Leonardo Sandri

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	11 października 1997
Miejscowość	Watykan
Miejsce	bazylika św. Piotra
Konsekrator	Angelo Sodano
Współkonsekratorzy	Giovanni Battista Re; Juan Carlos Aramburu
Konsekrowani biskupi
Vicente Juan Segura	14 maja 2005
Claudiu-Lucian Pop	8 grudnia 2011
Georges Abou Khazen	11 stycznia 2014
Maurizio Malvestiti	11 października 2014
Rubén Tierrablanca Gonzalez	11 czerwca 2016
Pierbattista Pizzaballa	10 września 2016
Cesar Essayan	8 października 2016
Claudio Lurati	30 października 2020
Dominique Mathieu	16 lutego 2021
Massimiliano Palinuro	7 grudnia 2021
Współkonsekrowani biskupi
Hipólito Reyes Larios	13 czerwca 2000
Eduardo Porfirio Patiño Leal	14 czerwca 2000
Giuseppe Pinto	6 stycznia 2002
Claudio Gugerotti	6 stycznia 2002
Adolfo Yllana	6 stycznia 2002
Giovanni d’Aniello	6 stycznia 2002
Daniel Mizonzo	6 stycznia 2002
Louis Portella Mbuyu	6 stycznia 2002
Marcel Utembi	6 stycznia 2002
Franco Agostinelli	6 stycznia 2002
Amândio Tomás	6 stycznia 2002
Vittorio Lanzani	6 stycznia 2002
Paul Tschang In-Nam	6 stycznia 2003
Celestino Migliore	6 stycznia 2003
Pierre Nguyễn Văn Tốt	6 stycznia 2003
Pedro López Quintana	6 stycznia 2003
Angelo Amato	6 stycznia 2003
Calogero La Piana	6 stycznia 2003
René-Marie Ehuzu	6 stycznia 2003
Ján Babjak	6 stycznia 2003
Andraos Abouna	6 stycznia 2003
Milan Šašik	6 stycznia 2003
Giuseppe Nazzaro	6 stycznia 2003
Brian Farrell	6 stycznia 2003
Renato Boccardo	24 stycznia 2004
Michael Blume	30 września 2005
Stephen Chirappanath	1 listopada 2016
Dagoberto Campos Salas	29 września 2018
Flavio Pace	4 maja 2024

Leonardo Sandri
	Kardynał biskup
	; Leonardo Sandri (2014)
	Ille fidelis; On wiary dochowuje
Kraj działania	Wenezuela, Meksyk, Watykan
Data i miejsce urodzenia	18 listopada 1943 ; Buenos Aires
	Subdziekan Kolegium Kardynalskiego
Okres sprawowania	od 2020
	Prefekt Dykasterii ds. Kościołów Wschodnich
Okres sprawowania	2007–2022
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	2 grudnia 1967
Nominacja biskupia	22 lipca 1997
Sakra biskupia	11 października 1997
Kreacja kardynalska	24 listopada 2007; Benedykt XVI
Kościół tytularny	S. Biagio e Carlo ai Catinari(inne języki)
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Leonardo Sandri (ur. 18 listopada 1943 w Buenos Aires) – argentyński duchowny rzymskokatolicki, doktor prawa kanonicznego, dyplomata watykański, arcybiskup, nuncjusz apostolski w Wenezueli w latach 1997–2000, nuncjusz apostolski w Meksyku w 2000, substytut do spraw ogólnych w Sekretariacie Stanu w latach 2000–2007, prefekt Dykasterii ds. Kościołów Wschodnich (do 2022 Kongregacji ds. Kościołów Wschodnich) w latach 2007–2022, kardynał od 2007 (najpierw w stopniu diakona, w 2018 dwukrotnie promowany najpierw do stopnia prezbitera, a następnie do stopnia biskupa), członek Papieskiej Komisji ds. Państwa Watykańskiego od 2008, subdziekan Kolegium Kardynalskiego od 2020.

Życiorys

Ma włoskie pochodzenie, jest synem Antonia Sandri i Nelly Righi^[1]. Po ukończeniu studiów humanistycznych, filozoficznych i teologicznych w niższym i wyższym seminarium duchownym w Buenos Aires, uzyskał licencjat z teologii na Argentyńskim Uniwersytecie Katolickim^[1]. 2 grudnia 1967 przyjął święcenia kapłańskie z rąk przyszłego kardynała Juana Carlosa Aramburu^[1], którego był później osobistym sekretarzem. W 1970 wyjechał na studia do Rzymu, gdzie studiował na wydziale prawa kanonicznego Papieskiego Uniwersytetu Gregoriańskiego i uzyskał doktorat, a rok później, w 1971 rozpoczął studia w Papieskiej Akademii Kościelnej. W 1974 został sekretarzem nuncjatury apostolskiej obejmującej Madagaskar i Mauritius^[1], pełniącej również rolę delegatury apostolskiej Komorów i Reunion. W 1977 podjął pracę w Sekretariacie Stanu jako sekretarz substytuta, a w 1989 został radcą nuncjatury apostolskiej w USA. W tym samym czasie jako drugi stały obserwator Stolicy Apostolskiej przy Organizacji Państw Amerykańskich (OSA) uczestniczył w zgromadzeniach plenarnych tejże organizacji. 2 kwietnia 1992 Jan Paweł II mianował go asesorem do spraw ogólnych Sekretariatu Stanu^[1]. W 1997 został mianowany arcybiskupem tytularnym Aemona i nuncjuszem apostolskim w Wenezueli. Święcenia biskupie przyjął 11 października 1997 z rąk Sekretarza Stanu kardynała Angelo Sodano^[1]. W marcu 2000 Jan Paweł II mianował go nuncjuszem apostolskim w Meksyku, a 15 września tegoż roku substytutem do spraw ogólnych Sekretariatu Stanu^[2].

2 kwietnia 2005 jako substytut Sekretariatu Stanu na placu św. Piotra w Watykanie podał wiadomość o śmierci Jana Pawła II^[1], choć zgodnie z prawem powinien to zrobić kardynał Camillo Ruini – Wikariusz Generalny Rzymu^[3].

9 czerwca 2007 papież Benedykt XVI mianował go prefektem Kongregacji ds. Kościołów Wschodnich, a podczas konsystorza zwołanego na dzień 24 listopada 2007 został kreowany kardynałem, z tytułem diakona Ss. Biagio e Carlo ai Catinari^[2].

W 2008 roku został mianowany przez papieża Benedykta XVI członkiem Papieskiej Komisji ds. Państwa Watykańskiego, na które to stanowisko został wybrany na kolejne kadencje w latach: 2013 i 2018.

Postanowieniem Prezydenta RP z dnia 9 listopada 2009, za wybitne zasługi w działalności publicznej na rzecz rozwijania współpracy między Rzecząpospolitą Polską i Stolicą Apostolską, został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej^[4].

Brał udział w konklawe 2013, które wybrało papieża Franciszka.

19 maja 2018 promowany do rangi kardynała prezbitera. Zachował dotychczasową diakonię na zasadzie pro hac vice.

28 czerwca 2018 papież Franciszek podniósł go do rangi kardynała biskupa, na równi z pozostałymi kardynałami biskupami diecezji suburbikarnych, pomimo nieprzydzielenia mu żadnej z diecezji podrzymskich^[5]^[6].

18 stycznia 2020 został wybrany wicedziekanem Kolegium Kardynalskiego^[7]. Funkcję sprawować zaczął od chwili zatwierdzenia wyboru przez papieża Franciszka, co nastąpiło 25 stycznia 2020^[8].

21 listopada 2022 przeszedł na emeryturę z funkcji prefekta Dykasterii ds. Kościołów Wschodnich^[9].

18 listopada 2023 roku ukończył 80 lat, tracąc prawo do udziału w konklawe^[10].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Sandri, Leonardo. The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2013-03-06]. (ang.).
↑ ^a ^b Leonardo Cardinal Sandri. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2013-03-06]. (ang.).
↑ Papież JanP.J. Paweł Papież JanP.J., II, Konstytucja Apostolska Universi Dominici Gregis; p. 17, 22 lutego 1996 .
↑ M.P. z 2010 r. nr 28, poz. 349
↑ Nowi kardynałowie-biskupi. vaticannews.va/pl.html. [dostęp 2018-06-26]. (pol.).
↑ RESCRIPTUM EX AUDIENTIA SS.MI: Rescriptum of the Holy Father Francis by which he has decided to co-opt into the Order of Bishops, equating them in all respects with the Cardinals holding the title of a suburbicarian Church, Cardinals Parolin, Sandri, Ouellet and Filoni, 26.06.2018. press.vatican.va. [dostęp 2018-06-26]. (ang.).
↑ Kard. Giovanni Battista Re nowym dziekanem Kolegium Kardynalskiego. ekai.pl. [dostęp 2020-01-25]. (pol.).
↑ Papież zatwierdził wybór dziekana Kolegium Kardynalskiego. vaticannews.va, 2020-01-25. [dostęp 2020-01-26]. (pol.).
↑ Rinunce e nomine (continuazione) [online], press.vatican.va [dostęp 2022-11-21] .
↑ Watykan: 80 lat kończy kard. Leonardo Sandri. misyjne.pl. [dostęp 2023-11-18].

Linki zewnętrzne

Nota biograficzna Leonardo Sandri na stronie Stolicy Apostolskiej. [dostęp 2024-04-20]. (wł.).
Leonardo Sandri w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy [dostęp 2023-06-29] (ang.)
Leonardo Sandri [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2018-06-26] (ang.).

[FIU-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Sandri, Leonardo. The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2013-03-06]. (ang.).

[hierarchy-2] Leonardo Cardinal Sandri. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2013-03-06]. (ang.).

[3] Papież JanP.J. Paweł Papież JanP.J., II, Konstytucja Apostolska Universi Dominici Gregis; p. 17, 22 lutego 1996 .

[MP_2010-28-349-4] M.P. z 2010 r. nr 28, poz. 349

[nowi-5] Nowi kardynałowie-biskupi. vaticannews.va/pl.html. [dostęp 2018-06-26]. (pol.).

[rescriptum-6] RESCRIPTUM EX AUDIENTIA SS.MI: Rescriptum of the Holy Father Francis by which he has decided to co-opt into the Order of Bishops, equating them in all respects with the Cardinals holding the title of a suburbicarian Church, Cardinals Parolin, Sandri, Ouellet and Filoni, 26.06.2018. press.vatican.va. [dostęp 2018-06-26]. (ang.).

[7] Kard. Giovanni Battista Re nowym dziekanem Kolegium Kardynalskiego. ekai.pl. [dostęp 2020-01-25]. (pol.).

[8] Papież zatwierdził wybór dziekana Kolegium Kardynalskiego. vaticannews.va, 2020-01-25. [dostęp 2020-01-26]. (pol.).

[9] Rinunce e nomine (continuazione) [online], press.vatican.va [dostęp 2022-11-21] .

[10] Watykan: 80 lat kończy kard. Leonardo Sandri. misyjne.pl. [dostęp 2023-11-18].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

Delegaci apostolscy	Serafino Vannutelli (1869–1875) Rocco Cocchia (1874–1883) Mario Mocenni (1877–1882) Bernardino di Milia (1884–1891) Spiridion-Salvatore-Costantino Buhadgiar (1890–1891) Giulio Tonti (1892–1894) Carlo Pietropaoli (1913–1915)
Internuncjusz apostolski	Carlo Pietropaoli (1915–1918)
Nuncjusze apostolscy	Francesco Marchetti Selvaggiani (1918–1920) Filippo Cortesi (1921–1926) Fernando Cento (1926–1936) Luigi Centoz (1936–1940) Giuseppe Misuraca (1941–1949) Armando Lombardi (1950–1954) Sergio Pignedoli (1954–1955) Raffaele Forni (1955–1960) Luigi Dadaglio (1961–1967) Felice Pirozzi (1967–1970) Antonio del Giudice (1970–1974) Giovanni Mariani (1975–1978) Ubaldo Calabresi (1978–1981) Luciano Storero (1981–1990) Oriano Quilici (1990–1997) Leonardo Sandri (1997–2000) André Dupuy (2000–2005) Giacinto Berloco (2005–2009) Pietro Parolin (2009–2013) Aldo Giordano (2013–2021) Alberto Ortega Martín (od 2024)

Sekretarze	Niccolò Marini (1917–1922) Giovanni Tacci Porcelli (1922–1927) Luigi Sincero (1927–1936) Eugène Tisserant (1936–1959) Amleto Giovanni Cicognani (1959–1961) Gabriel Acacius Coussa (1961–1962) Gustavo Testa (1962–1967)
Prefekci	Gustavo Testa (1967–1968) Maximilien de Fürstenberg (1968–1973) Paul-Pierre Philippe (1973–1980) Władysław Rubin (1980–1985) Duraisamy Simon Lourdusamy (1985–1991) Achille Silvestrini (1991–2000) Ignacy Mojżesz I Daoud (2000–2007) Leonardo Sandri (2007–2022) Claudio Gugerotti (od 2022)

Zmarli kardynałowie	Santiago Copello (1935) Antonio Caggiano (1946) Nicolás Fasolino (1967) Raúl Primatesta (1973) Juan Carlos Aramburu (1976) Eduardo Pironio (1976) Antonio Quarracino (1991) Jorge María Mejía (2001)
Byli kardynałowie	Jorge Bergoglio (2001); wybrany na papieża w 2013
Żyjący kardynałowie bez uprawnień elektorskich	Estanislao Esteban Karlic (2007) Leonardo Sandri (2007) Luis Héctor Villalba (2015) Luis Pascual Dri (2023)
Żyjący kardynałowie elektorzy	Mario Aurelio Poli (2014) Victor Manuel Fernández (2023) Ángel Rossi (2023)