Ryga: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
→Historia: drobne merytoryczne |
→Historia: drobne merytoryczne |
||
Linia 55: | Linia 55: | ||
== Historia == |
== Historia == |
||
Już w [[X wiek]]u istniała rozwinięta osada plemienia [[Liwowie|Liwów]] u ujścia Dźwiny. Obecne miasto zostało założone w 1201 przez biskupa [[Albert von Buxhövden|Alberta von Buxhövden]] i szybko stało się, jako jeden z członków [[Hanza|Hanzy]] od 1282 roku, ważnym ośrodkiem handlowym na wybrzeżu Bałtyku. W 1207 roku rozpoczęto budowę murów miejskich. Po 1225 roku |
Już w [[X wiek]]u istniała rozwinięta osada plemienia [[Liwowie|Liwów]] u ujścia Dźwiny. Obecne miasto zostało założone w 1201 przez biskupa [[Albert von Buxhövden|Alberta von Buxhövden]] i szybko stało się, jako jeden z członków [[Hanza|Hanzy]] od 1282 roku, ważnym ośrodkiem handlowym na wybrzeżu Bałtyku. W 1207 roku rozpoczęto budowę murów miejskich. Po 1225 roku legat papieski Wilhelm z Modeny przyznał mieszczanom prawa, które mieli kupcy niemieccy w Wisby na Gotlandii. W średniowieczu Ryga była jednym z najważniejszych portów bałtyckich. Od tego momentu zaczęły się w Rydze jak i całej [[Łotwa|Łotwie]] silne wpływy [[Niemcy|niemieckiej kultury]], [[język niemiecki|języka niemieckiego]] i niemieckie osadnictwo, a sytuacja ta trwała setki lat. Po 1237 roku posiadłości i prawa Zakonu Kawalerów Mieczowych na terenie miasta przejął zakon krzyżacki. Od 1255 Ryga była siedzibą katolickiej [[archidiecezja ryska|archidiecezji]] ''[[Prusy (kraina historyczna)|Prus]], [[Inflanty|Inflant]] i [[Estonia|Estonii]]'', której podlegała m.in. [[diecezja chełmińska]] i [[archidiecezja warmińska|diecezja warmińska]]. W związku z próbami przejęcia władzy w mieście przez Zakon Krzyżacki, w 1297 roku mieszczanie Rygi burzą dwór krzyżacki i mordują jego załogę. Konflikt trwał do 1330 roku gdy wojska zakonne zmusiły miasto do poddania się. W 1366 roku wielki mistrz zrzekł się władzy nad miastem zastrzegając jedynie prawo do posiadania zamku. W 1366 papież ustanowił królów Polski opiekunem arcybiskupstwa ryskiego. W 1452 roku zakon krzyżacki i arcybiskup Sylwester Stodewescher zawarli w Kircholmie ugodę na mocy której podzielili się władzą nad miastem. W 1484 roku mieszczanie zbuntowali się ponownie i zburzyli zamek krzyżacki, jednak po kilku latach musieli się ponownie podporządkować zakonowi, którego jednak pozycja szybko w następnych latach zaczęła słabnąć. W latach 1521-1524 Ryga staje się miastem luterańskim. |
||
'''Ryga w Rzeczpospolitej (1561-1621)''' |
'''Ryga w Rzeczpospolitej (1561-1621)''' |
||
28 listopada 1561 na mocy [[Pakt wileński|Paktu wileńskiego]] Inflanty oddały się pod opiekę królowi Zygmuntowi Augustowi, a [[Gotthard Kettler]] otrzymał w [[lenno]] [[Kurlandia|Kurlandię]] i [[Semigalia|Semigalię]]. W dniu 5 marca [[1562]] na [[Zamek w Rydze|zamku w Rydze]] Kettler złożył [[hołd lenny]] [[Zygmunt II August|Zygmuntowi II Augustowi]], który w zastępstwie króla [[Polska|polskiego]] przyjął [[Mikołaj Radziwiłł Czarny]]. Po [[Unia lubelska|unii lubelskiej]] w 1569 Ryga znalazła się pod wspólnym panowaniem [[Korona Królestwa Polskiego|Korony Polskiej]] i [[Wielkie Księstwo Litewskie|Wielkiego Księstwa Litewskiego]]. Pod polską władzą zamek w Rydze znajdował się od 1565, natomiast w roku następnym utworzono w Rydze kasztelanię. W 1566 nastąpiła [[sekularyzacja]] i w efekcie likwidacja arcybiskupstwa. W obrębie państwa polsko-litewskiego Ryga otrzymała najpierw 20 lat autonomii (Freiheistsjahre) i po upływie tego okresu król Stefan Batory podpisał 15 stycznia 1581 roku akt poddania się Rygi jego władzy. Po pokonaniu [[Iwan IV Groźny|Iwana Groźnego]] w 1582 roku król uroczyście wjechał do miasta przez bramę Marschallpforte, który następnie w 1582 założył w nim kolegium jezuickie. W listopadzie 1582 roku Sejm Rzeczpospolitej zatwierdził nowy przywilej dla miasta ''Corpus Privilegiorum Stephaneum''. W 1584 roku miasto zawarło specjalną konwencję ułatwiającą handel z Wielkim Księstwem Litewskim. W latach 1584 - 1589 miastem wstrząsnęły niepokoje określane jako "rozruchy kalendarzowe", których tłem było wprowadzenie [[Kalendarz gregoriański|kalendarza gregoriańskiego]], spór o kościół św. Jakuba pomiędzy katolikami a protestantami i w konsekwencji wypędzenie jezuitów oraz konflikt między Radą Miejską a [[Gildia]]mi o władzę w mieście. W trakcie starć publicznie stracono w 1586 r. dwóch stronników króla polski wójta Testiusza i [[syndyk]]a Wellinga. Nastroje uspokoiły się w czasie panowania Zygmunta III Wazy gdy pod mury miasta podeszły wojska [[Województwo wendeńskie|wojewody wendeńskiego]] [[Jerzy Farensbach|Jerzego Farensbacha]] i stracono dwóch przywódców gildii protestanckiej notariusza Gizego i [[ławnik (samorząd)|ławnika]] Brynka. Miasto po panowaniem polskim zaczęło się dynamicznie rozwijać czego dowodem był wzrost liczebności [[cech]]ów rzemieślniczych z 8 do 24. W 1588 roku N. Mollin otworzył w mieście pierwszą drukarnię, którą wzorował na drukarni hetmana Jana Zamoyskiego w Zamościu. W 1589 roku miasto złożyło przysięgę wierności nowemu królowi Polski Zygmuntowi III Wazie. W 1601 roku sądy miejskie podporządkowano bezpośrednio najwyższym sądom królewskim w Warszawie. W 1603 roku król Zygmunt III zezwolił miastu na zatrzymywanie połowy otrzymywanych ceł. |
28 listopada 1561 na mocy [[Pakt wileński|Paktu wileńskiego]] Inflanty oddały się pod opiekę królowi Zygmuntowi Augustowi, a [[Gotthard Kettler]] otrzymał w [[lenno]] [[Kurlandia|Kurlandię]] i [[Semigalia|Semigalię]]. W dniu 5 marca [[1562]] na [[Zamek w Rydze|zamku w Rydze]] Kettler złożył [[hołd lenny]] [[Zygmunt II August|Zygmuntowi II Augustowi]], który w zastępstwie króla [[Polska|polskiego]] przyjął [[Mikołaj Radziwiłł Czarny]]. Po [[Unia lubelska|unii lubelskiej]] w 1569 Ryga znalazła się pod wspólnym panowaniem [[Korona Królestwa Polskiego|Korony Polskiej]] i [[Wielkie Księstwo Litewskie|Wielkiego Księstwa Litewskiego]]. Pod polską władzą zamek w Rydze znajdował się od 1565, natomiast w roku następnym utworzono w Rydze kasztelanię. W 1566 nastąpiła [[sekularyzacja]] i w efekcie likwidacja arcybiskupstwa w Rydze. W obrębie państwa polsko-litewskiego Ryga otrzymała najpierw 20 lat autonomii (Freiheistsjahre) i po upływie tego okresu król Stefan Batory podpisał 15 stycznia 1581 roku akt poddania się Rygi jego władzy. Po pokonaniu [[Iwan IV Groźny|Iwana Groźnego]] w 1582 roku król uroczyście wjechał do miasta przez bramę Marschallpforte, który następnie w 1582 założył w nim kolegium jezuickie. W listopadzie 1582 roku Sejm Rzeczpospolitej zatwierdził nowy przywilej dla miasta ''Corpus Privilegiorum Stephaneum''. W 1584 roku miasto zawarło specjalną konwencję ułatwiającą handel z Wielkim Księstwem Litewskim. W latach 1584 - 1589 miastem wstrząsnęły niepokoje określane jako "rozruchy kalendarzowe", których tłem było wprowadzenie [[Kalendarz gregoriański|kalendarza gregoriańskiego]], spór o kościół św. Jakuba pomiędzy katolikami a protestantami i w konsekwencji wypędzenie jezuitów oraz konflikt między Radą Miejską a [[Gildia]]mi o władzę w mieście. W trakcie starć publicznie stracono w 1586 r. dwóch stronników króla polski wójta Testiusza i [[syndyk]]a Wellinga. Nastroje uspokoiły się w czasie panowania Zygmunta III Wazy gdy pod mury miasta podeszły wojska [[Województwo wendeńskie|wojewody wendeńskiego]] [[Jerzy Farensbach|Jerzego Farensbacha]] i stracono dwóch przywódców gildii protestanckiej notariusza Gizego i [[ławnik (samorząd)|ławnika]] Brynka. Miasto po panowaniem polskim zaczęło się dynamicznie rozwijać czego dowodem był wzrost liczebności [[cech]]ów rzemieślniczych z 8 do 24. W 1588 roku N. Mollin otworzył w mieście pierwszą drukarnię, którą wzorował na drukarni hetmana Jana Zamoyskiego w Zamościu. W 1589 roku miasto złożyło przysięgę wierności nowemu królowi Polski Zygmuntowi III Wazie. W 1601 roku sądy miejskie podporządkowano bezpośrednio najwyższym sądom królewskim w Warszawie. W 1603 roku król Zygmunt III zezwolił miastu na zatrzymywanie połowy otrzymywanych ceł. |
||
W czasie [[wojna polsko-szwedzka 1600-1611|II wojny polsko-szwedzkiej]] w 1601 pod miastem wojska polskie rozbiły wojska szwedzkie, a w 1605 we wsi [[Salaspils|Kircholm]] 25 km od Rygi wojska Rzeczypospolitej [[Bitwa pod Kircholmem|pokonały przeważające siły szwedzkie]]. |
W czasie [[wojna polsko-szwedzka 1600-1611|II wojny polsko-szwedzkiej]] w 1601 pod miastem wojska polskie rozbiły wojska szwedzkie, a w 1605 we wsi [[Salaspils|Kircholm]] 25 km od Rygi wojska Rzeczypospolitej [[Bitwa pod Kircholmem|pokonały przeważające siły szwedzkie]]. |
Wersja z 00:33, 1 lip 2011
Szablon:Miasto zagranica infobox
Ryga (łot. Rīga, niem. Riga, est. Riia, liw. Rīgõ, fin. Riika, jidysz ריגע, Rige, ros. Рига, Riga, ukr. Рига, Ryha) – stolica Łotwy, miasto położone nad rzeką Dźwiną w pobliżu jej ujścia do Bałtyku w Zatoce Ryskiej. Jest głównym ośrodkiem gospodarczo-przemysłowym, komunikacyjnym (port morski, lotniczy i węzeł kolejowy Ryga Centralna), kulturalnym i naukowym kraju. Posiada liczne zabytki, w tym jeszcze z czasów średniowiecza. Jest wpisana na listę światowego dziedzictwa kulturowego i przyrodniczego UNESCO. Stanowi jedno z największych w Europie skupisk architektury secesyjnej.
Liczba mieszkańców: miasto 723,9 tys. (2007), aglomeracja 850 tys. (2007).
Historia
Już w X wieku istniała rozwinięta osada plemienia Liwów u ujścia Dźwiny. Obecne miasto zostało założone w 1201 przez biskupa Alberta von Buxhövden i szybko stało się, jako jeden z członków Hanzy od 1282 roku, ważnym ośrodkiem handlowym na wybrzeżu Bałtyku. W 1207 roku rozpoczęto budowę murów miejskich. Po 1225 roku legat papieski Wilhelm z Modeny przyznał mieszczanom prawa, które mieli kupcy niemieccy w Wisby na Gotlandii. W średniowieczu Ryga była jednym z najważniejszych portów bałtyckich. Od tego momentu zaczęły się w Rydze jak i całej Łotwie silne wpływy niemieckiej kultury, języka niemieckiego i niemieckie osadnictwo, a sytuacja ta trwała setki lat. Po 1237 roku posiadłości i prawa Zakonu Kawalerów Mieczowych na terenie miasta przejął zakon krzyżacki. Od 1255 Ryga była siedzibą katolickiej archidiecezji Prus, Inflant i Estonii, której podlegała m.in. diecezja chełmińska i diecezja warmińska. W związku z próbami przejęcia władzy w mieście przez Zakon Krzyżacki, w 1297 roku mieszczanie Rygi burzą dwór krzyżacki i mordują jego załogę. Konflikt trwał do 1330 roku gdy wojska zakonne zmusiły miasto do poddania się. W 1366 roku wielki mistrz zrzekł się władzy nad miastem zastrzegając jedynie prawo do posiadania zamku. W 1366 papież ustanowił królów Polski opiekunem arcybiskupstwa ryskiego. W 1452 roku zakon krzyżacki i arcybiskup Sylwester Stodewescher zawarli w Kircholmie ugodę na mocy której podzielili się władzą nad miastem. W 1484 roku mieszczanie zbuntowali się ponownie i zburzyli zamek krzyżacki, jednak po kilku latach musieli się ponownie podporządkować zakonowi, którego jednak pozycja szybko w następnych latach zaczęła słabnąć. W latach 1521-1524 Ryga staje się miastem luterańskim.
Ryga w Rzeczpospolitej (1561-1621)
28 listopada 1561 na mocy Paktu wileńskiego Inflanty oddały się pod opiekę królowi Zygmuntowi Augustowi, a Gotthard Kettler otrzymał w lenno Kurlandię i Semigalię. W dniu 5 marca 1562 na zamku w Rydze Kettler złożył hołd lenny Zygmuntowi II Augustowi, który w zastępstwie króla polskiego przyjął Mikołaj Radziwiłł Czarny. Po unii lubelskiej w 1569 Ryga znalazła się pod wspólnym panowaniem Korony Polskiej i Wielkiego Księstwa Litewskiego. Pod polską władzą zamek w Rydze znajdował się od 1565, natomiast w roku następnym utworzono w Rydze kasztelanię. W 1566 nastąpiła sekularyzacja i w efekcie likwidacja arcybiskupstwa w Rydze. W obrębie państwa polsko-litewskiego Ryga otrzymała najpierw 20 lat autonomii (Freiheistsjahre) i po upływie tego okresu król Stefan Batory podpisał 15 stycznia 1581 roku akt poddania się Rygi jego władzy. Po pokonaniu Iwana Groźnego w 1582 roku król uroczyście wjechał do miasta przez bramę Marschallpforte, który następnie w 1582 założył w nim kolegium jezuickie. W listopadzie 1582 roku Sejm Rzeczpospolitej zatwierdził nowy przywilej dla miasta Corpus Privilegiorum Stephaneum. W 1584 roku miasto zawarło specjalną konwencję ułatwiającą handel z Wielkim Księstwem Litewskim. W latach 1584 - 1589 miastem wstrząsnęły niepokoje określane jako "rozruchy kalendarzowe", których tłem było wprowadzenie kalendarza gregoriańskiego, spór o kościół św. Jakuba pomiędzy katolikami a protestantami i w konsekwencji wypędzenie jezuitów oraz konflikt między Radą Miejską a Gildiami o władzę w mieście. W trakcie starć publicznie stracono w 1586 r. dwóch stronników króla polski wójta Testiusza i syndyka Wellinga. Nastroje uspokoiły się w czasie panowania Zygmunta III Wazy gdy pod mury miasta podeszły wojska wojewody wendeńskiego Jerzego Farensbacha i stracono dwóch przywódców gildii protestanckiej notariusza Gizego i ławnika Brynka. Miasto po panowaniem polskim zaczęło się dynamicznie rozwijać czego dowodem był wzrost liczebności cechów rzemieślniczych z 8 do 24. W 1588 roku N. Mollin otworzył w mieście pierwszą drukarnię, którą wzorował na drukarni hetmana Jana Zamoyskiego w Zamościu. W 1589 roku miasto złożyło przysięgę wierności nowemu królowi Polski Zygmuntowi III Wazie. W 1601 roku sądy miejskie podporządkowano bezpośrednio najwyższym sądom królewskim w Warszawie. W 1603 roku król Zygmunt III zezwolił miastu na zatrzymywanie połowy otrzymywanych ceł.
W czasie II wojny polsko-szwedzkiej w 1601 pod miastem wojska polskie rozbiły wojska szwedzkie, a w 1605 we wsi Kircholm 25 km od Rygi wojska Rzeczypospolitej pokonały przeważające siły szwedzkie.
W czasie IV wojny polsko-szwedzkiej król Szwecji Gustaw II Adolf obległ miasto 21 sierpnia 1621 roku. Rygi bronił garnizon liczący 900 polskich żołnierzy oraz 3 700 mieszczan z milicji miejskiej z artylerią. Po miesięcznym oblężeniu i odparciu trzech szturmów Ryga skapitulowała 25 września. Leżący niedaleko Dyjament (dziś dzielnica miasta), którego broniła tylko jedna kompania piechoty, poddał się 2 października. Ryga pozostała pod panowaniem Szwedów na mocy rozejmu w Altmarku z 1629. Panowanie szwedzkie nad Rygą potwierdził de iure dopiero Pokój w Oliwie w 1660 roku.
Ryga pod panowaniem Szwecji (1621-1710)
W latach 1656-1661 w czasie wojny szwedzko-rosyjskiej Rosjanie po raz pierwszy podjęli próbę zdobycia miasta. W 1701 roku miasto obległy wojska saskie króla Augusta II Mocnego, który zdobyciem miasta chciał wzmocnić swoją pozycję wobec szlachty polskiej.
Ryga w carskiej Rosji (1710-1917)
W 1710 po bitwie pod Połtawą miasto zdobyli Rosjanie, jednak niedaleka Łatgalia nadal do 1795 roku pozostała w rękach polskich. W 1721 roku Szwecja w Traktacie nysztackim uznała przynależność Rygi do Rosji. W 1782 roku powstaje pierwszy teatr publiczny. W 1796 stała się stolicą guberni inflanckiej. W 1812 roku wojska napoleońskie palą przedmieścia miejskie. W 1854 roku podczas wojny krymskiej port został zablokowany przez flotę brytyjską. W latach 1857-1863 zburzono fortyfikacje miejskie i rozpoczęto zakładanie bulwarów. W latach 1858-1861 nastąpiła pierwsza masowa migracja ludności łotewskiej ze wsi do Rygi, co spowodowało wzrost ich znaczenia w mieście. W 1905 roku miastem wstrząsają rozruchy robotnicze. W trakcie I wojny światowej zdobyta przez Niemców 3 września 1917.
Ryga w Republice Łotewskiej (1918-1940)
W latach 1918–1940 stolica Republiki Łotewskiej. W dniu 11 listopada 1919 roku pod Rygą wojska łotewsko-estońskie pokonały białą Zachodnią Armię Ochotniczą generała Bermondta-Awałowa. 18 marca 1921 podpisano tu traktat pokojowy między Polską a Rosją. W 1935 roku Łotysze stanowią ok. 65% mieszkańców.
Ryga podczas II Wojny światowej i w składzie ZSRR (1940-1991)
W 1940 wcielona do ZSRR. W dniu 14 czerwca 1941 roku Rosjanie wywożą na Syberię ok. 35 mieszkańców Łotwy. W dniu 1 lipca 1941 roku zajęta przez Niemców w początkowej fazie operacji Barbarossa. W dniu 13 października 1944 zdobyta ponownie przez Armię Czerwoną i wcielona do ZSRR. Na skutek działań wojennych wiele obiektów miejskich ulega zniszczeniu. W 1949 roku nastąpiła kolejna wywózka mieszkańców miasta na Syberię. W związku z masowym napływem Rosjan do miasta, w 1979 roku liczba Łotyszy w Rydze spada do 38%.
Od 21 sierpnia 1991 ogłoszenie niepodległości przez Łotwę, miasto ponownie stolicą państwa łotewskiego. W 2003 w stolicy Łotwy został zorganizowany 48. Konkurs Piosenki Eurowizji
Mikrorejony
Powszechnie przyjmuje się podział miasta na 47 mikrorejonów:
|
|
|
Ważniejsze miejsca i zabytki
Miasto leży na trasie Europejskiego Szlaku Gotyku Ceglanego. Do najbardziej znanych zabytków i charakterystycznych miejsc Rygi należą:
- Baszta Prochowa
- Brama Szwedzka
- Budynek parlamentu w Rydze
- Dom Bractwa Czarnogłowych
- Dom Kotów
- Katedra w Rydze
- Sobór Narodzenia Pańskiego w Rydze
- Konventa Sēta
- Koszary Jakuba
- Katedra św. Jakuba w Rydze
- Kościół św. Jerzego w Rydze
- Kościół św. Piotra w Rydze
- Mała Gildia
- Mežaparks
- Pałac Kultury i Nauki
- Pomnik Rolanda
- Pomnik Wolności
- Ryska wieża radiowo-telewizyjna
- Synagoga Miejska w Rydze
- Trzej Bracia
- Wielka Gildia
- Zamek w Rydze
- Zegar Laima
Polonica
- W katedrze w jednej z kaplic został pochowany podkomorzy króla Zygmunta III Wazy rotmistrz wojsk polskich Kacper Tyzenhaus z małżonką.
- W kościele św. Jakuba posługę sprawował i wygłaszał kazania Piotr Skarga. W 1582 roku król Stefan Batory ze swej rezydencji na zamku przychodził do tego kościoła na msze.
- W kościele św. Franciszka (Sv. Franciska Romas katolu baznica) z 1889 roku pod ołtarzem głównym został pochowany Stanisław Sołtan marszałek nadworny Wielkiego Księstwa Litewskiego i późniejszy zesłaniec syberyjski. Pierwotnie grób znajdował się w kaplicy na której postawiono obecny kościół. Na terenie dawnego cmentarza przykościelnego (od 1908 roku Ogrodu Pokoju) byli pochowani pisarz hrabia Leon Potocki (1799-1864) oraz założyciel akademickiej korporacji "Arkonia" Karol Gąsowski (zm. 1879)
- przy uliczce Polska Brama (Polu Gate) znajduje się kościół Matki Boskiej Bolesnej z 1784 roku, który został wzniesiony w związku z obecnością w mieście polskojęzycznej ludności katolickiej.
- Zamek w Rydze był rezydencją polskich namiestników m.in. Jana Hieronima Chodkiewicza i księcia Jerzego Radziwiłła.
Populacja
|
|
|
|
Narodowości
W czasie ZSRR do Rygi przywieziono wielu Rosjan, Ukraińców i Białorusinów, którzy mieszkają tam do dziś, większość z nich nie zna języka łotewskiego.
% | Narodowość |
---|---|
42,3% | Łotysze |
41,3% | Rosjanie |
4,3% | Białorusini |
3,9% | Ukraińcy |
2,0% | Polacy |
0,9% | Litwini |
5,3% | pozostali |
Sport
W Rydze działa wiele klubów sportowych, do bardziej znanych należą kluby piłkarskie: Skonto FC, Dinamo-Rīnuži/LASD Ryga, FK Rīga, FK Daugava Ryga, a hokej na lodzie reprezentuje tutaj Dinamo Ryga.
W 2006 w Rydze odbyły się Mistrzostwa Świata w Hokeju na Lodzie 2006.
Miasta partnerskie
- Ałma-Ata
- Amsterdam
- Astana
- Bordeaux
- Brema
- Dallas
- Florencja
- Calais
- Cairns
- Kijów
- Kobe
- Moskwa
- Mińsk
- Norrköping
- Aalborg
- Pekin
- Pori
- Rostock
- Petersburg
- Santiago de Chile
- Sztokholm
- Suzhou
- Tajpej
- Tallinn
- Tartu
- Taszkent
- Tbilisi
- Warszawa
- Wilno[1]
Znane osoby pochodzące z Rygi
- aktor Andrzej Łapicki (1924-),
- mistrz świata w szachach Michaił Tal (1936)-),
- laureat nagrody nobla w Chemii Wilhelm Ostwald,
- była szwedzka minister Laila Freivalds,
- była prezydent Łotwy od 1999 do 2007 roku Vaira Vīķe-Freiberga (1937-),
- były prezydent Łotwy od 1993 do 1999 roku Guntis Ulmanis (1939-),
- informatyk Juris Hartmanis,
- polityk Ivars Godmanis (1951-),
- polityk Aigars Kalvītis (1966-),
- tenisista Ernests Gulbis (1988-),
Galeria
-
Ryga, plac ratuszowy (Rātslaukums) i gildia Bractwa Czarnogłowych; widoczny pomnik Rolanda
-
Widok z wieży kościoła św. Piotra na katedrę luterańską i Dźwinę
Zobacz też
- Uniwersytet Łotwy, Uniwersytet Stradiņša w Rydze
- Kościół Jezusa w Rydze
- Kościół Marcina Lutra w Rydze
- Kościół Zbawiciela w Rydze
- Skonto FC
- traktat ryski (1920)
- traktat ryski (1921)
- Cerkiew Kazańskiej Ikony Matki Bożej w Rydze
- Cerkiew Wszystkich Świętych w Rydze
- Cerkiew św. Michała Archanioła w Rydze
- Tramwaje w Rydze
- Monety polskie Rygi
- ↑ Rīgas sadraudzības pilsētas. (łot.).
Linki zewnętrzne
- Oficjalna strona władz miejskich
- Przewodnik po Rydze
- Szczegółowa historia miast w I Rzeczypospolitej, wirtualna mapa okolic, historia okolicznych miast
- Polskie forum na Łotwie
- Zdjęcie satelitarne z Google Maps
- Historia getta w Rydze (en)
- Zdjęcia z Rygi
- Ryga, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 176 .
- Zdjęcia, Webcams z Rygi