Przejdź do zawartości

369 (chorwacka) Dywizja Piechoty (III Rzesza)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
369 Dywizja Piechoty
369. Infanterie-Division
chorw. Što Bog da i sreća junačka
Ilustracja
Historia
Państwo

 III Rzesza
 Chorwacja

Sformowanie

21 sierpnia 1942

Rozformowanie

11 maja 1945

Nazwa wyróżniająca

Chorwacka (niem. Kroatische)

Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Dyslokacja

 Chorwacja

Rodzaj sił zbrojnych

wojska lądowe

Formacja

Wehrmacht

Rodzaj wojsk

piechota

369 (Chorwacka) Dywizja Piechoty (niem. 369. Infanterie-Division (kroatische)) – związek taktyczny Wehrmachtu złożony z Chorwatów i Bośniaków podczas II wojny światowej.

Zarys historyczny

[edytuj | edytuj kod]

Formowanie 369 DP rozpoczęło się 21 sierpnia 1942 w Stockerau w Austrii. Jej rdzeniem był chorwacki batalion treningowy i resztki 369 Pułku Piechoty złożonego z Chorwatów, który poniósł ciężkie straty pod Stalingradem. Na jej czele stanął gen. por. Fritz Neidholt. Wszyscy oficerowie i duża część podoficerów byli Niemcami. Jednostka składała się z dwóch pułków piechoty, pułku artylerii, oddziałów wsparcia i służb. Chorwaccy żołnierze nazywali ją nieoficjalnie Vrazja Divizija (Diabelska Dywizja); nazwa pochodziła od chorwackiej 42 Dywizji Piechoty armii austro-węgierskiej z czasów I wojny światowej. Nosili oni mundury Wehrmachtu z tarczą w barwach chorwackiej flagi na prawym ramieniu. Weterani 369 pp mieli prawo do noszenia specjalnej odznaki nazywanej "Odznaka Chorwackiego Legionu 1941".

Istniały plany, aby jednostka walczyła na froncie wschodnim. Jednakże z powodu narastającego rozwoju ruchu partyzanckiego w Chorwacji 369 DP w sile ok. 14 tys. ludzi w styczniu 1943 r. została wysłana na Bałkany. Pierwszą operacją przeciwpartyzancką, w której wzięła udział, była operacja "Weiss" w północnej Bośni, nazywana też bitwą nad Neretwą. Od 20 stycznia do końca marca 369 DP działała wespół z 7 Ochotniczą Dywizją Górską SS "Prinz Eugen" na obszarze Sisak – Kostajnica. Po tych działaniach jej obszar operacyjny został wyznaczony na tereny od miejscowości Karlovac na zachodzie do granicy chorwacko-serbskiej na rzece Drina na wschodzie i od wybrzeża adriatyckiego Niepodległego Państwa Chorwackiego (NDH) na południu do linii rzeki Sawa na północy. Większość walk toczyła w rejonie SarajewaMostaru. W maju 369 DP uczestniczyła w kolejnej operacji "Schwarz", nazywanej też bitwą nad Sutjeską, podczas której poniosła ciężkie straty z siłami partyzanckimi przebijającymi się w kierunku północno-zachodnim. Po odpoczynku i uzupełnieniu stanów walczyła z partyzantami w rejonie miejscowości Travnik od grudnia 1943 r. do końca stycznia 1944 r. (operacje "Kugelblitz", "Schneesturm" i "Waldrausch"). Na przełomie maja i czerwca grupa zwiadowcza 369 DP brała udział razem z oddziałami niemieckimi w nieudanej operacji Rösselsprung, która miała doprowadzić do schwytania i zabicia Josipa Broz Tity. Przez większość roku 369 DP brała udział w mniej intensywnych walkach z partyzantką. Od 5 października na jej czele stał gen. por. Georg Reinicke. W listopadzie sytuacja na obszarze NDH stała się krytyczna. 369 DP znajdowała się wówczas w rejonie Mostaru, broniąc tego obszaru przed ofensywą sił partyzanckich. Pod koniec stycznia 1945 r. zmuszona była wraz z oddziałami niemieckimi wycofać się na zachód, pozostawiając większość ciężkiego wyposażenia. Z Chorwacji prowadziła odwrót na obszar Austrii, ponosząc ciężkie straty (w pułkach pozostało po ok. 500 żołnierzy). 11 maja poddała się wojskom brytyjskim koło Bleiburga. Większość Chorwatów władze brytyjskie odesłały z powrotem do Jugosławii, gdzie wielu z nich zostało straconych przez nowe władze.

Struktura organizacyjna

[edytuj | edytuj kod]
  • Dowództwo i sztab
  • 369 Pułk Grenadierów Piechoty (w składzie trzech batalionów, kompanii sztabowej, kompanii ppanc., plutonu saperów i plutonu kawalerii)
  • 370 Pułk Grenadierów Piechoty (w składzie trzech batalionów, kompanii sztabowej, kompanii ppanc., plutonu saperów i plutonu kawalerii)
  • 369 Pułk Artylerii (w składzie trzech baterii artylerii lekkiej i dwóch baterii artylerii ciężkiej)
  • 369 Grupa Zwiadowcza (motocykle)
  • 369 Batalion Pionierów
  • 369 Batalion Łączności
  • 369 Rezerwowy Batalion Polowy (w składzie pięciu kompanii piechoty)
  • 369 Kompania Medyczna
  • służby

Dowódcy dywizji

[edytuj | edytuj kod]
  • Generalleutnant Fritz Neidholdt od 21 sierpnia 1942,
  • Generalleutnant Georg Reinicke od 5 października 1944[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Samuel W. Mitcham jr.: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Dywizje strzeleckie i lekkie. Ordre de Bataille. Warszawa: Belona S.A., 2010. ISBN 978-83-11-11655-9.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]