Metro w Pjongjangu
| metro | |
 Logo metra w Pjongjangu | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Lokalizacja | |
| Operator |
Komisja Transportu i Komunikacji[1] |
| Liczba linii |
2 |
| Lata funkcjonowania |
od 1973 |
| Dzienna liczba pasażerów |
300 000 – 400 000 lub 700 000 |
| Infrastruktura | |
 Schemat linii metra | |
| Długość sieci |
ok. 22 km |
| Rozstaw szyn |
1435 mm |
| Liczba stacji |
16 (+ 1 nieczynna) |
.jpg)
Metro w Pjongjangu (kor. 평양 지하철도) – system kolei podziemnej w Pjongjangu, stolicy Korei Północnej. Funkcjonuje on od 6 września 1973 roku, gdy uruchomiona została linia Ch'ŏllima[2]. Dwie linie formujące ten system składają się łącznie z 16 stacji. Jest to najgłębszy system metra na świecie – stacje są położone na głębokości 110 metrów. Nie posiada on odcinków naziemnych. Dzienna liczba pasażerów w zależności od źródła szacowana jest na od 300 tysięcy do 400 tysięcy[3] lub do 700 tysięcy[4].
Linia Ch'ŏllima przebiega od stacji Kwangbok na południowym zachodzie do stacji Rakwŏn położonej na północnym wschodzie, a linia Hyŏksin biegnie na północ od stacji Puhŭng, wzdłuż brzegu rzeki Taedong-gang do stacji Pulgŭnbyŏl. Linie przecinają się na stacji Chŏnu.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Budowę metra rozpoczęto w 1968 roku. Pociągi oraz sprzęt elektryczny do wsparcia systemu został dostarczony przez Chiny[5].
Podczas budowy tunelu pod rzeką Taedong-gang wydarzył się wypadek, w którym miało zginąć 100 robotników[2]. Budowę tego tunelu porzucono i nigdy nie został on ukończony[2]. Metro przebiega dziś wyłącznie na zachodnim brzegu rzeki. Ostatni odcinek metra (Ponghwa–Puhŭng) oddano w 1987 roku.
Dla turystów metro nie było dostępne do 2010 roku z wyjątkiem stacji Puhŭng i Yŏnggwang[6], gdy otwarto dostęp do 6 stacji[4]. Cztery lata później rozszerzono go na wszystkie stacje[4]. Restrykcja obowiązująca do 2010 roku była powodem powstawania teorii, według których metro w Pjongjangu składało się tylko z dwóch stacji[6].
Sieć
[edytuj | edytuj kod]Sieć metra składa się z dwóch linii o rozstawie szyn 1435 mm[potrzebny przypis]:
- Ch'ŏllima o długości ok. 12 km, otwartej 6 września 1973 roku. Nazwa linii pochodzi od nazwy konia z mitologii koreańskiej[2];
- Hyŏksin o długości ok. 10 km, otwartej w październiku 1975 roku[2].
Nazwy przystanków są powiązane z ich lokalizacją, jednak nazwy ulic w pobliżu stacji metra odnoszą się głównie do haseł „rewolucji Dżucze” (Zwycięstwo, Jedność itp.)[7].
Jest to najtańszy system metra na świecie - jeden przejazd kosztuje 150 wonów północnokoreańskich (ok. 68 groszy)[8]. Opłata jest stała, niezależnie od tego, jak długi dystans został przebyty[9]. W metrze przejazd zalegalizować można za pomocą biletów papierowych lub kart elektromagnetycznych[7]. Czytniki tych drugich pokazują też, na ile kolejnych przejazdów karta będzie jeszcze ważna[7].
Cała sieć znajduje się pod ziemią, z wyjątkiem zajezdni[2]. Ze względu na głębokość całego systemu, która wynosi 110 metrów, w metrze w Pjongjangu panuje stała temperatura 18 stopni Celsjusza[10]. Zejście do poziomu peronu stacji trwa około 3,5 minuty[10]. Korytarze stacji zabezpieczają stalowe drzwi przeciwwybuchowe, zaś sama głębokość stacji sprawia, że mogą one służyć za schrony[6].
Pociągi kursują z maksymalną częstotliwością co 2–3 minuty w godzinach szczytu i 5–6 minut poza szczytem. Metro jest czynne od godziny 5:30 do 23:30[11].
Przewiduje się, że system metra jest zamykany w pierwszy poniedziałek każdego miesiąca, oficjalnie z przyczyn ekonomicznych[2]. Istnieją też podejrzenia, że w niektórych przypadkach, gdy prąd przestanie docierać do systemu metra ze względu na niestabilność infrastruktury energetycznej Korei Północnej, pasażerowie muszą czekać nawet godzinami na ponowne uruchomienie pociągów[2]. Na stacjach oświetlenie jest przyciemniane, lub nawet w ogóle nie funkcjonuje[2][6].
Według NK News, oprócz metra dla obywateli mieszkających w stolicy, istnieje drugi, niezależny od publicznego systemu metra, tylko dla rządu i najwyższych urzędników[12]. To samo źródło podaje, że rozbudowa podziemnej kolejki o kolejne połączenia ma najpewniej miejsce, co miało zostać poparte zdjęciami satelitarnymi północnokoreańskiej stolicy[12]. Sugeruje się, że dalszy rozwój systemu metra ma nastąpić do między innymi jednostek wojskowych w Pjongjangu, ale i też w kierunku dzielnicy Man’gyŏngdae[2].
W trakcie 8. kongresu Partii Pracy Korei w 2021 roku zadecydowano o odnowieniu w nieokreślonej przyszłości wszystkich stacji w całym systemie, a także zaplanowano produkcję nowych rodzajów pociągów[13].
Tabor
[edytuj | edytuj kod]Początkowo eksploatowane były chińskie pociągi typu DK4 wyprodukowane w fabryce w Changchun w latach 1972–1973 (władze północnokoreańskie utrzymywały, że były to produkty krajowe). Ostatecznie zostały one wycofane w 1998 roku i sprzedane do Chin, gdzie podjęto ich eksploatację na linii 13. metra w Pekinie.
Od roku 1997 eksploatowane są wagony dwóch typów sprowadzone z metra w Berlinie[4]:
- G-I (Gisela) – z metra dawnego Berlina Wschodniego z lat 1978-1982
- D (Dora) – z metra dawnego Berlina Zachodniego z lat 1957-1965
Wagony odmalowano na kolor czerwono-kremowy, a wewnątrz rozmieszczono portrety Kim Ir Sena i Kim Dzong Ila[4][6]. Obecnie[kiedy?] wagony typu G-I nie wyjeżdżają na trasy.
Od 2016 roku testowany jest nowy typ pociągu, który został wyprodukowany w Korei Północnej[4].
Każdy pociąg kursujący w metrze w Pjongjangu składa się z 3 wagonów, co w godzinach szczytu może prowadzić do ich nadmiernego obciążenia[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ The Pyongyang Metro: Statistics. [dostęp 2014-10-09]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i j k The Pyongyang Metro: Statistics [online], web.archive.org, 30 stycznia 2016 [dostęp 2024-12-25] [zarchiwizowane z adresu 2016-01-30].
- ↑ 평양 대중교통/전차 재등장 24시간 운행(북한경제) : 데이터베이스 : 한겨레 [online], web.archive.org, 1 kwietnia 2023 [dostęp 2024-12-19] [zarchiwizowane z adresu 2023-04-01], Cytat: 하루평균 이용객수는 30만~40만명으로 추정되고 있으며출퇴근 시간을 제외하면 한산한 편인 것으로 알려지고 있다. (kor.).
- ↑ a b c d e f The Pyongyang Metro | North Korea Travel Guide - Koryo Tours [online], koryogroup.com, 29 stycznia 2019 [dostęp 2025-01-09] (ang.).
- ↑ 地铁产品 - 湘电集团有限公司 [online], Xiangtan Electric Co., Ltd., 23 lutego 2016 [dostęp 2025-01-10] [zarchiwizowane z adresu 2016-02-23], Cytat: 湘潭电机股份有限公司（简称“XEMC”）是国内最早从事地铁牵引控制设备的生产厂家,自1965年向北京地铁车辆交付第一套电气设备以来，已向北京和天津地铁、平壤地铁、伊朗德黑兰地铁（一、二期）车辆提供了近896套直流电气牵引系统。 (chiń.).
- ↑ a b c d e Elliott Davies, I was part of the first group of outsiders allowed to ride the entire North Korean subway system — here's what I saw [online], Business Insider [dostęp 2025-01-10] (ang.).
- ↑ a b c 平壌地下鉄 [online], 2427junction.com [dostęp 2025-01-10].
- ↑ "북한 지하철엔 이런 것도 있네"…'평양 여행' 다녀온 유튜버가 공개한 모습 [online], 아시아경제, 29 listopada 2024 [dostęp 2024-12-20], Cytat: 지하철 요금은 150원으로 전해졌다. (kor.).
- ↑ 평양 대중교통/전차 재등장 24시간 운행(북한경제) : 데이터베이스 : 한겨레 [online], web.archive.org, 1 kwietnia 2023 [dostęp 2024-12-19] [zarchiwizowane z adresu 2023-04-01], Cytat: 요금은 거리에 관계없이 10전이다. (kor.).
- ↑ a b [https://web.archive.org/web/20160223041646/http://news.xinhuanet.com/photo/2005-02/17/content_2587767_1.htm ƽ������ վ̨�ڳ��걣��18���϶Ⱥ���[��ͼ]] [online], web.archive.org, 23 lutego 2016 [dostęp 2024-12-19] [zarchiwizowane z adresu 2016-02-23].
- ↑ 평양 대중교통/전차 재등장 24시간 운행(북한경제) : 데이터베이스 : 한겨레 [online], web.archive.org, 1 kwietnia 2023 [dostęp 2024-12-19] [zarchiwizowane z adresu 2023-04-01], Cytat: 운행시간은 오전 5시30분부터 오후 11시30분까지이며 보통때는 5~6분간격, 출퇴근 시간에는 2~3분 간격으로 배차된다. (kor.).
- ↑ a b North Korea extending Pyongyang metro system, sources say | NK News [online], web.archive.org, 11 grudnia 2019 [dostęp 2024-12-19] [zarchiwizowane z adresu 2019-12-11].
- ↑ Great programme for struggle leading Korean-style socialist construction to fresh victory: On report made by Supreme Leader Kim Jong Un at Eighth Congress of WPK [online], web.archive.org, 10 stycznia 2021 [dostęp 2024-12-19] [zarchiwizowane z adresu 2021-01-10], Cytat: At the same time, the projects for updating the Pyongyang Metro and renovating its stations should be pushed forward, and the level of its management and operation decisively raised. [...] It is necessary to produce a larger number of means of public transport, including new-type subway trains, trolley buses, tramcars and buses, to promote people’s conveniences. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]| Metro | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Tramwaje |
| ||||
| Trolejbusy |
