TKh100

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
TKh100
Ilustracja
TKh100-51 w skansenie w Chabówce
Producent

różni

Lata budowy

1890-1928

Układ osi

C n2t, C h2t

Napęd
Trakcja

parowa

TKh100 - zbiorcze oznaczenie nietypowych normalnotorowych parowozów - tendrzaków o układzie osi C, stosowane przez Polskie Koleje Państwowe po 1945 roku.

Do serii TKh100 zaliczono 65 różnych lokomotyw, głównie poniemieckich, pochodzących m.in. z nacjonalizowanych kolei lokalnych. Do serii tej zaliczano omyłkowo też pojedyncze lokomotywy przedwojennych serii TKh1, TKh12, TKh17 (jako TKh100-34)[1], a także byłych kolei zębatych o układzie osi C1[2].

Obecnie noszą je dwie lokomotywy będące eksponatami:

Lokomotywy te zostały wyprodukowane w dwóch różnych fabrykach na terenie Niemiec w okresie międzywojennym.

Lista[edytuj | edytuj kod]

  • TKh100-34 - dawny TKh17-11 (austr. 66.28), serii kkStB 66 (KNFB X), prod. StEG, 1906 (nr 3310)[3]
  • TKh100-45 - dawny przemysłowy, typu Hannibal, prod. Krupp, 1938 (nr 1770)[4]
  • TKh100-49 – dawny parowóz Glückauf kolei regionalnej Kamieniec Ząbkowicki - Złoty Stok, odpowiadający pruskiej serii T 3 (TKh1), produkcji Linke-Hofmann[5]
  • TKh100-51 - dawny kolei regionalnych, typu ELNA 4, prod. Orenstein & Koppel, 1928 (nr 11688)[2]
  • TKh100-54 - dawny niemiecki 89 911, wcześniej z Prignitzer Eisenbahn (PE), typu ELNA 4H, prod. Linke-Hofmann, 1925 (nr 3061)[6]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. J. Pospichal, kkStB 66 w serwisie Lokstatistik [dostęp 26-4-2012]
  2. a b P. Terczyński, Atlas..., s. 105.
  3. J. Pospichal, kkStB 66 w serwisie Lokstatistik
  4. Tomisław Czarnecki, TKh100-45 w serwisie Wciąż pod parą... [dostęp 10-08-2013]
  5. Michał Jerczyński, Linia Kamieniec Ząbkowicki - Złoty Stok pod zarządem PKP, "Świat Kolei" nr 10/2011, s.19; Przemysław Dominas, Prywatna kolej Kamieniec Ząbkowicki - Złoty Stok, "Świat Kolei" nr 10/2011, s.14
  6. Horst J. Obermayer, Manfred Weisbrod: Dampflok-Report. Bd. No. 6. Baureihen 80–96, Fürstenfeldbruck: Herman Merker, 1998, s.31, ISBN 3-89610-035-1 (niem.)

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Paweł Terczyński, Atlas parowozów, wyd. 1, Poznań: Poznań Klub Modelarzy Kolejowych, 2003, ISBN 83-901902-8-1, OCLC 917950022.