Northrop X-21
| ||
![]() | ||
Dane podstawowe | ||
Państwo | ![]() | |
Producent | Northrop | |
Typ | samolot eksperymentalny | |
Załoga | 5 | |
Historia | ||
Data oblotu | 18 kwietnia 1963 | |
Liczba egzemplarzy | 2 | |
Dane techniczne | ||
Napęd | 2 × General Electric J79-GE-13 | |
Ciąg | 41,9 kN każdy | |
Wymiary | ||
Rozpiętość | 28,51 m | |
Długość | 22,94 m | |
Wysokość | 7,8 m | |
Powierzchnia nośna | 116,17 m² | |
Masa | ||
Własna | 20 783 kg | |
Startowa | 37 727 kg | |
Osiągi | ||
Prędkość maks. | 896 km/h | |
Pułap | 12 957 m | |
Zasięg | 7697 km | |
Dane operacyjne | ||
Użytkownicy | ||
NASA |
Northrop X-21 — amerykański eksperymentalny samolot ze skrzydłami o przepływie laminarnym. Konstrukcja samolotu oparta była o konstrukcję samolotu bombowego B-66B. Silniki zamontowane w B-66 pod skrzydłami, przeniesiono do tylnej części kadłuba, by wyeliminować ich oddziaływanie na przepływ powietrza na płatach i zrobić miejsce dla kompresorów powietrza.
Maszyna służyła do badań nad możliwością ingerencji w przepływ powietrza w warstwie granicznej przy skrzydle, w celu zmniejszenia oporu aerodynamicznego płata i poprawienia dzięki temu zasięgu.
W samolocie zastosowano przekonstruowane płaty nośne, które w porównaniu ze standardowymi B-66 miały większą rozpiętość i powierzchnię nośną. Na całej powierzchni nośnej wyfrezowano drobne wyżłobienia, z których w celu poprawy przylegania opływającego strumienia odsysano powietrze.
Załoga składała się z jednego pilota i dwóch inżynierów pokładowych, dwóch dalszych inżynierów znajdowało się w komorze kadłuba, umieszczonej na wysokości skrzydeł.
Pierwszy lot maszyny odbył się 18 kwietnia 1963. Program wstrzymano w 1964 roku.
|
|
|