7 Dywizja Kawalerii (ZSRR)
_%D0%BA%D0%BE%D0%BD%D0%B0%D1%80%D1%82%D0%B4%D0%B8%D0%B2%D0%B0_7-%D0%B9_%D0%BA%D0%B0%D0%B2%D0%B0%D0%BB%D0%B5%D1%80%D0%B8%D0%B9%D1%81%D0%BA%D0%BE%D0%B9_%D0%B4%D0%B8%D0%B2%D0%B8%D0%B7%D0%B8%D0%B8.jpg)
| |
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Tradycje | |
| Kontynuacja | |
| Dowódcy | |
| Ostatni | |
| Działania zbrojne | |
| II wojna światowa: kampania wrześniowa | |
| Organizacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość |
3 Korpus Kawalerii (1939) |
7 Dywizja Kawalerii (ros. 7-я кавалерийская дивизия) – związek taktyczny kawalerii Armii Czerwonej.
Dywizja wzięła udział w kampanii wrześniowej w składzie 3 Korpusu Kawalerii[1].
Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]
- W 1939[2]
- 16 pułk kawalerii
- 51 pułk kawalerii
- 80 pułk kawalerii
- 123 pułk kawalerii
- 43 pułk czołgów
- 19 dywizjon artylerii konnej
- 50 dywizjon artylerii przeciwlotniczej
- dywizjon medyczno-sanitarny
Dowódcy dywizji[edytuj | edytuj kod]
- kombrig Fiodor Kamkow (1939)[2]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Zarzycki 2014 ↓, s. 268.
- ↑ a b Zarzycki 2014 ↓, s. 269.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Piotr Zarzycki: Suplement do września 1939. Ordre de Bataille armii niemieckiej, słowackiej i sowieckiej wraz z obsadami personalnymi. Warszawa: Księgarnia Historyczna, 2014. ISBN 978-83-933204-7-9.