McDonnell F3H Demon
 |
Ten artykuł od 2019-12 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
 Para F3H Demonów z eskadry VF-13 „Night Cappers” | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ | |
| Konstrukcja |
średniopłat o konstrukcji metalowej |
| Załoga |
1 – pilot |
| Historia | |
| Data oblotu |
7 sierpnia 1951 |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
Westinghouse J40-WE-22 |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
10,77 m |
| Długość |
17,98 m |
| Wysokość |
4,45 m |
| Powierzchnia nośna |
41,1 m² |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
622 węzły, 1152 km/h |
| Prędkość wznoszenia |
72,9 m/s |
| Pułap |
13 000 m |
| Zasięg |
2900 km |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 4 × 20 mm – Colt Mk 12 | |
| Użytkownicy | |
| US Navy | |
| Rzuty | |
| |
McDonnell F3H Demon – odrzutowy samolot myśliwski zaprojektowany na potrzeby Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych.
W maju 1948 roku US Navy opublikowała wymagania taktyczno-techniczne dla dziennego pokładowego samolotu myśliwskiego, który miałby takie same lub lepsze osiągi, jak ówczesne myśliwce US Air Force. Miał być napędzany silnikiem turboodrzutowym Westinghouse J40 o ciągu 49 kN (trzy razy więcej niż silników w myśliwcu F2H Banshee) i mieć płaty o skosie 45 stopni. Swój pierwszy projekt myśliwca o skośnych skrzydłach przedstawiła między innymi firma McDonnell, która w styczniu 1949 roku otrzymała zamówienie na zbudowanie prototypu oznaczonego XF3-H1.
Prototyp pierwszy lot wykonał 7 sierpnia 1951 roku. Parametry zastosowanego silnika okazały się wielkim rozczarowaniem – dawał on tylko połowę z zakładanej mocy. Dodatkowo wyszły na jaw problemy techniczne. Z trzydziestu pięciu F3H-1N z silnikami J40, osiem uległo poważnym wypadkom. Po tych zdarzeniach samoloty wyposażone w ten silnik zostały uziemione i rozpoczęto poszukiwanie nowego napędu.
Na następcę wybrano silnik Allison J71. Samoloty z tym silnikiem oznaczono jako F3H-2N. Użycie tego silnika wymusiło przeprojektowanie samolotu – powiększono skrzydła i powiększono kadłub. Pierwszy lot Demona z nowym silnikiem nastąpił w październiku 1954 roku. W czasie korzystania z nowych silników wyszły na jaw jego niedoskonałości. Po pierwsze dało się zauważyć małą moc, niewystarczającą do napędzania samolotu tej wielkości. Dodatkową bolączką były częste spadki mocy i pompaże silnika. Kolejnym istotnym problemem była niezawodność systemu katapulty: wersję początkową uznano za dość zawodną i ostatecznie zdecydowano się na wybór foteli katapultowych firmy Martin-Baker. Fotele tej firmy stały się standardem marynarki z powodu ich wysokiej niezawodności na małej wysokości i przy małej prędkości.
Pomimo tych problemów lotnictwo U.S.Navy zdecydowało się zamówić 239 samolotów w wersji F3H-2. Demon był drugim w służbie marynarki myśliwcem, którego można było użyć w każdych warunkach pogodowych (pierwszym był F2H-4 Banshee z zabudowanym radarem AN/APG-51). F3H-2 wyposażono w ulepszoną wersję radaru (AN/APG-51A), następnie dwukrotnie ulepszaną. W sumie zbudowano 519 tych maszyn. F3H-2 Demon pozostał głównym myśliwcem marynarki do roku 1962, kiedy został zastąpiony przez samolot F-4 Phantom II. Pomimo że zaprojektowany w czasie wojny koreańskiej, samolot ten nigdy nie brał udziału w walce.
