3 Batalion Grenadierów
 Barwy batalionu (brygady) | |
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
luty 1945 |
| Tradycje | |
| Rodowód | |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
ppłk Tadeusz Żarek |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
3 Batalion Grenadierów – pododdział piechoty 1 Brygady Grenadierów Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie.
Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]
Batalion istniał początkowo jako 3 batalion strzelców 1 Samodzielnej Brygady Strzelców, a następnie od jesieni 1943 przemianowany na skadrowany 1 batalion grenadierów. Formowanie rozpoczęto w Szkocji w lutym 1945. Zdolność bojową miał osiągnąć do 1 czerwca 1945. W walkach na froncie nie wziął udziału. Oficerowie wywodzili się z I Korpusu Polskiego, kilku z 3 Pułku Grenadierów Śląskich 1 Dywizji Grenadierów przybyłych z internowania w Szwajcarii, a żołnierze w ok. 80% z armii niemieckiej lub organizacji Todta, do których wcześniej zostali przymusowo wcieleni.
Stacjonował pierwotnie w Fordoun, a następnie w Nairn[1]. Nawiązywał do tradycji 3 Pułku Grenadierów Śląskich, który brał udział w walkach we Francji w 1940.
Obsada personalna[edytuj | edytuj kod]
Organizacja i obsada personalna na podstawie[2]
dowódca batalionu – ppłk Tadeusz Żarek
- zastępca dowódcy – mjr Feliks Sitny
- adiutant batalionu - por. Leonard Ziętek
- dowódca kompanii dowodzenia – por. Andrzej Dzbeński
- dowódca kompanii broni wsparcia – kpt. Jerzy Wróblewski
- dowódca 1 kompanii – kpt. Kazimierz Kronglej
- dowódca 2 kompanii – por. Stanisław Buczkowski
- dowódca 3 kompanii – por. Stefan Lebelt
- dowódca 4 kompanii – kpt. Stefan Kazimierz Żak
Znaki rozpoznawcze[edytuj | edytuj kod]
- Patki: granatowe z pąsową (szkarłatną[3]) żyłką[1].
- Otoki: granatowe[1].
- Znaki na wozach: czarna cyfra 57 na czerwonym tle[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d 4 Dywizja Piechoty ↓, s. 16–18.
- ↑ 4 Dywizja Piechoty ↓, s. 16-17.
- ↑ J. Dembinok "Odznaki i oznaki PSZ na Zachodzie..." s. 43
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Zbigniew Wawer: Organizacja polskich wojsk lądowych w Wielkiej Brytanii 1940-1945. Warszawa: Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk: Bellona, 1992. ISBN 83-11-08218-9.
- 4 Dywizja Piechoty – Pamięci żołnierzy 4 Dywizji Piechoty i ich dowódcy gen. Glabisza. Tuchowo: Mała poligrafia WSD Redemptorystów.
- Józef Dembiniok: Wojsko Polskie we Francji-I Korpus Polski w Wielkiej Brytanii (Oznaki i odznaki Polskich Si± Zbrojnych na Zachodzie / Józef Dembiniok, Bernard Szczech, Andrzej Urbanski). Krajowa Agencja Wydawnicza. ISBN 83-03-00719-X.