Ministerstwo Sprawiedliwości (Polska): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m Bot: Dodanie tytułów do linków w przypisach (patrz FAQ); zmiany kosmetyczne |
kat. |
||
Linia 151: | Linia 151: | ||
=== Ministrowie sprawiedliwości-prokuratorzy generalni (od 2016) === |
=== Ministrowie sprawiedliwości-prokuratorzy generalni (od 2016) === |
||
* [[Zbigniew Ziobro]] ([[Solidarna Polska|SP]]) od 4 marca 2016<ref>Nastąpiło wówczas ponowne połączenie urzędów i likwidacja Prokuratury Generalnej. Ustawa z dnia 28 stycznia 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę – Prawo o prokuraturze ({{Dziennik Ustaw|2016|178}}).</ref>. |
* [[Zbigniew Ziobro]] ([[Solidarna Polska|SP]]) od 4 marca 2016<ref>Nastąpiło wówczas ponowne połączenie urzędów i likwidacja Prokuratury Generalnej. Ustawa z dnia 28 stycznia 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę – Prawo o prokuraturze ({{Dziennik Ustaw|2016|178}}).</ref>. |
||
== Urzędnicy == |
|||
{{kategoria główna|Urzędnicy Ministerstwa Sprawiedliwości II Rzeczypospolitej}} |
|||
{{kategoria główna|Urzędnicy Ministerstwa Sprawiedliwości (Polska Ludowa)}} |
|||
== Struktura organizacyjna == |
== Struktura organizacyjna == |
Wersja z 12:02, 11 sty 2018
Gmach Ministerstwa Sprawiedliwości w Alejach Ujazdowskich 11 widziany z placu Na Rozdrożu | |
Państwo | |
---|---|
Data utworzenia |
1917 |
Siedziba |
Warszawa |
Minister | |
Sekretarz stanu | |
Adres | |
Al. Ujazdowskie 11, 00-950 Warszawa | |
Położenie na mapie Warszawy | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego | |
52°13′14,578″N 21°01′26,393″E/52,220716 21,023998 | |
Strona internetowa |
Ministerstwo Sprawiedliwości (MS) – urząd pomocniczy Ministra Sprawiedliwości, naczelnego organu administracji rządowej odpowiedzialnego za dział administracji rządowej – sprawiedliwość. Minister Sprawiedliwości z mocy Konstytucji jest członkiem Krajowej Rady Sądownictwa.
Minister sprawiedliwości od 31 marca 1990 do 30 marca 2010 i ponownie od 4 marca 2016 jest jednocześnie prokuratorem generalnym, a od 29 grudnia 1989 roku jest jednym z członków Krajowej Rady Sądownictwa. Od 31 marca 2010[1] do 3 marca 2016 istniał urząd Prokuratora Generalnego, który był odrębny od Ministra Sprawiedliwości i administracji rządowej. Prokurator Generalny powoływany był przez Prezydenta RP na 6-letnią kadencję spośród dwóch kandydatów przedstawionych przez Krajową Radę Sądownictwa i Krajową Radę Prokuratury[2].
Kompetencje Ministra Sprawiedliwości
Rozporządzenie określa szczegółowy zakres działania Ministra Sprawiedliwości:
- Minister kieruje działem administracji rządowej – sprawiedliwość.
- Minister jest dysponentem części 15 i 37 budżetu państwa.
- Obsługę ministra zapewnia Ministerstwo Sprawiedliwości.
Dział sprawiedliwość obejmuje sprawy:
- sądownictwa,
- prokuratury, notariatu, adwokatury i radców prawnych, w zakresie wynikającym z przepisów odrębnych,
- wykonywania kar oraz środków wychowawczych i środka poprawczego orzeczonego przez sądy oraz sprawy pomocy postpenitencjarnej.
Minister właściwy do spraw sprawiedliwości zapewnia przygotowywanie projektów kodyfikacji prawa cywilnego, w tym rodzinnego, oraz prawa karnego.
Minister właściwy do spraw sprawiedliwości jest właściwy w sprawach sądownictwa w zakresie spraw niezastrzeżonych odrębnymi przepisami do kompetencji innych organów państwowych i z uwzględnieniem zasady niezawisłości sędziowskiej.
Ministrowi właściwemu do spraw sprawiedliwości podlega Służba Więzienna.
Kierownictwo[3]
- Zbigniew Ziobro (SPZZ) – Minister Sprawiedliwości od 16 listopada 2015, i Prokurator Generalny od 4 marca 2016 (po scaleniu urzędów w związku z Ustawą Prawo o prokuraturze)
- Patryk Jaki (SPZZ) – sekretarz stanu od 18 listopada 2015
- Michał Wójcik (SPZZ) – sekretarz stanu i pełnomocnik Rządu ds. Informatyzacji Wymiaru Sprawiedliwości od 29 kwietnia 2016
- Marcin Warchoł – podsekretarz stanu od 18 listopada 2015[4]
- Łukasz Piebiak – podsekretarz stanu od 23 listopada 2015[5]
- Michał Woś – podsekretarz stanu od 5 czerwca 2017
- Jacek Kitliński – Dyrektor Generalny Służby Więziennej od 30 stycznia 2015
- Radosław Płucisz – dyrektor generalny od 4 lutego 2016
Lista ministrów sprawiedliwości i prokuratorów generalnych
1917–1939
- Stanisław Bukowiecki 7 grudnia 1917 – 27 lutego 1918
- Józef Higersberger 4 kwietnia 1918 – 4 listopada 1918
- Józef Światopełk-Zawadzki 4 listopada 1918 – 14 listopada 1918 (kierownik)
Ministrowie sprawiedliwości – naczelni prokuratorzy (1919–1939)
- Leon Supiński 17 listopada 1918 – 2 września 1919
- Bronisław Sobolewski 2 września 1919 – 9 grudnia 1919
- Jan Hebdzyński 13 grudnia 1919 – 9 czerwca 1920
- Jan Morawski 23 czerwca 1920 – 24 lipca 1920 (kierownik)
- Stanisław Nowodworski 24 lipca 1920 – 19 czerwca 1921
- Bronisław Sobolewski 19 czerwca 1921 – 6 czerwca 1922
- Wacław Makowski 28 czerwca 1922 – 26 maja 1923
- Stanisław Nowodworski 28 maja 1923 – 15 grudnia 1923
- Włodzimierz Wyganowski 19 grudnia 1923 – 17 listopada 1924
- Antoni Żychliński 17 listopada 1924 – 13 listopada 1925
- Stefan Piechocki 20 listopada 1925 – 15 maja 1926
- Wacław Makowski 15 maja 1926 – 30 września 1926
- Aleksander Meysztowicz 2 października 1926 – 22 grudnia 1928
- Stanisław Car 22 grudnia 1928 – 29 grudnia 1929
- Feliks Dutkiewicz kierownik 29 grudnia 1929 – 17 marca 1930
- Stanisław Car 29 marca 1930 – 4 grudnia 1930
- Czesław Michałowski 4 grudnia 1930 – 15 maja 1936
- Witold Grabowski 16 maja 1936 – 30 września 1939
Rząd RP na uchodźstwie
- Władysław Sikorski 16 października 1939 – 20 lipca 1940
- Marian Seyda 20 lipca 1940 – 22 września 1941
- po. Prezes Rady Ministrów Władysław Sikorski 22 września 1941 – 3 września 1941
- Herman Lieberman 3 września 1941 – 20 października 1941
- Karol Popiel 20 października 1941 – 21 stycznia 1942
- Wacław Komarnicki 21 stycznia 1942 – 29 listopada 1944
- Bronisław Kuśnierz 29 listopada 1944-luty 1949
- vacat luty 1949 – 25 września 1950
- po. Prezes Rady Ministrów Roman Odzierzyński 25 września 1950 – 18 stycznia 1954
- Kazimierz Okulicz 18 stycznia 1954 – 8 sierpnia 1955
- Tadeusz Bugayski 8 sierpnia 1955 – 15 kwietnia 1957
- Stanisław Lubodziecki 15 kwietnia 1957 – 20 lipca 1970
- Sylwester Karalus 20 lipca 1970 – 18 lipca 1972
- Stanisław Wiszniewski 18 lipca 1972 – 5 sierpnia 1976
- Kazimierz Sabbat 5 sierpnia 1976 – 12 lipca 1978
- Zbigniew Scholtz 12 lipca 1978 – 20 czerwca 1979
- Bolesław Dziedzic 20 czerwca 1979 – 17 stycznia 1984
- po. Bohdan Wendorff 17 stycznia 1984-1986
- Stanisław Wiszniewski 1986 – 20 grudnia 1990
Polska Ludowa 1944–1989
- Jan Czechowski (ur. 1894, zm. 1972), (SL) od 21 lipca 1944 do 31 grudnia 1944
- Edmund Zalewski (ur. 1883, zm. 1962), (SL) od 31 grudnia 1944 do 2 maja 1945
- Henryk Świątkowski (ur. 1896, zm. 1970), (PPS/PZPR) od 2 maja 1945 do 21 kwietnia 1956
- Zofia Wasilkowska (ur. 1910, zm. 1996), (PZPR) od 27 kwietnia 1956 do 20 lutego 1957
- Marian Rybicki (ur. 1915, zm. 1987), (PZPR) od 27 lutego 1957 do 24 czerwca 1965
- Stanisław Walczak (ur. 1913, zm. 2002), (PZPR) od 25 czerwca 1965 do 26 października 1971
- Włodzimierz Berutowicz (ur. 1914, zm. 2004), (PZPR) od 26 października 1971 do 25 marca 1976
- Jerzy Bafia (ur. 1926, zm. 1991), (PZPR) od 27 marca 1976 do 12 czerwca 1981
- Sylwester Zawadzki (ur. 1921, zm. 1999), (PZPR) od 12 czerwca 1981 do 22 listopada 1983
- Lech Domeracki (PZPR) od 22 listopada 1983 do 19 września 1988
- Łukasz Balcer (SD) od 14 października 1988 do 1 sierpnia 1989
Ministrowie sprawiedliwości – prokuratorzy generalni[6] – członkowie Krajowej Rady Sądownictwa[7] (od 1989 do 2010)
- Aleksander Bentkowski (ZSL/PSL) od 12 września 1989 do 14 grudnia 1990
- Wiesław Chrzanowski (ur. 1923, zm. 2012), (ZChN) od 12 stycznia 1991 do listopada 1991
- Andrzej Marcinkowski (ur. 1929, zm. 2010), od listopada 1991 do 5 grudnia 1991 (kierownik)
- Zbigniew Dyka od 23 grudnia 1991 do 17 marca 1993
- Jan Piątkowski (ur. 1935, zm. 2016), od 17 marca 1993 do 26 października 1993
- Włodzimierz Cimoszewicz od 26 października 1993 do 6 marca 1995
- Jerzy Jaskiernia (SdRP) od 7 marca 1995 do 7 lutego 1996
- Leszek Kubicki od 15 lutego 1996 do 31 października 1997
- Hanna Suchocka (UW) od 31 października 1997 do 8 czerwca 2000
- p.o. Prezes Rady Ministrów Jerzy Buzek od 8 czerwca 2000 do 16 czerwca 2000[8]
- Lech Kaczyński (ur. 1949, zm. 2010), (PiS) od 12 czerwca 2000 do 4 lipca 2001
- Stanisław Iwanicki od 5 lipca 2001 do 19 października 2001
- Barbara Piwnik od 19 października 2001 do 6 lipca 2002
- Grzegorz Kurczuk (SLD) od 6 lipca 2002 do 2 maja 2004
- Marek Sadowski od 2 maja 2004 do 6 września 2004
- Andrzej Kalwas od 6 września 2004 do 31 października 2005
- Zbigniew Ziobro (PiS) od 31 października 2005 do 7 września 2007
- p.o. Prezes Rady Ministrów Jarosław Kaczyński (PiS) od 7 września 2007 do 11 września 2007[8]
- Zbigniew Ziobro (PiS) od 11 września 2007 do 16 listopada 2007
- Zbigniew Ćwiąkalski (bezpartyjny) od 16 listopada 2007 do 21 stycznia 2009
- p.o. Prezes Rady Ministrów Donald Tusk od 21 stycznia 2009 do 23 stycznia 2009[8]
- Andrzej Czuma (PO) od 23 stycznia 2009 do 13 października 2009
- p.o. Prezes Rady Ministrów Donald Tusk od 13 października 2009 do 14 października 2009[8]
- Krzysztof Kwiatkowski (PO) od 14 października 2009 do 30 marca 2010
Ministrowie sprawiedliwości po wydzieleniu prokuratora generalnego[9] (od 2010 do 2016)
- Krzysztof Kwiatkowski (PO) od 30 marca 2010 do 18 listopada 2011
- Jarosław Gowin (PO) od 18 listopada 2011 do 6 maja 2013
- Marek Biernacki (PO) od 6 maja 2013 do 22 września 2014
- Cezary Grabarczyk (PO) od 22 września 2014 do 30 kwietnia 2015
- p.o. Prezes Rady Ministrów Ewa Kopacz od 30 kwietnia 2015 do 4 maja 2015[8]
- Borys Budka (PO) od 4 maja 2015 do 15 listopada 2015
- Zbigniew Ziobro (SP) od 16 listopada 2015 do 4 marca 2016
Ministrowie sprawiedliwości-prokuratorzy generalni (od 2016)
- Zbigniew Ziobro (SP) od 4 marca 2016[10].
Urzędnicy
- Z tym tematem związana jest kategoria:
- Z tym tematem związana jest kategoria:
Struktura organizacyjna
- Gabinet Polityczny Ministra;
- Biuro Ministra;
- Biuro Dyrektora Generalnego;
- Departament Strategii i Funduszy Europejskich;
- Departament Legislacyjny;
- Departament Prawa Administracyjnego;
- Departament Kadr i Organizacji Sądów Powszechnych i Wojskowych;
- Departament Nadzoru Administracyjnego;
- Departament Wykonania Orzeczeń i Probacji;
- Departament Zawodów Prawniczych i Dostępu do Pomocy Prawnej;
- Departament Współpracy Międzynarodowej i Praw Człowieka;
- Departament Spraw Rodzinnych i Nieletnich;
- Departament Budżetu i Efektywności Finansowej;
- Departament Informatyzacji i Rejestrów Sądowych;
- Biuro Administracyjno-Finansowe;
- Biuro Informacyjne Krajowego Rejestru Karnego;
- Biuro Ochrony i Bezpieczeństwa Cyfrowego;
- Biuro Kontroli i Audytu Wewnętrznego.
Siedziba
W latach 1919–1939 siedzibą Ministerstwa Sprawiedliwości był pałac Raczyńskich przy ul. Długiej 7[11].
Obecnie Ministerstwo Sprawiedliwości mieści się w dawnej kamienicy dochodowej Bohdanowicza (pierwotny adres Aleje Ujazdowskie 9), wzniesionej w latach 1929–1930 według projektu Adolfa Inatowicza-Łubiańskiego, połączonej z budynkami przy ul. Koszykowej 6 i 6A[12]. W czasie okupacji niemieckiej znajdowała się tam siedziba Kriminalpolizei (Kripo), a po 1945 – Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego. W latach 1994–1996 gmach powiększono poprzez nadbudowę narożnej wystawki na dachu[12].
Zobacz też
- ↑ Na mocy ustawy z dnia 9 października 2009 r. o zmianie ustawy o prokuraturze oraz niektórych innych ustaw.
- ↑ Krajowa Rada Prokuratury powstała 31 marca 2010 r. na mocy ustawy z dnia 9 października 2009 r. o zmianie ustawy o prokuraturze oraz niektórych innych ustaw.
- ↑ Kierownictwo Ministerstwa Sprawiedliwości / Ministerstwo / Ministerstwo Sprawiedliwości
- ↑ Komunikat personalny. www.ms.gov.pl. [dostęp 2015-11-18]. (pol.).
- ↑ Łukasz Piebiak wiceministrem sprawiedliwości. www.ms.gov.pl. [dostęp 2015-11-23]. (pol.).
- ↑ Od 31 III 1990 do 30 III 2010.
- ↑ Od 29 XII 1989 do 30 III 2010.
- ↑ a b c d e Według ustawy o Radzie Ministrów z 8 VIII 1996.
- ↑ Od 30 III 2010.
- ↑ Nastąpiło wówczas ponowne połączenie urzędów i likwidacja Prokuratury Generalnej. Ustawa z dnia 28 stycznia 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę – Prawo o prokuraturze (Dz.U. z 2016 r. poz. 178).
- ↑ Ryszard Mączewski: Warszawa między wojnami. Łodź: Księży Młyn, 2009, s. 16. ISBN 978-83-61253-51-8.
- ↑ a b Marta Leśniakowska: Architektura w Warszawie. Warszawa: Arkada Pracownia Historii Sztuki, 2005, s. 99. ISBN 83-908950-8-0.