XV Batalion Saperów

XV Batalion Saperów
I Batalion Saperów Wielkopolskich
	Historia
Państwo	Polska
Sformowanie	2 stycznia 1919
Rozformowanie	1929
	Tradycje
Nadanie sztandaru	16 października 1919
	Dowódcy
Pierwszy	kpt. Witold Butler
Ostatni	mjr Karol Domes
	Organizacja
Dyslokacja	Poznań, garnizon Toruń
Rodzaj sił zbrojnych	wojsko
Rodzaj wojsk	saperzy
Podległość	2 Dywizja Strzelców Wielkopolskich; 15 Dywizja Piechoty; 8 pułk saperów

XV Batalion Saperów (XV bsap) – pododdział saperów Armii Wielkopolskiej i Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej.

Dzieje XV batalionu saperów

2 stycznia 1919 w Poznaniu został sformowany I batalion saperów wielkopolskich. 19 stycznia 1919 na stanowisko dowódcy batalionu został wyznaczony kapitan Witold Butler. Organizacja batalionu została zakończona w końcu lutego 1919. Miał on w swoim składzie cztery kompanie polowe, kompanię reflektorów i szkołę podoficerską.

Pododdziały saperów, jeszcze przed zakończeniem organizacji poszczególnych kompanii, były angażowane do akcji bojowych. Pierwszoplanowe znaczenie miało sparaliżowanie działalności niemieckich pociągów pancernych. Zadanie to saperzy realizowali poprzez zniszczenie lub zdobycie pociągu, niszczenie torów kolejowych w miejscach strategicznych oraz wysadzanie mostów. Przykładem tego typu działań było zdobycie 17 lutego 1919 pociągu pancernego pod Rynarzewem. Dowódcą dziewięcioosobowego patrolu minerskiego był plut. Józef Grzesiak, a członkami saperzy: Stanisław Banaszak, Władysław Filipiak, Jakub Floryszczak, Feliks Grzyl, Wojciech Leśniewski, Marian Murawski, Stefan Sroka i Ignacy Roman Wiśniewski. W czasie walki poległ plutonowy Grzesiak i saper Banaszak, a ranni zostali saperzy: Floryszczak, Grzyl, Murawski i Sroka. Plutonowy Grzesiak został pochowany na cmentarzu parafialnym w Cerekwicy. Uczestnicy boju, jako jedni z pierwszych powstańców wielkopolskich, zostali odznaczeni Srebrnym Krzyżem Orderu Virtuti Militari. Głównodowodzący Sił Zbrojnych w byłym zaborze pruskim generał porucznik Józef Dowbor-Muśnicki w rozkazie nr 65 z 9 marca 1919 napisał: „cała ta dziewiatka, po wysadzeniu toru kolejowego, nie zważając na znaczną przewagę załogi pociągu mężnie rzuciła się do ataku i walcząc aż do przybycia posiłków, nie dała wrogowi wycofać pociągu. W nierównej walce tylko trzech ocalało. Ten czyn bohaterski stawiam za wzór. Poległym niech ziemia rodzinna da wieczny pokój. Reszcie – szczycąc się, że dowodzę nimi – składam podziękowanie”^[1]^[2]^[3].

Batalion wziął czynny udział w walkach z Niemcami na froncie północnym i południowym. Szubin, Rynarzewo, Szkaradowo, Tarwów, Zamość, Bydgoszcz i Fordon były terenem działań, na którym batalion otrzymał chrzest bojowy. 30 stycznia 1920 jednostka została przemianowana na XV batalion saperów.

12 marca 1920 batalion został skierowany na Ukrainę, jako składowa jednostka 15 Dywizji Piechoty. W nocy z 7 na 8 maja 1920 baon wkroczył do Kijowa i wziął udział wraz z dywizją w walkach na lewym brzegu Dniepru. W odwrocie batalion pozostaje w składzie 4 Armii generała Leonarda Skierskiego i walcząc, cofa się pod Warszawę. W pościgu za bolszewikami przypadła batalionowi w udziale naprawa dróg i mostów. W pracy i ciągłych bojach przebyli saperzy drogę z Warszawy przez Stanisławów, Ogrodniki, Zieleniec, Małkinię, Broki, Ostrów, Zambrów do Łomży, a następnie przez Stawiska do Kolna. Bojem wstępnym samorzutnie wysunąwszy się na czoło dywizji, zdobywa 3 kompania saperów Kolno, ponosząc przy tym poważne straty.

Od 4 do 16 sierpnia 1920 batalion budował umocnienia w rejonie Miłosny. W czasie polskiej ofensywy batalion zdobywał przeprawy i mosty, naprawiał drogi i mosty, miał też znaczny udział w zdobyciu Łomży i Wołkowyska. Po wybudowaniu mostu na Niemnie pod miejscowością Żukowy Borek saperzy dotarli do Wołmy, gdzie zastało ich zawieszenie broni.

W grudniu 1920 batalion wrócił do Poznania, aby wkrótce udać się w okolicę Chełma i Włodzimierza Wołyńskiego. W październiku 1921 batalion wrócił do Poznania^[4]. 10 października 1921 batalion został włączony w skład 8 Pułku Saperów. W grudniu 1929 w związku z przeformowaniem 8 Pułku Saperów w 8 Batalion Saperów, pododdział został zlikwidowany.

Żołnierze batalionu

Dowódcy batalionu

kpt. Witold Butler (od 13 I 1919)
kpt. Marian Kaufer
mjr Karol Domes (do XII 1929)

Obsada personalna w latach 1919–1920^[5]^[6]

dowódca batalionu – kpt. Witold Butler
adiutant – ppor. Mieczysław Józef Wilczewski
dowódca 1 kompanii – por. Stefan Rueger i ppor. Tadeusz Szczepanowski
dowódca 2 kompanii – por. Zygmunt Psarski i por. Stanisław Doroszewski
młodszy oficer 2 kompanii – ppor. Bronisław Grajek
dowódca 3 kompanii – ppor. Sulerzycki i por. Piotr Suffczyński
młodszy oficer 3 kompanii – ppor. ppor. Leon Buśko
młodszy oficer 3 kompanii – ppor. Jan Nepomucen Gustowski
młodszy oficer 3 kompanii – ppor. Stanisław II Lewicki
dowódca 4 kompanii – kpt. Konstanty Skąpski i ppor. Julian Mańka (od VII 1919)
komendant koszar – zastępca oficera / ppor. Wacław Leitgeber

Kawalerowie Virtuti Militari

Żołnierze batalionu odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari^[7]^[8]

chor. Zbigniew Burian
ś.p. ppor. Leon Buśko
kpr. Władysław Filipiak
sap. Jakub Floryszczak
plut. Feliks Grzyl
st. sap. Stefan Jażewski
ppor. Julian Mańka
st. sap. Marian Murawski
sierż. Andrzej Opaliński
kpr. Ludwik Springier
st. sap. Stefan Sroka
ppor. Tadeusz Szczepanowski
kpr. Ignacy Roman Wiśniewski

Sztandar

16 października 1919 I Batalion Saperów Wielkopolskich otrzymał chorągiew, dar Czerwonego Krzyża z Wągrowca^[9]. Płat chorągwi z tkaniny jedwabnej, w kształcie prostokąta o wymiarach 54 cm x 80 cm wykonała poznańska firma hafciarska J. Eichstedt.

Przypisy

↑ Małecki 1924 ↓, s. 17.
↑ Mańkowski 1934 ↓, s. 8.
↑ Gawdia 1931 ↓, s. 11.
↑ Księga Pamiątkowa (...), str. 249-254.
↑ Gawdia 1931 ↓, s. 5-6, 12-13.
↑ Małecki 1924 ↓, s. 20-21, 24.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 21 z 28 maja 1921, s. 995-996.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 18 lutego 1922, s. 102.
↑ Gawdia 1931 ↓, s. 13.

Bibliografia

Wiktor Brummer, Wacław Zawadzki. Spis byłych oddziałów Wojska Polskiego. „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 2 (183), 2000. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona. ISSN 1640-6281.
Zdzisław Józef Cutter: Saperzy II Rzeczypospolitej. Warszawa [etc.]: Pat, 2005. ISBN 83-921881-3-6.
'Księga Pamiątkowa Dziesięciolecia Pomorza 1920-1930, Toruń 1930.
Włodzimierz Becker, Franciszek Idkowiak: Wojska inżynieryjno-saperskie na terenie Wielkopolski 1918-1939. T. 42. Leszno ; Poznań: Wydawnictwo Instytutu Generała Stefana „Grota” Roweckiego, 2011, seria: Biblioteka „Grota”. ISBN 978-83-61960-10-2.
Aleksander Gawdia: Zarys historji wojennej 8-go Pułku Saperów. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1931, seria: Zarys historii wojennej formacji polskich 1918–1920.
Witold Mańkowski: Zarys historji wojennej 7-go Pułku Saperów Wielkopolskich. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1934, seria: Zarys historii wojennej formacji polskich 1918–1920.
Na uroczysty dzień święta Pułkowego 8-go Pułku Saperów : Toruń, 17. VIII. 1924. Stanisław Józef Małecki (oprac.). Toruń: 8 Pułk Saperów, 1924.

[CITEREFMałecki192417-1] Małecki 1924 ↓, s. 17.

[CITEREFMańkowski19348-2] Mańkowski 1934 ↓, s. 8.

[CITEREFGawdia193111-3] Gawdia 1931 ↓, s. 11.

[4] Księga Pamiątkowa (...), str. 249-254.

[CITEREFGawdia19315-6,_12-13-5] Gawdia 1931 ↓, s. 5-6, 12-13.

[CITEREFMałecki192420-21,_24-6] Małecki 1924 ↓, s. 20-21, 24.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_21_z_28_maja_1921,_s._995-996-7] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 21 z 28 maja 1921, s. 995-996.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_2_z_18_lutego_1922,_s._102-8] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 18 lutego 1922, s. 102.

[CITEREFGawdia193113-9] Gawdia 1931 ↓, s. 13.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

Instytucje centralne	Departament Inżynierii Departament Zaopatrzenia Inżynierii Szefostwo Saperów M.S.Wojsk. Dowództwo Saperów M.S.Wojsk. Inspektorat Saperów SG WP Naczelne Dowództwo Saperów
Szkolnictwo	Obóz Szkolny Saperów Główna Szkoła Artylerii i Inżynierii Oficerska Szkoła Inżynierii Centrum Wyszkolenia Saperów Szkoła Podchorążych Inżynierii Szkoła Podchorążych Saperów Wyższa Szkoła Inżynierii
Grupy saperów	1 2 3
Brygady saperów	1 2 3 4
Pułki saperów	1 2 3 4 5 6 7 8 9 10
Bataliony saperów (1921-1929)	I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI XXII XXIII XXIV XXV XXVI XXVII XXVIII XXIX XXX
Bataliony saperów (1929-1939)	1 bsap Leg 2 bsap 3 bsap 4 bsap 5 bsap 6 bsap 7 bsap 8 bsap 9 bsap bchem belektr bmost bsiln baon szk. sap.
Bataliony saperów (1939)	1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 38 43 46 47 48 49 50 53 55 56 60 61 65 71 81 90 bsap WBPanc-Mot 101 102
Kompanie saperów KOP (1931-1939)	„Czortków” „Grodno” „Hoszcza” „Stolin” „Stołpce” „Wilejka”
Szwadrony pionierów (1939)	1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12
Ośrodki Zapasowe Saperów (1939)	OZSap. typ spec. nr 1 OZSap. nr 2 OZSap. nr 3 OZSap. nr 4 OZSap. MK nr 1 OZSap. MK nr 2

Rodowód	Polska Siła Zbrojna Armia Polska we Francji Armia Wielkopolska Legiony Polskie Samoobrona Litwy i Białorusi Wojsko Litwy Środkowej Wojsko Polskie na Wschodzie
Naczelne władze wojskowe	Naczelnik Państwa (1918–1922) Prezydent RP (1922–1939) Naczelne Dowództwo WP Ministerstwo Spraw Wojskowych Generalny Inspektorat Sił Zbrojnych Sztab Generalny (Główny) Kwatera Główna Naczelnego Wodza
Rodzaje sił zbrojnych	Wojsko Marynarka Wojenna
Formacje	Wojska Wartownicze i Etapowe (1919–1921) Korpus Ochrony Pogranicza (1924–1939) Obrona Narodowa (1937–1939)
Bronie	Piechota Kawaleria Artyleria Bronie pancerne (1937–1939) Lotnictwo Saperzy Wojska Kolejowe (do 1928) Wojska Samochodowe (do 1937) Tabory Żandarmeria
Służby	duszpasterska geograficzna intendentury inżynieryjno-saperska kolejowa remontu sprawiedliwości zdrowia weterynarii uzbrojenia lotnictwa żeglugi śródlądowej łączności etapowa jeniecka poborowa
WP w 1939	OdeB pokojowe Plan mob. „W” Mobilizacja OdeB wojenne Kampania wrześniowa Plan „Zachód” Plan „Wschód”
Inne	Bunt Żeligowskiego Centrum Wyszkolenia Sanitarnego Centrum Wyszkolenia Saperów Centrum Wyszkolenia Łączności Centrum Wyszkolenia Żandarmerii Centrum Wyższych Studiów Wojskowych Fundusz Obrony Narodowej Główny Urząd Zaopatrywania Armii Instytut Wojskowo-Techniczny Oddział II Sztabu Generalnego Wojska Polskiego Oficerska Szkoła Topografów Placówki dyplomatyczne Wojska Polskiego II RP Rada Wojenna Rada Wojskowa Wojna polsko-bolszewicka Wojskowa Komisja Ustawodawcza Wyższa Szkoła Wojenna