Stanisław Kukuryka: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
drobne merytoryczne, źródła/przypisy
Linia 21: Linia 21:
W 1962 został członkiem [[Polska Zjednoczona Partia Robotnicza|Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej]] i radnym [[Rada Miasta Lublin|Miejskiej Rady Narodowej w Lublinie]] (pełnił mandat do 1967). W latach 1964–1966 zasiadał w egzekutywie Komitetu Miejskiego partii w [[Lublin]]ie. Był także członkiem plenum Komitetu Warszawskiego. W okresie od 1980 do 1981 był zastępcą członka [[Komitet Centralny Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej|Komitetu Centralnego PZPR]].
W 1962 został członkiem [[Polska Zjednoczona Partia Robotnicza|Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej]] i radnym [[Rada Miasta Lublin|Miejskiej Rady Narodowej w Lublinie]] (pełnił mandat do 1967). W latach 1964–1966 zasiadał w egzekutywie Komitetu Miejskiego partii w [[Lublin]]ie. Był także członkiem plenum Komitetu Warszawskiego. W okresie od 1980 do 1981 był zastępcą członka [[Komitet Centralny Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej|Komitetu Centralnego PZPR]].


W latach 1972–1982 był prezesem Zarządu [[Centralny Związek Spółdzielczości Budownictwa Mieszkaniowego|Centralnego Związku Spółdzielni Budownictwa Mieszkalnego]], a od 9 października 1982 do 12 listopada 1985 był [[Ministerstwo Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych|ministrem budownictwa i przemysłu materiałów budowlanych]] w [[Rząd Edwarda Babiucha, Józefa Pińkowskiego i Wojciecha Jaruzelskiego|rządzie Wojciecha Jaruzelskiego]]. Od 1973 do 1983 zasiadał w prezydium Ogólnopolskiego Komitetu [[Front Jedności Narodu|Frontu Jedności Narodu]]. W latach 1976–1985 był posłem na [[Sejm PRL]] [[Posłowie na Sejm Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej VII kadencji|VII]] i [[Posłowie na Sejm Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej VIII kadencji|VIII]] kadencji. Był także [[Przedstawiciele dyplomatyczni Polski|ambasadorem PRL/RP]] w [[Libia|Libii]].
W latach 1972–1982 był prezesem Zarządu [[Centralny Związek Spółdzielczości Budownictwa Mieszkaniowego|Centralnego Związku Spółdzielni Budownictwa Mieszkalnego]], a od 9 października 1982 do 12 listopada 1985 był [[Ministerstwo Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych|ministrem budownictwa i przemysłu materiałów budowlanych]] w [[Rząd Edwarda Babiucha, Józefa Pińkowskiego i Wojciecha Jaruzelskiego|rządzie Wojciecha Jaruzelskiego]]. Od 1973 do 1983 zasiadał w prezydium Ogólnopolskiego Komitetu [[Front Jedności Narodu|Frontu Jedności Narodu]]. W latach 1976–1985 był posłem na [[Sejm PRL]] [[Posłowie na Sejm Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej VII kadencji|VII]] i [[Posłowie na Sejm Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej VIII kadencji|VIII]] kadencji. W latach 1983-1988 członek Prezydium Rady Obywatelskiej Budowy Pomnika Szpitala [[Centrum Zdrowia Matki Polki]]<ref> "[[Dziennik Łódzki]]", nr 104 (10320), 27-29 maja 1983, s. 5</ref>. Był także [[Przedstawiciele dyplomatyczni Polski|ambasadorem PRL/RP]] w [[Libia|Libii]] (1986-1990).


W latach 1988–1990 był członkiem [[Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa|Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa]]<ref>[https://web.archive.org/web/20151117085436/http://www.radaopwim.gov.pl/media/pliki/sklad_Rady_OPWIM_1988_2011.pdf Skład Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa 1988–2011], radaopwim.gov.pl</ref>. Honorowy Prezes Polskiego Towarzystwa Mieszkaniowego, współzałożyciel Stowarzyszenia Spółdzielców Mieszkaniowych i Zarządców Nieruchomości ''Konfederacja Warszawska'', działacz [[Towarzystwo Przyjaciół Dzieci|Towarzystwa Przyjaciół Dzieci]].
W latach 1988–1990 był członkiem [[Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa|Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa]]<ref>[https://web.archive.org/web/20151117085436/http://www.radaopwim.gov.pl/media/pliki/sklad_Rady_OPWIM_1988_2011.pdf Skład Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa 1988–2011], radaopwim.gov.pl</ref>. Honorowy Prezes Polskiego Towarzystwa Mieszkaniowego, współzałożyciel Stowarzyszenia Spółdzielców Mieszkaniowych i Zarządców Nieruchomości ''Konfederacja Warszawska'', działacz [[Towarzystwo Przyjaciół Dzieci|Towarzystwa Przyjaciół Dzieci]].

Wersja z 21:26, 28 lut 2021

Stanisław Kukuryka
Data i miejsce urodzenia

14 czerwca 1928
Zemborzyce

Data i miejsce śmierci

12 maja 2010
Warszawa

Minister budownictwa i przemysłu materiałów budowlanych
Okres

od 9 października 1982
do 12 listopada 1985

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Odznaczenia
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Medal 30-lecia Polski Ludowej Medal 10-lecia Polski Ludowej Medal Komisji Edukacji Narodowej Order Uśmiechu
Grób Stanisława Kukuryki na Cmentarzu Powązkowskim

Stanisław Edward Kukuryka (ur. 14 czerwca 1928 w Zemborzycach, zm. 12 maja 2010 w Warszawie[1]) – polski polityk, minister budownictwa i przemysłu materiałów budowlanych, poseł na Sejm PRL VII i VIII kadencji, ambasador PRL/RP w Libii w latach 1986–1990.

Stanisław Kukuryka

Życiorys

Syn Stanisława i Marianny. Na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie uzyskał tytuł magistra prawa.

W 1962 został członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej i radnym Miejskiej Rady Narodowej w Lublinie (pełnił mandat do 1967). W latach 1964–1966 zasiadał w egzekutywie Komitetu Miejskiego partii w Lublinie. Był także członkiem plenum Komitetu Warszawskiego. W okresie od 1980 do 1981 był zastępcą członka Komitetu Centralnego PZPR.

W latach 1972–1982 był prezesem Zarządu Centralnego Związku Spółdzielni Budownictwa Mieszkalnego, a od 9 października 1982 do 12 listopada 1985 był ministrem budownictwa i przemysłu materiałów budowlanych w rządzie Wojciecha Jaruzelskiego. Od 1973 do 1983 zasiadał w prezydium Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Jedności Narodu. W latach 1976–1985 był posłem na Sejm PRL VII i VIII kadencji. W latach 1983-1988 członek Prezydium Rady Obywatelskiej Budowy Pomnika Szpitala Centrum Zdrowia Matki Polki[2]. Był także ambasadorem PRL/RP w Libii (1986-1990).

W latach 1988–1990 był członkiem Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa[3]. Honorowy Prezes Polskiego Towarzystwa Mieszkaniowego, współzałożyciel Stowarzyszenia Spółdzielców Mieszkaniowych i Zarządców Nieruchomości Konfederacja Warszawska, działacz Towarzystwa Przyjaciół Dzieci.

Zmarł 12 maja 2010 w Warszawie po ciężkiej chorobie. Został pochowany 17 maja 2010 w grobie rodzinnym na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 18-1-7)[4].

Odznaczenia

Przypisy

  1. Nekrolog w „Gazecie Wyborczej”
  2. "Dziennik Łódzki", nr 104 (10320), 27-29 maja 1983, s. 5
  3. Skład Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa 1988–2011, radaopwim.gov.pl
  4. Cmentarz Stare Powązki: STANISŁAW KUKURYKA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-05-15].
  5. Obchody 80. rocznicy odzyskania niepodległości. prezydent.pl, 10 listopada 1998.

Bibliografia