Kazimierz Górski
| [[Plik:{{{grafika}}}|240x240px|alt=Ilustracja|{{{opis grafiki}}}]] {{{opis grafiki}}} | |||||||||
| Pełne imię i nazwisko |
{{{pełne imię i nazwisko}}} | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
{{{data urodzenia}}} | ||||||||
| Data i miejsce śmierci |
{{{data śmierci}}} | ||||||||
| Wzrost |
173 cm | ||||||||
| Pozycja | |||||||||
| Informacje klubowe | |||||||||
| Klub |
{{{klub}}} | ||||||||
| Numer w klubie |
{{{numer w klubie}}} | ||||||||
| Kariera juniorska | |||||||||
| |||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||
| |||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||
| |||||||||
| Kariera trenerska | |||||||||
| |||||||||
| |||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||
| |||||||||
| Odznaczenia | |||||||||
| {{{odznaczenia}}} | |||||||||
| [{{{www}}} Strona internetowa] | |||||||||
Kazimierz Klaudiusz Górski (ur. 2 marca 1921 we Lwowie, zm. 23 maja 2006 w Warszawie) – polski trener i działacz piłkarski.
W latach 1970–1976 był selekcjonerem reprezentacji Polski, którą doprowadził do zwycięstwa w Igrzyskach Olimpijskich 1972 oraz finału Igrzysk Olimpijskich 1976, a także srebrnego medalu (odpowiednik dzisiejszego brązowego) (III miejsce) na Mistrzostwach Świata w Piłce Nożnej w 1974. Po zakończeniu pracy z drużyną narodową prowadził kluby w Grecji, m.in. Panathinaikos AO i Olympiakos SFP − z obydwoma wywalczył mistrzostwo kraju. Od 1986 zasiadał we władzach PZPN. W latach 1991–1995 był prezesem związku. W plebiscycie „Piłki Nożnej" został uznany za najlepszego polskiego trenera XX w. Uhonorowany najwyższym odznaczeniem przyznawanym przez UEFA - Rubinowym Orderem Zasługi (Order of Merit in Ruby).
Piłkarz
Grał w piłkę nożną jako napastnik w zespołach: RKS Lwów, Spartak Lwów, Dynamo Lwów, Legia Warszawa. Nosił pseudonim boiskowy „Sarenka". Dobrze zapowiadającą się karierę piłkarską przerwała mu II wojna światowa. Wystąpił w jednym meczu międzypaństwowym Polska-Dania (0-8) 26 czerwca 1948 (zagrał 34 minuty).
Trener klubowy
Ukończył kurs trenerski w Wyższej Szkole Wychowania Fizycznego w Krakowie w 1952 roku oraz studia w Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu w 1980.
Trenował Marymont Warszawa (pierwsza samodzielna praca szkoleniowa rozpoczęta w 1954), trzykrotnie Legię Warszawa (1959, 1960–1962 i 1981–1982), Lubliniankę (1963–1964), Gwardię Warszawa (1964–1966), Łódzki KS (1973), greckie: Panathinaikos AO (1977–1978, Mistrzostwo Grecji), Kastorię (1979–1980), Olympiakos SFP (1980–1981 i 1983, Mistrzostwo Grecji) i Ethnikos Pireus (1983–1985).
Trener reprezentacji
Szkolił reprezentacje Polski różnych kategorii: juniorów w latach 1956–1960, do lat 23 w latach 1966–1970 i pierwszą reprezentację narodową – w 1966 w składzie komisji selekcyjnej w 3 meczach i z wielkimi sukcesami w latach 1970–1976 (pierwszy mecz ze Szwajcarią w Lozannie 5 maja 1971). Z reprezentacją osiągnął historyczny sukces: zdobył złoty medal na Igrzyskach Olimpijskich w Monachium (1972), srebrny medal (3. miejsce) na Mistrzostwach Świata w RFN (1974) i srebrny medal na Igrzyskach Olimpijskich w Montrealu (1976). Prowadził reprezentację w 73 meczach, osiągając 45 zwycięstw.
Działacz PZPN
Po zakończeniu kariery trenerskiej i powrocie do Polski, od 1986 we władzach PZPN: od 1987 wiceprezes związku, w latach 1991–1995 prezes, od 3 lipca 1995 prezes honorowy PZPN. Od 1976 członek honorowy związku.
Epizody polityczne
W 1991 bezskutecznie ubiegał się o mandat senatora z ramienia Zjednoczenia Chrześcijańsko-Narodowego[1], a w wyborach parlamentarnych w 1993 bez powodzenia kandydował do Sejmu z listy Samoobrony RP jako członek Polskiej Partii Przyjaciół Piwa[2].
Życie prywatne
Jego żoną była warszawianka Maria ze Stefańczaków (ur. 5 października 1919, zm. 22 kwietnia 2005), miał dwoje dzieci (syn Dariusz, ur. 1953, fotoreporter, związany m.in. z tygodnikiem „Piłka nożna"; córka Urszula, ur. 1956, trenerka łyżwiarstwa figurowego, zamieszkała w Grecji).
Śmierć i pogrzeb
Zmarł 23 maja 2006 po długiej i ciężkiej chorobie nowotworowej[3]. 2 czerwca 2006 spoczął w grobie rodzinnym na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie[4]. Jego pamięć uczczono oficjalną minutą ciszy przed rozpoczęciem piłkarskich mistrzostw świata w 2006.
Nagrody, odznaczenia, wyróżnienia
Odznaczenia
Postanowieniem prezydenta Lecha Kaczyńskiego z 2 marca 2006 został uhonorowany Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski[5], a 16 lutego 1996 Krzyżem Komandorskim tegoż Orderu przez Aleksandra Kwaśniewskiego[6]. Pośmiertnie 24 maja 2006 został odznaczony Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi dla polskiego sportu[7]. We wrześniu 1972 otrzymał Złotą Odznakę PZPN[8].
Wyróżnienia
- 2001 Złoty Medal Zasługi dla FIFA
- Medal im. dr. Henryka Jordana
- 2003 Doctor honoris causa AWFiS w Gdańsku (pierwszy honorowy doktorat dla przedstawiciela polskiej piłki nożnej)
- 2006 Super Wiktor
- 2006 UEFA Order of Merit in Ruby (nadany pośmiertnie)[9]. Polski trener wszech czasów, pośmiertnie odznaczony przez UEFA Rubinowym Orderem Zasługi (Order of Merit in Ruby), będącym najwyższym z możliwych odznaczeń przyznawanych przez UEFA.
- Honorowy obywatel: Lwowa, Płocka, Lubaczowa i Reszla[10]
Upamiętnienie
Imię Kazimierza Górskiego przyjęto jako patronat dla następujących obiektów:
- Stadion w Dusznikach-Zdroju – pierwszy stadion jego imienia (od 2005)
- Zespół Szkół w Wierzbicy
- Szkoła Mistrzostwa Sportowego w Łodzi
- Ośrodek Przygotowań Piłkarskich w Straszęcinie
- Zespół Szkół Mechanicznych nr 2 w Krakowie
- Stadion Wisły Płock
- Stadion Hetman Byczyna w Byczynie (piłka nożna)
- Ulica przy AWFiS w Gdańsku
- Ulica przy Hali Mistrzów we Włocławku
- Ulica przy hali sportowej w Gdyni
- Zespół Szkół w Dobrczu
- Gimnazjum w Resku
- Gimnazjum w Bolechowie
- Gimnazjum w Poraju
- Gimnazjum w Burkacie
- Gimnazjum nr 5 w ZS nr 4 w Tychach
- Gimnazjum w Rojewie
- Szkoła Podstawowa w Lejkowie
- Rondo w Gniewinie
- Hala sportowa w Reszlu
- Hala sportowa w Drzemlikowicach
- Szkoła Podstawową nr 37 w Białymstoku
- Publiczne Gimnazjum w Widuchowej
- W styczniu 2008 ustanowiono pomnik upamiętniający Kazimierza Górskiego wykonany w formie piłki wraz z inskrypcjami, stanowiącymi cytaty legendarnego trenera: „Piłka jest okrągła, a bramki są dwie. Albo my wygramy, albo oni”[11].
- 28 czerwca 2012 roku Sejm przez aklamację przyjął uchwałę wzywającą do nadania Stadionowi Narodowemu w Warszawie imienia Kazimierza Górskiego:
Sejm, wyrażając wdzięczność i szacunek Kazimierzowi Górskiemu, najwybitniejszemu trenerowi w historii polskiej piłki nożnej, wnioskuje o nazwanie jego imieniem Stadionu Narodowego w Warszawie.
- 29 czerwca 2012 roku na budynku przy ulicy Madalińskiego 49/51 w Warszawie, w którym w latach 1973−2006 mieszkał Kazimierz Górski, odsłonięto tablicę pamiątkową[12].
- 26 marca 2015 roku odsłonięto pomnik z brązu pod Stadionem Narodowym w Warszawie[13].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Pan Kazimierz wszech czasów. sport.pl, 5 stycznia 2006.
- ↑ Co łączy Krzysztofa Ibisza z Leszkiem Bublem?. polskapartianarodowa.org.
- ↑ Kazimierz Górski nie żyje. rmf24.pl. [dostęp 2016-05-23].
- ↑ Kazimierz Górski - trener wszech czasów. sport.wp.pl. [dostęp 2016-05-23].
- ↑ M.P. z 2006 r. nr 30, poz. 324
- ↑ M.P. z 1996 r. nr 27, poz. 282.
- ↑ M.P. z 2006 r. nr 50, poz. 539.
- ↑ Sport. 10 września – Dniem Polskiego Piłkarza. „Nowiny”. Nr 263, s. 2, 21 września 1972.
- ↑ euro-mistrzostwa.com (pol.) [dostęp 2011-08-02]
- ↑ Honorowi Obywatele Miasta Reszla
- ↑ Hołd dla trenera Górskiego w Rzeszowie. nowiny24.pl, 31 sierpnia 2008. [dostęp 12 kwietnia 2015].
- ↑ Przy ul. Madalińskiego odsłonięto tablicę poświęconą Kazimierzowi Górskiemu [ZDJĘCIA]. warszawa.naszemiasto.pl. [dostęp 2013-04-22]. (pol.).
- ↑ Wieczne życie Kazimierza Górskiego. pzpn.pl, 2015-03-26. [dostęp 2015-03-26].
Linki zewnętrzne
|
|
<ref> dla grupy o nazwie „infobox”, ale nie odnaleziono odpowiedniego znacznika <references group="infobox"/>- Absolwenci Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu
- Honorowi obywatele Lubaczowa
- Honorowi Obywatele Lwowa
- Honorowi obywatele Płocka
- Ludzie urodzeni we Lwowie
- Odznaczeni Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Medalem im. dr. Henryka Jordana
- Piłkarze Dynama Lwów
- Piłkarze Legii Warszawa
- Piłkarze RKS Lwów
- Piłkarze Spartaka Lwów
- Pochowani na Powązkach-Cmentarzu Wojskowym w Warszawie
- Politycy Polskiej Partii Przyjaciół Piwa
- Politycy Zjednoczenia Chrześcijańsko-Narodowego
- Polscy trenerzy piłkarscy
- Prezesi Polskiego Związku Piłki Nożnej
- Reprezentanci Polski w piłce nożnej
- Selekcjonerzy reprezentacji Polski w piłce nożnej mężczyzn
- Trenerzy piłkarzy Legii Warszawa
- Trenerzy piłkarzy Lublinianki
- Trenerzy piłkarzy ŁKS Łódź
- Trenerzy piłkarzy Olympiakos SFP
- Trenerzy piłkarzy Panathinaikos AO
- Urodzeni w 1921
- Zmarli w 2006