Kopalnia Węgla Kamiennego Siersza

KWK Siersza
	; Dawna maszynownia i wieża wyciągowa szybu Zbyszek, fot. 2015 r.
Państwo	Polska
Województwo	małopolskie
Data założenia	1861
Data likwidacji	2001
	Położenie na mapie Trzebini KWK Siersza
	Położenie na mapie Polski KWK Siersza
	Położenie na mapie województwa małopolskiego KWK Siersza
	Położenie na mapie powiatu chrzanowskiego KWK Siersza
	Położenie na mapie gminy Trzebinia KWK Siersza
	50°11′27″N 19°26′51″E/50,190833 19,447500

Kopalnia Węgla Kamiennego Siersza – kopalnia węgla kamiennego w Sierszy, dzielnicy Trzebini, w powiecie chrzanowskim, w województwie małopolskim, działająca w latach 1861–2001.

Historia

Początki kopalni datuje się na rok 1861, kiedy to uruchomiono kopalnię pod nazwą „Nowa Izabela”. W 1884 roku uruchomiono nowy szyb „Artur”, od którego kopalnia przyjęła nazwę. W 1947 roku dołączono do niej kopalnię „Zbyszek” pod wspólną nazwą „Siersza”. W 1951 roku połączona została z kopalnią Krystyna w Tenczynku. Dyrektorem kopalni „Siersza” był Karol Musioł^[1]. W 1956 wprowadzono tutaj (po raz pierwszy w Polsce) urządzenia hydromechaniczne – urobek hydrauliczny oraz hydrauliczny transport węgla^[2]. W latach 70 XX w. wybudowano i oddano do użytku magistralę węglową łączącą KWK Siersza z Elektrownią Siersza, która umożliwiała transport urobku za pomocą taśmociągów do samej elektrowni. W latach 90 XX w. w zakładzie głównym znajdowały się szyby: "Artur Główny", "Artur Nowy", "Artur IV" i "Artur III" natomiast poza zakładem szyb "Zbyszek" i "Paula" w Trzebini, szyb "Zofia" i szyb wentylacyjny "Misiury" w Sierszy, szyb wentylacyjny "Walter" w Myślachowicach oraz najmłodszy, szyb "Wschodni" w Karniowicach. Kopalnia posiadała wentylatory głównego przewietrzania przy szybach "Artur-Główny", "Zbyszek", "Walter", "Zofia" i "Wschodni"^{[potrzebny przypis]}. Mimo podjętych działań reorganizacyjnych (likwidacja zbędnych obiektów i szybów, budowa odsiarczalni węgla) i oszczędnościowych, 1 listopada 1999 rozpoczęto likwidację i w 2001 roku kopalnię zamknięto. Większość budynków i obiektów została wyburzona a teren rozplantowany. Pozostawiono budynek wieży szybowej i nadszybia oraz maszyny wyciągowej szybu „Zbyszek” w Trzebini, jako pamiątkę po górnictwie węglowym na ziemi trzebińskiej. W innych budynkach pokopalnianych została zorganizowana wystawa po byłym przemyśle wydobywczym w Trzebini.

Szkody górnicze

Niewłaściwa likwidacja kopalni doprowadziła do zapadlisk na osiedlu Siersza, które w 2023 roku nadal postępowały^[3].

Zobacz też

Muzeum Regionalne w Trzebini

Przypisy

↑ Karol Musioł. Nekrolog. „Trybuna Robotnicza”, s. 2, Nr 56 z 7 marca 1967.
↑ taj, 20 lat górnictwa w Polsce Ludowej, w: Młody Technik, nr 11/1964, s. 2
↑ https://chrzanow.naszemiasto.pl/tag/zapadlisko-trzebinia

Bibliografia

Jerzy Jaros: Słownik historyczny kopalń węgla na ziemiach polskich. Katowice: Śląski Instytut Naukowy, 1984. ISBN 83-00-00648-6.

[1] Karol Musioł. Nekrolog. „Trybuna Robotnicza”, s. 2, Nr 56 z 7 marca 1967.

[2] taj, 20 lat górnictwa w Polsce Ludowej, w: Młody Technik, nr 11/1964, s. 2

[3] ttps://chrzanow.naszemiasto.pl/tag/zapadlisko-trzebinia

[1]

[2]

[3]