Efrem Syryjczyk

Święty
Efrem Syryjczyk
	Wyznawca, diakon; doktor Kościoła; święty mnich
Data i miejsce urodzenia	ok. 305 ; Nisibis w Mezopotamii
Data i miejsce śmierci	9 czerwca 373 ; Edessa
Czczony przez	Kościół katolicki; Cerkiew prawosławną
Wspomnienie	9 czerwca ; 28 stycznia; 10 lutego
Patron	duchowych przywódców
Szczególne miejsca kultu	Syria
	Multimedia w Wikimedia Commons

Następująca wersja przejrzana tej strony, którą oznaczono 19 sty 2018, była oparta na tej wersji.

Efrem Syryjczyk, Święty Efrem, syryjski ܐܦܪܝܡ ܣܘܪܝܝܐ, Ap̄rêm Sûryāyâ; gr. Ἐφραίμ ὁ Σῦρος, Efraim ho Syros; łac. Ephraem Syrus, ros. Ефрем Сирин, cs. Prepodobnyj Jefrem Siri (ur. ok. 305 w Nisibis w Mezopotamii, zm. 9 czerwca 373 w Edessie) – kaznodzieja, diakon, poeta, komentator Pisma Świętego, święty Kościoła katolickiego i prawosławnego, Wyznawca^[1], święty mnich^[2] i Doktor Kościoła, zaliczany do wielkich Ojców Kościoła oraz pustyni, przez swoją działalność poetycko-teologiczną kojarzony zwłaszcza z wielkim postem.

Życiorys

Jego ojcem był pogański kapłan. W młodości św. Efrem został wygnany z domu za sympatię do chrześcijan. Otrzymał schronienie u św. Jakuba, a w wieku 18 lat przyjął chrzest. Następnie podjął życie zakonne i został wyświęcony na diakona.^{[potrzebny przypis]} Nauczał w szkole teologicznej w Nisibis. M.in. zwalczał poglądy manichejczyków. Ułożył pieśni, nazwane Carmina Nisibena, wśród których kantyki nr 43-51 bronią wiary w zmartwychwstanie przeciw Bardesanowi, a także Manesowi i Marcjonowi^[3].

W 363 roku przeniósł szkołę do Edessy, z powodu zajęcia jego rodzinnego miasta przez Persów.

Efrem krzewił kult maryjny oraz kierował ruchem monastycznym na Wschodzie, zwalczał też istniejące wówczas herezje, szczególnie orygenizm, arianizm. Był autorem wielu pism egzegetycznych, dogmatyczno-polemicznych, ascetycznych i liturgicznych. Nazywany Prorokiem Syryjczyków, syryjskim Eliaszem, Kolumną Kościoła, Harfą Ducha Świętego.

W latach 1732-36 ukazały się drukiem główne jego prace (w sześciu tomach pod redakcją Asemaniego) pt. Opera omnia graeca, latina et syria („Dzieła wszystkie greckie, łacińskie i syryjskie”).

Efrem został ogłoszony doktorem Kościoła przez papieża Benedykta XV.

Jego wspomnienie liturgiczne w Kościele katolickim obchodzone jest w dzienną rocznicę śmierci (9 czerwca), natomiast Cerkiew prawosławna wspomina świętego mnicha 28 stycznia/10 lutego^[4], tj. 10 lutego według kalendarza gregoriańskiego.

Zobacz też

Szablon:Portal

Uwagi

↑ liturgia katolicka
↑ liturgia prawosławna według kalendarza juliańskiego
↑ prawosławna liturgia według kalendarza gregoriańskiego

Przypisy

↑ Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 506. ISBN 978-83-7318-736-8.
↑ kategorie i tytuły świętych prawosławnych
↑ Wydanie krytyczne: G. Bickell, Lipsk 1866 r.; por. G. Bardy: Manichéisme, sources chrétiennes. W: Dictionnaire de théologie catholique (DTC). A. Vacant, E. Mangenot, É. Amann (red.). T. 9. Paryż: 1927, s. kol. 1855. (fr.).
↑ podwójne datowanie

Bibliografia

Maksymilian Rode, Mała encyklopedia teologiczna, Warszawa 1988

Źródła internetowe

Święty Efrem, diakon i doktor Kościoła na brewiarz.katolik.pl [ostatnia aktualizacja: 27.05.2010]
Prepodobnyj Efrem Syryjczyk na cerkiew.pl (opr. Jarosław Charkiewicz i Tomasz Sulima, ikonografia)

[1] turgia katolicka

[2] turgia prawosławna według kalendarza juliańskiego

[3] rawosławna liturgia według kalendarza gregoriańskiego

[s506-4] Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 506. ISBN 978-83-7318-736-8.

[5] tegorie i tytuły świętych prawosławnych

[6] Wydanie krytyczne: G. Bickell, Lipsk 1866 r.; por. G. Bardy: Manichéisme, sources chrétiennes. W: Dictionnaire de théologie catholique (DTC). A. Vacant, E. Mangenot, É. Amann (red.). T. 9. Paryż: 1927, s. kol. 1855. (fr.).

[7] wójne datowanie

[a]

[b]

[c]

[1]

[2]

[3]

[4]

XIII wiek	św. Ambroży św. Augustyn św. Hieronim św. Grzegorz Wielki (1295)
XVI wiek	św. Tomasz z Akwinu (1567) św. Atanazy Wielki św. Bazyli Wielki św. Grzegorz z Nazjanzu (1567) św. Jan Złotousty (1568) św. Bonawentura (1588)
XVIII wiek	św. Anzelm z Canterbury (1720) św. Izydor z Sewilli (1722) św. Piotr Chryzolog (1729) św. Leon Wielki (1754)
XIX wiek	św. Piotr Damiani (1828) św. Bernard z Clairvaux (1830) św. Hilary z Poitiers (1851) św. Alfons Liguori (1871) św. Franciszek Salezy (1877) św. Cyryl Jerozolimski św. Cyryl Aleksandryjski (1882) św. Jan Damasceński (1890) św. Beda Czcigodny (1899)
XX wiek	św. Efrem Syryjczyk (1920) św. Piotr Kanizy (1925) św. Jan od Krzyża (1926) św. Robert Bellarmin (1931) św. Albert Wielki (1931) św. Antoni z Padwy (1946) św. Wawrzyniec z Brindisi (1959) św. Katarzyna ze Sieny (1970) św. Teresa z Ávila (1970) św. Teresa z Lisieux (1997)
XXI wiek	św. Jan z Ávili (2012) św. Hildegarda z Bingen (2012) św. Grzegorz z Nareku (2015) Ireneusz z Lyonu (2022)

Klemens VIII	Romuald (1582)
Grzegorz XV	Norbert z Xanten (1621) Bruno Kartuz (1623)
Aleksander VII	Piotr Nolasco (1628)
Innocenty XI	Rajmund Nonnat (1657) Stefan I Święty (1686) Jan de Matha (1666)
Innocenty XII	Małgorzata Szkocka (1673) Feliks Walezjusz (1694) Grzegorz VII (1728) Wacław I Święty (1729)
Klemens XII	Gertruda z Helfty (1738)
Leon XII	Piotr Damiani (1828) Bonifacy z Tarsu (1828)
Leon XIII	Cyryl i Metody (1880) Cyryl z Aleksandrii (1882) Cyryl Jerozolimski (1882) Justyn Męczennik (1882) Augustyn z Canterbury (1882) Jan Damasceński (1890) Sylwester Opat z Réomé (1890) Beda Czcigodny (1899)
Benedykt XV	Bonifacy-Winfrid (1919) Efrem Syryjczyk (1920)
Pius XI	Albert Wielki (1931) Tomasz More (1935) Jan Fisher (1935)
Pius XII	Małgorzata Węgierska (1943)
Jan XXIII	Grzegorz Barbarigo (1960)
Paweł VI	Jan z Ávili (1970) Mikołaj Tavelić (1970)
Jan Paweł II	Marek Križ (1995) Stefan Pongracz (1995) Melchior Grodziecki (1995)
Benedykt XVI	Hildegarda z Bingen (2012)
Franciszek	Aniela z Foligno (2013) Piotr Faber (2013) Józef Anchieta (2014) Maria Guyart-Martin (2014) Franciszek de Montmorency Laval (2014) Józef Vaz (2015) Junípero Serra (2015) Bartłomiej Fernandes od Męczenników (2019) Małgorzata z Città di Castello (2021)