Ford S-Max
Ford S-Max – samochód osobowy typu minivan klasy średniej produkowany pod amerykańską marką Ford w latach 2006–2023.
Pierwsza generacja
[edytuj | edytuj kod]Ford S-Max I przed faceliftingiem | |
Producent | |
---|---|
Projektant |
David Hilton |
Zaprezentowany |
Wrzesień 2006 |
Okres produkcji |
2006 – 2014 |
Miejsce produkcji | |
Następca |
Ford S-Max II |
Dane techniczne | |
Segment | |
Typy nadwozia |
5-drzwiowy minivan |
Skrzynia biegów |
5- i 6-biegowa manualna |
Napęd | |
Długość |
4770 mm |
Szerokość |
1885 mm |
Wysokość |
1660 mm |
Rozstaw osi |
2850 mm |
Masa własna |
1600-1743 kg |
Zbiornik paliwa |
70 l |
Liczba miejsc |
5-7 |
Test Euro NCAP | |
Bagażnik |
285-854-2100 l |
Dane dodatkowe | |
Pokrewne |
Ford S-Max I został po raz pierwszy zaprezentowany podczas targów motoryzacyjnych w Paryżu w 2006 roku. Auto zostało zbudowane na bazie czwartej generacji Forda Mondeo.
Samochód został zaprojektowany zgodnie z nową filozofią marki – Kinetic Design[1]. Wnętrze jest bliźniaczo podobne do wnętrza, które można spotkać w czwartej generacji Mondeo (różnicą są wloty powietrza, których w S-Maksie są 3, a w Mondeo 2 i inny tunel środkowy).
W plebiscycie na Europejski Samochód Roku 2007 model zajął 1. pozycję[2].
Jesienią 2008 do sprzedaży trafił 175-konny silnik wysokoprężny 2.2 Duratorq TDCi. Motor powstał przy współpracy Forda z koncernem PSA. Dostępny jest wyłącznie w wersji wyposażenia TitaniumS, którą podobnie jak w Mondeo, wyróżniają 18-calowe felgi ze stopów lekkich, zmienione zderzaki (przedni z większym wlotem powietrza, tylny z dyfuzorem i podwójnym wydechem). Wewnątrz zmiana dosięgnęła głównie obić foteli, które są częściowo wykończone skórą przeszyte czerwoną nicią.
Lifting
[edytuj | edytuj kod]W styczniu 2010 zaprezentowano wersję po face liftingu, która zaowocowała zmienionym, nowocześniejszym tyłem z lampami diodowymi i przemodelowanym przednim zderzakiem, który otrzymał diodowe światła do jazdy dziennej. Ford dodał również chromowane zewnętrzne listwy okienne oraz dużą chromowaną listwę na klapie bagażnika. Dodatkowo w środku Ford postarał się o lepsze materiały wykończeniowe. Dach panoramiczny nie jest już dzielony, a podświetlenie podsufitki jest wykonane w technice diodowej[3]. W wersji na rok modelowy 2011 zmianie uległo wykończenie tunelu środkowego, zrezygnowano ze srebrnego wykończenia na rzecz czarnego. Wraz z liftingiem wprowadzono takie systemy jak: radarowy system kontroli martwego pola w lusterkach (BLIS) oraz system kontroli pasa ruchu (LDW).
Wersje wyposażeniowe
[edytuj | edytuj kod]- Ambiente
- Trend
- Titanium
- Titanium S
- Titanium X
Silniki
[edytuj | edytuj kod]Benzynowe:
- 2.0 Duratec: 107 kW/145 KM
- 2.3 Duratec: 118 kW/161 KM – dostępny jedynie automatyczną 6-stopniową skrzynią biegów Durashift EST
- 2.5 Duratec: 162 kW/220 KM – dostępny z 6-stopniową, manualną skrzynią biegów.
Wysokoprężne:
- 1.8 TDCi: 92 kW/125 KM – dostępny z 6-stopniową, manualną skrzynią biegów.
- 2.0 TDCi: 82 kW/115 KM – dostępny z 6-stopniową, manualną skrzynią biegów.
- 2.0 TDCi: 96 kW/130 KM – dostępny w Polsce tylko ze skrzynią automatyczną A6.
- 2.0 TDCi: 103 kW/140 KM – dostępny z 6-stopniową, manualną skrzynią biegów oraz skrzynią automatyczną A6.
- 2.2 TDCi: 129 kW/175 KM – dostępny z 6-stopniową, manualną skrzynią biegów.
Silniki (FL)
[edytuj | edytuj kod]Benzynowe:
- 1.6 EcoBoost SCTi 118 kW/160 KM – dostępny z 6-stopniową, manualną skrzynią biegów.
- 2.0 Duratec 107 kW/145 KM – dostępny również jako Flexifuel (wielopaliwowy: benzyna, mieszanka E85), dostępny z 5-biegową manualną skrzynią biegów.
- 2.0 EcoBoost SCTi 149 kW/203 KM – dostępny zarówno z 6-stopniową, manualną skrzynią biegów jak i dwusprzęgłową automatyczną skrzynią biegów PowerShift.
- 2.0 EcoBoost SCTi 176 kW/240 KM – dostępny zarówno z 6-stopniową, manualną skrzynią biegów jak i dwusprzęgłową automatyczną skrzynią biegów PowerShift.
Wysokoprężne:
- 1.6 TDCi 85 kW/115 KM, dostępny z 6-stopniową, manualną skrzynią biegów.
- 2.0 TDCi 103 kW/140 KM, dostępny zarówno z 6-stopniową, manualną skrzynią biegów jak i dwusprzęgłową automatyczną skrzynią biegów PowerShift (do 2010-09 dostępny także bez filtra DPF – norma Euro IV).
- 2.0 TDCi 120 kW/163 KM, dostępny zarówno z 6-stopniową, manualną skrzynią biegów jak i dwusprzęgłową automatyczną skrzynią biegów PowerShift.
- 2.2 TDCi 129 kW/175 KM dostępny z 6-stopniową, manualną skrzynią biegów (niedostępny od 2010-09).
- 2.2 TDCi 147 kW/200 KM dostępny z 6-stopniową, manualną skrzynią biegów oraz skrzynią automatyczną A6.
Druga generacja
[edytuj | edytuj kod]Ford S-Max II przed liftingiem | |
Producent | |
---|---|
Zaprezentowany |
Wrzesień 2014 |
Okres produkcji |
2014 – 2023 |
Miejsce produkcji | |
Poprzednik |
Ford S-Max I |
Dane techniczne | |
Segment | |
Typy nadwozia |
5-drzwiowy minivan |
Skrzynia biegów |
5 i 6-biegowa manualna |
Napęd | |
Długość |
4796 mm |
Szerokość |
1916 mm |
Wysokość |
1658-1655 mm |
Masa własna |
1901-2148 kg |
Zbiornik paliwa |
66.2 l |
Liczba miejsc |
5/7 |
Test Euro NCAP | |
Bagażnik |
285-965-2020 l |
Dane dodatkowe | |
Pokrewne | |
Konkurencja |
Ford S-Max II został zaprezentowany po raz pierwszy w październiku 2014.
Druga generacja pojazdu łączy cechy odświeżonych modeli Focus III i Fiesta VII. Charakterystycznym elementem pojazdu jest masywny grill oraz reflektory przednie[4]. Samochód dzieli płytę podłogową z 5. generacją Mondeo. Auto poprzedził zaprezentowany w kwietniu 2014 roku prototyp pod nazwą Ford Vignale. W samochodzie został zastosowany napęd na wszystkie koła (AWD)[5].
Standardowe wyposażenie pojazdu obejmować ma m.in. elektrycznie podnoszone i opuszczane tylne siedzenia, elektryczną regulację kolumny kierownicy, boczne poduszki powietrzne dla pasażerów drugiego rzędu, przednie fotele z funkcją wentylacji i masażu oraz klapę bagażnika otwieraną ruchem stopy pod zderzakiem[6].
Wnętrze samochodu posiada duże możliwości konfiguracji, producent podaje, że możliwe będą 32 kombinacje. W S-Max II po raz pierwszy Ford zastosuje opcjonalne innowacyjne światła Dynamic LED z systemem Glare-Free Highbeam. System ten sam wykrywa nadjeżdżające pojazdy i zasłania poszczególne diody, dzięki czemu eliminowana jest ryzyko oślepienia, a jednocześnie nie słabnie intensywność oświetlenia drogi[7].
S-Max Hybrid
[edytuj | edytuj kod]W 2021 roku zadebiutowała hybrydowa odmiana Forda S-MAX, wyposażona w silnik benzynowy o pojemności 2,5 litra i mocy 190 KM. Pojazd oferowany jest tylko z bezstopniową skrzynią biegów e-CVT[8].
Lifting
[edytuj | edytuj kod]W październiku 2019 roku Ford przedstawił S-Maxa II po modernizacji, w ramach której pojawił się zupełnie nowy wzór zderzaków, większa atrapa chodnicy w stylu odświeżonego kilka miesięcy wcześniej modelu Mondeo oraz zmiany w liście wyposażenia i jednostkach napędowych[9].
Pod tą postacią samochód pozostał w produkcji i sprzedaży przez kolejne 4 lata, po wycofaniu w kwietniu 2023 pokrewnego Galaxy[10] pozostając jedynym minivanem w niegdyś obszernej ofercie samochodów Forda z takim nadwoziem w Europie. Także i S-Max został jednak wycofany z produkcji w kwietniu tego samego roku, oznaczając tym samym całkowite wycofanie się firmy z produkcji tradycyjnych, dużych rodzinnych samochodów[11].
Silniki
[edytuj | edytuj kod]- R4 1.5l EcoBoost 160 KM
- R4 2.0l EcoBoost 240 KM
- R4 2.5l Hybrid 190 KM
- R4 2.0l TDCi 120 KM
- R4 2.0l TDCi 150 KM
- R4 2.0l TDCi 180 KM
- R4 2.0l TDCi 210 KM
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Artur Kuśmierzak: Ford S-Max [awarie i problemy]. autokult.pl, 2012-09-08. [dostęp 2013-12-25].
- ↑ Previous winners - Car of the Year 2007. caroftheyear.org. [dostęp 2013-08-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-27)]. (ang.).
- ↑ Tygodnik Auto Świat, nr 1, 28 grudnia 2009
- ↑ A. Ruciński: Nowy Ford S-Max oficjalnie. v10.pl, 2014-09-15. [dostęp 2014-09-15].
- ↑ FORD S-MAX. fordchorzow.autoboss.com.pl. [dostęp 2022-12-29].
- ↑ msob: Nowy Ford S-Max - informacje i zdjęcia. magazynauto.pl, 2014-09-15. [dostęp 2014-09-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-15)].
- ↑ Oto Ford S-Max drugiej generacji. [w:] chceauto.pl [on-line]. [dostęp 2014-09-18]. (pol.).
- ↑ Ford S-Max i Galaxy będą hybrydami. Debiut już w 2021 roku [online], Autokult.pl [dostęp 2020-08-19] (pol.).
- ↑ Ford odświeżył modele S-Max i Galaxy. Nowe silniki i ciekawszy wygląd. [dostęp 2020-02-09]. (pol.).
- ↑ El Ford Galaxy dirá adiós en 2022, un monovolumen de 7 plazas superviviente de los SUV. [dostęp 2022-10-26]. (hiszp.).
- ↑ Ford: Fiesta, S-Max i Galaxy znikną z oferty. Podzielą los Mondeo [online], www.auto-swiat.pl, 26 października 2022 [dostęp 2022-11-08] (pol.).