Departament Inżynierii Ministerstwa Spraw Wojskowych

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Departament Inżynierii
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1921

Rozformowanie

1929

Tradycje
Rodowód

Departament Inżynierii i Saperów
Departament Wojsk Technicznych

Kontynuacja

Szefostwo Saperów
Dowództwo Saperów

Dowódcy
Pierwszy

gen. bryg. Mieczysław Dąbkowski

Organizacja
Dyslokacja

Garnizon Warszawa

Rodzaj sił zbrojnych

Wojska lądowe

Rodzaj wojsk

Saperzy

Podległość

Ministerstwo Spraw Wojskowych

Departament Inżynierii Ministerstwa Spraw Wojskowych – organ pracy ministra spraw wojskowych właściwy w sprawach wojsk saperskich Wojska Polskiego II RP.

Departament V Inżynierii i Saperów 1921-1925[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu wojny polsko bolszewickiej przystąpiono do demobilizacji armii i przejścia wojska na stopę pokojową. W wyniku nowej organizacji z dotychczasowej Sekcji Inżynierii i Saperów Departamentu II Wojsk Technicznych oraz likwidowanego Departamentu VIII Budownictwa powstał Departament V Inżynierii i Saperów.

Departament zajmował się następującymi zagadnieniami:

  • opracowywanie projektów organizacji, etatów oraz dyslokacji wojsk saperskich,
  • określanie stanów osobowych, uzbrojenia i zaopatrzenia materiałowo technicznego,
  • zagadnienia mobilizacji i demobilizacji,
  • wyszkolenie oddziałów saperskich,
  • nadzór nad szkolnictwem saperskim,
  • opracowanie regulaminów, instrukcji, prowadzeniem badań naukowych i studiów nad rozwojem saperów,
  • ewidencja oficerów,
  • sporządzanie budżetu.
Skład departamentu

Departament V Wojsk Technicznych 1925-1927[edytuj | edytuj kod]

23 czerwca 1925 w wyniku połączenia dotychczasowego Departamentu V Inżynierii i Saperów z Departamentem VI Wojsk Technicznych powstał Departament V Wojsk Technicznych Ministerstwa Spraw Wojskowych.

Departament Inżynierii 1927-1929[edytuj | edytuj kod]

19 maja 1927 Minister Spraw Wojskowych, marszałek Polski Józef Piłsudski zniósł numerację departamentów, a dla dotychczasowego Departamentu V ustalił nazwę „Departament Inżynierii”[3].

17 września 1927 generał dywizji Daniel Konarzewski w zastępstwie Ministra Spraw Wojskowych rozkazem B.Og.Org. 8114/Org. zatwierdził tymczasową organizację i składy osobowe Departamentu Inżynierii i centralnych zakładów inżynierii. Reorganizacja departamentu i centralnych zakładów inżynierii miała być przeprowadzona do 15 października 1927.

Skład osobowy Departamentu Inżynierii

  • szef departamentu – płk Jan Skoryna
  • Wydział Ogólny
  • Wydział Fortyfikacyjny
  • Wydział Saperów
  • Wydział Łączności
  • Wydział Broni Pancernej
  • Samodzielny Referat Rachunkowo-Budżetowy

Ogółem departament liczył 80 oficerów (3 generałów, 59 oficerów sztabowych broni, 13 oficerów młodszych broni, 5 oficerów administracyjnych), 4 podoficerów zawodowych i nadterminowych, 80 szeregowców (osobistych ordynansów) i 51 urzędników cywilnych[4].

31 stycznia 1929 na bazie wydziałów utworzono:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 22 stycznia 1925, s. 32, płk inż. Wacław Abramowski czasowo pełnił obowiązki szefa departamentu, gdy generał Dąbkowski był odkomenderowany na II Kurs w Centrum Wyższych Studiów Wojskowych.
  2. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 128 z 6 grudnia 1924, s. 718.
  3. Dziennik Rozkazów Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 16 z 19 maja 1927, poz. 177.
  4. Dziennik Rozkazów Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 26 z 17 września 1927, poz. 327.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Tadeusz Böhm, Z dziejów naczelnych władz wojskowych II Rzeczypospolitej. Organizacja i kompetencje Ministerstwa Spraw Wojskowych w latach 1918-1939, Warszawa: Wydawnictwo „Bellona”, 1994, ISBN 83-11-08368-1, OCLC 749724324.
  • Zdzisław Józef. Cutter: Saperzy II Rzeczypospolitej. Warszawa [etc.]: Pat, 2005. ISBN 83-921881-3-6.
  • Zdzisław Józef. Cutter: Polskie wojska saperskie w 1939 : organizacja, wyposażenie, mobilizacja i działania wojenne. Częstochowa: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Pedagogicznej, 2003. ISBN 83-7098-834-2.