Metro w Taszkencie
| metro | |
| |
.jpg)
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Lokalizacja | |
| Operator |
Toshkent Metropoliteni |
| Liczba linii |
4 |
| Lata funkcjonowania |
od 1977 |
| Dzienna liczba pasażerów |
189 tys. (2018) |
| Roczna liczba pasażerów |
69,1 mln (2018) |
| Infrastruktura | |
| Długość sieci |
59,5 km |
| Rozstaw szyn |
1520 mm |
| Liczba stacji |
43 pasażerskich |
| Strona internetowa | |
Portal  Transport szynowy
| |
Metro w Taszkencie – otwarte w 1977 roku, w Taszkencie. Jest pierwszym (i jak dotąd jedynym) systemem metra w Uzbekistanie. Jednocześnie był to siódmy wybudowany system metra w byłym ZSRR. System składa się z czterech linii, w tym trzech tworzących charakterystyczny trójkąt w centrum miasta.
Prześwit toru podobnie jak w innych postsowieckich systemach metra wynosi 1520 mm. Perony stacji mają długość 100 metrów, wszystkie stacje przewidziane są do pełnienia funkcji schronów przeciwatomowych.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwsze plany budowy zostały opracowane w 1968 roku, czyli 2 lata po silnym trzęsieniu ziemi, które w znacznej części zniszczyło miasto. Projekt przewidywał przystosowanie metra do trudnych warunków sejsmicznych, a także do wysokich temperatur dochodzących tu do + 50 °C. Prace budowlane ruszyły w 1972 roku. Po pięciu latach od rozpoczęcia prac nastąpiła inauguracja pierwszej linii. Trwająca w międzyczasie budowa linii drugiej, została ukończona w 1984 roku. Linia trzecia, o długości 6 km wraz z sześcioma stacjami, uruchomiona została dopiero we wrześniu 2001 roku[1]. Pierwszy odcinek czwartej linii metra oddano do użycia 30 sierpnia 2020 roku[2].
Linie[edytuj | edytuj kod]
| # | Nazwa linii | Data otwarcia | Długość | Liczba stacji |
|---|---|---|---|---|
| 1 | Linia Chilonzor | 1977 | 23,7 km | 17 |
| 2 | Linia Oʻzbekiston | 1984 | 14,3 km | 11 |
| 3 | Linia Yunusobod | 2001 | 10,5 km | 8 |
| 4 | Linia Halqa | 2020 | 11 km | 7 |
| Razem: | 59,5 km | 43 | ||
Architektura[edytuj | edytuj kod]
Stacje metra w Taszkencie są bogato udekorowane socrealistycznymi polichromiami, architektura była wzorowana na systemie metra w Moskwie. Orientalny styl stacji może nasunąć skojarzenia z architekturą Baśni z 1001 nocy. Większość stacji wyłożonych jest marmurem, ponadto ozdobione są pozłacanymi, monumentalnymi świecznikami[1].
Galeria[edytuj | edytuj kod]
Stacja "Pakhtakor"
Stacja "Gafur Gulam"
Stacja "Kosmonavtlar"
Jedna z dekoracji na ścianie stacji "Kosmonavtlar"
Stacja "Aliszer Nawoi"
Stacja "Hamid Olimjon"
Stacja "Chorsu"
Stacja "Abdułła Kadiri"
Stacja "Turkiston"
Wejście do stacji metra "Bodomzor"
Stacja "Dustlik"
Stacja "Ahangaran"
.jpg)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Tashkent’s Underground Masterpieces - AramcoWorld, www.aramcoworld.com [dostęp 2020-08-19].
- ↑ АО «Узбекистон темир йуллари» — Об открытии участка новой линии надземного метро "Ду́стлик-2" - "Куйлюк", railway.uz [dostęp 2020-11-11].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Strona oficjalna komunikacji miejskiej w Taszkencie. tgpt.uz. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-18)]. (ros.).
- Metro w Taszkencie na urbanrail.net. urbanrail.net. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-24)]. (ang.).
- Schemat linii metra w Taszkencie z zaznaczonym układem torów (stan na dzień 22 lutego 2013 roku). mrl.ucsb.edu. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-20)]. (ros.).
- The Guardian - Uzbekistan's secret underground - in pictures (ang.)