Krzysztof Radziwiłł (1585–1640): Różnice pomiędzy wersjami

Rodzina
	; Trąby
Rodzina	Radziwiłł
Ojciec	Krzysztof Mikołaj Radziwiłł Piorun
Matka	Katarzyna Tęczyńska
Żona	Anna Kiszka
Dzieci	Janusz Radziwiłł; Katarzyna Radziwiłł

Krzysztof II Radziwiłł
Data i miejsce urodzenia	22 marca 1585 ; Birże
Data i miejsce śmierci	19 listopada 1640 ; Świadość
	Hetman wielki litewski
Okres	od 1635; do 1640
Poprzednik	vacat
Następca	vacat
	Marszałek Sejmu
Okres	od 22 czerwca 1632; do 17 lipca 1632
Poprzednik	Marcin Żegocki
Następca	Jakub Sobieski
	Multimedia w Wikimedia Commons

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 11:12, 10 wrz 2018

Krzysztof II Radziwiłł herbu Trąby (ur. 22 marca 1585, zm. 19 listopada 1640 w Świadości) – książę z birżańskiej linii Radziwiłłów, hetman polny litewski od 1615, kasztelan i wojewoda wileński od 1633, hetman wielki litewski od 1635, marszałek sejmu konwokacyjnego 1632 roku^[1].

Syn Krzysztofa Mikołaja Radziwiłła Pioruna, ojciec Janusza Radziwiłła.

Wyznawca i protektor kalwinizmu na Litwie. Zdolny wódz.

W młodości u boku ojca uczestnik wojny ze Szwecją za Gustawa Adolfa. Pierwszy raz samodzielnie dowodził broniąc Inflant w 1608 roku podczas wojny ze Szwecją w latach 1600-1611^[2].

Był marszałkiem koła poselskiego sejmiku generalnego Wielkiego Księstwa Litewskiego w 1615 i 1618 roku^[3]. Poseł nowogródzki na sejmy 1616 i 1624 roku^[4]. Poseł sejmiku wiłkomierskiego na sejm nadzwyczajny 1629 roku^[5].

Walczył w wojnie z Rosją 1609-1618. Podczas walk ze Szwedami w latach 1617-1618 wykazał się energią i talentem, odzyskując większość utraconych wcześniej twierdz.

Podczas wojny ze Szwecją w latach 1621-1626, mając tylko kilkuset ludzi, nie zdołał w 1621 roku obronić Rygi^[2]. W 1622 roku odparł pod Mitawą atak przeważających sił szwedzkich, którymi dowodził sam Gustaw Adolf. Choć odzyskał Kurlandię, podpisał rozejm ze Szwecją i od tego momentu zaczął się jego konflikt z królem Zygmuntem III Wazą^[2]. Przywódca antykrólewskiej opozycji na Litwie za panowania Zygmunta Wazy, pomijany przy rozdawaniu wakansów.

Był elektorem Władysława IV Wazy z województwa wileńskiego w 1632 roku^[6].

Wyróżnił się w wojnie smoleńskiej 1632-1634 z Rosją. Przez kilka miesięcy na czele słabej Armii Wielkiego Księstwa Litewskiego operował wokół oblężonego Smoleńska, kilkakrotnie wprowadzając do twierdzy posiłki i zaopatrzenie. Aktywnymi i śmiałymi działaniami dał czas na nadejście głównej armii polskiej króla Władysława IV. Po nadejściu odsieczy brał udział w osaczeniu rosyjskiej armii i doprowadzeniu jej do kapitulacji. Następnie przeprowadził śmiały rajd jazdy w głąb terytorium Rosji. Nagrodzony buławą wielką litewską zbliżył się do dworu. Z zastrzeżeniami popierał wojenne plany Władysława IV.

Gorliwy różnowierca, przeciwnik duchowieństwa katolickiego i Zygmunta III Wazy, na elekcję po jego śmierci przyprowadził klika tysięcy zbrojnych żołnierzy i zamówił pomoc elektora brandenburskiego dla zabezpieczenia losu swych współwyznawców.

Przypisy

↑ Władysław Konopczyński, Chronologia sejmów polskich 1493-1793, Kraków 1948, s. 149.
↑ ^a ^b ^c Dariusz Kupisz, Smoleńsk 1632-1634, s. 84
↑ Andrzej Rachuba, Sejmiki generalne Wielkiego Księstwa Litewskiego w Wołkowyski i Słonimiu , w: Między wschodem a zachodem. Studia z dziejów Rzeczypospolitej w epoce nowożytnej, Toruń 2002, s. 46
↑ Henryk Wisner, Przedsejmowy sejmik nowogrodzki w latach 1607-1648, w: Przegląd Historyczny, Tom 69, Numer 4 (1978), s. 690.
↑ Henryk Wisner, Wojsko w społeczeństwie litewskim pierwszej połowy XVII wieku, w: Przegląd Historyczny, 1975, Tom 66 , Numer 1, s. 56.
↑ Suffragia Woiewodztw y Ziem Koronnych, y W. X. Litewskiego, Zgodnie ná Naiásnieyssego Władisława Zygmunta ... roku 1632 ... Woiewodztwo Krákowskie., s. A2.

Literatura

Dariusz Kupisz, Smoleńsk 1632-1634, Bellona, 2001, ISBN 83-11-09282-6
Urszula Augustyniak, Dwór i klientela Krzysztofa Radziwiłła, Warszawa 2001, ISBN 83-86951-91-5
Urszula Augustyniak, W służbie hetmana i Rzeczypospolitej, Warszawa 2004, ISBN 83-89100-54-1

Linki zewnętrzne

Dedykacja Biblii Gdańskiej królowi Władysławowi IV.

[1] Władysław Konopczyński, Chronologia sejmów polskich 1493-1793, Kraków 1948, s. 149.

[Smolensk-2] Dariusz Kupisz, Smoleńsk 1632-1634, s. 84

[3] Andrzej Rachuba, Sejmiki generalne Wielkiego Księstwa Litewskiego w Wołkowyski i Słonimiu , w: Między wschodem a zachodem. Studia z dziejów Rzeczypospolitej w epoce nowożytnej, Toruń 2002, s. 46

[4] Henryk Wisner, Przedsejmowy sejmik nowogrodzki w latach 1607-1648, w: Przegląd Historyczny, Tom 69, Numer 4 (1978), s. 690.

[5] Henryk Wisner, Wojsko w społeczeństwie litewskim pierwszej połowy XVII wieku, w: Przegląd Historyczny, 1975, Tom 66 , Numer 1, s. 56.

[6] Suffragia Woiewodztw y Ziem Koronnych, y W. X. Litewskiego, Zgodnie ná Naiásnieyssego Władisława Zygmunta ... roku 1632 ... Woiewodztwo Krákowskie., s. A2.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
 {{Polityk infobox
  | polityk           = Krzysztof II Radziwiłł
- | grafika           = [[Plik:Krzysztof Radziwiłł (młodszy) (1585-1640).jpg|240px]]
+ | grafika           = [[Plik:Kryštap Radzivił. Крыштап Радзівіл (W. J. Delff, 1639).jpg|240px]]
  | opis grafiki      =
  | data urodzenia    = [[22 marca]] [[1585]]
@@ Linia 68: / Linia 68: @@
 Gorliwy różnowierca, przeciwnik duchowieństwa katolickiego i [[Zygmunt III Waza|Zygmunta III Wazy]], na elekcję po jego śmierci przyprowadził klika tysięcy zbrojnych żołnierzy i zamówił pomoc elektora brandenburskiego dla zabezpieczenia losu swych współwyznawców.
+<gallery widths="180" heights="180">
+Plik:Kryštap Radzivił. Крыштап Радзівіл.jpg
+Plik:Hanusz trylner, christoph radziwill, oro, 1625.JPG
+Plik:Krzysztof Radziwiłł (młodszy) (1585-1640).jpg
+</gallery>
 == Przypisy ==