Tp2

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tp2[1]
Ilustracja
Producent

Henschel

Lata budowy

1895-1912

Układ osi

D

Wymiary
Masa pustego parowozu

35 900 kg

Masa służbowa

54 400 kg

Długość

16 620 mm

Średnica kół napędnych

1250 mm

Napęd
Trakcja

parowa

Typ tendra

12 Cl

Ciśnienie w kotle

12 at

Powierzchnia ogrzewalna kotła

139,4 m²

Powierzchnia rusztu

1,2 m²

Średnica cylindra

570 × 750 mm

Skok tłoka

630 mm

Parametry eksploatacyjne
Maksymalna siła pociągowa

11 000 kG

Prędkość konstrukcyjna

45 km/h

Tp2 – polskie oznaczenie parowozu towarowego pruskiej serii G7²[2].

Historia[edytuj | edytuj kod]

W latach 1895-1912 wyprodukowano około 1650 pruskich maszyn tej serii. Na niemieckich kolejach po I wojnie światowej (DRG) były oznaczone jako seria (Baureihe) 557-14. Po odzyskaniu niepodległości PKP przejęły 295 maszyn pruskiej serii G7². Po zakończeniu II wojny światowej polskie koleje posiadały jeszcze około 80 maszyn tego typu[3]. Tp2-34 do dzisiaj można oglądać w Muzeum Przemysłu i Kolejnictwa w Jaworzynie Śląskiej[2].

Dane techniczne[3][edytuj | edytuj kod]

  • pojemność skrzyni na wodę – 12,0 m³
  • pojemność skrzyni na węgiel – 7,0 t

Niektóre właściwości trakcyjne[edytuj | edytuj kod]

W przypadku tego parowozu niemal cała siła pociągowa cylindrowa mogła być wykorzystywana do rozruchu maszyny. Maksymalna siła pociągowa przy rozruchu wynosiła prawie 11 000 kG. Parowóz mógł na torze poziomym ciągnąć składy towarowe ładowne o masie 1100 ton z prędkością 45 km/h, ale już na wzniesieniu 14‰ tylko 130 ton z tą samą prędkością.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Kalendarz Młodego Technika '89. Maria Pietrzyk (red.). Warszawa: Instytut Wydawniczy „Nasza Księgarnia”, 1988, s. 14.
  2. a b Paweł Terczyński: Atlas parowozów. Poznań: Poznański Klub Modelarzy Kolejowych, 2003, s. 66. ISBN 83-901902-8-1.
  3. a b Kalendarz Młodego Technika ’89. Maria Pietrzyk (red.). Warszawa: Instytut Wydawniczy „Nasza Księgarnia”, 1988, s. 14.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • J. Fijałkowski, W. Kowalewski, Charakterystyki Normalnotorowych Pojazdów Trakcyjnych, Wydawnictwa Komunikacyjne, 1959.