Metro w Charkowie
| metro | |
 Logo Metra Charkowskiego | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Lokalizacja | |
| Operator |
Charkiwskij Metropoliten |
| Liczba linii |
3 |
| Lata funkcjonowania |
od 1975 |
| Dzienna liczba pasażerów |
611 tys. (2018) |
| Roczna liczba pasażerów |
223 mln (2018)[1] |
| Infrastruktura | |
 Aktualny plan linii charkowskiego metra | |
| Długość sieci |
38,7 km |
| Rozstaw szyn |
1520 mm |
| Liczba stacji |
30 pasażerskich (+ 2 stacje techniczno-postojowe) + 2 pasażerskie planowane |
| Tabor | |
| Liczba pojazdów |
65 pociągów |
| Strona internetowa | |
Metro w Charkowie (ukr. Харківський метрополітен, Charkiwskij metropoliten) – system kolei podziemnej w Charkowie na Ukrainie. Druga po metrze w Kijowie pod względem liczby stacji i długości miejska kolej podziemna Ukrainy. Podczas otwarcia 23 sierpnia 1975 roku była to szósta kolej podziemna ZSRR. Metro posiada trzy linie, które tworzą razem 38,7 km trasy w skład której wchodzi 30 stacji. W 2018 roku kolej obsłużyła 223 milionów pasażerów[1].
Stacje metra[edytuj | edytuj kod]
Przykładowe stacje metra[edytuj | edytuj kod]
-
Majdan Konstytucji -
Architektora Biekietowa -
Studentśka -
Puszkinśka
Historia[edytuj | edytuj kod]
Plany i budowa[edytuj | edytuj kod]
Pierwsze plany metra powstały gdy Charków był stolicą Ukraińskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej. Jednak z powodu przeniesienia stolicy do Kijowa w 1934 roku oraz zniszczeń doświadczonych przez II Wojnę Światową plany te zostały odrzucone. W latach sześćdziesiątych XX wieku, środek transportu Charkowa stawał się coraz bardziej przeciążony. Władze Związku Radzieckiego zadecydowały o powstaniu metra w tymże mieście. Budowa metra rozpoczęła się w 1968 roku. Charkowska kolej w ZSRR nosiła nazwę imienia Włodzimierza Lenina[2].
Siedem lat później, 23 sierpnia 1975, pierwsze osiem stacji linii Chołodnohirśko-Zawodśkiej zostało oddanych do użytku. 11 sierpnia 1984 roku uruchomiona została linia Sałtiwśka. Dziewięć lat później, 6 maja 1995 roku, wprowadzona została linia Ołeksijiwśka.
Opłaty za przejazd[edytuj | edytuj kod]
Od początku funkcjonowania metra formą opłaty były żetony. 26 października 2011 roku Komitet wykonawczy Rady Miasta Charków postanowił anulować tokeny w metrze w przeciągu dwóch miesięcy[3]. Zaplanowane zostało zastąpienie tokenów papierowymi biletami z kodami kreskowymi oraz zainstalowanie nowych maszyn do sprzedaży papierowych biletów i stopniowe wycofywanie tokenów z obiegu[4]. Początkowo tokeny miały zostać wycofane z obiegu 1 września 2012 roku[5]. Biorąc jednak pod uwagę liczne apele obywateli, okres ten został przełożony na 1 października 2012 r.[6], a następnie na 10 października[7]. 1 października rozpoczęto demontowanie sprzętu akceptującego żetony. Demontaż zajął 10–15 dni[8]. Tym samym metro w Charkowie zajęło czwarte miejsce jako miasto postradzieckie z metrem (po Moskwie, Tbilisi i Baku), które zaprzestało korzystania z żetonów. Aby móc skorzystać z metra pasażer musi użyć jednorazowego biletu bądź karty. Cena biletu jest niezależna od przejechanego dystansu bądź czasu spędzonego na przejeździe. Jednorazowy bilet kosztuje 8 hrywien[9][10].
Linie[edytuj | edytuj kod]
Linie i spis stacji[edytuj | edytuj kod]
| # | Nazwa linii | Otwarta | Długość | Liczba stacji |
|---|---|---|---|---|
| 1 | Chołodnohirśko-Zawodśka (ukr. Холодногірсько-Заводська) | 23.08.1975 | 17,3 km | 13 |
| 2 | Sałtiwśka (ukr. Салтівська) | 11.08.1984 | 10,3 km | 8 |
| 3 | Ołeksijiwśka (ukr. Олексіївська) | 06.05.1995 | 11,17 km | 9 |
| Ogółem: | 38,77 km | 30 |
Linia Chołodnohirśko-Zawodśka[edytuj | edytuj kod]
- Chołodna Hora (ukr. Холодна гора)
- Wokzałna (ukr. Вокзальна)
- Centralnyj Rynok (ukr. Центральний ринок)
- Majdan Konstytucji (ukr. Майдан Конституції)
- Prospekt Gagarina (ukr. Проспект Гагаріна)
- Sportywna (ukr. Спортивна)
- Zawod imeni Małyszewa (ukr. Завод імені Малишева)
- Turboatom (ukr. Турбоатом)
- Pałac sportu (ukr. Палац спорту)
- Armijśka (ukr. Армійська)
- Imeni O. S. Maselśkoho (ukr. Імені О.С. Масельського)
- Traktornyj zawod (ukr. Тракторний завод)
- Industrialna (ukr. Індустріальна)
Linia Sałtiwśka[edytuj | edytuj kod]
- Herojiw Praci (ukr. Героїв Праці)
- Studentśka (ukr. Студентська)
- Akademika Pawłowa (ukr. Академіка Павлова)
- Akademika Barabaszowa (ukr. Академіка Барабашова)
- Kyjiwśka (ukr. Київська)
- Puszkinśka (ukr. Пушкінська)
- Uniwersytet (ukr. Університет)
- Istorycznyj muzej (ukr. Історичний музей)
Linia Ołeksijiwśka[edytuj | edytuj kod]
- Peremoha (ukr. Перемогa)
- Ołeksijiwśka (ukr. Олексіївська)
- 23 Serpnia (ukr. 23 Серпня)
- Botanicznyj sad (ukr. Ботанічний сад)
- Naukowa (ukr. Наукова)
- Derżprom (ukr. Держпром)
- Architektora Biekietowa (ukr. Архітектора Бекетова)
- Zachysnykiw Ukrajiny (ukr. Захисників України)
- Metrobudiwnykiw (ukr. Метробудівників)
- Derżawinśka (ukr. Державинська) – planowana
- Odeśka (ukr. Одеська) – planowana
Tabor[edytuj | edytuj kod]
Tabor metra składa się w większości ze starych pociągów serii 81 wyprodukowanych w Związku Radzieckim. Konkretnie są to wagony typu Еż-3, Еm-508Т i 81-717/714. W 1992 roku metro zakupiło wagony typu 81-718/719, które wyróżniają się nowocześniejszą technologią na tle pierwszych składów.
W lipcu 2015 r. metro otrzymało nowe pociągi typu 81-7036/7037. Kursują one na linii Sałtiwśka od 21 sierpnia 2015 roku[11].
1 września 2017 r. na linii Chołodnohirśko-Zawodśkiej rozpoczęła się eksploatacja zmodernizowanych wagonów kolejowych typu Eż3 (skład przed remontem pochodził z lat 1974–1975). Zainstalowano nowe części w tym silniki oraz odnowiono wygląd wagonów[12]. Pomimo renowacji i zakupów nowych taborów, w metrze dominują wagony starej radzieckiej konstrukcji.
-
Pociąg elektryczny Eż3/Em508T w kolorze «75 lat Wielkiego Zwycięstwa» na linii Chołodnohirśko-Zawodśkiej
-
Zmodernizowany pociąg elektryczny serii Eż3
-
Nowy pociąg elektryczny serii 81-7036/7037
Zajezdnie[edytuj | edytuj kod]
Metro charkowskie obsługuje dwie stacje techniczno-postojowe.
| Istniejące zajezdnie | Data Otwarcia | Linie | Obsługiwany Tabor |
|---|---|---|---|
| Tcz-1 „Nemyszljanśkie” | 30 lipca 1975 | Chołodnohirśko-Zawodśka, Ołeksijiwśka | Еż-3/Еm-508Т, 81-717/714, 81-718/719, 81-710.1 |
| Tcz-2 „Sałtiwśke” | 10 sierpnia 1984 | Sałtiwśka | 81-717/714, 81-7036/7037 |
Obecnie trwa budowa trzeciej zajezdni „Ołeksijiwśkie”, która będzie obsługiwać Oleksijiwśką linię.
Komunikaty głosowe[edytuj | edytuj kod]
Komunikaty w wagonach[edytuj | edytuj kod]
W charkowskim metrze zapowiedzi w wagonach posiadają następujący schemat (przetłumaczony na język polski). W trakcie zamykania drzwi komunikat ogłasza:
- „Uwaga! Drzwi się zamykają. Następna stacja: <Nazwa stacji>.”
Czasem można usłyszeć kontynuację powiadomienia, brzmi ono następująco:
- „Szanowni pasażerowie, ustępujcie miejsca osobom z dziećmi, niepełnosprawnym oraz starszym pasażerom.”
Przy wjeździe na stację wygłaszany jest komunikat:
- „Stacja: <Nazwa stacji>.”
Ponadto, dla stacji z możliwością przesiadki na kolejną linię wygłaszane są informacje o możliwych przesiadkach, przykładowo:
- Dla stacji Uniwersytet: „Stacja: Uniwersytet. Możliwość przesiadki na stację Derżprom aby przejść na linię Ołeksijiwśką.”
- Dla stacji Majdan Konstytucji: „Stacja: Majdan Konstytucji. Możliwość przesiadki na stację Istorycznyj muzej, aby przejść na linię Sałtiwśką.”
Gdy pociąg wjeżdża na końcową stację linii wygłasza komunikat, przykładowo:
- Dla stacji Industrialna: „Stacja Industrialna, końcowa stacja. Szanowni pasażerowie, przy wyjściu z wagonu nie zapomnijcie o swoich rzeczach. Wszystkiego dobrego.”
Komunikaty na stacjach[edytuj | edytuj kod]
Na każdej stacji ogłaszany jest komunikat o wjeździe pociągu na stację. Brzmi on następująco:
- „Szanowni pasażerowie, bądźcie uważni! Na stację wjeżdża pociąg, odsuńcie się od krańca platformy.”
Plany na przyszłość[edytuj | edytuj kod]
Spis stacji, które mają powstać zgodnie z aktualnym planem miasta do 2031 roku[13].
Linia Chołodnohirśko-Zawodśka[edytuj | edytuj kod]
W zachodniej części miasta:
- Zaliutyne (ukr. Залютине)
We wschodniej części miasta:
Linia Sałtiwśka[edytuj | edytuj kod]
W południowej części miasta
- Płoszcza Uryćkoho (ukr. Площа Урицького)
- Nowobawarśka (ukr. Новобаварська)
- Nowożanowo (ukr. Новожаново)
W północnej części miasta:
- Drużby Narodiw (ukr. Дружби Народів)
Linia Ołeksijiwśka[edytuj | edytuj kod]
W południowej części miasta:
Linia Sałtiwśko-Zawodśka[edytuj | edytuj kod]
Planowana czwarta linia charkowskiego metra:
- Sełyszcze Żukowśkoho (ukr. Селище Жуковського)
- Hidropark (ukr. Гідропарк)
- Karawan (ukr. Караван)
- Herojiw Praci 2 (ukr. Героїв Праці 2)
- Wałentyniwśka (ukr. Валентинівська)
- Prospekt Traktorobudiwnykiw (ukr. Проспект Тракторобудівників)
- Juwiłejna (ukr. Ювілейна)
- Sałtiwśkie szosse (ukr. Салтівське шоссe)
- 602 mikrorajon (ukr. 602 мікрорайон)
- Krasnodarśka (ukr. Краснодарська)
- Nemyszljanśka (ukr. Немишлянська)
- Imeni O. S. Maselśkoho 2 (ukr. Імені О. С. Масельского 2)
Najbardziej prawdopodobny kierunek rozwoju metra[edytuj | edytuj kod]
Na obecny, 2020 rok, za najbardziej obiecujący kierunek rozwoju metra uważa się rozbudowę wzdłuż alei Gagarina. Przede wszystkim planowane jest wybudowanie stacji Derżawinśka i Odeśka. W dalszej perspektywie miasto planuje utworzenie stacji Kasztanowa, która miałaby się znajdować pomiędzy stacjami Derżawinśka i Odeśka. Oczekuję się, iż przedłużenie Ołeksijiwśkiej linii w okolicy ulicy Odeśkiej zwiększy dzienny przepływ pasażerów o 160 000 osób. Budowa tego odcinka była przewidywana na rok 2019 po zakończeniu badania projektu i przejściu procedur niezbędnych do zapożyczenia kredytów od EBOR i EBI[14].
Ciekawostki[edytuj | edytuj kod]
- Nie wszystkie odcinki metra są zbudowane pod ziemią. Istnieje most zbudowany nad rzeką Charków. Łączy on stacje Kyjiwśka i Akademika Barabaszowa na linii Sałtiwśka.
- Najgłębiej położoną stacją charkowskiego metra jest Puszkinśka[15].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Пасажирооборот та кількість перевезених пасажирів (щомісячна інформація) – Головне управління статистики у Харківській області [online], kh.ukrstat.gov.ua [dostęp 2019-07-14].
- ↑ Публикации. Харьков: Архитектура, памятника, новостройка. Харьковский метрополитен имени В. И. Ленина.
- ↑ В харьковском метро отменят жетоны // «Вечерний Харьков».
- ↑ Жетоны в Харьковском метрополитене могут полностью заменить на бумажные билеты [online] [dostęp 2012-03-13] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-04].
- ↑ В метро полностью откажутся от жетонов // All-Biz.
- ↑ По жетонам в Харьковском метро можно будет ездить до 1 октября // Интернет-обозрение «Главное».
- ↑ Жетоны в Харьковском метро разрешили до 10 октября // Интернет-обозрение «Главное».
- ↑ В харьковском метро начался демонтаж жетонного оборудования // «Вечерний Харьков».
- ↑ У Кернеса признали незаконность тарифов в метро и наземном электротранспорте – ХАЦ, [w:] NewsRoom [online], 4 kwietnia 2019 [dostęp 2019-04-26] [zarchiwizowane z adresu 2019-04-26] (ros.).
- ↑ Из-за незаконных тарифов харьковчане переплатили 170 миллионов – ХАЦ, [w:] NewsRoom [online], 8 kwietnia 2019 [dostęp 2019-04-26] [zarchiwizowane z adresu 2019-04-26] (ros.).
- ↑ Харьковский метрополитен получил новый поезд.
- ↑ https://www.youtube.com/watch?v=fyT_3BWZad4 Модернизированный состав.
- ↑ В Харькове до 2031 года планируют построить 11 новых станций метро, а также Алексеевское депо [online], www.city.kharkov.ua [dostęp 2016-08-21] (ros.).
- ↑ Геннадий Кернес: Новые станции метро будут строиться за счет инвесторов, www.city.kharkov.ua [dostęp 2016-08-21].
- ↑ Харьков транспортный. Метро. Станции и сооружения. Станция «Пушкинская». gortransport.kharkov.ua. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-12-23)].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Strona oficjalna
- Strona Gortransport. gortransport.kharkov.ua. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-06-25)].
- Strona Urbanrail. urbanrail.net. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-30)].
- Schemat linii metra charkowskiego z zaznaczonym układem torów (stan na dzień 15 lutego 2016 roku). mrl.ucsb.edu. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-07)].