Kopalnia Węgla Kamiennego Siersza

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
KWK Siersza
Ilustracja
Dawna maszynownia i wieża wyciągowa szybu Zbyszek, fot. 2015 r.
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Data założenia

1861

Data likwidacji

2001

Położenie na mapie Trzebini
Mapa konturowa Trzebini, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „KWK Siersza”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „KWK Siersza”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „KWK Siersza”
Położenie na mapie powiatu chrzanowskiego
Mapa konturowa powiatu chrzanowskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „KWK Siersza”
Położenie na mapie gminy Trzebinia
Mapa konturowa gminy Trzebinia, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „KWK Siersza”
Ziemia50°11′27″N 19°26′51″E/50,190833 19,447500

Kopalnia Węgla Kamiennego Sierszakopalnia węgla kamiennego w Sierszy, dzielnicy Trzebini, w powiecie chrzanowskim, w województwie małopolskim, działająca w latach 1861–2001.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Początki kopalni datuje się na rok 1861 kiedy to uruchomiono kopalnię pod nazwą „Nowa Izabela”. W 1884 roku uruchomiono nowy szyb „Artur”, od którego kopalnia przyjęła nazwę. W 1947 roku dołączono do niej kopalnię „Zbyszek” pod wspólną nazwą „Siersza”. W 1951 roku połączona została z kopalnią Krystyna w Tenczynku. Dyrektorem kopalni „Siersza” był Karol Musioł[1]. W 1956 wprowadzono tutaj (po raz pierwszy w Polsce) urządzenia hydromechaniczneurobek hydrauliczny oraz hydrauliczny transport węgla[2]. W latach 70 XX w. wybudowano i oddano do użytku magistralę węglową łączącą KWK Siersza z Elektrownią Siersza, która umożliwiała transport urobku za pomocą taśmociągów do samej elektrowni. W latach 90 XX w. w zakładzie głównym znajdowały się szyby: "Artur Główny", "Artur Nowy", "Artur IV" i "Artur III" natomiast poza zakładem szyb "Zbyszek" i "Paula" w Trzebini, szyb "Zofia" i szyb wentylacyjny "Misiury" w Sierszy, szyb wentylacyjny "Walter" w Myślachowicach oraz najmłodszy, szyb "Wschodni" w Karniowicach. Kopalnia posiadała wentylatory głównego przewietrzania przy szybach "Artur-Główny", "Zbyszek", "Walter", "Zofia" i "Wschodni"[potrzebny przypis]. Mimo podjętych działań reorganizacyjnych (likwidacja zbędnych obiektów i szybów, budowa odsiarczalni węgla) i oszczędnościowych, 1 listopada 1999 rozpoczęto likwidację i w 2001 roku kopalnię zamknięto. Większość budynków i obiektów została wyburzona a teren rozplantowany. Pozostawiono jedynie budynek wieży szybowej i nadszybia oraz maszyny wyciągowej szybu „Zbyszek” w Trzebini, jako pamiątka po górnictwie węglowym ziemi trzebińskiej. Również w tym miejscu, w innych budynkach pokopalnianych została zorganizowana wystawa po byłym przemyśle wydobywczym w Trzebini.

Szkody górnicze[edytuj | edytuj kod]

Niewłaściwa likwidacja kopalni doprowadziła do zapadlisk na osiedlu Siersza, które w 2023 roku nadal postępowały[3].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Karol Musioł. Nekrolog. „Trybuna Robotnicza”, s. 2, Nr 56 z 7 marca 1967. 
  2. taj, 20 lat górnictwa w Polsce Ludowej, w: Młody Technik, nr 11/1964, s. 2
  3. https://chrzanow.naszemiasto.pl/tag/zapadlisko-trzebinia

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]