytuj | edytuj kod]
- Dowódcy pułku
- ppłk Jan II Lachowicz (11 IX 1941 – 8 IV 1942)[3]
- ppłk dypl. Ludwik Domoń (8 IV – 30 X 1942)[6]
- Szef sztabu
- mjr Henryk Otton Jiruszka[8]
- Dowódcy batalionów
- Dowódca I batalionu – kpt. Stanisław Michał Polinkiewicz[8]
- Dowódca II batalionu – kpt. Józef Pittner[8]
- Dowódca III batalionu – kpt. Jan Góra[8]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Sobczak (red.) 1975 ↓, s. 29.
- ↑ Żaroń 1981 ↓, s. 68.
- ↑ a b Wawer 2001 ↓, s. 216-226.
- ↑ Żaroń 1988 ↓, s. 59-193.
- ↑ Dunin-Wilczyński 2004 ↓, s. 66.
- ↑ a b 18 Lwowski Batalion Strzelców 1988 ↓, s. 1, 2.
- ↑ Żaroń 1981 ↓, s. 54-55.
- ↑ a b c d Kryska-Karski i Barański 1973 ↓, s. 60-61.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Witold Biegański: Wojsko Polskie: krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. Regularne jednostki Wojska Polskiego na Zachodzie: formowanie, działania bojowe, organizacja, metryki dywizji i brygad. T. 5. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1967.
- Tadeusz Kryska-Karski, Henryk Barański: Piechota Polska 1939-1945 Zeszyt nr 13 Materiały Uzupełniające do Księgi Chwały Piechoty Polskiej. Londyn: 1973.
- Kazimierz Sobczak (red.): Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.
- Zbigniew Dunin-Wilczyński, Pustynia i skorpiony. Wojsko Polskie w Iraku 1942-1943, Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 2004, ISBN 83-11-10608-8.
- Zbigniew Wawer: Znowu w polskim mundurze. Armia Polska w ZSRR sierpień 1941 – marzec 1942. Warszawa: Zbigniew Wawer Frod. Film. i Międzynarodowa Szkoła Menadżerów sp.z.o.o., 2001. ISBN 83-86891-71-8.
- Piotr Żaroń: Armia Polska w ZSRR, na Bliskim Wschodzie i Środkowym Wschodzie. Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1981.
- Piotr Żaroń: Kierunek wschodni w strategii wojskowo-politycznej gen. Władysława Sikorskiego 1940-1943. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1988. ISBN 83-01-06820-5.
- 18 Lwowski Batalion Strzelców „Osiemnastacy” w walce. Wspomnienia.. Londyn: Koło Oddziałowe 18 Lwowskiego Batalionu Strzelców, 1988.