TKw2
|
||
![]() Tkw2 w skansenie w Chabówce |
||
Producent | Berliner Maschinenbau-Actien-Gesellschaft BMAG (dawniej Luis Schwartzkopff), Berlin | |
Lata budowy | 1916-1925 | |
Układ osi | E h2t | |
Masa służbowa | 84,9 t | |
Prędkość maksymalna | 50 km/h | |
Ciśnienie w kotle | 12 at | |
Powierzchnia przegrzewacza | 45,30 m² | |
Powierzchnia rusztu | 2,30 m² | |
Średnica cylindra | 610 mm | |
Skok tłoka | 660 mm | |
Średnica kół napędnych | 1350 mm | |
Portal ![]() |
TKw2 – parowóz zaprojektowany przez Roberta Garbe, zaprezentowany na światowej wystawie w Malmö jako typ T161 Parowóz okazał się bardzo cenioną przez koleje pruskie konstrukcją i do 1924 wyprodukowano 1242 sztuki pod oznaczeniem T16.1. Po I wojnie światowej Polska otrzymała 37 sztuk T161 oznaczonych przez PKP jako TKw1. Po zakończeniu II wojny światowej PKP otrzymało 129 sztuk oznaczonych jako TKw2, które służyły przez 30 lat od wojny głównie na stacjach w Tarnowskich Górach, Katowicach, Gliwicach i Bytomiu.
W latach 70. parowozy TKw2 zostały wycofane przez PKP, jedynie przez kilka lat utrzymywały się jeszcze w przemyśle. Ostatni parowóz służący w PKP to TKw2-57 (Schwartzkopf 6017/1919), wygaszony 18 grudnia 1976 roku, eksponowany był w Skansenie kolejowym w Krzeszowicach, a obecnie stoi w Krakowie. TKw2-114 (Schwarzkopf 5789/1916) z kopalni Bielszowice jako ostatni z przemysłu eksponowany jest w skansenie w Chabówce.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Kraina Żywych Maszyn. [dostęp 8 września 2009].