Jelena Janković

{{{imię i nazwisko}}}

Państwo	Serbia
Data i miejsce urodzenia	28 lutego 1985 Belgrad
Wzrost	177 cm
Gra	praworęczna, oburęczny backhand
Status profesjonalny	2000
Zakończenie kariery	aktywna
Trener	Ricardo Sanchez
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	16 WTA, 1 ITF
Najwyżej w rankingu	1 (11 sierpnia 2008)
Australian Open	SF (2008)
Roland Garros	SF (2007, 2008, 2010)
Wimbledon	4R (2006–2008, 2010, 2015)
US Open	F (2008)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	2 WTA, 0 ITF
Najwyżej w rankingu	19 (9 czerwca 2014)
Australian Open	3R (2008, 2013)
Roland Garros	3R (2013, 2014)
Wimbledon	QF (2013)
US Open	3R (2006, 2013–2015)

{{Tenisista infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | medale = | alt grafiki = | imię i nazwisko = | odznaczenia = | faksymile = | imię i nazwisko org = | pełne imię i nazwisko = | miejsce śmierci = | data śmierci = | opis faksymile = Nieznane pola: "masa_ciała", "nazwa" oraz "miejsce zamieszkania".

Jelena Janković podczas turnieju w Dubaju

Jelena Janković trenuje do US Open 2007

Jelena Janković podczas US Open 2007

Jelena Janković (wym. [ˈjɛlɛna ˈjaːnkɔʋitɕ]; ur. 28 lutego 1985 w Belgradzie) – serbska tenisistka, finalistka US Open 2008 w grze pojedynczej, mistrzyni Wimbledonu 2007 w grze mieszanej, reprezentantka Serbii (dawniej Serbii i Czarnogóry) w Pucharze Federacji, olimpijka z Aten (2004), była liderka rankingu WTA Tour.

Wychowanka Tenisowej Szkoły Nicka Bollettieriego w Bradenton na Florydzie, obecnie mieszka ponownie w Belgradzie. Jest zawodniczką praworęczną z oburęcznym backhandem. Posiada status profesjonalny.

W 2001 wygrała juniorski Australian Open 2001. Trzy lata później została wybrana Sportowcem Roku w Serbii i Czarnogórze.

Kariera

2000-2002

W 2000 roku zagrała w swoich pierwszych turniejach rangi ITF, między innymi w Filadelfii i w Clearwater. Po wygraniu juniorskiego Australian Open 2001 w styczniu i otrzymaniu "dzikiej karty", zadebiutowała w marcu w zawodowym turnieju Pacific Life Open w Indian Wells. Przegrała w drugiej rundzie z Silvią Fariną Elią. Tego samego roku zaczęła reprezentować Serbię i Czarnogórę w Pucharze Federacji (później Serbię).

W marcu 2002 przeszła eliminacje kwalifikacyjne do imprezy w Scottsdale, a w I rundzie głównego turnieju przegrała z Barbarą Schett 3:6, 6:7. W lipcu po raz pierwszy w karierze osiągnęła ćwierćfinał zawodowej imprezy w Stanfordzie, przegrywając 5:7, 3:6 z Kim Clijsters. Próbowała również swoich sił w eliminacjach kwalifikacyjnych US Open 2002, lecz została wyeliminowana już w pierwszej rundzie.

2003-2004

Kolejny sezon rozpoczęła od udanych kwalifikacji w Australian Open 2003. W swoim wielkoszlemowym debiucie doszła do II rundy, ulegając tam Amandzie Coetzer. Kilka kolejnych występów zakończyła na pierwszej rundzie. Dopiero w Budapeszcie osiągnęła ćwierćfinał. W drugiej rundzie najwyżej rozstawiona Iva Majoli poddała mecz przeciwko Janković walkowerem. Nie przeszła eliminacji do dwóch kolejnych turniejów wielkoszlemowych w Paryżu i Londynie. Wygrała turniej rangi ITF w Dubaju. 20 października 2003 po raz pierwszy została sklasyfikowana wśród stu najlepszych tenisistek świata, na pozycji dziewięćdziesiątej.

Po słabych występach w Gold Coast i Sydney, niespodziewanie pokonała w pierwszej rundzie Australian Open 2004 Jelenę Diemientjewą, ale było to jej ostatnie singlowe zwycięstwo w tej edycji turnieju. W II rundzie przegrała bowiem z Jill Craybas. W turnieju w Miami wygrała z Manuelą Maleewą. Przegrała później z Tatianą Golovin. W maju wygrała swój pierwszy zawodowy turniej w Budapeszcie. W finale wygrała z Martiną Suchą. Występowała w wielu turniejach, ale w żadnym nie osiągała spektakularnych wyników. Tuż przed Wimbledonem, w ’s-Hertogenbosch, ograła w drugiej rundzie Nadię Pietrową. Po tym turnieju po raz pierwszy została sklasyfikowana w pierwszej pięćdziesiątce rankingu kobiet. Po raz drugi pokonała Pietrową w Filderstadt. W Linz odniosła dwa cenne zwycięstwa nad Wierą Zwonariową i Patty Schnyder. Na koniec sezonu była już jedną z trzydziestu najlepszych tenisistek w rankingu WTA.

2005

2005 rozpoczęła od ćwierćfinału w Auckland, przegranego z Marion Bartoli. Miesiąc później osiągnęła finał turnieju zawodowego w Dubaju, w którym uległa Lindsay Davenport. Po drodze pokonała Serenę Williams (nieco szczęśliwie dla Janković, Williams skreczowała). Kolejnym sukcesem był półfinał w Berlinie, a później także finał w Birmingham, przegrany z Mariją Szarapową. Osiągnęła ćwierćfinały w turniejach w Stanfordzie i Cincinnati oraz finał turnieju w Seulu, przegrany z Nicole Vaidišovą. Poprawiła pozycję rankingową na siedemnastą.

2006

Przegrała z kwalifikantką Olhą Sawczuk w II rundzie Australian Open. Przez bardzo długi czas, bo już od końcówki sezonu 2005, przestała istnieć na światowych kortach. Przegrywała kolejne turnieje w pierwszych rundach, wypadając z czołowej trzydziestki rankingu WTA. Przełom nastąpił w Rzymie, gdzie doszła do ćwierćfinału. Później osiągnęła półfinał w Strasburgu, III rundę French Open 2006 i turnieju w Birmingham, ćwierćfinał turnieju w ’s-Hertogenbosch, IV rundę Wimbledonu 2006 (wygrała tam z Venus Williams) i ćwierćfinał turnieju w Cincinnati. Zwieńczeniem jej wzrastającej formy był finał turnieju w Los Angeles, który przegrała z Jeleną Diemientjewą. Odnotowała wspaniały występ na US Open 2006, dochodząc do półfinału i pokonując Nicole Vaidišovą, Swietłana Kuzniecową i Jelenę Diemientjewą, ulegając w trzech setach Justine Henin-Hardenne. Po tym sukcesie dotarła jeszcze do półfinałów turniejów w Kantonie i w Pekinie, do ćwierćfinałów turniejów w Stuttgarcie, Linz i Québec, w ostatnim którym skreczowała w meczu z Olgą Puczkową.

2007

Początek 2007 to wygrany turniej w Auckland, gdzie pokonała w finale Wierę Zwonariową. Tydzień później osiągnęła finał w turnieju w Sydney, w którym przegrała z Kim Clijsters, po drodze wygrywając z Martiną Hingis, Samanthą Stosur, Amélie Mauresmo i Nicole Vaidišovą. Wyniki te pozwoliły jej zająć przed wielkoszlemowym Australian Open 2007 pozycję liderki rankingu "Champions Race".

Na Australian Open uległa w IV rundzie późniejszej mistrzyni, Serenie Williams. Przegrała w ćwierćfinale w turnieju w Tokio z Aną Ivanović. Z powodu kontuzji kostki zmuszona była poddać mecz półfinałowy w Dubaju przeciwko Amélie Mauresmo. W poprzedniej rundzie wyeliminowała Martinę Hingis. W Dosze doszła do półfinału, ulegając Justine Henin. Na turniejach amerykańskich osiągnęła czwartą rundę Pacific Life Open, trzecią rundę turnieju w Miami i zwycięstwo w turnieju w Charleston, po którym awansowała na siódme miejsce. W Warszawie przegrała w półfinale z Justine Henin. Podczas turnieju w Berlinie wygrała z Peng Shuai i Anabel Mediną Garrigues. Przegrała w ćwierćfinale po zaciętym boju z Justine Henin wynikiem 6:3, 4:6, 4:6. Po tej imprezie awansowała na 5. pozycję w rankingu WTA. Następnie wygrała turniej w Rzymie po łatwym pojedynku finałowym ze Swietłaną Kuzniecową. Po półfinale French Open 2007 awansowała na najwyższą w karierze pozycję, trzecią. Tydzień później odniosła piąte w swojej karierze zwycięstwo w turnieju WTA. W finale turnieju DFS Classic pokonała Mariję Szarapową 4:6, 6:3, 7:5. Tydzień później przegrała w finale Ordina Open z Anną Czakwetadze 6:7, 6:3, 3:6.

Mimo obiecujących wyników na trawie, niewiele zdziałała w singlu na wielkoszlemowym Wimbledonie 2007, gdzie wygrała mistrzostwo w miksie w parze z Jamie Murray przeciwko parze Alicia Molik/Jonas Björkman.

W czwartej rundzie singla na Wimbledonie poniosła porażkę z Marion Bartoli. Wcześniej pokonała Anne Keothavong, Jarmilę Gajdošovą i Lucie Šafářovą.

W US Open 2007 dotarła do ćwierćfinału singla, gdzie przegrała z Venus Williams. W poprzednich rundach pokonała: Jarmilę Gajdošovą, Wolhę Hawarcową, Alizé Cornet i Sybille Bammer.

We wrześniu w turnieju China Open 2007 dotarła do finału, gdzie uległa Ágnes Szávay 7:6, 5:7, 2:6. W półfinale pokonała powracającą do tenisa po narodzinach dziecka Amerykankę Lindsay Davenport 6:3, 7:5. W Porsche Tennis Grand Prix 2007 w Stuttgarcie osiągnęła półfinał, przegrywając z Justine Henin. Jej forma uległa załamaniu: w dwóch kolejnych startach odpadała już w pierwszych spotkaniach. Na zakończenie sezonu wystąpiła w Sony Ericsson Championships, gdzie została pokonana we wszystkich trzech spotkaniach grupowych. W jednym z tych meczów, przeciwko Marion Bartoli, skreczowała z powodu choroby wirusowej, utrudniającej oddychanie.

2008

W przerwie pomiędzy sezonami 2007 i 2008 przeszła operację nosa. Większość czasu spędziła na rekonwalescencji i odbudowywaniu formy.

Na przełomie grudnia i stycznia razem z Novakiem Đokoviciem wzięła udział w rozgrywkach Pucharu Hopmana w Perth. Tam nabawiła się przykrej kontuzji nogi, która zmusiła ją do poddania trzech meczów singlowych. Mimo to Serbia znalazła się w finale. Tam jednak przegrała ze Stanami Zjednoczonymi. Janković straciła punkty rankingowe, ponieważ grając w Perth nie broniła tytułu z Auckland, wywalczonego przed rokiem.

Pojawiła się natomiast w Sydney, gdzie w 2007 była w finale. Po wygranej z Tatianą Golovin została pokonana przez Nicole Vaidisovą. Utraciła 3. miejsce w klasyfikacji WTA na rzecz Any Ivanović.

Podczas Australian Open 2008

W Melbourne, eliminując po drodze m.in. Serenę Williams, dotarła do półfinału Australian Open, gdzie przegrała z Mariją Szarapową 3:6, 1:6. W Qatar Total Open dotarła do ćwierćfinału, gdzie przegrała z Chinką Li Na 3:6, 4:6. Rozstawiona z numerem jeden w Canara Bank Bangalore Open, odpadła w ćwierćfinale turnieju. Pokonała ją Yan Zi 3:6, 6:3, 3:5.

Następnie odpadła w półfinale Pacific Life Open, przegrywając z Aną Ivanović 6:7, 3:6. W turnieju w Miami doszła do finału, w którym uległa Serenie Williams, przegrywając 6:1, 5:7, 6:3 odzyskując 3. miejsce w rankingu. W Charleston, rozstawiona z numerem jeden, odpadła w ćwierćfinale turnieju Family Circle Cup po porażce z Wierą Zwonariową 2:6, 6:3, 2:6.

Już w pierwszym turnieju na europejskich kortach ziemnych, w Berlinie, po pokonaniu Peng Shuai i Marii Kirilenko doszła do ćwierćfinału, gdzie przegrała z Jeleną Diemientjewą. W kolejnym tygodniu w ukochanym mieście – Rzymie obroniła wywalczony przed rokiem tytuł odnosząc tym samym szóste w karierze zwycięstwo w turnieju WTA, pokonując m.in. Venus Williams i Alizé Cornet.

Na francuskim turnieju wielkoszlemowym Roland Garros doszła do półfinału, pokonując po drodze m.in. Agnieszkę Radwańską. Uległa rodaczce Anie Ivanović 4:6 6:3 4:6 w meczu o pierwsze miejsce rankingu WTA.

Następnie udała się na londyński turniej Wimbledon, gdzie, podobnie jak przed rokiem, doszła do czwartej rundy. Została wyeliminowana przez Tajkę Tamarine Tanasugarn wynikiem 3:6 2:6.

Miesiąc później wzięła udział w turnieju East West Bank Classic w Los Angeles mimo kontuzji lewego kolana, której nabawiła się na Wimbledonie. Rozstawiona była z numerem 1, w I rundzie miała więc wolny los. W drugiej pokonała Amerykankę Vanię King 7:5 6:2, w trzeciej Węgierkę Melindę Czink, a w ćwierćfinale Rosjankę Nadię Pietrową 7:5 6:4. W półfinale odpadła w meczu z kolejną Rosjanką Dinarą Safiną. Pierwszego seta przegrała 6:7(3), drugiego natomiast 1:6. Obroniła tym samym punkty z zeszłego roku, nie skorzystała jednak z okazji wyprzedzenia swojej rodaczki Any Ivanović w rankingu WTA, co niechybnie nastąpiłoby, gdyby Janković wygrała cały turniej, ponieważ Ivanović nie przyjechała bronić tytułu, który wywalczyła w Los Angeles rok wcześniej. Szansę miała też w turnieju Rogers Cup w Montrealu, jednak przegrała w meczu o półfinał ze Słowaczką Dominiką Cibulkovą 5:7 2:6. We wcześniejszych rundach pokonała Aleksandrę Wozniak i Stéphanie Dubois. Na turnieju była rozstawiona z dwójką.

11 sierpnia, wyprzedzając swoją rodaczkę Anę Ivanović, Janković została nową liderką rankingu WTA – 18. w historii. W tym samym tygodniu wzięła udział w igrzyskach olimpijskich w Pekinie, gdzie przegrała w ćwierćfinale z Dinarą Safiną 2:6, 7:5, 3:6. Ten dość słaby występ sprawił, że w następnym tygodniu powróciła na drugą pozycję rankingu.

Wielkoszlemowe US Open było jednym z jej największych dotychczasowych sukcesów w karierze – w Nowym Jorku osiągnęła bowiem swój pierwszy finał wielkoszlemowy. Przegrała go z Sereną Williams 4:6, 5:7. Wcześniej wygrała z Coco Vandeweghe, Sofią Arvidsson, Zheng Jie, Caroline Wozniacki, w ćwierćfinale pokonała Sybille Bammer 6:1, 6:4, natomiast w półfinale tegoroczną złotą medalistkę Jelenę Diemientjewą 6:4, 6:4.

Później wzięła udział w turnieju Toray Pan Pacific Open rozgrywanym w Tokio, jednakże odpadła już w ćwierćfinale po meczu ze Swietłaną Kuzniecową, który zakończył się wynikiem 6:2, 5:7, 5:7. Sukces odniosła tydzień później na turnieju China Open w Pekinie. W finale zrewanżowała się Kuzniecowej za porażkę w Tokio. Pokonała ją 6:3, 6:2. Zdobyła tym samym swój siódmy tytuł w karierze. Po zwycięstwie w Chinach wzięła udział w Porsche Tennis Grand Prix w Stuttgarcie. Wygrała, w finale pokonując Nadię Pietrową 6:3 6:4. Wcześniej, po dramatycznym meczu pokonała Venus Williams. Mecz zakończył się wynikiem 6:7 7:5 6:2. Tydzień później Janković wystartowała w turnieju Kremlin Cup w Moskwie. W finale pokonała Wierę Zwonariową. Odnotowała tym samym fantastyczną serię trzech wygranych turniejów z rzędu. Po turnieju w Stuttgarcie powróciła na fotel liderki WTA. Doskonała passa Jeleny zakończyła się na turnieju w Zurychu. Nowa liderka uległa w drugiej rundzie Włoszce Flavii Pennecie. W kończących sezon zawodach Sony Ericsson Championships w Katarze, Janković zameldowała się w półfinale. W spotkaniach grupowych pokonała Anę Ivanović oraz Swietłanę Kuzniecową, w ostatnim meczu ulegając Zwonariowej. W półfinale przegrała z późniejszą triumfatorką, Venus Williams 2:6 6:2 3:6. Wcześniej zapewniła sobie pozycję nr. 1 w obu rankingach WTA.

2010

Jelena zaczęła od turnieju w Sydney gdzie od razu odpadła w I rundzie przegrywając z Ágnes Szávay 7:5, 1:6, 5:7. W Australian Open przegrała w III rundzie z niżej notowaną Aloną Bondarenko 2:6, 3:6. W Dubaju I rundę miała wolną w II wygrała z Aravane Rezaï, ale w III przegrała 3:6, 2:6 z Wierą Zwonariewą. Następnie broniła tytułu w turnieju Andalucia Tennis Experience, ale będąc rozstawioną z 1 odpadła w I rundzie. W Indian Wells przełamała się i wygrała swój 12 tytuł pokonując w finale Caroline Wozniacki 6:2, 6:4. Następnie w turnieju w Miami doszła do IV rundy gdzie przegrała z Samanthą Stosur 1:6, 6:7. W turnieju w Stuttgarcie doszła do ćwierćfinału w którym ostatecznie przegrała po znakomitej walce z Justine Henin. Turniej w Rzymie był również bardzo dobry w wykonaniu Jeleny, ponieważ przegrała dopiero w finale z Hiszpanką María José Martínez Sánchez 6:7, 5:7. Na kortach Rolanda Garrosa osiągnęła swój trzeci półfinał we French Open przegrywając z Samanthą Stosur. Po turnieju w Paryżu awansowała na 3 miejsce w rankingu WTA. Na turnieju wimbledońskim w IV rundzie w meczu z Wierą Zwonariową musiała skreczować z powodu kontuzji. Po turnieju w Londynie została wiceliderką rankingu WTA.

2011

W 2011 roku miał miejsce regres formy tej zawodniczki. Zaliczyła jeden finał w turnieju Western & Southern Open w Cincinnati, gdzie przegrała 6:4, 6:7(3), 3:6 z Mariją Szarapową. Ponadto w turniejach wielkoszlemowych osiągnęła jedynie 4. rundę we French Open. W pozostałych trzech turniejach tej rangi odpadała we wcześniejsze fazie (w pierwszej, drugiej i trzeciej rundzie).

2012

W roku 2012 Janković doszła do 4. rundy w turnieju Australian Open, do 2. rundy we French Open, zaś w Londynie przegrała swój pierwszy mecz. Na igrzyskach olimpijskich w Londynie przegrała pierwsze spotkanie z Sereną Williams 3:6, 1:6. W tym sezonie osiągnęła dwa finały turniejowe – w Birmingham oraz w Dallas.

2013

Sezon 2013 Janković rozpoczęła od turnieju w Sydney, gdzie wygrała z Tamirą Paszek, natomiast w drugiej rundzie uległa Robervie Vinci. Na Australian Open doszła do trzeciej rundy, wygrywając z Johanną Larsson i Marią João Koehler. W kolejnym meczu przegrała z rodaczką Aną Ivanović. W Dosze Serbka przegrała w pierwszej rundzie z Monicą Niculescu. Na turnieju w Bogocie, rozstawiona z pierwszym numerem, wygrywała kolejno z Julią Cohen, Marianą Duque Mariño, Aleksandrą Cadanțu i Karin Knapp. W ostatnim pojedynku turnieju pokonała Paulę Ormaecheę wynikiem 6:1, 6:2. W Indian Wells osiągnęła drugą rundę, a w Miami półfinał zawodów. Następnie awansowała do finału zawodów w Charleston, gdzie uległa Serenie Williams 6:3, 0:6, 2:6.

W Stuttgarcie pokonała w pierwszej rundzie Samanthę Stosur dwa razy do czterech gemów, by następnie ulec Sabine Lisicki 7:6(3), 7:5. W grze podwójnej awansowała do ćwierćfinału. W Madrycie przegrała w pierwszej rundzie gry pojedynczej z Chanelle Scheepers 6:7(1), 6:3, 6:3, natomiast w grze podwójnej osiągnęła drugą rundę. W Rzymie zanotowała ćwierćfinały w obu konkurencjach, w singlu przegrywając z Simoną Halep 6:4, 0:6, 7:5. Na French Open osiągnęła ćwierćfinał, ulegając w nim Marii Szarapowej 6:0, 4:6, 3:6. W deblu przegrała w trzecim meczu, a w mikście dotarła do drugiej rundy. W zawodach w Norymberdze, jako najwyżej rozstawiona, osiągnęła półfinał, w której przegrała z Andreą Petković 4:6, 3:6. Na Wimbledonie uległa w drugiej rundzie rodaczce, Wiesnie Dołonc w dwóch setach. W grze podwójnej natomiast awansowała do ćwierćfinału, w którym uległa późniejszym triumfatorkom turnieju.

W Carlsbadzie Serbka wygrała jeden mecz w singlu i dwa spotkania w deblu. W Toronto zanotowała trzecią rundę singla, a w grze podwójnej razem z Katariną Srebotnik odniosły triumf. Półfinał singla osiągnęła w Cincinnati. Na US Open przegrała w czwartej rundzie z Li Na. Jedno spotkanie mniej wygrała w deblu.

W Tokio Janković przegrała w meczu trzeciej rundy singla i ćwierćfinale gry podwójnej. W Pekinie awansowała do finału, w którym uległa Serenie Williams 2:6, 2:6. W turnieju WTA Tour Championships osiągnęła półfinał.

2014

Na rozpoczęcie sezonu 2014 Janković osiągnęła półfinał w Brisbane. Na Australian Open przegrała w czwartej rundzie z Simoną Halep. Półfinał w grze pojedynczej i ćwierćfinał w grze podwójnej odniosła w Dosze. W Dubaju przegrała w spotkaniu ćwierćfinałowym. W zawodach w Indian Wells Serbka osiągnęła fazę ćwierćfinałową, natomiast w Miami przegrała w swoim pierwszym meczu.

Dwa ćwierćfinały zaliczyła w Charleston. W Bogocie Janković awansowała do finału, w którym uległa Caroline Garcii 3:6, 4:6. Półfinały w obu konkurencjach udało się jej wywalczyć w Stuttgarcie. Także półfinał zanotowała w Rzymie. We French Open awansowała do czwartej rundy, w której uległa Sarze Errani, natomiast do trzeciej rundy doszła w grze podwójnej.

Okres gry na kortach trawiastych rozpoczęła od porażek w pierwszej rundzie w singlu i deblu w turnieju w Eastbourne. Takie same rezultaty odniosła na Wimbledonie w konkurencjach gry pojedynczej i podwójnej.

W Montrealu Janković wygrała po jednym meczu w singlu i deblu. W grze pojedynczej w Cincinnati awansowała do ćwierćfinału, w którym uległa Serenie Williams 1:6, 3:6, zaś w grze podwójnej przegrała w pierwszym spotkaniu. W US Open Serbka zanotowała czwartą rundę singla i trzecią debla.

Okres gry w Azji rozpoczęła od półfinału debla i drugiej rundy singla w Tokio. Również drugą rundę gry pojedynczej osiągnęła w Wuhan, a w Pekinie odpadła w pierwszym meczu. Sezon zakończyła drugą rundą w Tiencinie.

2015

Janković rozpoczęła nowy sezon od porażki w pierwszej rundzie singla i ćwierćfinale debla w Brisbane. Pierwszą rundę zaliczyła także podczas Australian Open, zarówno w singlu jak i w deblu. W Dubaju wygrała po jednym meczu w obu konkurencjach. Ten sam wynik w grze pojedynczej powtórzyła w Dosze. Do pierwszego finału w sezonie Serbka awansowała w Indian Wells. Przegrała w nim z Simoną Halep 6:2, 5:7, 4:6. W deblu przegrała w pierwszej rundzie. W Miami udział w grze pojedynczej i podwójnej zakończyła na drugiej rundzie.

W kwietniu Serbka zagrała w Charleston, docierając do 3. rundy, oddając walkowerem mecz z Danką Kovinić, natomiast w Rzymie również odpadła po dwóch wygranych pojedynkach. W połowie maja Serbka doszła do ćwierćfinału, a w nim przegrała, kreczując w drugim secie rywalizacji ze Sloane Stephens. Udział we French Open zakończyła na pierwszej rundzie – tym razem jej pogromczynią okazała się tenisistka z kwalifikacji, Sesił Karatanczewa.

Okres gry na kortach trawiastych Janković rozpoczęła od zawodów w ’s-Hertogenbosch, gdzie w półfinale uległa Belindzie Bencic w dwóch setach, sama wcześniej wygrywając z rywalkami w ten sam sposób. W zawodach debla osiągnęła finał, razem z Anastasiją Pawluczenkową przegrywając w meczu mistrzowskim z deblem Asia Muhammad–Laura Siegemund 3:6, 5:7. W Birmingham wygrała dwa spotkania, a w trzeciej rundzie przegrała z późniejszą zwyciężczynią, Angelique Kerber. Na Wimbledonie pokonywała kolejno Rosjanki Jelenę Wiesninę i Jewgieniję Rodinę, obrończynię tytułu, Petrę Kvitovą, by w czwartej rundzie przegrać z Agnieszką Radwańską.

W Stambule w pierwszej rundzie uległa Urszuli Radwańskiej. W grze podwójnej osiągnęła kolejny finał – tym razem wspólnie z Çağlą Büyükakçay nie sprostały Darji Gawriłowej i Elinie Switolinie, przegrywając 7:5, 1:6, 4–10. Podczas cyklu US Open Series Serbka wystąpiła w Toronto, gdzie w drugiej rundzie przegrała z Halep. Następnie dotarła do ćwierćfinału w Cincinnati, pokonując m.in. Madison Keys i Karolína Plíškovą, by ponownie przegrać z Rumunką, tym razem w półfinale. Na US Open przegrała w pierwszym pojedynku z występującą z dziką kartą Océane Dodin.

Janković okres gry na kortach w Azji rozpoczęła od występu w Kantonie, odnosząc przy tym końcowy triumf, pokonawszy w finale Denisę Allertovą 6:2, 6:0. Z turnieju cyklu WTA Premier 5 w Wuhan Serbka odpadła w II rundzie, a z zawodów cyklu WTA Premier Mandatory w Pekinie w pierwszej. Niedługo potem Serbka wygrała turniej w Hongkongu pokonując 3:6, 7:6(4), 6:1 z Angelique Kerber w decydującym pojedynku.

Po powrocie do Europy Janković dotarła do ćwierćfinału zawodów w Luksemburgu gdzie została pokonana przez późniejszą triumfatorkę Misaki Doi.

Życie prywatne

Związana z Mlađanem Jankoviciem, piłkarzem wodnym z Czarnogóry. Jej trenerem jest Hiszpan Ricardo Sánchez. Do tenisa zachęcił ją starszy brat, Marko. Jelena jest absolwentką Uniwersytetu Megatrend w Belgradzie na kierunku ekonomia – zawiesiła jednak studia w 2006 roku, będąc na trzecim roku. W 2007 roku została ambasadorem Serbii UNICEF-u. Rodzice, Snežana i Veselin są ekonomistami. Jako dziecko grała na fortepianie. Ulubione miasto to Rzym.

Turnieje WTA

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships

Gra pojedyncza

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Zwyciężczyni	1.	2 maja 2004	Budapeszt	Ceglana	Martina Suchá	7:6(4), 6:3
Finalistka	1.	5 marca 2005	Dubaj	Twarda	Lindsay Davenport	4:6, 6:3, 4:6
Finalistka	2.	12 czerwca 2005	Birmingham	Trawiasta	Marija Szarapowa	2:6, 6:4, 1:6
Finalistka	3.	2 października 2005	Seul	Twarda	Nicole Vaidišová	5:7, 3:6
Finalistka	4.	13 sierpnia 2006	Los Angeles	Twarda	Jelena Diemientjewa	3:6, 6:4, 4:6
Zwyciężczyni	2.	6 stycznia 2007	Auckland	Twarda	Wiera Zwonariowa	7:6(9), 5:7, 6:3
Finalistka	5.	12 stycznia 2007	Sydney	Twarda	Kim Clijsters	6:4, 6:7(1), 4:6
Zwyciężczyni	3.	15 kwietnia 2007	Charleston	Ceglana	Dinara Safina	6:2, 6:2
Zwyciężczyni	4.	20 maja 2007	Rzym	Ceglana	Swietłana Kuzniecowa	7:5, 6:1
Zwyciężczyni	5.	17 czerwca 2007	Birmingham	Trawiasta	Marija Szarapowa	4:6, 6:3, 7:5
Finalistka	6.	23 czerwca 2007	’s-Hertogenbosch	Trawiasta	Anna Czakwetadze	6:7(2), 6:3, 3:6
Finalistka	7.	19 sierpnia 2007	Toronto	Twarda	Justine Henin	6:7(3), 5:7
Finalistka	8.	23 września 2007	Pekin	Twarda	Ágnes Szávay	7:6(7), 5:7, 2:6
Finalistka	9.	5 kwietnia 2008	Miami	Twarda	Serena Williams	1:6, 7:5, 3:6
Zwyciężczyni	6.	18 maja 2008	Rzym	Ceglana	Alizé Cornet	6:2, 6:2
Finalistka	10.	7 września 2008	US Open	Twarda	Serena Williams	4:6, 5:7
Zwyciężczyni	7.	28 września 2008	Pekin	Twarda	Swietłana Kuzniecowa	6:3, 6:2
Zwyciężczyni	8.	5 października 2008	Stuttgart	Dywanowa (hala)	Nadieżda Pietrowa	6:4, 6:3
Zwyciężczyni	9.	12 października 2008	Moskwa	Dywanowa (hala)	Wiera Zwonariowa	6:2, 6:4
Zwyciężczyni	10.	12 kwietnia 2009	Marbella	Ceglana	Carla Suárez Navarro	6:3, 3:6, 6:3
Zwyciężczyni	11.	11 sierpnia 2009	Cincinnati	Twarda	Dinara Safina	6:4, 6:2
Finalistka	11.	3 października 2009	Tokio	Twarda	Marija Szarapowa	2:5, krecz
Zwyciężczyni	12.	21 marca 2010	Indian Wells	Twarda	Caroline Wozniacki	6:2, 6:4
Finalistka	12.	8 maja 2010	Rzym	Ceglana	María José Martínez Sánchez	6:7(5), 5:7
Finalistka	13.	6 marca 2011	Monterrey	Twarda	Anastasija Pawluczenkowa	6:2, 2:6, 3:6
Finalistka	14.	22 sierpnia 2011	Cincinnati	Twarda	Marija Szarapowa	6:4, 6:7(3), 3:6
Finalistka	15.	18 czerwca 2012	Birmingham	Trawiasta	Melanie Oudin	4:6, 2:6
Finalistka	16.	26 sierpnia 2012	Dallas	Twarda	Roberta Vinci	5:7, 3:6
Zwyciężczyni	13.	24 lutego 2013	Bogota	Ceglana	Paula Ormaechea	6:1, 6:2
Finalistka	17.	7 kwietnia 2013	Charleston	Ceglana	Serena Williams	6:3, 0:6, 2:6
Finalistka	18.	6 października 2013	Pekin	Twarda	Serena Williams	2:6, 2:6
Finalistka	19.	13 kwietnia 2014	Bogota	Ceglana	Caroline Garcia	3:6, 4:6
Finalistka	20.	22 marca 2015	Indian Wells	Twarda	Simona Halep	6:2, 5:7, 4:6
Zwyciężczyni	14.	2 sierpnia 2015	Nanchang	Twarda	Chang Kai-chen	6:3, 7:6(6)
Zwyciężczyni	15.	26 września 2015	Kanton	Twarda	Denisa Allertová	6:2, 6:0
Zwyciężczyni	16.	18 października 2015	Hongkong	Twarda	Angelique Kerber	3:6, 7:6(4), 6:1

Gra podwójna

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Zwyciężczyni	1.	18 czerwca 2006	Birmingham	Trawiasta	Li Na	Jill Craybas Liezel Huber	6:2, 6:4
Zwyciężczyni	2.	11 sierpnia 2013	Toronto	Twarda	Katarina Srebotnik	Anna-Lena Grönefeld Květa Peschke	5:7, 6:2, 10–6
Finalistka	1.	13 czerwca 2015	’s-Hertogenbosch	Trawiasta	Anastasija Pawluczenkowa	Asia Muhammad Laura Siegemund	3:6, 5:7
Finalistka	2.	26 lipca 2015	Stambuł	Twarda	Çağla Büyükakçay	Darja Gawriłowa Elina Switolina	7:5, 1:6, 4–10

Gra mieszana

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partner	Przeciwnicy	Wynik finału
Zwyciężczyni	1.	8 lipca 2007	Wimbledon	Trawiasta	Jamie Murray	Alicia Molik Jonas Björkman	6:4, 3:6, 6:1

Historia występów w Wielkim Szlemie

Turniej	2002	2003	2004	2005	2006	2007	2008	2009	2010	2011	2012	2013	2014	2015
Australian Open	A	2R	2R	2R	2R	4R	SF	4R	3R	2R	4R	3R	4R	1R
French Open	A	Q2	1R	1R	3R	SF	SF	4R	SF	4R	2R	QF	4R	1R
Wimbledon	A	Q1	1R	3R	4R	4R	4R	3R	4R	1R	1R	2R	1R	4R
US Open	Q1	Q3	2R	3R	SF	QF	F	2R	3R	3R	3R	4R	4R	1R

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych

Gra pojedyncza (1)

Końcowy wynik	Rok	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Zwyciężczyni	2001	Australian Open	Twarda	Sofia Arvidsson	6:2, 6:1

Gra podwójna (1)

Końcowy wynik	Rok	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Finalistka	2001	US Open	Twarda	Matea Mežak	Galina Fokina Swietłana Kuzniecowa	5:7, 3:6

Bibliografia

• Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2013-09-02]  (ang.).
• Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-09-02]  (ang.).
• Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2013-09-02]  (ang.).