Adam Żebrowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Adam Żebrowski
Data i miejsce urodzenia

9 listopada 1913
Sosnowiec

Data i miejsce śmierci

4 września 1981
Warszawa

Prezes Narodowego Banku Polskiego
Okres

od 3 czerwca 1961
do 20 stycznia 1965

Poprzednik

Edward Drożniak

Następca

Stanisław Majewski

Przewodniczący Komitetu Drobnej Wytwórczości
Okres

od 30 lipca 1958
do 18 maja 1961

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Następca

Włodzimierz Lechowicz

Minister przemysłu drobnego i rzemiosła
Okres

od 18 czerwca 1951
do 20 września 1954

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Następca

Zygmunt Moskwa

Odznaczenia
Order Sztandaru Pracy I klasy
Nagrobek Adama Żebrowskiego

Adam Żebrowski (ur. 9 listopada 1913 w Sosnowcu, zm. 4 września 1981 w Warszawie) – polski prawnik i polityk. Minister przemysłu drobnego i rzemiosła (1951–1954) i przewodniczący Komitetu Drobnej Wytwórczości (1958–1961), w latach 1961–1965 prezes Narodowego Banku Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Uzyskał tytuł zawodowy magistra prawa w 1936 na Uniwersytecie Warszawskim. W 1938 został aplikantem w Sądzie Grodzkim w Częstochowie, następnie do 1939 aplikant w Najwyższym Trybunale Administracyjnym. W 1939 internowany na Łotwie, od 1940 do 1945 przebywał w obozie jenieckim w Niemczech. W 1946 dyrektor administracyjno-handlowy w Bielskiej Fabryce Włókien „Unia”, następnie do 1947 zastępca dyrektora i dyrektor naczelny Zakładów Żyrardowskich, a potem do 1948 dyrektor administracyjny w Centralnym Zarządzie Przemysłu Włókienniczego w Łodzi.

W latach 1938–1939 członek Koła Młodych przy Klubie Demokratycznym w Warszawie. następnie 1946–1948 Polskiej Partii Robotniczej, a od 1948 Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, był delegatem na I, III, IV Zjazd PZPR, w okresie 1948–1950 był sekretarzem ekonomicznym komitetu łódzkiego PZPR. Od kwietnia 1950 był prezesem Centralnego Urzędu Drobnej Wytwórczości, a potem od 18 czerwca 1951 do 20 września 1954 ministrem przemysłu drobnego i rzemiosła. Od września 1954 do 1958 prezes zarządu Centralnego Związku Spółdzielczości Pracy. Od 30 lipca 1958 do 18 maja 1961 był przewodniczącym Komitetu Drobnej Wytwórczości. W latach 1961–1965 był prezesem Narodowego Banku Polskiego i równocześnie podsekretarzem stanu w Ministerstwie Finansów.

Był żonaty z Marią Ireną Żebrowską (1924-2002). Pochowany na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera C37-4-3)[1].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]