Niob: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
masa 2018
drobne techniczne i red.
Linia 94: Linia 94:
|wikisłownik = niob
|wikisłownik = niob
}}
}}
'''Niob''' ('''Nb''', [[łacina|łac.]] ''niobium'') – [[pierwiastek chemiczny]] z grupy [[Blok d|metali przejściowych]] [[układ okresowy pierwiastków|układu okresowego]]. Nazwa pochodzi od [[Niobe (córka Tantala)|Niobe]], córki [[Tantal (syn Zeusa)|Tantala]] w [[mitologia grecka|mitologii greckiej]]. W anglosaskiej literaturze dotyczącej [[metalurgia|metalurgii]] spotykana jest nazwa ''Columbium'' z symbolem Cb.
'''Niob''' ('''Nb''', {{łac.|niobium}}) – [[pierwiastek chemiczny]] z grupy [[Blok d|metali przejściowych]] [[układ okresowy pierwiastków|układu okresowego]]. Nazwa pochodzi od [[Niobe (córka Tantala)|Niobe]], córki [[Tantal (syn Zeusa)|Tantala]] z [[mitologia grecka|mitologii greckiej]]. W anglosaskiej literaturze dotyczącej [[metalurgia|metalurgii]] spotykana jest nazwa ''Columbium'' z symbolem Cb.


== Charakterystyka ==
== Charakterystyka ==
[[Plik:Niobium metal.jpg|thumb|left|200px|Niob (blacha)]]
[[Plik:Niobium metal.jpg|thumb|left|Blacha niobowa]]
Jest to stalowoszary, miękki, ciągliwy i [[kowalność|kowalny]] [[metale|metal]], podobny właściwościami do [[tantal (pierwiastek)|tantalu]]. Nie ulega [[korozja|korozji]] (nawet w wysokiej temperaturze), jest odporny na działanie mocnych [[kwasy|kwasów]] nieorganicznych i [[woda królewska|wody królewskiej]], a także stopionych [[alkalia|alkaliów]]<ref name=Nowak>{{Cytuj pismo | autor = Nowak, Izabela; Ziolek, Maria | tytuł = Niobium Compounds: Preparation, Characterization, and Application in Heterogeneous Catalysis | czasopismo = Chemical Reviews | wolumin = 99 | wydanie = 12 | strony = 3603–3624 | rok = 1999 | doi = 10.1021/cr9800208 | pmid = 11849031}}</ref>. Reaguje, podobnie jak tantal, z [[kwas fluorowodorowy|kwasem fluorowodorowym]], z utworzeniem [[związki kompleksowe|kompleksu]], kwasu sześciofluoroniobowego(V):
Jest to stalowoszary, miękki, ciągliwy i [[kowalność|kowalny]] [[metale|metal]], podobny właściwościami do [[tantal (pierwiastek)|tantalu]]. Nie ulega [[korozja|korozji]] nawet w wysokiej temperaturze, jest odporny na działanie mocnych [[kwasy|kwasów]] nieorganicznych i [[woda królewska|wody królewskiej]], a także stopionych [[alkalia|alkaliów]]<ref name=Nowak>{{Cytuj pismo | autor = Nowak, Izabela; Ziolek, Maria | tytuł = Niobium Compounds: Preparation, Characterization, and Application in Heterogeneous Catalysis | czasopismo = Chemical Reviews | wolumin = 99 | wydanie = 12 | strony = 3603–3624 | rok = 1999 | doi = 10.1021/cr9800208 | pmid = 11849031}}</ref>. Reaguje, podobnie jak tantal, z [[kwas fluorowodorowy|kwasem fluorowodorowym]], z utworzeniem [[związki kompleksowe|kompleksu]], kwasu sześciofluoroniobowego(V):
: 2Nb + 12HF → 2NbF<sub>6</sub><sup>−</sup> + 2H<sup>+</sup> + 5H<sub>2</sub>↑
: {{chem2|2Nb + 12HF → 2NbF6− + 2H+ + 5H2↑}}


W środowisku niekompleksującym jony niobu nie istnieją – strąca się [[wodorotlenki|wodorotlenek]] [[wodorotlenek niobu(V)|Nb(OH)<sub>5</sub>]]. Niob tworzy [[tlenki|tlenek]] [[tlenek niobu(V)|Nb<sub>2</sub>O<sub>5</sub>]], który reaguje z roztopionymi alkaliami, tworząc niobiany, rozpuszczalne w wodzie tylko przy wysokim [[skala pH|pH]]. [[Jon]]y niobu na V [[stopień utlenienia|stopniu utlenienia]] są bezbarwne, na IV i III stopniu utlenienia mają zabarwienie.
W środowisku niekompleksującym jony niobu nie istnieją – strąca się [[wodorotlenki|wodorotlenek]] {{chem2|[[wodorotlenek niobu(V)|Nb(OH)5]]}}. Niob tworzy [[tlenki|tlenek]] {{chem2|[[tlenek niobu(V)|Nb2O5]]}}, który reaguje z roztopionymi alkaliami, tworząc niobiany, rozpuszczalne w wodzie tylko przy wysokim [[skala pH|pH]]. [[Jon]]y niobu na V [[stopień utlenienia|stopniu utlenienia]] są bezbarwne, na IV i III stopniu utlenienia mają zabarwienie.


== Występowanie ==
== Występowanie ==
Występuje w skorupie ziemskiej w ilości 20 [[Sposoby zapisu bezwymiarowego stosunku dwóch wielkości|ppm]]. [[Minerał]]em tego pierwiastka jest [[kolumbit]] (Fe,Mn)Nb<sub>2</sub>O<sub>6</sub>.
Występuje w skorupie ziemskiej w ilości 20 [[Sposoby zapisu bezwymiarowego stosunku dwóch wielkości|ppm]]. [[Minerał]]em tego pierwiastka jest [[kolumbit]] {{chem2|(Fe,Mn)Nb2O6}}.


== Odkrycie ==
== Odkrycie ==
Niob został odkryty w [[1801]] r. przez [[Charles Hatchett|Charlesa Hatchetta]].
Niob został odkryty w 1801 r. przez [[Charles Hatchett|Charlesa Hatchetta]].


== Zastosowanie ==
== Zastosowanie ==
Otrzymuje się go na skalę przemysłową i stosuje do produkcji [[Stop metali|stopów]] z [[żelazo|żelazem]] i [[nikiel|niklem]], a także w technice jądrowej. Stopy niobu z [[cyna|cyną]] i [[glin]]em wykazują właściwości [[nadprzewodnictwo|nadprzewodzące]].
[[Plik:2007niobium (mined).PNG|thumb|left|445px|Wydobycie niobu na świecie w 2007 roku]]
Obecnie otrzymuje się go na skalę przemysłową i stosuje do produkcji [[Stop metali|stopów]] z [[żelazo|żelazem]] i [[nikiel|niklem]], a także w technice jądrowej. Stopy niobu z [[cyna|cyną]] i [[glin]]em wykazują właściwości [[nadprzewodnictwo|nadprzewodzące]].


W 2010 roku wydobyto łącznie 62 900 ton niobu, z czego 58 tys. ton (ok. 92%) wydobyto w [[Brazylia|Brazylii]], zaś 4,42 tys. ton (ok. 7%) w [[Kanada|Kanadzie]]<ref>{{cytuj stronę | url = http://minerals.usgs.gov/minerals/pubs/commodity/niobium/mcs-2012-niobi.pdf | tytuł = Niobium | autor = John F. Papp | opublikowany = U.S. Geological Survey | data = styczeń 2011 | data dostępu = 2013-09-17}}</ref>.
W 2010 roku wydobyto łącznie {{formatnum:62900}} ton niobu, z czego 58 tys. ton (ok. 92%) w [[Brazylia|Brazylii]], zaś 4,42 tys. ton (ok. 7%) w [[Kanada|Kanadzie]]<ref>{{cytuj stronę | url = http://minerals.usgs.gov/minerals/pubs/commodity/niobium/mcs-2012-niobi.pdf | tytuł = Niobium | autor = John F. Papp | opublikowany = U.S. Geological Survey | data = styczeń 2011 | data dostępu = 2013-09-17}}</ref>.


== Uwagi ==
== Uwagi ==
Linia 128: Linia 127:


== Bibliografia ==
== Bibliografia ==
* {{Cytuj|autor = Jerzy Minczewski; Zygmunt Marczenko |tytuł = Chemia analityczna. 1. Podstawy teoretyczne i analiza jakościowa |data = 2001 |isbn = 83-01-13498-4 83-01-13499-2 |miejsce = Warszawa |wydawca = Wydawnictwo Naukowe PWN |oclc = 749313943 }}
* {{Cytuj|autor = Jerzy Minczewski; Zygmunt Marczenko |tytuł = Chemia analityczna. 1. Podstawy teoretyczne i analiza jakościowa |data = 2001 |isbn = 83-01-13498-4 83-01-13499-2 |miejsce = Warszawa |wydawca =PWN |oclc = 749313943 }}


{{Pierwiastki chemiczne}}
{{Pierwiastki chemiczne}}

Wersja z 05:08, 30 lip 2019

Niob
cyrkon ← niob → molibden
Wygląd
metaliczny szary, anodowany jest niebieskawy
Niob
Widmo emisyjne niobu
Widmo emisyjne niobu
Ogólne informacje
Nazwa, symbol, l.a.

niob, Nb, 41
(łac. niobium)

Grupa, okres, blok

5 (VB), 5, d

Stopień utlenienia

III, V

Właściwości metaliczne

metal przejściowy

Właściwości tlenków

średnio kwasowe

Masa atomowa

92,90637(1)[3][a]

Stan skupienia

stały

Gęstość

8570 kg/m³

Temperatura topnienia

2477 °C[1]

Temperatura wrzenia

4744 °C[1]

Numer CAS

7440-03-1

PubChem

{{{nazwa}}}, [w:] PubChem, United States National Library of Medicine, CID: (ang.).

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
warunków normalnych (0 °C, 1013,25 hPa)

Niob (Nb, łac. niobium) – pierwiastek chemiczny z grupy metali przejściowych układu okresowego. Nazwa pochodzi od Niobe, córki Tantala z mitologii greckiej. W anglosaskiej literaturze dotyczącej metalurgii spotykana jest nazwa Columbium z symbolem Cb.

Charakterystyka

Blacha niobowa

Jest to stalowoszary, miękki, ciągliwy i kowalny metal, podobny właściwościami do tantalu. Nie ulega korozji nawet w wysokiej temperaturze, jest odporny na działanie mocnych kwasów nieorganicznych i wody królewskiej, a także stopionych alkaliów[4]. Reaguje, podobnie jak tantal, z kwasem fluorowodorowym, z utworzeniem kompleksu, kwasu sześciofluoroniobowego(V):

2Nb + 12HF → 2NbF
6
+ 2H+
+ 5H
2

W środowisku niekompleksującym jony niobu nie istnieją – strąca się wodorotlenek Nb(OH)
5
. Niob tworzy tlenek Nb
2
O
5
, który reaguje z roztopionymi alkaliami, tworząc niobiany, rozpuszczalne w wodzie tylko przy wysokim pH. Jony niobu na V stopniu utlenienia są bezbarwne, na IV i III stopniu utlenienia mają zabarwienie.

Występowanie

Występuje w skorupie ziemskiej w ilości 20 ppm. Minerałem tego pierwiastka jest kolumbit (Fe,Mn)Nb
2
O
6
.

Odkrycie

Niob został odkryty w 1801 r. przez Charlesa Hatchetta.

Zastosowanie

Otrzymuje się go na skalę przemysłową i stosuje do produkcji stopów z żelazem i niklem, a także w technice jądrowej. Stopy niobu z cyną i glinem wykazują właściwości nadprzewodzące.

W 2010 roku wydobyto łącznie 62 900 ton niobu, z czego 58 tys. ton (ok. 92%) w Brazylii, zaś 4,42 tys. ton (ok. 7%) w Kanadzie[5].

Uwagi

Przypisy

  1. a b David R. Lide (red.), CRC Handbook of Chemistry and Physics, wyd. 90, Boca Raton: CRC Press, 2009, s. 4-24, ISBN 978-1-4200-9084-0 (ang.).
  2. Niob (nr 262722) (ang.) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Stanów Zjednoczonych. [dostęp 2011-10-05]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
  3. Standard Atomic Weights of 14 Chemical Elements Revised. „Chemistry International”. 40 (4), s. 23–24, 2018-10-29. DOI: 10.1515/ci-2018-0409. ISSN 1365-2192. (ang.). 
  4. Nowak, Izabela; Ziolek, Maria. Niobium Compounds: Preparation, Characterization, and Application in Heterogeneous Catalysis. „Chemical Reviews”. 99 (12), s. 3603–3624, 1999. DOI: 10.1021/cr9800208. PMID: 11849031. 
  5. John F. Papp: Niobium. U.S. Geological Survey, styczeń 2011. [dostęp 2013-09-17].

Bibliografia