Front Wołchowski: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m poprawa linków |
m ilustracja |
||
Linia 5: | Linia 5: | ||
|kategoria wojska = lądowe |
|kategoria wojska = lądowe |
||
|motto = |
|motto = |
||
|grafika = |
|grafika = RIAN archive 662767 Army hospital. Volkhov Front, 1943.jpg |
||
|opis grafiki = |
|opis grafiki = Szpital polowy, styczeń 1943. Front Wołchowski. |
||
|państwo = SUN |
|państwo = SUN |
||
|sformowanie = 1941 (I); 1942 (II) |
|sformowanie = 1941 (I); 1942 (II) |
Wersja z 00:02, 18 lut 2020
Szpital polowy, styczeń 1943. Front Wołchowski. | |
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie |
1941 (I); 1942 (II) |
Rozformowanie |
1942 (I); 1944 (II) |
Tradycje | |
Kontynuacja | |
Dowódcy | |
Pierwszy |
gen. Kirył Mierieckow |
Działania zbrojne | |
II wojna światowa Operacja leningradzko-nowogrodzka | |
Organizacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Podległość | |
Skład |
Front Wołchowski (ros. Волховский фронт) – związek operacyjno-strategiczny Armii Czerwonej o kompetencjach administracyjnych i operacyjnych na zachodnim terytorium ZSRR, działający podczas wojny z Niemcami w czasie II wojny światowej.
I Formowanie
Po raz pierwszy utworzony został 11 (17?) grudnia 1941 roku. Jego dowódcą został gen. Kirył Mierieckow. Front ten składał się z:
- 4 Armii
- 52 Armii
- 59 Armii
- 26 Armii (przemianowana na 2 Armię Uderzeniową).
Po sformowaniu rozwinął się on na odcinku pomiędzy Lubaniem a Nowogrodem przeciwko części niemieckiej Grupy Armii „Północ”. Brał udział w końcowej fazie operacji tichwińskiej, która przesądziła o porażce niemieckiego planu całkowitej blokady Leningradu. W okresie od stycznia do kwietnia 1942 roku wraz z Frontem Leningradzkim i Frontem Północno-Zachodnim uczestniczył w nieudanej operacji okrążenia Niemców rejonie Lubania.
II formowanie
Po raz drugi został sformowany 23 kwietnia 1942 roku i został przekształcony w Wołchowską Grupę Operacyjną Frontu Leningradzkiego.
III formowanie
8 czerwca 1942 roku Front Wołchowski został odtworzony ponownie (dowódca gen. armii Kirył Mierieckow). W sierpniu tego roku przeprowadził wraz z Newską Grupą Operacyjną Frontu Leningradzkiego operację w rejonie miasta Siniawino, która związała znaczne siły niemieckie. 12 stycznia 1943 dokonał wraz z Frontem Leningradzkim przełamania niemieckiego frontu na odcinku 18 Armii w pobliżu Szlisselburga, w wyniku czego na południe od jeziora Ładoga powstał korytarz szerokości od 8 do 10 km łączący Leningrad z resztą kraju. W dniach od 14 stycznia do 1 marca 1944 roku razem z Frontem Leningradzkim i 2 Frontem Nadbałtyckim uczestniczył w operacji leningradzko-nowogrodzkiej przeciwko GA ”Północ”. 15 lutego 1944 roku został rozwiązany w związku ze skróceniem linii frontu. Jego jednostki zostały podzielone pomiędzy sąsiedni Front Leningradzki i 2 Front Nadbałtycki.
Bibliografia
- Bolszaja Sowietskaja Encykłopedija Moskwa 1978,
- Mała Encyklopedia Wojskowa MON 1971,
- Kazimierz Sobczak [red.]: Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975, s. 147.