Metro w Budapeszcie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Budapesti metró
metro
Logotyp
Logo
Ilustracja
Państwo

 Węgry

Lokalizacja

Budapeszt

Operator

BKV

Liczba linii

4

Lata funkcjonowania

od 1896

Dzienna
liczba pasażerów

ok. 0,83 mln[1]

Infrastruktura
Schemat sieci
Schemat linii

      – linia M1

      – linia M2

      – linia M3

      – linia M4

Długość sieci

38,3 km[2]

Rozstaw szyn

1435 mm

Liczba stacji

52

Strona internetowa

Metro budapeszteńskie (węg. Budapesti metró) – system kolei podziemnej zlokalizowany w stolicy WęgierBudapeszcie – otwarty w 1896 roku. Jest to najstarsza kolej podziemna w kontynentalnej części Europy[3].

Struktura[edytuj | edytuj kod]

Obecnie sieć metra składa się z czterech linii:

Punktem przecięcia tras trzech linii jest stacja Deák Ferenc tér, położona pod głównym placem Pesztu. Łączna długość szlaków wynosi 38,3 km, zaś ilość stacji – 52.[potrzebny przypis] Metro zarządzane jest przez Przedsiębiorstwo Transportowe Budapeszt (Budapesti Közlekedési Részvénytársaság). Wszystkie linie metra łączą ze sobą najważniejsze punkty miasta. Stacje są położone odpowiednio przy: przystankach HÉV (linia M2), przy dworcach kolejowych oraz autobusowych.

Linie metra[edytuj | edytuj kod]

Nazwa Barwa Relacja Otwarcie Długość Liczba stacji
M1 żółta Vörösmarty térMexikói út 1896 4,2 km 11
M2 czerwona Déli pályaudvarÖrs vezér tere 1970 10,3 km 11
M3 niebieska Újpest-KözpontKőbánya-Kispest 1976 16,4 km 20
M4 zielona Keleti pályaudvarKelenföld vasútállomás 28 marca 2014[4] 7,4 km 10

Historia[edytuj | edytuj kod]

Budowa pierwszej linii (M1) rozpoczęła się w 1894 roku – miała uświetnić przypadające dwa lata później obchody tysiąclecia państwa węgierskiego. Otwarcie odcinka pomiędzy stacjami Vörösmarty tér i Artézi fürdő (dziś Széchenyi fürdő) miało miejsce 2 maja 1896. W latach 1970–1973 linia została zmodernizowana: przebudowano stacje Vörösmarty tér i Deák Ferenc tér, odcinek wiodący przez Park Miejski (Városliget) został przebudowany na podziemny i wydłużony do stacji Mexikói út (także nowa zajezdnia).

Już w socjalistycznych Węgrzech wznowiono prace nad dwoma kolejnymi liniami metra. W roku 1950 zaczęła się budowa drugiej linii, jednak w latach 1954–1963 prace były wstrzymane. Pierwszy odcinek linii, poprowadzony częściowo na powierzchni, otwarto 4 kwietnia 1970. Połączył on Deák Ferenc tér z Örs vezér tere (koło drugiej wymienionej stacji umieszczono kolejną zajezdnię metra). Dwa lata później oddano do użytku ostatni, drugi odcinek, prowadzący do stacji Déli pályaudvar w Budzie. W latach 2004–2008 trwała etapowa modernizacja całej linii.

Budowa najdłuższej, trzeciej linii metra (M3) rozpoczęła się w 1970 roku. Jej pierwszy odcinek został otwarty 31 grudnia 1976 roku (Deák Ferenc térNagyvárad tér), kolejne odcinki oddawano do użytku kolejno w latach: 1980 (do stacji Kőbánya-Kispest), 1981 (→ Lehel tér, wówczas Élmunkás tér), 1984 (do Árpád híd) i 1990 (→ Újpest-Központ). Linie M2 i M3 spaja łącznik, zlokalizowany między stacjami Deák Ferenc tér, Kossuth tér i Arany János utca.

W latach 80. i 90. XX wieku zostały zmienione ze względów praktycznych i ideologicznych nazwy niektórych stacji:

28 marca 2014 roku otwarto linię M4 w Budapeszcie. Ma długość 7,4 km, i znajduje się na niej 10 stacji. Według szacunków ma z niej korzystać dziennie 421 tys. pasażerów. Koszt budowy wyniósł 1,5 mld euro, z czego 0,6 mld sfinansowała Unia Europejska.

Linię obsługuje 15 4-wagonowych składów Alstom Metropolis z Chorzowa.

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Pawelec E., Kolej na ciekawostki w: KZA Express Magazyn 01/2008. ISSN 1899-5705.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]