Front Wołchowski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m drobne techniczne
m po czyszczeniu kodu przejrzyj wykonane zmiany!, drobne redakcyjne, drobne techniczne
Linia 1: Linia 1:
[[File:Defensive pincers in battle of Volkhov.png|thumb|right|300px| ]]
[[Plik:Defensive pincers in battle of Volkhov.png|thumb|300px| ]]
'''Front Wołchowski''' – [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|radziecki]] wyższy związek operacyjny, który walczył przeciwko wojskom niemieckim podczas [[II wojna światowa|II wojny światowej]].
'''Front Wołchowski''' – jedno z wielkich operacyjno-strategicznych ugrupowań wojsk [[Armia Czerwona|Armii Czerwonej]] o kompetencjach administracyjnych i operacyjnych na zachodnim terytorium [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]], działający podczas wojny z [[Niemcy|Niemcami]] w czasie [[II wojna światowa|II wojny światowej]].

Po raz pierwszy utworzony został [[11 grudnia|11]] ([[17 grudnia|17?) grudnia]] [[1941]] roku. Jego dowódcą został gen. [[Kirył Mierieckow]]. Front ten składał się z:
Po raz pierwszy utworzony został [[11 grudnia|11]] ([[17 grudnia|17?) grudnia]] [[1941]] roku. Jego dowódcą został gen. [[Kirył Mierieckow]]. Front ten składał się z:
* [[4 Armia (ZSRR)|4 Armii]]
* [[4 Armia (ZSRR)|4 Armii]]

Wersja z 01:06, 31 paź 2016

Front Wołchowski – jedno z wielkich operacyjno-strategicznych ugrupowań wojsk Armii Czerwonej o kompetencjach administracyjnych i operacyjnych na zachodnim terytorium ZSRR, działający podczas wojny z Niemcami w czasie II wojny światowej.

Po raz pierwszy utworzony został 11 (17?) grudnia 1941 roku. Jego dowódcą został gen. Kirył Mierieckow. Front ten składał się z:

Po sformowaniu rozwinął się on na odcinku pomiędzy Lubaniem a Nowogrodem przeciwko części niemieckiej Grupy Armii „Północ”. Brał udział w końcowej fazie operacji tichwińskiej, która przesądziła o porażce niemieckiego planu całkowitej blokady Leningradu. W okresie od stycznia do kwietnia 1942 roku wraz z Frontem Leningradzkim i Frontem Północno-Zachodnim uczestniczył w nieudanej operacji okrążenia Niemców rejonie Lubania.

Po raz drugi został sformowany 23 kwietnia 1942 roku i został przekształcony w Wołchowską Grupę Operacyjną Frontu Leningradzkiego.

8 czerwca 1942 roku Front Wołchowski został odtworzony ponownie (dowódca gen. armii Kirył Mierieckow). W sierpniu tego roku przeprowadził wraz z Newską Grupą Operacyjną Frontu Leningradzkiego operację w rejonie miasta Siniawino, która związała znaczne siły niemieckie. 12 stycznia 1943 dokonał wraz z Frontem Leningradzkim przełamania niemieckiego frontu na odcinku 18 Armii w pobliżu Szlisselburga, w wyniku czego na południe od jeziora Ładoga powstał korytarz szerokości od 8 do 10 km łączący Leningrad z resztą kraju. W dniach od 14 stycznia do 1 marca 1944 roku razem z Frontem Leningradzkim i 2 Frontem Nadbałtyckim uczestniczył w operacji leningradzko-nowogrodzkiej przeciwko GA ”Północ”. 15 lutego 1944 roku został rozwiązany w związku ze skróceniem linii frontu. Jego jednostki zostały podzielone pomiędzy sąsiedni Front Leningradzki i 2 Front Nadbałtycki.

Bibliografia

  • Bolszaja Sowietskaja Encykłopedija Moskwa 1978,
  • Mała Encyklopedia Wojskowa MON 1971,
  • Kazimierz Sobczak [red.]: Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975, s. 147.